ລາວໂຮມລາວ ເພື່ອປະຊາທິປະໄຕ

http://www.unlao.org/mdgs/mdg2.asp

Progress towards the MDGs in the Lao PDR
MDG 2: Achieve Universal Primary Education
Questions at school.

Education is among the better performing sectors in Lao PDR as reflected in the continuous progress across all key indicators. Net enrolment rates in primary schools rose from 58% of primary school-age children in 1991to 84% in 2005. Progress in retention of students at the primary level, however, is slow, like in other countries of a comparable level of human development. The primary completion rate increased by slightly more than 1percentage point per year during 1991-2003. At this rate the MDG target looks beyond reach. Literacy rates increased nationwide, and priority districts improved more than the national average. At primary age (basic education), literacy almost doubled from 31% to 58%. The increase in the secondary age groups was more modest.

National averages hide variations across regions and ethnic groups, and often provinces with low enrolment rates are the ones with high proportions of rural, poor and children of different ethnic groups. There are still considerable differences in literacy rates between ethnic groups.
Hard at Study

Meeting the targets: Pushing up enrolment and literacy rates are usually the first policy interventions of any government. While progress on both these indicators has been satisfactory so far, reaching the last 15-20% of the population is always hard and will require additional effort and resources. It is also important to ensure that the government’s push toward attaining the MDG enrolment and literacy targets is such that it benefits all people regardless of their location, gender, ethnic background or wealth.

Effective public expenditure management reform is required to allocate adequate resources and infrastructure across provinces, for all pupils to complete the primary and lower secondary education and to improve the quality of education, develop a pool of trained teachers and improve curriculum to build its human resource capacity and extend educational opportunities to all. Special efforts need to be made to extend the benefits of education to the people without adequate access to basic education. Performance and retention rate in the ethnic area will improve if teachers who are not ethnic or local people know ethnic language and culture and actually TTC or PES or DES should provide the specific training for them. Multigrade teaching has been encouraged in the rural and remote areas. Improvement in enrolment rates needs to be combined with improvement in teacher training to ensure modern methods of teaching sciences, languages and technology.

Click here for more information on MDGs.

ภูมิพล อภิสิทธิ์ และ ยิ่งลักษณ์ ฆ่าอากง

ใจ อึ๊งภากรณ์

การเสียชีวิตของอากงในคุกแสดงให้เห็นอีกครั้งถึงความป่าเถื่อนไร้ความยุติธรรมของกฏหมาย 112 และระบบศาลไทย คดีอากงเป็นตัวอย่างสุดขั้ว เพราะหลักฐานที่ทางรัฐไทยใช้เพื่อ “พิสูจน์” ความผิดเกือบจะไม่มี ใครที่มีปัญญาคงดูออกว่าเขาไม่ได้ส่ง SMS ดังกล่าว แต่ถ้าใครสักคนส่งหรือเขียนข้อความอะไร หรือพูดอะไร ก็ไม่ควรมีการลงโทษจำคุกอย่างโหดร้ายทารุณแบบนั้น ยิ่งกว่านั้นคนที่ติดคุกอย่างอากง ยังถูกละเลยในการดูแล เพราะป่วยมาสามวันกว่าจะได้รับการรักษา ซึ่งสายเกินไปสำหรับอากง ในกรณีดาตอปิโด ก็มีการละเลยการดูแลสุขภาพเช่นกัน นี่คือสังคมไทยภายใต้ประมุขภูมิพล

ในประเทศไทย ทหารและนักการเมืองทุกคนที่ฆ่าประชาชนมาตั้งแต่ ๑๔ ตุลา จนถึงปัจจุบัน ไม่เคยต้องติดคุก ไม่เคยต้องขึ้นศาล และทุกคนก็ได้ดิบได้ดีอีกด้วย แต่การใช้คำพูดในการวิจารณ์ระบบการเมือง นำไปสู่การติดคุกยี่สิบปีหรือจนกว่าจะตาย คนไทยก้าวหน้าทุกคนคงจะรับไม่ได้อีกแล้วกับสถานการณ์แบบนี้

กษัตริย์ภูมิพลไม่ได้มีอำนาจล้นฟ้า ผมเชื่อว่าสั่งการให้ทหารฆ่าประชาชนหรือทำรัฐประหารไม่ได้ ทั้งๆ ที่ออกมาให้ความชอบธรรมกับความเลวร้ายในภายหลัง แต่สิ่งหนึ่งที่นายภูมิพลทำได้อย่างแน่นอน คือการออกมาพูดว่าคนที่ติดคุกคดี 112 ทุกคนควรถูกปล่อยตัวทันที เขามีอำนาจที่จะพูดแบบนั้น เพราะ ใครๆ ก็อ้างว่า 112 มีไว้ปกป้องนายภูมิพล เจ้าตัวจึงมีสิทธิ์สั่งการในเรื่องนี้ได้ แต่นายภูมิพลเพิกเฉยต่อความอยุธิธรรม และนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่นายภูมิพลปล่อยให้คนบริสุทธิ์ตาย เพราะมีมนุษย์บริสุทธิ์สามชีวิตที่ไม่ได้ฆ่าพี่ชายเขา ที่ถูกประหารชีวิต และนายภูมิพลก็เงียบเฉยเช่นกัน นี่คือพฤติกรรมของคนที่ไม่มีศีลธรรม นี่คือสิ่งที่พิสูจน์ว่าเขาไม่สมควรจะเป็นประมุขของประเทศ และมันเป็นสาเหตุสำคัญที่ประเทศไทยควรเป็นสาธารณะรัฐ

นายอภิสิทธิ์ไม่เคยมีความชอบธรรมในการเป็นนายกรัฐมนตรี เขาขึ้นมามีอำนาจด้วยฝีมือของทหารเผด็จการเท่านั้น และเขามือเปื้อนเลือดจากการสั่งฆ่าคนเสื้อแดงที่เรียกร้องประชาธิปไตย ในกรณีอากง เขามีส่วนโดยตรงในการที่อากงต้องติดคุกแต่แรก และเขามีส่วนในการสร้างกระแสคลั่งกษัตริย์ที่ทำให้อากงตายในคุก

นางยิ่งลักษณ์ ได้รับคะแนนเสียงของคนเสื้อแดงที่รักประชาธิปไตย จนได้ขึ้นมาเป็นนายกรัฐมนตรี แต่รัฐบาลของเขา ซึ่งรวมถึงนักการเมืองสกปรกอย่าง เฉลิม กับ อนุดิษฐ์ ที่คลั่งการใช้กฏหมาย 112 หนักขึ้น ไม่เคยคิดจะตอบสนองความต้องการของเสื้อแดงเลย ประกาศซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าจะไม่แก้ไข 112 ถ้ายิ่งลักษณ์ออกมาพูดว่าต้องหยุดใช้ 112 และควรปล่อยนักโทษ 112 คนอย่างอากงคงได้รับการปล่อยตัวนานแล้ว และถ้าทหารหรือไดโนเสาเสื้อเหลืองโวยวาย มวลชนเสื้อแดงจะออกมาปกป้อง อย่างไรก็ตาม ยิ่งลักษณ์ เลือกที่จะแต่งชุดแฟนซีถ่ายรูปกับทหารมือเปื้อนเลือด และเลือกที่จะจูบปากกับเปรมและประยุทธ์ แทนที่จะขยันสร้างความยุติธรรมและเสรีภาพในประเทศไทย นี่คือสาเหตุที่อากงต้องตายในคุก

สรุปแล้ว ภูมิพล อภิสิทธิ์ กับ ยิ่งลักษณ์ ล้วนแต่มีส่วนในการฆ่าอากง และถ้าเราจะผ่านพ้นสภาพชั่วร้ายแบบนี้ของสังคมไทย เราทุกคนที่รักความเป็นธรรม รักเสรีภาพ และแสวงหาศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ จะต้องแปรความเศร้าจากการตายไปของอากง ให้เป็นความโกรธที่นำไปสู่ความตั้งใจอันแน่วแน่ที่จะเปลี่ยนสังคมไทยอย่างถอนรากถอนโคน ประเทศไทยต้องเป็นสาธารณะรัฐ ทหารจะต้องถูกลดบทบาทลงไม่ให้เหลือซาก และคนธรรมดาทำงานจะต้องขึ้นมาเป็นเจ้าของของประเทศ

อากงเสียชีวิตในคุก อย่าปล่อยให้ สมยศ สุรชัย ดา และคนอื่นๆ ทุกคน ที่ติดคดี 112 ต้องติดคุกจนตาย!! อย่าปล่อยให้ชนชั้นปกครองชั่วลอยนวลอีกต่อไป!!

--
ใจ อึ๊งภากรณ์
+44(0)7817034432
http://redthaisocialist.com/

จุมมาลี
ทองสีงและ
พรรคพวก
กรุณามองหน้าประชาชนไห้ชัดๆ...มองไห้ชัดๆ..มองคนที่ทำมาหาเช้ากินค่ำ...แต่ มีปัญญาเสียภาษี..ไห้เป็นเงินเดือนของพวกมริง...บำรุงบำเรอพวกมริงไห้มีความสุข ทั้งครอบครัว...แต่ มริงกลับทำกับเขาอย่างทารุณ...ขอไห้พวกมริงจงเจริญ...จง เจริญ..จงเจริญขึ้นไปอีก..ตราบชั้วฟ้าดินสลาย
สาธุ

โหดร้าย..ใจดำ..โหดเหี้ยม...อำมหิต..ทารุณ..ไร้มนุษยะธรรม..ไร้ศีลธรรม..นี่คือผลงานเสียงข้างน้อยแต่มีอำนาจทำลายล้างมหาศศาล...โชเวียด ช้างโตไห่ยที่สุดในโลก อยังถูก ปชช ทั่งลงกรองพรได้สะบาย

หลักกฎหมายแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 39 กำหนดว่า “สิทธินำคดีอาญามาฟ้อง ย่อมระงับไปโดยความตายของผู้กระทำผิด” เนื่องจากความรับผิดทางอาญาและโทษทางอาญานั้น กฎหมายถือว่าเป็นเรื่องเฉพาะตัวของผู้กระทำความผิดโดยแท้ เพราะฉะนั้น เมื่อจำเลยตายในระหว่างการดำเนินคดี ไม่ว่าในชั้นสอบสวน หรือชั้นพิจารณาคดีก็ตามย่อมทำให้สิทธินำคดีอาญามาฟ้องของโจทก์ระงับไป หากคดีอยู่ระหว่างการพิจารณาของศาลศาลต้องจำหน่ายคดี และแม้ศาลจะได้มีคำพิพากษาถึงที่สุดให้ต้องรับโทษแล้วก็ตาม โทษตามคำพิพากษานี้ก็เป็นอันระงับไปด้วยความตายของจำเลย แม้เป็นโทษปรับหรือริบทรัพย์ซึ่งเป็นโทษที่เกี่ยวกับทรัพย์สินก็ไม่ตกทอดไป ยังทายาท...เอาไปให้ราชทัณฑ์อ่าน

http://pacificcitizen.org/news/national/asian-american-air-force-pilot-real-‘top-gun’

Asian American Air Force Pilot is the Real ‘Top Gun’
At 5 feet 3 inches tall Kari Asai fell one inch short of the pilot height requirement, but that hasn’t stopped her from pursuing a career as a navigator in the U.S. Air Force.

When people ask her what she does for a living Kari Asai says, ‘Have you seen “Top Gun”? OK, I’m Goose.’

By Christine McFadden, Correspondent
November 2, 2011
Tweet
Facebook
Yahoo!
Email
ShareThis
Printer-friendly versionPrinter-friendly version More Photos »

By the time Kari Asai was three years old, she had already asserted her independence. It became apparent one day when her mother Jan was helping her get dressed.

“She looks at me and said, ‘I don’t need you,’” Jan said. “And I just went ‘Oh, ok.’ I just let her do her thing.”

Over two decades later, Kari, a half-Japanese Yonsei who graduated as a Reserve Officers’ Training Corps (ROTC) pilot with distinction, is stationed as a captain in the Air Force in Cambridge, England.

“I’m not surprised she’s as mentally strong as anybody I know,” said Jan.

With a family full of pilots — her maternal grandfather and maternal uncle were a former U.S. Air Force pilot and Thunderbird pilot, respectively — Kari was no stranger to the service.

“I would say it was probably a self-conscious motivator,” she said about growing up “in a house with a lot of pictures of planes.”

In the Air Force, Kari, 26, is often one of the few women among men.

“A quarter of airmen are women,” she said. “Once you get to aviation, it’s maybe 10 percent of them.”

But she’s used to that.

“I was probably a tomboy in the sense that I played soccer, baseball, taekwondo,” she said about her childhood. “It probably didn’t help that my mom gave me a bowl cut.”

Kari began the process of getting a pilot’s license when she was just 15. Now as a captain, she has already been deployed to Libya.

From Art Major to Air Force Captain

While attending high school in Vancouver, Wash., she applied for and won an Air Force ROTC scholarship. With the ROTC scholarship, she attended Washington State University to major in fine arts and minor in psychology and aerospace studies.

Both she and her older sister, Kristen, ended up pursuing radically different paths.

“I was the painter that became the fighter pilot, and she was the ballet dancer that became a lawyer,” she said.

Kari graduated with a 3.98 GPA in 2007 and earned ROTC distinction as the number one cadet for her region.

“Once I kind of got engaged in it, I realized that I really wanted to pursue a flying course at the Air Force,” she said.

While some people wait months after graduation before going active, Kari waited only a week before driving from Washington to Pensacola to become an officer. She completed her navigator training in two years with the Navy while attending flight school.

After getting her “wings”, she had top pick for which aircraft she wanted to be placed in. She chose the F-15.

“I think I chose it because I like the idea of a challenge. Going through flight school, it’s kind of the elite aircraft. It can bomb, do air-to-air engagements; you always have to be current in all these different ways to deploy.”

Kari then entered survival training in Pensacola, and completed two-month Fighter Fundamentals training in Mississippi where she learned basic fighting maneuvers.

“If you watch ‘Top Gun’, that’s what we learn,” she said about the 1986 movie.

She also endured “the centrifuge” at Holloman Air Force Base in New Mexico — the same one that potential astronauts have to survive.

Francois Hollande: The New French President And India – OpEd

Written by: B. Raman

May 7, 2012
When Francois Mitterand, the then leader of the French Socialist Party, was elected the French President in 1981 defeating Giscard d’Estaing from the right of the political spectrum, Indira Gandhi, the then Prime Minister, had reasons to be concerned.

The French Right always had greater warmth for her and India than the French Left. She remembered how Georges Pompidou, who succeeded Gen. Charles de Gaulle as the President, and his Minister For Culture, Andre Malraux, stood by her and India during the exodus of millions of refugees from the then East Pakistan to India in 1971.Pompidou sent Malraux on a visit to the refugee camps as a mark of humanitarian solidarity with India.

She also remembered with gratitude the first steps towards a strategic partnership between India and France under the Presidentship of Giscard. The two flagships of this partnership were the close Indo-French co-operation in the nuclear and space fields and the co-operation between the external intelligence agencies of the two countries in collecting intelligence about developments in the Indian Ocean region.

She also remembered —but with embarrassment— how the French Left—particularly the Socialists— was embarrassed by her proclamation of the Emergency in 1975 and went out of its way to help George Fernandes and his wife Leela when they tried to evade arrests by her Government. The French Right too was embarrassed by the Emergency, but it did not show it in public and did not allow it to affect the relations between the two countries.

Of the French leftist parties, only the Communist Party, taking its cue from Moscow, kept quiet on the Emergency, but the Socialist Party made no secret of its discomfort over the violations of human rights and the trampling of democracy by Indira Gandhi during the Emergency.

It was, therefore, not surprising that when Mitterand became the President in 1981, there was an ill-concealed unease in both New Delhi and Paris as to what impact the lingering bad taste of the Emergency in the French Socialist Party circles would have on bilateral relations. It spoke well of the political maturity of both Indira Gandhi and Mitterand that they did not allow this to come in the way of the developing bilateral relations. But there was a difference.

Warmth and substance were the defining characteristics of Indo-French relations under Pompidou and Giscard. The warmth continued under Mitterand too, but the substance became less noticeable. The co-operation in the nuclear and space fields continued, but the intelligence co-operation tended to get diluted.

Mitterand developed a good personal equation with Indira and Rajiv both of whom paid successful visits to France which were reciprocated by him. Mitterrand understood the importance of India as a market for the French aircraft industry. He was attracted and he admired the Indian democracy. He was uncomfortable with what was going on in China particularly after the Tianenmen Square massacre. India stood as a shining light in comparison with China.

But, still, he was not convinced of the importance of a substantial strategic relationship between India and France. In bilateral relations, warmth alone is not sufficient. Without substance, warmth serves only a limited purpose.

Jacques Chirac and Nicolas Sarkozy who succeeded Mitterand after he completed his term in 1995, restored the badly-needed substance to Indo-French relations. They attached as much importance to India as they did to China—if not more. They supported India’s aspirations in the nuclear and space fields. Chirac refrained from creating difficulties for India after it carried out the 1998 nuclear tests.

Sarkozy became a very unpopular leader in France. He was hated because of his perceived arrogance, lack of sensitivity and other negative qualities. It is said that Francois Hollande has now been elected by the French people as the President not because he is Hollande, but because he is not Sarkozy.

But, Hollande is an unknown quantity even to the French. He has hardly held any important Government position. He has hardly ever made any important political statements on international relations. He has never been known as a man of vision. He is a good man, a noble soul. But that alone is not sufficient in leadership. The ability to think far ahead and to give practical shape to one’s thinking is important too.

He is equally an unknown quantity for us in India too. The Fench are a warm people—unusually warm if you can speak to them in French. One can expect with hope that he will be warm towards India like Sarkozy, Chirac, Mitterand, Giscard and Pompidou. But will he neglect the substance that was the characteristic of the days of the Right and let it be frittered away due to less interest in India?

François Hollande: le nouveau président français et l'Inde - OpEd
Écrit par: B. Raman

7 mai 2012


Lorsque François Mitterrand, alors chef du Parti socialiste français, a été élu le président français en 1981 battant Giscard d'Estaing à partir de la droite de l'échiquier politique, Indira Gandhi, alors Premier ministre, avait des raisons d'être inquiets.

La droite française a toujours eu plus de chaleur pour elle et l'Inde que la gauche française. Elle se souvenait de la façon dont Georges Pompidou, qui a succédé à Gen Charles de Gaulle en tant que président, et son ministre de la Culture, André Malraux, se tenait près d'elle et l'Inde lors de l'exode de millions de réfugiés du Pakistan oriental en Inde en 1971.Pompidou envoyé Malraux lors d'une visite aux camps de réfugiés comme une marque de solidarité humanitaire avec l'Inde.

Elle se souvient aussi avec gratitude les premiers pas vers un partenariat stratégique entre l'Inde et la France sous la présidence du Giscard. Les deux fleurons de ce partenariat ont été la fin indo-français de coopération dans les domaines nucléaire et de l'espace et la coopération entre les agences de renseignement extérieurs des deux pays dans la collecte de renseignements sur les développements dans la région Océan Indien.

Elle se souvenait aussi, mais avec embarras-faire de la gauche française, en particulier les socialistes-a été gênée par sa proclamation de l'état d'urgence en 1975 et sortit de sa façon d'aider George Fernandes et son épouse Leela quand ils ont essayé de se soustraire à des arrestations par son gouvernement . La droite française a été également gênés par l'état d'urgence, mais il ne le montre pas en public et ne lui permettent pas d'affecter les relations entre les deux pays.

Parmi les partis français de gauche, seul le Parti communiste, s'inspirant de Moscou, gardé le silence sur l'état d'urgence, mais le Parti socialiste n'a pas caché son malaise face aux violations des droits de l'homme et le piétinement de la démocratie par Indira Gandhi lors de l'état d'urgence .

Il était, par conséquent, pas surprenant que, lorsque Mitterrand est devenu le président en 1981, il y avait un malaise mal dissimulé à New Delhi et Paris quant à ce que l'impact le goût persistant de la mauvaise urgence dans les cercles du Parti Socialiste Français aurait sur les relations bilatérales relations. Il a bien parlé de la maturité politique des deux Indira Gandhi et Mitterrand qu'ils ne permettent pas de venir dans la voie de développement des relations bilatérales. Mais il y avait une différence.

Chaleur et de la substance sont les caractéristiques qui définissent les relations franco-indo sous Pompidou et Giscard. La chaleur a continué sous Mitterrand aussi, mais la substance est devenue moins visible. La coopération dans les domaines nucléaire et spatial a continué, mais l'intelligence coopération tend à se diluer.

Mitterrand mis au point une équation personnelle de qualité avec Indira et Rajiv qui ont tous deux effectué des visites réussies en France qui ont été réciproque de la part lui.Mitterrand a compris l'importance de l'Inde comme un marché pour l'industrie aéronautique française. Il a été attiré et il admirait la démocratie indienne. Il était mal à l'aise avec ce qui se passait en Chine en particulier après le massacre Tianenmen Square. L'Inde était comme une lumière qui brille en comparaison avec la Chine.

Mais, encore, il n'était pas convaincu de l'importance d'une relation substantielle stratégique entre l'Inde et la France. Dans les relations bilatérales, de la chaleur seule ne suffit pas. Sans substance, la chaleur ne sert qu'à des fins limitées.

Jacques Chirac et Nicolas Sarkozy qui a succédé à Mitterrand, après avoir terminé son mandat en 1995, restauré la substance mal nécessaire à l'indo-français des relations.Ils ont attaché autant d'importance à l'Inde comme ils l'ont fait à la Chine, sinon plus. Ils ont soutenu les aspirations de l'Inde dans les domaines nucléaire et l'espace. Chirac s'est abstenu de créer des difficultés pour l'Inde après avoir effectué les essais nucléaires de 1998.

Sarkozy est devenu un chef de file très impopulaire en France. Il était haï à cause de son arrogance perçue, manque de sensibilité et d'autres qualités négatives. Il est dit que François Hollande a été élu par le peuple français que le Président n'est pas parce qu'il est Hollande, mais parce qu'il n'est pas Sarkozy.

Mais, Hollande est une quantité inconnue, même pour les Français. Il n'a guère occupé un poste important du gouvernement. Il n'a pratiquement jamais fait de déclarations politiques importantes sur les relations internationales. Il n'a jamais été connu comme un homme de vision. Il est un homme bon, une âme noble. Mais cela seul ne suffit pas en matière de leadership. La capacité de penser loin et de donner forme concrète à sa pensée est important aussi.

Il est également une quantité inconnue pour nous en Inde aussi. Le Fench sont un accueil chaleureux des gens-inhabituellement chaud si vous pouvez leur parler en français. On peut s'attendre à de l'espoir qu'il sera chaud vers l'Inde, comme Sarkozy, Chirac, Mitterrand, Giscard et Pompidou. Mais sera-t négliger la substance qui était la caractéristique des jours de la droite et laissez-le être gaspillé en raison de moins d'intérêt en Inde?

ສະບາຍດີທ່ານທັງຫລາຍ,
ໃນກຸ່ມເອຊ໋ຽນ ມີ 4 ປະເທດ ບໍ່ມີປະຊາທິປະໄຕທີ່ແທ້ຈິງ ໃນນັ້ນ ມີ ສປປລ ຣະບອບຜະເດັດການ ຍຶດດິນດອນຕອນຫຍ້າປະຊາຊົນ
ເອົາໄປໃຫ້ ວຽດນາມ ແລະ ຈີນ ເພື່ອເຮັດທຸຣະກິດການຄ້າ. ເຮັດແນວໃດ ເອຊ່ຽນຈຶ່ງລົມກັນໄດ້ ກຸ່ມນຶ່ງເປັນ ເສຣີ ກຸ່ມນຶ່ງເປັນ
ຄອມມີວນິສ ແລະ ອີກກຸ່ມນື່ງເປັນ ຜະເດັດການທະຫານ.
ການຮ່ວມມື ຂອງກຸ່ມເອຊ່ຽນນີ້ເປັນພຽງແຕ່ການພົວພັນຣະຫວ່າງຣັຖບານເທົ່ານັ້ນ ດັ່ງນັ້ນ ຈະຍົກບັນຫາດ້ານມະນຸສຍະທັມມາເວົ້າ
ກໍຈະບໍ່ມີຜົນຫຍັງທັງສິ້ນ ເພາະປະເທດຜະເດັດການບໍ່ສົນໃຈຈະປະຕິບັດ. ຈີນສັ່ງໃຫ້ກັມພູຊາ ບໍ່ໃຫ້ເອົາບັນຫາກໍຣະນີ ຜິດພາດທະເລຈີນຕອນໃຕ້
ເຂົ້າໃນຣາຍການປະຊຸມ. ດັ່ງນັ້ນກອງປະຊຸມຈຶ່ງບໍ່ສາມາດຍົກບັນຫານີ້ມາເວົ້າໄດ້ ເພາະບໍ່ມີຢູ່ໃນຣາຍການ. ນີ້ແມ່ນເວທີສາກົນຂອງເອຊຽນ.
ມິຕພາບ
ອາຕ

ທ່ານລາວ ເຮໂຣ


ໄທບ້ານຜູ້ຂ້າຕາຍ 3 ຄົນ:


ຜູ້ທີ່ນື່ງ: ໄປແປງເຮືອນ ແມ່ຂອງທ່ານ ເພື່ອຈະເຮັດເປັນ ແກດຮາວ ພີ່ນ້ອງທີ່ອາໄສຢູ່ ຮ້ອງຂໍປ່ອຍໃຫ້ ເຂົາເຈົ້າຢູ່ສາ ເພາະບໍ່ມີບ່ອນຢູ,
ເພິ່ນກໍບໍ່ຍອມ ແຕ່ລະປີຕ້ອງທຽວໄປແປງຈົນແລ້ວ ບາດສຸດທ້າຍຈະກັບມາເອົາເຄື່ອງ ແລະ ອອກການເອົາເງິນໄປລົງທຶນ.
ພໍດີລົງຍົນ ທີ່ວຽງຈັນ ຕຽມເດີນທາງກັບບ້ານຕ່າງປະເທດ ລົງຍົນໄປບໍ່ຮອດ 2 ຊມ ຮາກອອກເລືອດ ໃຈຂາດກ່ອນໄປຮອດໂຮງຫມໍ.


ຜູ້ທີ່ ສອງ: ໄປແປງເຮືອນເພິ່ນເອງ ອອກການແລ້ວຈະໄປຢູ່ ພຸ້ນແດ່ ແລະ ພີ້ແດ່ ບອກນ້ຶອງຊາຍໃຫ້ອອກເຮືອນ ຫລັງຈາກສັ່ງນ້ອງຊາຍແລ້ວ
ກໍັກັບມາບ້ານຕ່າງປະເທດ ຣາຍນີ້ຢຸ່ບໍ່ຮອດເດືອນ ຢືນຢູ່ລົ້ມລົງ ພາຍໃນ 10 ມື້ທີໃຈຂາດທັນທີ່ ນາຍ​​ແພດ​ປະຈຳ Ambulance ມາ​ຊ່ວຍ​ກໍ​ບໍ່​ທັນ.


ຜູ້​ທີ່ ສາມ: ກໍ​ເຣຶ່ອງ​ມູນຄື​ກັນ. ຜິດ​ກັບຈົນ​ພີ່ນ້ອງຯ ຖາມ​ວ່າຈະ​ຕາຍ​ຢູ່ລາວ ຫລື ຢູ່​ຕ່າງປະ​ເທດ ຣາຍນີ້້ ຫລັງ​ຈາກ​ມາ​ຮອດ​ຕ່າງປະ​ເທດ ອາຍຸ​ຍືນ​ໄດ້ 2 ອາທິດ.


ຜູ້​ຂ້າ​ກໍ​ໄດ້​ໄປ​ສົ່ງສະການ ກິນ​ທານ​ນຳ ​ເພາະ​ເປັນ​ຄົນ​ລາວ​ນຳ​ກັນ.


ຮັກ​ແພງ.........ຕັນ


......................................................
ລາວຂ້າລາວແບບບໍ່ມີວັນຊີ້ນສຸດ ຫ້ນາເສັຍໄຈທີ່ບໍ່ມີໂອກາດໄດ້ມີການແລ່ງປັນມູມໍຣະດົກຕາມກົດຫມາຍ ການເອົາຊາກສົບມາເຜົນຂອງການບໍ່ລົງຮອຍກັນ ເປັນສີ່ງທີ່ບໍຊອບທັມທີ່ສຸດ ທີ່ເກິດຂີ້ນ ໃນ ຍຸກໂຈນ500ຄອງເມືອງ

Les non-sondés feront la différence .



http://www.lemonde.fr/election-presidentielle-2012/article/2012/05/03/hollande-juge-plus-convaincant-que-sarkozy-selon-un-sondage_1695533_1471069.html


déja les médias se contredisent :
entre Hollande et Sarkosy, les écarts se réduisent :

après le primaire socialiste H. 55% contre S.45%, au 6 mai 2012
avant le 1er tour présidentiel, H.54% contre S.46% au 6 mai 2012
après le 1er tour présidentiel , H.53,5% contre S.46,5%
après le 2 mai 2012 disant que H. prside le débat, mais H.53% contre S.47% au 2ème tour du 6 mai 2012
aujourd'hui, samedi 5 mai 2012 avant minuit, fin de campagne, les médias avec les sondés donnent toujours Hollande ganant avec 52,5% contre Sarkosy 47,5% !
demain le 6 mai 2012 avant 20h00 , quel sera le résultat final ?
est-ce sera comme comme celui du 1er tour présidentiel :

28% Hollande, 27% Sarkosy, 18% Le Pen, 11% Mélanchon, 9% Bayrou....
Ah le sondage s'est complètement trompé !!!

ชนชั้นปกครองไทยเป็นคณะ ไม่ใช่บุคคลคนเดียว

ใจ อึ๊งภากรณ์

เนื่องจากมนุษย์ดำรงอยู่ในสังคมชนชั้นมาตั้งแต่สมัยเกษตร คนธรรมดาจะถูกปกครองโดยกลุ่มคนหรือคณะ ซึ่งเป็นชนชั้นปกครอง แต่ไม่เคยมีกรณีใดในประวัติศาสตร์โลกที่บุคคลคนเดียวถืออำนาจผูกขาดอยู่ในมือ ถ้าเข้าสู่ระบบทุนนิยมก็ยิ่งแล้วใหญ่ ดังนั้นในสังคมไทยปัจจุบัน ไม่มีใครคนใดคนหนึ่งที่ผูกขาดอำนาจและสามารถสั่งการทุกอย่างได้ แต่มีหมู่คณะ คือชนชั้นปกครองไทยที่ต้องการให้เราหลงเชื่อว่าเป็นอย่างนั้น และเสื้อแดงและคนอื่นๆ อีกมากมายก็หลงเชื่อความคิดที่ผิดหลัก ประวัติศาสตร์ รัฐศาสตร์ และวิทยาศาสตร์อันนี้

“ประวัติศาสตร์ของสังคมมนุษย์ที่ผ่านมาคือประวัติศาสตร์ของการต่อสู้ทางชนชั้น” นี่คือประโยคที่มีชื่อเสียงที่ มาร์คซ์ กับ เองเกิลส์ เขียนในหนังสือ “แถลงการณ์พรรคคอมมิวนิสต์” และถ้าเราไม่เข้าใจความสำคัญของ “ชนชั้น” ในสังคมมนุษย์ เราจะไม่มีวันเข้าใจลักษณะแท้ของสังคมไทยและชนชั้นปกครองไทยได้

เราดำรงอยู่ในสังคมชนชั้น ซึ่งแปลว่ามี “กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งที่ควบคุมอำนาจทางการเมืองและเศรษฐกิจ” กลุ่มนี้เรียกว่า “ชนชั้นปกครอง” และเราต้องเข้าใจว่า “ชนชั้น” ไม่ใช่การตราหัวคนนั้นคนนี้ ว่าอยู่ชนชั้นใด มันเป็นเรื่อง “ความสัมพันธ์” ทางอำนาจเศรษฐกิจการเมือง ที่กลุ่มคนนี้มีกับคนอีกกลุ่มหนึ่ง พูดง่ายๆ เมื่อมีชนชั้นปกครองก็ต้องมีชนชั้นอื่นที่ถูกปกครอง

ในระบบทุนนิยมชนชั้นปกครองคือชนชั้นนายทุน “ชนชั้นนายทุน” ประกอบไปด้วยนายทุนใหญ่แน่นอน แต่ประกอบไปด้วยกลุ่มคนอีกมากมายที่แบ่งงานกันทำเพื่อควบคุมระบบเศรษฐกิจทุนนิยม เช่นเจ้าหน้าที่รัฐและรัฐบาล ที่ มาร์คซ์ กับ เองเกิลส์ เรียกว่า “คณะกรรมการเพื่อบริหารผลประโยชน์ร่วมของชนชั้นนายทุน” นอกจากนี้มีนายพลระดับสูง ผู้บัญชาการตำรวจ และผู้พิพากษาระดับสูง เพื่อใช้ความรุนแรงในการควบคุมประชาชนในกรณีที่จำเป็น และมีเจ้าของสื่อ กับนักการเมืองอวุโส ฯลฯ เพื่อกล่อมเกลาให้ประชาชนเชื่อฟังชนชั้นปกครองโดยไม่ต้องใช้ความรุนแรง มีลัทธิต่างๆ ของชนชั้นปกครองที่ช่วยตรงนี้ เช่นลัทธิการเคารพธงชาติ ลัทธิศาสนา และลัทธิกษัตริย์ในประเทศที่มีสถาบันนี้

ในหลายๆ ประเทศ “เจ้าหน้าที่รัฐ” ต้องรวมไปถึงกษัตริย์และราชวงศ์ที่มีหน้าที่ในด้านการเป็นสัญญลักษณ์ของชาติที่นายทุนควบคุม และของลัทธินายทุนด้วย คือเป็นสถาบันที่ย้ำว่าการแบ่งระดับชั้นเป็นเรื่อง “ธรรมชาติ” ที่ “มีมานาน” เราจึงเข้าใจได้ว่าทำไมชนชั้นปกครองไทยมองว่ากฏหมาย 112 มีไว้ปกป้อง “ความมั่นคง” ในการปกครองของชนชั้นเขา

ก่อนหน้าที่จะมีการปฏิวัติทุนนิยม ซึ่งในไทยเกิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่๕ เรามีชนชั้นปกครองในระบบศักดินา ในระบบนี้กษัตริย์อ่อนแอมากพอสมควร เพราะต้องแบ่งอำนาจทางเศรษฐกิจและสังคมกับขุนนาง และพ่อค้า ในระบบฟิวเดิลของยุโรปก็เช่นกัน และไม่ว่าจะมีกษัตริย์หรือจักรพรรดิ์ที่เข้มแข็งแค่ไหน เขาไม่เคยสามารถผูกขาดอำนาจอยู่ในมือได้หมด ต้องพึ่งพ่อค้า นายธนาคาร นายพล ขุนนาง พระทางศาสนา เจ้าของที่ดิน และองค์มนตรี ต่างๆ เสมอ และมักจะมีคู่แข่งที่รอแย่งชิงอำนาจตลอด พูดง่ายๆ ชนชั้นปกครองในอดีตประกอบไปด้วยหมู่คณะที่เป็นคู่แข่งกันและร่วมมือกันในเวลาเดียวกัน แต่แน่นอนในหมู่คณะนี้จะมีบุคคลบางคนที่มีอำนาจมากและในเวลาหนึ่งสามารถครอบงำคนอื่นได้ในระยะสั้น แต่การครอบงำไม่ใช่อำนาจเด็ดขาด มันมาจากการสร้างแนวร่วมด้วย ถ้าเราศึกษาประวัติศาสตร์ไทยสมัยอยุธยาหรือรัตนโกสิน เราจะเห็นภาพนี้ตลอด แม้สมัยสมบูรณาญาสิทธิราชย์ภายใต้ระบบทุนนิยม ของรัชกาลที่๕ ก็ต้องสร้างแนวร่วมเพื่อรักษาอำนาจของตนเองและหมู่คณะ ไม่ใช่นั่งสั่งอยู่คนเดียว นอกจากนี้คู่แข่งที่เป็นหมู่คณะในชนชั้นปกครองเดียวกันก็มี ประวัติศาสตร์ยุโรปก็เช่นกัน แต่นั้นไม่ได้แปลว่ากษัตริย์ในอดีตทั่วโลกจะไม่อวดอ้างว่าตนเป็น “เจ้าเหนือฟ้าเหนือหัว” เสมอ ซึ่งคำอวดกับความจริงเป็นคนละเรื่องกัน

กษัตริย์เฮนรี่ที่๘ ของอังกฤษ มีอำนาจรวมศูนย์พอสมควร แต่ต้องแบ่งอำนาจให้หัวหน้าสถาบันศาสนาและรัฐมนตรี จักรพรรดิ์ญี่ปุ่นถูกรื้อฟื้นโดยชนชั้นซัมมูไรในการปฏิวัติเมจี่ ในสงครามโลกครั้งที่สองพวกทหารคลั่งชาติอาจอ้างว่าตนพร้อมจะตายเพื่อจักรพรรดิ์ แต่ชนชั้นปกครองญี่ปุ่นตอนนั้นประกอบไปด้วยนายทุนอุตสาหกรรมและนายทหาร ในระบบเผด็จการนาซี ฮิตเลอร์อาจเป็นผู้นำสูงสุด แต่มีโครงสร้างเครือข่ายพรรคนาซีซึ่งลงมาสู่ทุกระดับของสังคม มีแกนนำพรรคที่มีอำนาจ ยิ่งกว่านั้นพรรคนาซีไม่สามารถขึ้นมามีอำนาจได้ถ้านายทุนใหญ่ของเยอรมันไม่หนุนหลัง ระบบเผด็จการสตาลินก็เหมือนกัน ปกครองโดยหมู่คณะ ฐานอำนาจคือพวกข้าราชการแดง และเมื่อสตาลินตายระบบนั้นก็ยังดำรงอยู่ต่อไปจนถึงปี 1989 ในกรณีเผด็จการฮิตเลอร์กับสตาลิน การบังคับข่มขู่ต่างๆ และการสั่งการ กระทำอย่างชัดเจน ทุกคนรู้ว่าใครสั่งและแกนนำที่มีอำนาจเป็นใคร ถ้าไม่เป็นเช่นนั้นจะทำไม่ได้ เพราะประชาชนจะไม่เกรงกลัวหรือเชื่อฟัง และนอกจากนี้สตาลินกับฮิตเลอร์เป็นผู้นำที่มีนิสัยใจคอคึกคักแข็งแกร่ง ไม่ได้เป็นคนขี้อายที่พูดกำกวม และไม่ได้เป็นคนที่ไม่เคยกล้าฟันธงเรื่องจุดยืนในที่สาธารณะ

ในระบบเผด็จการที่ปกครองโดยพวกพระในยุคแรกๆ ของสังคมชนชั้น หลังยุคบุพกาล พวกพระจะคุมระบบเกษตร แต่เนื่องจากมนุษย์ยังนับถือธรรมชาติและไม่เข้าใจวิทยาศาสตร์พอ พวกพระสามารถอ้างได้ว่าตน “รับคำสั่งมาจากเทวดา” ได้ โดยที่ไม่ต้องมีการพิสูจน์กัน แต่ระบบแบบนี้หมดจากโลกนานแล้ว

นักวิชาการและนักการเมืองฝ่ายทุนสมัยนี้มักอ้างเสมอว่าไม่มีชนชั้นในสังคม แต่พอเกิดวิกฤตเศรษฐกิจทั่วโลก ปรากฏว่าชนชั้นกรรมาชีพต้องรับแบกภาระในขณะที่ชนชั้นนายทุนเสพสุขท่ามกลางการล้มละลายของระบบธนาคารและการตกงาน และพรรคการเมืองต่างๆ หรือรัฐบาลต่างๆ ที่สนับสนุนผลประโยชน์ของชนชั้นนายทุน ก็จะใช้นโยบายเสรีนิยมกลไกตลาดที่นำไปสู่การโอนมูลค่าไปสู่ชนชั้นนายทุนเสมอ

นักวิชาการและนักการเมืองฝ่ายทุนสมัยนี้มักอ้างอีก ว่าทุนนิยมนำไปสู่เสรีภาพและกำเนิดของ “เสรีนิยม” แต่มันเป็นเพียงเสรีภาพของนายทุนเท่านั้น อย่างไรก็ตามในระบบทุนนิยมอำนาจทางเศรษฐกิจไม่เคยอยู่ในมือบุคคลคนเดียวได้ แต่จะอยู่ในมือผู้บริหารระดับสูงของกลุ่มทุนใหญ่ที่แข่งกันเอง ในขณะเดียวกันนายทุนเหล่านี้ต้องพึ่งโครงสร้างรัฐ เพื่อให้มีเสถียรภาพและความมั่นคง ทั้งภายในประเทศและในการเมืองระหว่างประเทศด้วย ดังนั้นในประเทศอย่างสหรัฐอเมริกาประธานาธิบดีต้องแบ่งอำนาจกับนักการเมืองอื่นๆ กับผู้พิพากษา กับเจ้าหน้าที่ระดับสูงของรัฐ และโดยเฉพาะกับนายทุนใหญ่

ถ้าพิจารณากรณีประเทศไทยภายใต้กรอบวิเคราะห์ทางชนชั้นอันนี้ จะเห็นชัดว่าชนชั้นปกครองไทยเป็นหมู่คณะที่ประกอบไปด้วย นายพล นายทุนนักธุกิจใหญ่ นักการเมืองระดับสูง ผู้พิพากษาระดับหัวๆ อธิบดีกรมต่างๆ องค์มนตรี และมีประมุขเป็นกษัตริย์ และหมู่คณะนี้แบ่งอำนาจหน้าที่กัน ไม่มีใครคนใดคนหนึ่งที่คุมอำนาจเบ็ดเสร็จได้เลย ....แต่นิยายภาพลวงตาที่ชนชั้นปกครองไทยอยากสร้างขึ้น เพื่อปกปิดหรือให้ความชอบธรรมกับการกระทำของตนเองคืออีกเรื่องหนึ่ง

ถ้าเข้าใจตรงนี้จะเข้าใจว่าทำไมสมาชิกบางส่วนของชนชั้นปกครองที่เคยทะเลาะกัน ตอนนี้อยากจับมือปรองดองกัน และจะเข้าใจว่าทำไมทักษิณ ไทยรักไทย ยิ่งลักษณ์ หรือเพื่อไทย เชิดชูสถาบันกษัตริย์มาตลอด พอๆ กับนายทหาร นายทุนอื่นๆ และข้าราชการระดับสูง

ในอดีตมีช่วงเวลาหนึ่งที่นายทหารบางคนและสมาชิกอื่นๆ ของชนชั้นปกครองไทย ไม่ได้มีจุดยืนที่เชิดชูสถาบันกษัตริย์ ตัวอย่างที่ดีที่สุดคือสมัยจอมพล ป.พิบูลสงคราม แต่ท่ามกลางกระแสสงครามเย็น คู่แข่งของจอมพลป. เช่นสฤษดิ์ ธนะรัชต์ และพรรคพวก หันมาเชิดชูสถาบัน และกลุ่มอื่นๆก็คล้อยตามหรือเห็นชอบอยู่แล้ว สาเหตุสำคัญอันหนึ่งคือสถาบันกษัตริย์และลัทธิ “ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์” เป็นสิ่งที่ใช้ต่อต้าน “ลัทธิคอมมิวนิสต์” ได้ และถ้าพรรคคอมมิวนิสต์ชนะในไทย ชนชั้นปกครองไทยในรูปแบบที่เป็นอยู่ตอนนั้นจะเสียอำนาจไปหมด ไม่ใช่ว่าหลัง ๑๔ ตุลา สถาบันกษัตริย์ยึดอำนาจสูงสุดมาได้แต่อย่างใด อย่างที่นักวิชาการบางคนเสนอ

แน่นอนการถืออาวุธในมือ ทำให้นายพลไทยมีอำนาจสูงในการทำรัฐประหาร แต่เขาทำไม่ได้ถ้าไม่ปรึกษาหารือและได้รับการสนับสนุนจากนายทุนใหญ่ ข้าราชการชั้นสูง องค์มนตรี หรือมวลชนในขบวนการเคลื่อนไหว อย่างเช่นพวกพันธมิตรฯ เป็นต้น

บุคคลที่ควรถูกนำมาขึ้นศาลในกรณีการก่อรัฐประหาร ๑๙ กันยา คือคณะทหารเผด็จการ นำโดย สนธิ บุญยรัตกลิน บุคคลที่ควรถูกนำมาขึ้นศาลในกรณีการสั่งฆ่าประชาชนเสื้อแดงในปี ๒๕๕๓ คือ ประยุทธ์ จันทร์โอชา อนุพงษ์ เผ่าจินดา อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ และสุเทพ เทือกสุบรรณ และคนที่ควรถูกนำมาขึ้นศาลในกรณีตากใบคือผู้บัญชาการทหาร แม่ทัพภาคที่ ๔ พิศาล วัฒนวงศ์คีรี กับ ทักษิณ ชินวัตร

ไม่มีใครอื่นที่แอบสั่งคนเหล่านี้ให้เข่นฆ่าประชาชนหรือทำรัฐประหาร แต่มีสมาชิกอื่นๆ อีกมากมายในหมู่คณะของชนชั้นปกครองไทยที่ปิดหูปิดตา ยุยง หรือให้ความชอบธรรมกับสิ่งเลวร้ายเหล่านี้ ซึ่งแปลว่าคนดังกล่าว ทั้งหมู่คณะ ไม่มีคุณสมบัติที่จะดำรงตำแหน่งสาธารณะทางการเมืองหรือเศรษฐกิจต่อไป

การปรองดอง หรือการวนเวียนของธรรมชาติ เกิด แก่ เจ็บ ตาย จะไม่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในลักษณะของชนชั้นปกครองไทยแต่อย่างใด การเปลี่ยนแปลงมาจากการรณรงค์เคลื่อนไหวของมวลชนต่างหาก

ถ้าเราจะเริ่มสร้างประชาธิปไตยในไทย เราต้องลบผลพวงของรัฐประหาร ๑๙ กันยา และยกเลิกกฏหมาย 112 แต่แค่นั้นไม่พอ ในระยะยาวเราจะต้องสร้างสังคมใหม่ที่อำนาจการเมืองและเศรษฐกิจอยู่ในมือของประชาชนผู้ทำงานทั้งปวง ไม่ใช่จำกัดอยู่ในมือของไม่กี่คนในชนชั้นปกครอง มันแปลว่าเราต้องล้มเผด็จการของทุนนิยม และสร้างสังคมนิยม เพื่อยกเลิกระบบชนชั้นให้หมดสิ้น

#
vor 52 Minuten · Gefällt mirGefällt mir nicht mehr
#
Anourack Phiphaksa ເຈົ້າແຂວງຫລວງພະບາງ ຢ້ຽມຢາມປະຊາຊົນ
ທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກໄພທຳມະຊາດ

ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້, ທ່ານ ດຣ. ຄຳແພງ ໄຊສົມແພງ ເຈົ້າແຂວງຫລວງພະບາງ ພ້ອມດ້ວຍຄະນະໄດ້ເດີນທາງໄປເມືອງງອຍ ແລະ
ເມືອງວຽງຄຳ ແຂວງຫຼວງພະບາງເພື່ອຢ້ຽມຢາມ ແລະ ເປັນກຳລັງໃຈໃຫ້ປະຊາຊົນທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກໄພທຳມະຊາດຈາກພາຍຸໝາກ
ເຫັບ ແລະ ພາຍຸລະດູຮ້ອນທີ່ພັດບ້ານເຮືອນຂອງພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນເສຍຫາຍຢ່າງໜັກໜ່ວງ ຊຶ່ງເຫດການດັ່ງກ່າວໄດ້ເກີດຂຶ້ນໃນວັນທີ 21
ເມສາຜ່ານມາ, ພາຍຸໝາກເຫັບຕົກໄດ້ພັດເຂົ້າໝູ່ບ້ານທີ່ຂຶ້ນກັບເມືອງງອຍ ຈຳນວນ 6 ບ້ານຄື: ບ້ານໂພນໄຊ, ຫ້ວຍຍາ, ບ້ານຊາງ, ໂພນ
ສະຫວັນ ແລະ ບ້ານພູຄຳ, ບ້ານໂດນ. ເຊິ່ງພາຍຸດັ່ງກ່າວໄດ້ສ້າງຄວາມເສຍຫາຍໃຫ້ແກ່ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນເປັນຕົ້ນແມ່ນບ້ານເຮືອນ, ໂຮງຮຽນ
ສັດສາວາສິ່ງຕ່າງໆ, ລວມມູນຄ່າການເສຍຫາຍທັງໝົດ 521 ລ້ານ 2 ແສນກວ່າກີບ. ໃນວັນດຽວກັນນັ້ນ, ພາຍຸດັ່ງກ່າວຍັງໄດ້ພັດເຂົ້າກຸ່ມ
ບ້ານວັງບົງ ເມືອງວຽງຄຳ ເຊິ່ງມີບ້ານຖືກຜົນກະທົບຈຳນວນ 4 ບ້ານຄື: ບ້ານວັງບົງ 1, ວັງບົງ 2, ບ້ານນາກາງ ແລະ ບ້ານສົບຊາງອັນ
ໄດ້ສ້າງຄວາມເສຍຫາຍໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນລວມມູນຄ່າການເສຍຫາຍທັງໝົດ 109 ລ້ານ 9 ແສນກວ່າກີບ. ຂ່າວຍັງແຈ້ງໃຫ້ຮູ້ອີກວ່າ: ໃນວັນ
ທີ 27 ເມສານີ້ ພາຍຸລະດູຮ້ອນຍັງໄດ້ພັດເຂົ້າກຸ່ມພູສະໜາມ ເມືອງວຽງຄຳຕື່ມອີກ ເຊິ່ງພາຍຸດັ່ງກ່າວກໍ່ໄດ້ສ້າງຄວາມເສຍຫາຍບໍ່ໜ້ອຍໃຫ້ແກ່
ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນເຊັ່ນດຽວກັນ, ປະຊາຊົນທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຄັ້ງນີ້ປະກອບມີບ້ານ ພູສະໜາມ, ພູຄຳ, ໜົກວັດ ແລະ ບ້ານສາ. ສຳລັບມູນຄ່າ
ການເສຍຫາຍສະເພາະບ້ານສາແມ່ນ 32 ລ້ານກວ່າກີບ. ສ່ວນອີກ 3 ບ້ານຍັງບໍ່ສາມາດປະເມີນຜົນເສຍຫາຍໄດ້ເທື່ອ. ໂອກາດດັ່ງກ່າວ,
ທ່ານເຈົ້າແຂວງຫລວງພະບາງກໍ່ໂອ້ລົມປະຊາຊົນວ່າ: ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມທາງພັກ ແລະ ລັດຖະບານກໍ່ຍັງເປັນຫ່ວງເປັນໄຍພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນ,
ບັນຫານີ້ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນບໍ່ຕ້ອງທໍ້ຖອຍໃຈຈົ່ງພ້ອມກັນສືບຕໍ່ດຸໝັ່ນທຳມາຫາກິນເພື່ອຫາເງິນມາປຸກຢ້າວແປງເຮືອນໃຫ້ແໜ້ນໜາກວ່າເກົ່າ. ອຳ
ນາດການປົກຄອງແຂວງຂໍສັນຍາວ່າຈະພະຍາຍາມປຸກລະດົມທຶນກັບບັນດາບໍລິສັດ, ຫ້າງຮ້ານ, ພະແນກການ ແລະ ພາກສ່ວນອື່ນໆມາຊ່ວຍ
ເຫລືອພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນຕື່ມອີກ. ໃນໂອກາດດັ່ງກ່າວນີ້ທ່ານເຈົ້າແຂວງຫລວງພະບາງກໍ່ຍັງໄດ້ນຳເອົາເງິນຈຳນວນ 10 ລ້ານກີບ ມອບໃຫ້ເມືອງ
ງອຍ ແລະ 20 ລ້ານກີບມອບໃຫ້ເມືອງວຽງຄຳ, ຈາກນັ້ນກໍ່ໃຫ້ອຳນາດການປົກຄອງເມືອງນຳໄປແຈກຢາຍ, ບັນເທົາທຸກໃຫ້ປະຊາຊົນທີ່ຖືກ
ເຄາະຮ້າຍສອງເມືອງດັ່ງກ່າວນີ້ຕື່ມອີກ.
DDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD

ຄວາມເສັຍຫາຍທັງຫມົດ 10ກ່ວາຫູ່ມບ້ານ ຕົກເປັນເງີນແລ້ວ 702 ລ້ານກິບ ຫລິ ເກືອບ1 ລ້ານ ດລ ແຕ່ ບັກ ຜິຫ່າ ໂຄດຊັ່ວ ຄຳແພງ ເຈົ້າແຂງ ຫລວງພະບາງ ເອົາເງິນມາຊ່ວຍຊາວບ້ານແຕ່ 30ລ້ານກິບ ຫລຶກ່ວາ30ພັນ ດລ ( ຜົວອີຫ່າຫິຄຽວ ວຽງທອງ ຣມຕ ການເງິນ ຜູ້ອຳນວຍການມະນາຄາຍນພັທນາ ລາວ ອ້າຍເຂີຍ ບັກຈິກໂກ ອັນຕະພານ ສອນໄຊ ສີພັນດອນ ເຈົ້ານະຄອນຈຳປາສັກ ທີ່ ໂຄດພໍ່ມັນລັກແກວຫັວຂອດ ບັດຄາຕກອນໂລກຈາກ ເມືອງໂຂງຫ້ນາແຫ້ລ ຄຳໄຕ ລາກ ຂື້ນ ສູ່ຕຳແຫ່ນງ ສູງໆ ຂອງ ອານາຈັກໂຈນມັນ ແບບຫ້ນາເຕະທີ່ສຸດ )

C O M M U N I Q U E
on the occasion of the
« International Day of the Freedom of the Press » : May O3 , 2012

All over the world , May 03 is the occasion to inform the public on the violations of the freedom of expression and recall to it that numerous journalists have run a risk for death and prison in binging violations to their daily news.

Appointed Secretary general of « People’s Revolutionary Party » at the 9th Congress in April 2011 and Chief State ; Comrade Choummaly Sayasone has not altered the country’s ideological line. All media remain under control of the Party.

At time when the international situation is faced with profound political changes, Laos fondamentally remains a marxist-leninist dictatorship where the single Party (communist People’s Revolutionary Party) undeservedly governs the country and foreign Press is prohibited , prisonners of opinion are still always incarcerated without trial . The press is controlled by the Party-State , several opposition journalists are always imprisoned without trial and inhumanly treated . The repression of press liberty affects also the foreign journalists , these people are supervised by strict regulation relating to their movement , their interviews, etc…They are constantly followed and are unable to carry through their task.

The People’s marxist-leninst Revolutionary Party holds its influence on the medias of the country and does n’t tolerate any critics . On can find in the laotian press the identical articles, written by official Press Agency KPL (KhaoSane Pathet Lao) and the jounal of the Party ( Paxaxon or People) or by the civil-servants of the Ministry of Information. All the journalists are employers of this Ministry and the majority between them are also members of the Party . There is no independant newspaper.

The detention and the arbitrary accusations issued against Thongpaseuth Keuakoun, leader of the « October 1999 Movement », author of numerous articles and satirical tracts on the situation of Laos and the necessity of democratic reform, along with this friends : SengAloun Phengphanh ; Bouavanh Chanmanivong, Khamphouvieng Sisa-At and Keochay prove more than ever the importance of the International Day of the Press that we are celebrating today May 03 . Finally, we are always without news about the leaders of the October 1999 Movement (Sisa-At died in prison in 2001 after being tortured and ill-treatment). We strongly urges appeal to the communists Autorities of Vientiane to release immediately these prisoners of conscience , well as the 12 people arrested in 2009 during the « Sea Games » and 25 people arrested just before of the festival of « Thatluang » in 2011 .

Accordance with the interests of the nation and to meet the most fervent legitimate aspirations of the people’s Lao , the Lao National Council for Democracy, composed of democratic forces and representatives of the Opposition to all forms of dictatorship, the struggle for democracy, freedom, reconciliation and human rights, strongly urges :

1-the release without conditions of the prisoners of conscience incarcerated without judgment and inhumanly treated and this , without any reprisals ,

2-the freedom of speech, demonstration and press ; all the patriotic parties and all organizations without distinction of political tendency are free to carry on their activities ;

3-the cessation of all acts of violence and arbitrary arrests committed against all facts to Lao Patriots peacefully claiming their views on social justice, freedom , democracy and the multiparty ,

4-the immediat stop of the repression of religous minorities, including Christians ,

5-the cessation of torture, inhuman treatment in prisons and detention camps

6-the cessation to persecution of ethnic minorities, particular the Lao-Hmong minority ,

7-the organisation of a constructive dialogue between Authorities of Vientiane and the Lao representatives of democratic movements abroad, wishing to participate in rebuilding their homeland in the rule of law.

The Lao National Council for Democracy remains committed to ending all forms of dictatorship in Laos and that by peacefull actions, and is cooperating fully and with the same objective . We urge all Lao to work in solidarity and to openly claim to right to live in a lao democratic and free society .

The Chairman
Somboun THORANINTH

www.lao-national-council.com

ໂຈນລາວແດງຝອຍສີ່ງນີ້ມາແລ້ວເຄີ່ງສັຕວັດ


Vice Minister of Education LaoPDR in Canada(Quebec)
http://www.youtube.com/watch?v=Hr2fxxFOzj4&feature=relmfu

ทุนข้ามชาติ บุกลาวยึด 3 แสนไร่ปลูกยางพารา 80 ปี!!!



บริษัทค้ายางรายใหญ่ของไทย “ไทยฮั้ว” ได้เข้าไปสัมปทานปลูกยางในประเทศสาธารณรัฐประชาชนลาว 3 แสนไร่ ในครั้งนี้ได้รับสัมปทานนานกว่า 40 ปี และมีสิทธิที่จะต่อได้อีก 40 ปี นอกจากนี้ยังมีต่างชาติจาก" ไทย-เวียดนาม-จีน" เข้าไปยึดสัมปทานจองพื้นที่แล้วกว่าล้านไร่ โดย นายหลักชัย กิตติพล ประธานบริหารและกรรมการผู้จัดการบริษัทไทยฮั้วยางพาราจำกัด (มหาชน) กล่าวว่า บริษัทเข้าไปลงทุนปลูกยางพาราในประเทศสาธารณรัฐประชาชนลาว เมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา โดยการร่วมทุนกับบริษัทต่างชาติ จำนวน 200,000 ไร่ ที่บริษัทลงทุนโดยตรง และอีก 100,000 ไร่ เป็นรูปแบบคอนแทคฟาร์มมิ่ง ซึ่งคาดว่าอีกประมาณ 4 ปี จะ เก็บเกี่ยวผลผลิตได้ แต่ว่าล่าสุดจะมีนักลงทุนอีกหลายรายสนไปเข้าไปลงทุน


ด้าน น.ส.พรพนา ก๊วยเจริญ เจ้าหน้าที่มูลนิธิฟื้นฟูชีวิตและธรรมชาติ กล่าวว่า จากการได้เข้าไปทำงานร่วมกับรัฐบาลลาวในพื้นที่ภาคใต้ของลาวที่แขวงจำปาสัก พบว่ามีการปลูกยางพาราเป็นจำนวนมาก ทั้งนี้เป็นเพราะนโยบายในการพัฒนาประเทศของลาว!!! ที่เปิดโอกาสให้นักลงทุนต่างชาติเข้าไปลงทุนในประเทศลาวมากขึ้น โดยเฉพาะการให้สัมปทานพื้นที่เพื่อปลูกยางพารา!

จากข้อมูลพบว่าเฉพาะในภาคกลางของลาว รวมพื้นที่ปลูกยางพาราในขณะนี้มีอยู่ทั้งสิ้น 175,000 ไร่ และหากถึงปี 2553 จะมีพื้นที่ปลูกยางพาราทั้งหมด 1,125,000 ไร่โดยตลาดส่วนใหญ่ส่งไปขายประเทศจีน และการปลูกยางพารามี 2 รูปแบบคือ รูปแบบการสัมปทานโดยบริษัทใหญ่ประมาณ 75./.!!!



--------------------------------------------------------------------------------
From: toukhaty@hotmail.com
To: laosnetworkroom@googlegroups.com
Subject: RE: Laos the promised land for investors
Date: Tue, 14 Feb 2012 21:35:44 +1100


ທ່ານ ທີ່ຮັກຊາດທັງຫລາຍ.


ບົດຣຽນ ປູກຢາງ ຂອງຈີນ ຢູ່ແຂວງ ຫລວງນ້້ຳທາ ເວລາປູກ ມັນງ່າຍ ຕັດໄມ້ດູ່ ໄມ້ແຄນ ໄມ້ຍາງ ອອກຂາຍເອົາເງິນເປັນທຶນ ແລ້ວລົງມີປູກ
ໄດ້ຫລາຍປີ ພໍມັນໃຫ່ຽແລ້ວ ກໍເອົາ ຄົນຈີນ ເຂົ້າມາຢູ່ ໃນສວນຢາງ ມີປະມານ ນຶ່ງລ້ານຄົນ.


ສ່ວນວຽດນາມກໍເລີ່ມປູກມາແຕ່ດົນແລ້ວ ຍັງຈະຂຍາຍໃຫ້ມັນຫລາຍຂຶ້ນອີກ ຄາດວ່າຄົງຈະເອົາ ຊາວວຽດນາມມາຂີດຢາງ ຄົງຈະໄດ້ລ້ານຄົນເຊັ່ນກັນ.
ອີກບໍເທົ່າໃດປີຂ້າງຫນ້າ ປະເທດລາວ ກໍຈະມີຄົນຮອດ 10​ ລ້ານຄົນ.


ແຜນການ ຈະລົບລ້າງຄວາມຍາກຈົນ ກໍຈະເລື່ອນໄປເປັນ ປີ 2030 ແລະ ລາຍໄດ້ ປະຈຳຫົວຄົນ ກໍຈະລຸດ ຈາກ 1200 ໂດລາ ມາເປັນ 500 ໂດລາ ຕໍ່ຫົວຄົນ/ ປີ
ເພາະ ລາວບໍ່ມີໂຮງຈັກ ໂຮງງານ ມີແຕ່ນັກຕົ້ມຕຸນກິນຫົວລາວນອກ ຜູ້ຢາກລ້້ຳ ຢາກລວຍໄປລົງທຶນ ບາງຄົນກໍຫມົດຕົວ ກັບຄືນມາເມັຽກໍບໍ່ເອົາຄືນ
ເພາະເຂົາຢ້ານມາແບ່ງເອົາ ເງິນ Super ເຂົາ ເລີຍກາຍເປັນຄົນ ບ້າຯ ບ້ອງຯ .



ຮັກແພງ........ຕັນ



--------------------------------------------------------------------------------
Date: Mon, 13 Feb 2012 08:08:53 -0600
From: specom2009@comcast.net
To: laosnetworkroom@googlegroups.com
Subject: Laos the promised land for investors

Laos the promised land for investors
http://vietnambusiness.asia/laos-the-promised-land-for-investors/

The Economic Collapse of the Soviet Union

In the 1970's and 1980's the Soviet Union seemed to be one of the most stable political units in the world. In international politics the Soviet Union was very strong and seemed only to be getting stronger. It was, for example, securing political client states in Africa. The Western powers believed this image was valid. But in the Soviet Union few things were really what they seemed to be.

Leonid Brezvev In 1974 there was a power summit meeting near Vladivostok, U.S.S.R. between President Gerald Ford of the U.S. and Leonid Breznev of the Soviet Union. After the meeting Breznev went to his waiting train. The train however did not depart. The journalist and others who traveling on the train with Breznev were not told the reason for the delay even though the delay extended through the night. The next day they were told that Brezvev had suffered a stroke. Breznev's personal physician, Mikhail Kosarev, said the problem was an overdose of his sleeping medication rather than a stroke. The symptoms were similar, slurred speech and muscle weakness. Kosareve said that if effect Breznev was a drug addict during this period and had merely miscalculated his dosage. It was no uncommon for the top leadership in totalitarian states to be addicted to sleeping potions. Mao and the top leadership of the Communist Party in China had been addicted to sleeping pills by the time of the Long March. Totalitarian leaders have a hard time relaxing and getting to sleep.

--------------------------------------------------------------------------------

There were many economic problems for the Soviet Stalinist system. One very general problem was the the lack of incentives for productivity. As anonymous Soviet citizen said
They pretent to pay us and we pretend to work.
The Russian economist, Grigory Yavlinsky, who ultimately became an important advisor to Mikhail Gorbachev, became convinced to the need for reform when he investigated the low productivity in the Soviet mines. He found the miners were not working because they had no incentives to work. Said Yavlinsky
The Soviet system is not working because the workers are not working.

But there were more immediate causes for the collapse. In the middle 1980's about seventy percent of the industrial output of the Soviet Union was going to the military. Oleg Gordievsky, a KGB official who defected to Britain, asserted that at least one third of the total output was going to the military. British intelligence could not believe such a high figure but later Western intelligence sources estimated that it was at least fifty percent. One can only imagine what a severe shortages of industrial goods there were for the rest of the economy.
In the U.S. the Reagan Administration increased the budget for the military and presented the possibility that it would implement a Star Wars antiballistic missile system. To maintain a parity with the U.S. under those developments would have required an even larger share of industrial ouput going to the military. The planners and decision-makers had to face the fact that it was economically impossible for the Soviet Union to increase the share of its output going to the military. The Soviet authorities then ended the arms race and called off the Cold War. When the justification of an external threat was removed there was no reason for the Russian public to toleratel the totalitarian regime and the political system fell apart.
The agreement between Ford and Breznev led on to the Statregic Arms Limitation Talks (SALT). While Soviet negotiators were talking detente with the West in Helsinki, Finland the Soviet military were installing medium range nuclear missiles, the SS20's. Only the inner circle of the military-industrial complex knew about those missiles. The SALT negotiators did not know; even the higher levels of the KGB intelligence staff did not know. The negotiators and the KGB only found out about the SS20's when Western sources publicized their siting. The U.S. and western Europe reacted to the SS20's by installing Pershing and Cruise missiles in western Europe. The Soviet reacted to those sitings by starting a peace movement in western Europe to protest the siting of the Pershing and Cruise missiles. Elena Bonner, a human rights advocate in the Soviet Union and the wife of Andrei Sakharov, characterized the peace movement as a movement of Soviet Con Artists. She also characterized the SALT agreements, which the West was proud of, as an agreement in which 300 million people who were living in the Soviet Union and eastern Europe were handled over forever to totalitarianism. What the West got for the Stategic Arms Limitation was a Soviet agreement to honor a set of human rights measures, the so-called Third Basket. From documents that were later found after the fall of the Soviet Union is that the Soviet leaders had no intention of honoring those agreements concerning human rights.
The Soviet leaders concentrated on amassing military power. By 1970 the Soviet Union had achieved parity with the United States in military power. They managed to do this even though their military budget was supposedly on one half or one third of that of the U.S. But achieving parity with the U.S. was not an end to the arms buildup. Soviet leader Andropov suggested that the Soviet Union should strive for parity with the combined forces of the North Atlantic Treaty Organization (NATO) plus China.
Part of the military buildup of the Soviet Union was in tens of thousands of tanks. They had 25 thousand in East Germany alone. They were very pleased and confident with this vast superiority in tanks. This confidence held up until President Jimmy Carter announced that he was considering the development of a neutron bomb. The neutron bomb would produce armor-piercing radiation which would kill the crews of tanks but leave the tanks unharmed. This would have made the tank force of the Soviet Union not only ineffective but a danger since enemies could take over the tanks after the crews had been killed and use them against the Soviet Union. The Soviets organized an international peace campaign against the neutron bomb. It was run by the KGB office near Moscow. It was effective enough to get Jimmy Carter to cancel the development of the neutron bomb only a year after he announced its consideration.
Ronald Reagan was elected president in 1980 and he never believed detente with the Soviet Union was feasible or desirable. In July of 1983 he made a speech in which he labeled the Soviet Union a evil empire. The Soviet Union the leaders of the military-industrial complex were overjoyed. They immediately received and increase in budget.
The budget increase for the military came at the expense of investment in the rest of the economy. Nikolai Leonov, a general in the KGB, described the result as follows:
First there was a visible decline in the rate of growth, then its complete stagnation. There was a drawnout, deepening and almost insurmountable crisis in agriculture. It was a frightening and truly terrifying sign of crisis. It was these factors that were crucial in the transition to perestroika.
The Reagan Administration justifiably gets credit for destroying the Evil Empire, but the irony of it is that the successful strategy arose as a result of a blunder rather than rational decision. David Stockman tells us that the dramatic increase in the defense budget arose as a result of a mistake. David Stockman was the head of the Office of Management and the Budget (OMB). The OMB practice in putting together a budget was first to make forecasts of the budget figures assuming no change in price levels; i.e., no inflation. An estimate was made of the rate of price increase and the constant price projections would be multiplied by an appropriate factor for inflation. Stockman says that in one year the inflation-adjusted figure for the Defense Department budget was mistakenly reported as the constant price figure. The mistaken figures were released before the mistake was caught. When OMB discovered the mistake the Reagan Administration tried to tell the Pentagon that a correction would have to be made. The Pentagon people said, in effect, "No way! If you adjust that published figure we will tell people that you are cutting the Defense budget."
The political fallout would have been too great so the Reagan Administration sanctioned the accceptance of the published figure and made a second inflation adjustment. This was why there was such a big increase in the Defense budget.
Many scientist doubted that the Star Wars anti-missile system would work. The Soviet strategic planners had to presume that it would work.
Gorbachev's Glasnost and Perestroika
When Mikhail Gorbachev was assured of gaining control of the Communist Party and the government of the Soviet Union he sought out Aleksandr Yakoblev, a specialist in North American affairs, to be one of his closest political advisors. Gorbachev and Yakoblev did not intend to dismantle the communist system. Instead they intended to make it work.
Years after the fall of the Soviet Union, Yakoblev said in an interview
It seemed to us that all we had to do was to remove some prohibitions, some brakes. Free everything up and it would start to work. It would work. There is a good engine there. It has got a bit old and rusty. It needs oil. Then just press the starter and it will set off down the track. And we went along under this illusion for one and half to two years.
But as soon as we began to make really radical reforms, in foreign policy say, we immediately came up against the resistance of the system, that is the military-industrial complex, the central core of the system. It began to resist.
And that is when we began to understand that if we wanted radical reform we would inevitably come up against the resistance of the system. And that is what happened. And from that moment on people began to say that the system is unreformable and the Party is unreformable. Although there did remain some illusions, some hopes, that it could all be done without major conflicts.
Andrei Grachev, the Deputy Head of the Intelligence Department of the Central Committee, summed up the denouement of the downfall quite cogently:
Gorbachev actually put the sort of final blow to the resistance of the Soviet Union by killing the fear of the people. It was still that this country was governed and kept together, as a structure, as a government structure, by the fear from Stalinist times.
The other thing that was keeping this country together wa the invented outside threat. So Gorbachev's foreign policy [which] confirmed to the people that there was no danger from the outside, actually played a bad or a good joke with his country because then it did not have any particular reason to keep the structure of this camp. And then it fell apart.
But there was a more immediate explanation for the collapse of the Soviet Union provided by Yegor Gaidar, who had been acting prime minister of Russia from June of 1992 to December of 1992 and a key figure in the transformation of the Russian economy. In his last work,
Collapse of an Empire: Lessons for Modern Russia, published in 2007 Gaidar provides a powerful explanation for the collapse of the Soviet Union. Soviet agriculture had stagnated in the 1980's but the demand for grain in the cities was increasing. It was necessary to buy grain in the international market. While the price of petroleum was high it was feasible to finance the purchase of grain from internal sources. When the price of petroleum fell in the last 1980's the Soviet Union needed to borrow the funds from Western banks to purchase the needed grain. This severely restricted the international activities of the Soviet Union. It could not send in Soviet troops to put down the rebellions against communism in Eastern Europe because such an action would have resulted in a refusal of Western sources to lend the money needed. Likewise the attempted coup d'état was doomed to failure because the coup leaders would not have been able to borrow the funds needed to stave off starvation in the major cities.
Although Gaidar's book does not delve into the reason for the decline in petroleum prices in the late 1980's there is evidence that this occurred because of a conspiracy between the American Central Intelligence Agency (C.I.A.) the leaders of Saudi Arabia to punish the Soviet Union for its invasion of Afghanistan. Saudi Arabia increased its production of petroleum drastically and consequently the price of petroleum fell.
The supposedly progressive system of socialism actually was a replication of feudalism in that was the absence of personal freedom of the common people and also in that the core of structure was an elite oriented toward militarism. The common people, the workers, were treated like serfs and slaves: they were given the necessities of food, shelter, clothing, transportation and medical care but little else. This is the same regime that prevailed under slavery.

----- Original Message -----
From: khammaithammavo@centurytel.net
To: Laos Network ; Laos Network
Sent: Wednesday, May 02, 2012 4:20 AM
Subject: Fwd: Re: Re:ລາຍການຕອບຈົດໝາຍ


ສະບາຍດີ ພີ້ນ້ອງທຸກໆທ່ານ

www.rfa.org/lao/audio

www.voanews.com/lao

laonetworkroom in our internet ນີີ້ລະເປັນປາກກະສຽງ ເພື່ອຕໍໍ່ສູ້ ກັບພວກຄອມມຸນີດ ພດກ ພວກເຮົາໃດ້ເປີດເຜີຍ ຄວາມຊົ່ວຮ້າຽພວກມັນອອກສູ່ໂລກ ພາຽນອກໃດ້ຮູ້ເຫັນ ໃນການກະທຳອັນຊົ່ວຂອງພວກເຂົາ ຂາດຈາກສີດທີມະນຸສຍາທັມ ບໍ່ມີສີນທັມ ເປັນຄົນຫລອກລວງ ຕົວະຕົົ້ມ, ຫລີ້ນພັກພວກ, ກອບໂກຍສໍ້ຣາດບັງຫລວງ ໃຊ້ອຳນາດຢູ່ໃນພັກດຽວ ໃນກຸ່ມຂອງເຂົາ ຖ້າຜູ້ໃດຜ່າພືນ ກໍ່ຖືກຈັບ ຫຼືຂ້າຖີ້ມ ນີ້; ຄືຄວາມຊົ່ວ ໂຫດຮ້າຽປາເຖື່ອນຂອງ ສປປລາວທຳຢູ່..

ສນັ້ນ ການອອກຂ່າວ ແລະ ອີນເຕິແນດ ນີ້ ມັນຮ້າຽແຮງກວ່າຣະເບີດ ເພາະຄອມມຸນີດ ມັນຢ້ານທີ່ສຸດຄືນ້ຳມືກກັບປາກກາ ເພາະຣັດທີມາກເລນີນ ຖືກນັກຂຽນຂອງໂຊວຽດໃດ້ເປີດເຜີຽຄວາມຊົ່ວຂອງເຂົາ ແຕ່ເຂົາເຮັດຫຍັງບໍ່ໃດ້ ຖ້າຈະຂ້ານັກຂຽນຄົນນັັ້ນ ກໍ່ຂ້າບໍ່ໄດ້ ເພາະທ່ານເປັນຜູ້ສຳຄັນຊາວໂລກເຂົາລັບຮູ້ ຈີງນີຣະເທດມາຢູ່ ອາເມຣີການີ້ ດ້ວຽເຫດນີ້ໂຊວຽດຈີງຖືກທ່ານຢີ່ວສັນ ທຳລ້າຽລົງໃດ້ ເພາະເປັນຣັຖທີຂີ້ຕົວະ ຫລອກລວງປະຊາຊົນ ປະຊາຊົນທຸກຍາມ ແຕ່ພັກແລະຣັຖເຂົານັ້ນຮັ່ງມີ ຄືດັ່ງປັຈຸບັນນີ້.

ຖ້າປະຊາຊົນຮູ້ສືກຕືນໂຕ ກໍ່ພາກັນລຸກຂື້ນ ດັ່ງປະຊາຊົນໂຊວຽດ ແລະຕ້ອງການປ່ຽນແປງ ເຂົ້າໃປສູ່ເສຣິທັມ ປະຊາທີປະໃຕຽຸ ຕາມຊາວໂລກເຂົາຕ້ອງການ ມີການຄ້າເສຣິ ມີຄວາມສີວີໃລ ແລະຈເຮີນກ້າວໜ້າ ໃນສັງຄົມ ແລະອານາຄົດຂອງຊາຕ ຕ້ອງເປັນຄົນຮັກຊາຕ ຫັນໜ້າເຂົ້າຫາກັນ ໄຫ້ລູກຫຼານຜູ້ມີຄວາມຮູ້ໃດ້ກັບເມືອ ສ້າງສາພັທນາປະເທດຊາຕ ທີ່ມີຄວາມສຳນານ ໂດຽມີຄວາມຮູ້ຈຳນວນຫຼາຽ ໃນວີຊາຂແໜງການດີໆ ໂດຽບໍ່ໄດ້ລົງທືນ ເພາະລູກຫລານລາວເຮົາຄົບທຸກຢ່າງແລ້ວ ບໍ່ຈຳເປັນຈະໄປນຳເອົານັກວີຊາການ ພວກຕ່າງຊາຕມາເປັນເຈົົ້າໂຄງການ ບໍ່ຮິສັດນັ້ນເພາະລຸກຫານເຣົາເຮັດສາມາດເຮັກໄດ້..

ຖ້າຄົນພາຽໃນຍັງບໍ່ຕື່ນໂຕ ຂີ້ຢ້ານບໍ່ຫ່ວງຊາຕ ປ່ອຽໄຫ້ ພະເດັດການກົດຂີ່ຂົ່ມເຫັງ ຄວາມໂງ່ເປົາປັນຍາ ອານາຄົດລຸກຫລານ ກໍ່ນັບມື້ນັບຊົ່ວຊ່າລ່າຫລັງ ເປັນແມ່ຈ້າງນາງເລັງ ອອກຂາຽແຮງງານຢູ່ຕ່າງປະເທດດັ່ງນັ້ນຕຣອກໄປ. ຈົ່ງພ້ອມກັນລຸກຂືນຕາມກະແສຟອງຂອງໂລກ ກຳລັງຫັນປ່ຽນ ຖ້າຢາກເຫັນຄວາມຈເຣີນ ແລະຊາຕລາວຈະ ກ້າວໜ້າຕໍ່ໄປ..

ລາວປະຊາທີປະໃຕຽ໌ທດີ້ດົມຣີ່ງ

----- Forwarded message from -----

Date: Tue, 1 May 2012 17:57:42 -0400
From: Ken Boonpakom
Reply-To: laosnetworkroom@googlegroups.com
Subject: Re: Re: ລາຍການຕອບຈົດໝາຍ
To: laosnetworkroom@googlegroups.com


ຕາມທີ່ເຂົ້າໃຈ, ວິທຍຸ ເອເຊັຍ ເສຣີ ເປັນປາກກະບອກສຽງ ໂຄສະນາ ເພື່ອປຸກຣະດົມ ຂະບວນປະຊາທິປະໄຕ ຊຶ່ງຫນ່ວຍງານນີ້ ເປັນສິ່ງສືບຕໍ່ຈາກ ວິທຍຸ ຢູໂຣບ ເສຣີ ( Free Europe ) ທີ່ ຣັຖບາລ ສະຫະຣັຖ ອະເມຣິກາ ໄດ້ທຸ້ມເທກ້ອນທຶນ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ມີການປ່ຽນແປງ ໃນບັນດາ ປະເທດ ຄອມມີວນິສຕ໌ ຢູໂຣບ ຕາວັນອອກ. ວິທຍຸນີ້ ໄດ້ຮັບຜົນຕາມ ຄາດຫມາຍ ດ້ວຍການພັງທະລາຍ ຢ່າງຮາບຄາບຂອງ ອະດີດສະຫະພາບ ໂຊວຽຕ ແລະບັນດາປະເທດ ຄອມມີວນິສຕ໌ຕ່າງໆໃນ ຢູໂຣບ ຕາວັນອອກ. ເຖິງແມ່ນ ກົກເຫງົ້າຂອງ ຄອມມີວນິສຕ໌ໂລກ ໄດ້ພັງທະລາຍແລ້ວ ກໍ່ຕາມ ແຕ່ຍັງເຫລືອປະເທດ ຄອມມີວນິສຕ໌ ກໍາພ້າຄົງຄ້າງຢູ່ໃນໂລກນີ້ 5 ປະເທດຄື: ຈີນ, ເກົາຫລີເຫນືອ, ຫວຽຕນາມ, ລາວ ແລະ ຄີວບາ.
ເພື່ອສືບຕໍ່ການປຸກຣະດົມ ປະຊາທິປະໄຕຍ໌, ຣັຖບາລ ສະຫະຣັຖ ຈຶ່ງ ສືບຕໍ່ອອກງົປມານໃນດ້ານນີ້ ໂດຍສ້າງຕັ້ງ ວິທຍຸ ເອເຊັຍ ເສຣີ.

ຖ້າເວົ້າຕາມ ທັສນະ ຫລັກຫມັ້ນທາງ ການເມືອງແລ້ວ, ວິທຍຸ ເອເຊັຍ ເສຣີ ເປັນປາກກະບອກສຽງອັນແຫລມຄົມຂອງໂລກ ເສຣີປະຊາທິປະໄຕຍ໌.
ແຕ່ສໍາຣັບ ວິທຍຸເອເຊັຍ ເສຣີ ພາກພາສາລາວ ຊໍ້າຖືວ່າຕົນເອງ ເປັນນັກ ຂ່າວເສຣີທີ່ຢືນຢູ່ທາງກາງ. ໃນການອອກຂ່າວຕົວຈິງ, ແທນທີ່ຈະເວົ້າ ເຖິງຄວາມດີເລີດຂອງ ປະຊາທິປະໄຕ ແຕ່ສ່ວນຫລາຍແມ່ນເວົ້າເຖິງແຕ່ ປະເທດລາວ ຊຶ່ງຂ່າວທີ່ສາມາດອອກໄດ້ນັ້ນ ແມ່ນຖືກກັ່ນກອງ, ເລືອກເຟັ້ນ ແລະອອກກະຈາຍໂດຍ ອໍານາດການປົກຄອງ ພັກລັດ ແຫ່ງ ສປປລ ຊຶ່ງເວົ້າແຕ່ແນວດີໆ ແລະເຊື່ອງອໍາຄວາມບູດອຶ້ງ ເນົ່າເຫມັນໃນສັງຄົມລາວ.
ເມື່ອສະພາບຕົວຈິງເປັນຄືແນວນີ້, ກໍ່ຂໍໃຫ້ ມວນຊົນລາວທັງຫມົດ ຈົ່ງວິນິໄສເອົາເອງວ່າ ແມ່ນວິທຍຸກະຈາຍສຽງນີ້ແມ່ນ ຂອງໃຜ, ຝ່າຍໃດ, ເພື່ອຫຍັງ ແລະຮັບໃຊ້ຜົນປໂຍດຂອງໃຜ ? ອັນສໍາຄັນທີ່ສຸດນັ້ນແມ່ນ 99% ຂອງ ມວນຊົນທີ່ຟັງ ວິທຍຸນີ້ແມ່ນ ຄົນລາວ ເພາະບໍ່ມີຊົນຊາຕໃດ ໃນໂລກນີ້ ເຂົ້າໃຈພາສາລາວດີແລະເລິກເຊິ່ງຫລາຍກ່ວາ ຄົນລາວ.
ແນ່ນອນ ງົປມານເພື່ອວິທຍຸກະຈາຍສຽງແຫ່ງນີ້, ສ່ວນໃດສ່ວນນຶ່ງ ກໍ່ແມ່ນ ເງິນພາສີຂອງຄົນ ລາວອະເມຣິກັນ.
ຫວັງຢ່າງຍິ່ງວ່າພວກທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບວຽກງານດັ່ງກ່າວນີ້ ຄົງເຂົ້າໃຈ ຈຸດຢືນ.On Tue, May 1, 2012 at 12:03 PM, wrote:

ATN: ALL LAO NORK:

THE GOOD THING IS TO ASK ALL LAO NORK TO SEND MESSAGES TO RFA, C/O MAYSOULY WHO WAS READING THAT LETTER ON AIR TO WORLD PUBLIC, COMPLAINING THAT RFA ADMINISTRATION MUST BE RESPONSIBLE TO READ THAT LETTER AND DEMANDING,THE DIRECTOR OF RFA AND ALSO NANG MAYSOULY TO ASK FOR EXCUSES TO ALL LAO NORK...BECAUSE OF MANY REASONS AS FOLLOWS:
1.. RFA IS A NON PROFIT ORG.AND RECEIVED THE FUNDING FROM PUBLIC OR PRIVATE ORGANIZATIONS IN USA AND THAT FUNDING IS COMING FROM PEOPLE TAXES..
2. THE MAIN GOAL OF RFA IS SERVING LAO PEOPLE IN GENERAL AND TARGETING TO FREE ASIA, DELIVERING FREEDOM AND DEMOCRACY TO LAO PEOPLE IN THE WORLD...
3. THE RFA ADMINISTRATION IS RECEIVING THE SALARY FROM THIS ORGANIZATION AND MUST SERVE THE PEOPLE WHAO HAS PAID TAXES TO BENEFIT THEM FOR YEARS...
4. THE SPP LAO GOVERNMENT AND LAO PEOPLE HAVE NOT CONTRIBUTED TO THE RFA FUNDING AND HAVING NO RIGHTS TO BLAME OR DISCRIMINATION THE LAO NORK WHO BECAME THE US CITIZENS AND PAYING TAXES TO SUPPORT THEIR AGENCY...
5. ALL RFA STAFFS MUST REVIEW AGAIN THEIR POLICIES AND THEIR JOB DESCRIPTIONS, SEE WHAT THEY CAN DO AND WHAT THEY CANNOT DO....AND SEE WHAT ARE THEIR GOALS AND THEIR MAIN TARGETS.....IF NOT ALL LAO NORK MUST SEND A COMPLAINT OR PETITION TO THE US GOVERNMENT OR CONGRESS TO CANCEL THEIR SERVICES AND THEIR FUNDING IN THE DAYS TO COME...
ANY COMMENTS,PLEASE LET ME KNOW...
HAKPHENG,

LOUKLAOSERI



---- Laosavanh Phokadouat wrote:
> ຖ້າທ່ານໝາຍເຖິງຜູ້ທີ່ຍ້ອງວ່າລາວໃນປະເທດຢູ່ດີກິນດີແລ້ວ ພວກລາວນອກ ຢ່າໄປລົບກວນ,
ແລະບອກໃຫ້ລາວນອກຫາລ້ຽງ
ຄອບຄົວເບິ່ງແຍງລູກຫລານ, ແລະຫາວ່າລາວນອກຄຽດແຄ້ນນັ້ນ, ບໍ່ຕ້ອງຖາມຄວາມເຫັນດອກ
ເພາະຜູ້ເວົ້ານັ້ນມີຄວາມແຄ້ນຫລາຍກວ່າ ລາວນອກອີກ ຄົງຈະແມ່ນລູກຊາຍຂອງ ທອງສິງ
ກໍເປັນໄດ້ ຖ້າເປັນສຽງປະຊາຊົນຄົງ ຈະເວົ້າຄວາມຈິງ.

*ລາວສວັນ ລູກຫລານພໍ່ກະດວດ*




2012/5/1 sounsaveng douangmala

> ນັບຖືທຸກໆທ່ານ
> ທ່ານມີຄວາມຮູ້ສຶກແນວໃດກ່ຽວກັບຣາຍການຕອບຈົດໝາຍຂອງວິທະຍຸກະຈາຍສຽງຂອງRFA
> ຄັ້ງວັນທີ26/4/2012 .ແລະທ່ານຄວນເຮັດແນວໃດ?
> ນັບຖື
> ສ. ດວງມາລາ
>SHAJP

***เขื่อนน้ำเทิน 2 !!!

เอกสารนี้เป็นบทที่ 4 ของงานแปลเรื่อง การต่อสู้ทางพลังงาน : ผลกระทบของการพัฒนาเขื่อนผลิตกระแสไฟฟ้าในลาว

เกรียงศักดิ์ เชษฐพัฒพานิช แห่งภาควิชาประวัติศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์ มช. แปลและเรียบเรียงจาก

Power Struggle เขียนโดย Aviva Imhof, International Rivers Network Feb 28, 1999

เขื่อน น้ำเทิน 2 เป็นโครงการเขื่อนผลิตกระแสไฟฟ้าพลังน้ำที่ใหญ่ที่สุดและเป็นที่ถกเกียงกัน มากที่สุดในบรรดาโครงการต่างๆ ที่วางแผนสำหรับสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว โครงการนี้ตั้งอยู่ในแขวงคำม่วนในตอนกลางของสาธารณรัฐ ประชาธิปไตยประชาชนลาว และไกลเพียง 50 กิโลเมตรทางเหนือน้ำจากโครงการเขื่อนผลิตกระแสไฟฟ้าพลังน้ำน้ำเทิน-หินบุน ที่สร้างเสร็จเรียบร้อยแล้ว แผนการ BOT ราคา 102 พันล้านเหรียญสหรัฐอเมริกานี้กำลังได้รับการพัฒนาโดย Transfield Holding of Australia, Electricite de France, และบริษัทคนไทย 3 บริษัทที่เข้าร่วมกับรัฐบาลลาว โครงการนี้ได้รับการหน่วงเหนี่ยวไว้ในปัจจุบัน เพื่อรอข้อตกลงการซื้อกระแสไฟฟ้ากับการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย ข้อตกลงสัมปทานกับรัฐบาล และการตัดสินใจจากธนา คารโลกในการให้ความรับรองและการช่วยเหลือทางการเงินต่อโครงการ
โครงการ ประกอบด้วยเขื่อนสูง 50 เมตร กันแม่น้ำเทิน ซึ่งเป็นแควที่ใหญ่เป็นอันดับ 4 ของแม่โขงโครงการนี้ตั้งอยู่ในตอนกลางของ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว และน้ำจะท่วมกินอาณาบริเวณเกือบ 450 ตารางกิโลเมตรบนที่ราบสูงนาไค พื้นที่ซึ่งอุดม ไปด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ น้ำจากอ่างเก็บน้ำน้ำเทินจะตกลงมาสูงมากกว่า 350 เมตรสู่โรงไฟฟ้าซึ่งมีกำลังการผลิตติดตั้ง681 เมกกะวัตต์ กระแสไฟฟ้าเกือบทั้งหมดจะถูกส่งออกให้แก่ประเทศไทย น้ำที่ถูกปล่อยออกจากโรงไฟฟ้าจะไหลต่อไปยังเซบังไฟ (เซหมายถึงแม่น้ำ) ซึ่งไหลลงสู่แม่น้ำโขงที่อยู่ห่างราว 150 กิโลเมตรลงไปทางใต้ของโครงการน้ำเทิน เขื่อนนี้ทำให้ประชาชนเกือบ 4,500 คนจำเป็นต้องหาที่อยู่ใหม่
ต้น ทุนโดยประมาณของโครงการพุ่งขึ้นจาก 800 ล้านเหรียญสหรัฐอเมริกาในปี 2532 เป็น 1.2 พันล้านเหรียญสหรัฐอเมริกาในปี 2541 โดยเปรียบเทียบงบประมาณแห่งชาติของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวในปี 2540 เท่ากับ 341.5 ล้านเหรียญสหรัฐ อเมริกาและผลผลิตมวลรวมประชาชาติคือ 1.7 พันล้านเหรียญสหรัฐอเมริกาเท่านั้น ในเวลาเดียวกัน ผลตอบแทนทางการเงินของ โครงการที่คาดเอาไว้กำลังลดน้อยลงโดยการศึกษาความเป็นไปได้ครั้งแรกของ เขื่อนในปี 2534 ประเมินว่าจะก่อให้เกิดรายได้ 176 ล้านเหรียญสหรัฐอเมริกาสำหรับภาษีประจำปีที่สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชน ลาวจะได้รับ การศึกษาผลกระทบทางเศรษฐกิจ ที่เป็นอิสระล่าสุด โดยที่ปรึกษาอเมริกัน หลุยส์ เบอร์เกอร์ กล่าวว่าภาษีที่ได้รับจะมีเพียง 33 ล้านเหรียญสหรัฐอเมริกาเท่านั้น
ความ น่าเป็นห่วงที่สำคัญเกี่ยวกับความเกี่ยวข้องของธนาคารโลก ก็คือนัยยะของการรับประกันที่อาจเป็นไปได้จำนวน 94 ล้านเหรียญ สหรัฐอเมริกา ซึ่งจะป้องกันผู้ให้กู้ยืมในกรณีเกี่ยวกับการทำผิดสัญญาซึ่งเป็นผลมาจากความ เสี่ยงเกี่ยวกับรัฐและการเปลี่ยนแปลง ทางการเมือง การรับประกันระบุว่ารัฐบาลที่มาภายหลังระหว่างช่วงสัญญา 25 ปี สำหรับโครงการน้ำเทิน 2 ไม่สามารถเปลี่ยนหลัก เกณฑ์เกี่ยวกับข้อตกลงการให้สัมปทาน ในการการจัดเตรียมเกี่ยวกับการรับประกันที่เสนอขึ้นมาเพื่อพิจารณานี้ รัฐบาลลาวมีเแหล่งที่ จะให้ความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจและกฏหมายไม่มากนักถ้าผลประโยชน์ที่ให้สัญญา โดยภาคเอกชนไม่ปรากฏเป็นจริงขึ้นมา
ที่ ราบสูง นาไค เป็นแหล่งความอุดมสมบูรณ์ของพืชพันธ์และสัตว์ที่หลากหลาย มี 17 ชนิดที่กำลังจะสูญพันธุ์จากโลก 14 ชนิดที่ใกล้ จะสูญพันธ์จากโลก และอีก 23 ชนิดที่เสี่ยงที่จะสูญไปจากภูมิภาค ทั้งๆ ที่อนาคตของโครงการยังมีคำถาม การทำลายสภาพแวดล้อม อย่างมีนัยสำคัญเกิดขึ้นแล้ว นับจากปี 2533 บริษัททำไม้ที่ดำเนินการโดยทหาร คือบรรษัทเพื่อการพัฒนาพื้นที่บนภูเขา (the BPKP หรือ Mountianous Area Development Corporation ) ตัดไม้สักมากกว่าหนึ่งล้านคิวบิคเมตรในเขตที่ราบสูง นาไค เพื่อที่จะเปิดพื้นที่ สำหรับอ่างเก็บน้ำ การไปดูพื้นที่โครงการในเดือนกุมภาพันธ์ 2541 ยืนยันว่าการทำไม้จะยังคงดำเนินต่อไปในอัตราที่สูง
ผู้ ที่เสนอเขื่อนอ้างว่าที่ราบสูงนาไคเสื่อมสภาพลงโดยการทำไม้จนกระทั่งไม่มี คุณค่าที่จะเก็บรักษาไว้ต่อไป และเขื่อนควรได้รับการ ก่อสร้างเพื่อจัดหารายได้แก่รัฐซึ่งรัฐบาลลาวสามารถนำรายได้นี้มาใช้ในการ อนุรักษ์พื้นที่อนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพแห่ง ชาติ( the NBCA ) ข้อเสนอนี้ยึดถือไม่ได้ โครงการน้ำเทิน 2 มิใช่โครงการพัฒนาชนบทอย่างชัดเจน ไม่ใช่โครงการการบรรเทาความ ยากจนและการอนุรักษ์สภาพแวดล้อม ทว่ามันเป็นเขื่อนขนาดใหญ่ที่สร้างเพื่อการก่อให้เกิดรายได้ของรัฐและจะส่ง ผลกระทบอย่าง รุนแรงต่อสภาพแวดล้อมและการดำรงชีวิตของประชาชนที่อาศัยอยู่ในลุ่มน้ำที่ สำคัญสามลุ่มน้ำในตอนกลางของลาว อีกทั้งยังไม่ ตระหนักต่อข้อเท็จจริงกันเลยว่าการอนุรักษ์พื้นที่อนุรักษ์ความหลากหลายทาง ชีวภาพแห่งชาตินาไค-น้ำเทิน กำลังได้รับการพิจารณา เพื่อให้ทุนดำเนินการจากองค์การสิ่งแวดล้อมของโลก(Global Environmental Facility) และ รัฐบาลดัทช์จนกระทั่งเริ่มเป็นที่ชัดเจนว่า ธนาคารโลกกำลังพิจารณาอย่างเคร่งเครียดในการสนับสนุนโครงการน้ำเทิน 2 และน้ำจะท่วมที่ราบสูงนี้ไปราว 40 เปอร์เซนต์
เขื่อนจะส่งผลกระทบต่อความ หลากหลายทางชีวภาพในหลายๆ วิถีทาง ซึ่งรวมทั้งการสูญเสียของประชาชนจากน้ำท่วม การรุกล้ำ โดยมิชอบและการทำไม้ในพื้นที่อนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพแห่งชาติ และการรบกวนเส้นทางการเดินทางแต่ดั้งเดิมภายใน และข้ามพื้นที่อ่างเก็บน้ำ แม่น้ำ เทินเอื้อประโยชน์ด้านประมงแก่ประชาชนเป็นจำนวนถึง แม่น้ำเทินมรพันธุ์ปลามากกว่า 80 ชนิด รวมทั้งอย่างน้อย 16 ชนิดที่พบเฉพาะถิ่น ประชาชนมากกว่า 1 ล้านคนในลาวตอนกลางพึ่งพิงปลาจากน้ำเทิน น้ำกะดิ่ง น้ำหินบุน เซบังไฟ แม่น้ำโขงและแม่น้ำสาขาของแม่โขง สำหรับโปรตีนที่มากกว่า 60 เปอร์เซ็นต์ของพวกเขา พื้นที่ที่แยกออกจากกัน 4 พื้นที่ ด้วยกันที่จะประสบกับผลกระทบทางการประมง นั่นคือพื้นที่ลำน้ำใต้เขื่อนที่น้ำเทิน/น้ำกะดิ่ง ลำน้ำเหนือเขื่อนและในบริเวณอ่าง เก็บน้ำตามลำน้ำเซบังไฟและน้ำโขงสายหลัก
ประชาชนเกือบ 4,500 คนจะต้องย้ายตั้งถิ่นฐานใหม่เนื่องจากโครงการนี้ รายงานจากพื้นที่น้ำเทิน ชี้ว่า " การให้คำปรึกษา " ประกอบ ด้วยการบอกกล่าวประชาชนท้องถิ่นว่าเขื่อนจะถูกสร้างและพวกเขาจะได้รับ ประโยชน์จากมัน ผู้ที่เป็นที่ปรึกษาการสร้างเขื่อนเดิน ทางไปเยี่ยมหมู่บ้านที่ได้รับผลกระทบทั้งหมดและสัญญาถึงการมีชีวิตที่ดีกว่า สำหรับชาวบ้าน ผู้ที่เป็นเจ้าของแหล่งทรัพยากรธรรม ชาติที่ถูกทำลายโดยการทำไม้ที่ขยายวงกว้างออกไปบนที่ราบสูง การคาดหวังของประชาชนบนที่ราบสูงนี้เกิดขึ้นด้วยกิจกรรมต่างๆ รอบๆ โครงการ และเป็นไปได้ว่าพวกเขากำลังประสบปัญหาความไม่แน่นอนอย่างมากสำหรับอนาคตของ พวกเขา การสัญญาเกี่ยว กับเขื่อนขัดขวางโครงการพัฒนาทางเลือกและโอกาสต่างๆ สำหรับชาวบ้าน พวกเขาจะถูกทอดทิ้งในพื้นที่ที่ไม่มั่นคงอย่างสูงไม่ว่า เขื่อนจะดำเนินการต่อไปหรือไม่
ครอบครัวต่างๆ จำนวนมากจะถูกกระทบจากการสร้างเขื่อนโดยปราศจากการจ่ายค่าชดเชย ประชาชนมากว่ามากกว่า 4,000 คนอาศัยอยู่ตามริมฝั่งเซบังไฟจะได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญเนื่องจากน้ำ ที่ท่วมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และการลดลงของพันธุ์ปลา
ประชาชนกว่าพันคนอาศัยอยู่ เหนือน้ำตามลำน้ำ น้ำเทิน และตามลำน้ำโขงระหว่างบริเวณที่น้ำกะดิ่งและเซบังไฟไหลมาบรรจบกัน อาจได้รับผลกระทบไปด้วย ผู้ที่ได้รับผลกระทบเหล่านี้จำนวนมากไม่สามารถได้รับการบรรเทาทุกข์ได้
พื้นที่ทั้งหมดนี้ โครงการได้มีการศึกษาน้อยมาก และไม่มีการพัฒนากระบวนการดำเนินงานเพื่อการขอคำปรึกษากับประชาชน เหล่านี้
ผลกระทบขนานใหญ่ต่อสิ่งแวด ล้อมสังคมและเศรษฐกิจของน้ำเทิน 2 ประกอบกับขนาดของโครงการเปรียบเทียบกับขนาดของ เศรษฐกิจลาว ทำให้เป็นการเสี่ยงอย่างสูงสำหรับรัฐบาลลาว น้ำเทิน 2 แสดงให้เห็นว่าโครงการขนาดใหญ่เช่นนี้ดูดกลืนทรัพยากร อย่างมากมาย ใช้ทุนจำนวนมหาศาลในการเตรียมการ และไม่ได้ให้ผลตอบแทนกลับจนกระทั่งสร้างเสร็จเรียบร้อยแล้วในอนาคต ด้วยความต้องการพลังงานในอนาคตที่ไม่แน่นอนของการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศ ไทย ไม่แม้แต่จะรับประกันได้ว่ารัฐบาลลาว จะหาผู้ซื้อพลังงานได้!!!

021602 Thailand-- Lao FM to attend ASEAN meeting in Thailand: offic Topic List
Reply
021602 Thailand-- Lao FM to attend ASEAN meeting in Thailand: official

Saturday February 16, 5:54 PM

Lao FM to attend ASEAN meeting in Thailand: official

BANGKOK, Feb 16 (AFP) -
Lao Foreign Minister Somsavat Lengsavad is to attend a meeting of Southeast
Asian ministers in Thailand next week, a Thai official said Saturday amid
speculation he could be ousted from the regime.

Somsavat has taken three months' leave of absence just weeks before an expected
government reshuffle, sparking reports that he faces being booted out of the
secretive communist government.

"Mr. Somsavat will come to Thailand for the Phuket meeting on the morning oF
February 20," a Thai foreign ministry spokesman said, referring to the
Association of Southeast Asian Nations (ASEAN) talks on the resort island.

No official announcement of Somsavat's leave of absence was made before his
departure for Singapore earlier this month, diplomats in Vientiane said.

But the minister told foreign envoys that he was going to study English and that
his deputy, Phongsavath Boupha, would hold the fort during his three-month
absence.

The authorities used the same excuse of overseas training when Khamxay
Souphanouvong, a minister in the prime minister's office, won asylum in New
Zealand in November 2000 in one of the most high-ranking defections from Laos.

Copyright © 2002 AFP. All rights reserved. All information displayed in this
section (dispatches, photographs, logos) are protected by intellectual property
rights owned by Agence France-Presse. As a consequence you may not copy,
reproduce, modify, transmit, publish, display or in any way commercially exploit
any of the contents of this section without the prior written consent of Agence
France-Presses.

Copyright © 2002 Yahoo! Inc. All Rights Reserved.
http://sg.news.yahoo.com/020216/1/2huvb.html

--
Denis Johnson
Minneapolis, MN, USA
DenisJohnson@...

Rencontre à Paris avec Son Altesse Royale le Prince Sauryavong SAVANG,
chef de la famille royale (11 novembre 1997)

ສເດັຈເຈົ້າ­ວັນ­ໄຊນ໌(ຄໍາ­ໄຊນ໌)ຄີດ­ແລະ­ຮູ້­ສືກ­ວ່າ-ການ ພັງ­ທະ­ລາຍ­ຂອງ­ຮະ­ບອບກອມ­ມີວ­ນີດ­ທີ່ກ­ຣູງ
ມູດ­ສະ­ກູ ­ໄດ້­ສ­ແດງ­ໃຫ້ເຫັນ­ແຈັງເໝືອນ­ກັນ­ກັບ­ທາງນະ­ຄອນ­ວຽງ­ຈັນ­ທນ໌­ແລະ­ ກ­ຣູງ­ຫ້າ­ໂນ້ຍ.ຫລັງ­ຈາກ
ປະ­ເທສເພື້ອນ­ບ້ານ­ຂອງ­ລາວ­ທາງ­ຕອນ­ໃຕ້ເຊັ່ນ ປະ­ເທສ­ກໍາ­ໂບເດັຍ Cambodia,­ໄດ້­ປ່ຽນ­ລະ­ບອບ
ການ­ປົກ­ຄອງມາເປັນ­ລະ­ບອບ­ປະ­ຊາ­ທິ­ປະ­­ໄຕຍ໌ ເກືອບ­ວ່າ­ຄືນ­ນັ້ນເລີຍ-ເຖີງ­ແມ້ນ­ວ່າຈະ­ເປັນ­ຄວາມບວບ
ບາງ­ປານ­ໃກ­ກໍ່­ຕາມ,­ແລະ­ ເປັນການ­ກັບ­ຄືນມາຂອງ­ລະ­ບອບກະ­ສັດ­ອີກ.­ແຕ່­ຢ່າງ­ໃດ­ກໍ່­ຕາມ,­ໃນເວ­ລາ­ນີ້
ທ້າຍ­ປີ 1970 ­ໂຕ­ແທນ­ທາງການເມືອງ ຂອງ­ອີນ­ໂດ­ຈີນ­ບໍ່­ໄດ້ມີ ­ໄວ້­ໃນການ­ຄອບ­ຄອງ ອີກເລີຍ.
ການ­ຫລົ້ມ­ລະ­ລາຍ­ຂອງ­ສະ­ຫະ­ພາບ­ໂຊວຽດ­ແລະ­ບັນດາປະ­ເທສ­ສໍາ­ພັນ ທະ­ມີດ­ຄ້າຍເຂຕທະ­ເວນອອກ
ບໍ່­ໄດ້ມີການ­ສັ່ນ­ ສະ­ເຖືອນ­ໃຫ້­ແກ່ ສັງ­ຄົມ­ນິຍົມ­ຕາຍຍາກ­ທີ່ຍືດ­ໝັ້ນ­ໄວ້­ໃນການ­ປະ­ຕິວັດ­ອີນ­ໃນເຂຕ­ໂດ­ຈີນ. ມັນ­ໄດ້­ປະ­ກົດ­ໃຫ້ເຫັນ­ວ່າ:ຈີນ­ແລະ­ວຽດນາມ­ຄົງ­ຍັງເຫລືອ­ໄວ້­ທັ້ງ­ສອງ­ປະ­ ເທສ­ທີ່ມີ­ແນວ­ຄີດ­ອຸດົມ­ຄະ­ຕິ­ຄ້າຍ­ຄືກັນ
ເປັນ­ປະ­ເທສ ຜູ້­ປະ­ຄົບ­ປະ­ຄອງ­ອູ້ມ­ຊູລາວ­ໃຫ້­ຄົງ­ຢູ່ ­ໃນ­ແນວ­ຄວາມ­ຄີດ­ແລະ­ອຸດົມການ­ໃນ­ທາງການເມືອງ­ຄືກັນ.
­ໃນ­ກໍຣ­ນີ­ຂອງ ສເດັຈເຈົ້າ­ວັນ­ໄຊນ໌(ຄໍາ­ໄຊນ໌),­ໃນເວ­ລາ­ທີ່ນັກ­ສືກ­ສາ ມີການ­ປະ­ທ້ວງ ­ແລະ­ນັກ­ຮຽນ­ຮູ້
ທີ່­ໜູ່ມ­ແໜ້ນ,ຮ່ວມ­ທັ້ງ­ພວກ­ທີ່ມາຈາກ­ຄ້າຍ ຕະ­ເວນ­ຕົກ ­ແລະ­ຈາກ­ລາວ­ແລະ­­ໄດ້­ຮັບການ­ສືກ­ສາ ຈາກເຂຕ
ຄ້າຍ ຕະ­ເວກອອກ,ບໍ່ມີ­ໃຜ­ກັບ­ຄືນ­ປະ­ເທສ.ນັກ­ສືກ­ສາລາວ­ທີ່­ໄດ້ ຮັບການ­ສືກ­ສາ ຢູ່­ທີ່­ປະ­ເທສ ­ໂປ­ແລນ,
ຢູຄເລັນ,ບູນ­ຄາເຣັຍ,ເສກ­ໂກ­ສ­ໂລວາເກັຍ­ແລະ­ອື່ນໆ­...ທີ່­ໄດ້ເຫັນ­ພາບ­ຂອງ­ພວກ­ທີ່­ປະ­ ທ້ວງ­ໃນ­ທາງ
ການເມືອງ ­ໄດ້ຍົກເອົາ­ທູງ­ສາມ­ສື­ແກ­ວ່ງ­ໄປມາ­ຢູ່ເທີງ­ຫົວ­ຣົຖ­ຖັງ­ຕໍ່­ໜ້າ­ຕືກ­ຣັຖສະ­ພາຂອງ­ຣັຖເຊັຍ­ຢ່າງ­ສຫງ່າ­ຜ່າ
ເຜີຍ­ມີ­ຄວາມ­ຄິດ­ຢ່າງ­ແຮງ­ກ້າ­ວ່າ:ວັນ­ໜື່ງ­ທູງ­ຊ້າງ­ສາມ­ຫົວ­ສີ­ແດງ­ຄົງ­ກັບ­ຄຶນ­ໄປ­ປີວ­ຢູ່­ທີ່ນະ­ຄອນ­ວຽງ­ຈັນ­ທນ໌ອີກ.
­ແຕ່­ຢ່າງ­ໃດ­ກໍ່ ຕາມ­ຄວາມ­ຫວັງ­ນີ້ກໍ່­ໄດ້­ຫາຍ­ໄປ­ຢ່າງ­ໄວ ເນື່ອງ­ຈາກ­ອໍານາຈການ­ປົກ­ຄອງ ຫລື­ຜູ້ກໍາ­ອໍານາຈ
ວຽງ­ຈັນ­ທນ໌ ສັ່ງ­ໃຫ້ການ­ປົກ­ຄອງ ຈໍາ­ກັດ­ຮັດ­ກູມເຂົ້າ.ວັນເວ­ລາ­ໃນການ­ປະ­ຕິວັດ ­ໃໝ່­ທີ່ນະ­ຄອນ­ວຽງ­ຈັນ­ທນ໌
ກໍ່ບໍ່ເກີດ­ມີອີກ.­ແຕ່­ຄວາມ­ຝັນ­ແລະ­ຄວາມ­ຫວັງ­ທີ່­ຢາກ ­ໃຫ້­ລາວ­ມີເສ­ຣີ­ພາບ­ແລະ­ປະ­ຊາ­ທິ­ປະ­­ໄຕຍ໌ຍັງ­ບໍ່­ທັນ­ຊີ້ນ­ສຸດ.
ການ­ຮ້ອງ­ໄຫ້­ແລະ­ຮຽກ­ຮ້ອງ ທີ່­ຢາກ­ໄດ້ມາ­ຊື່ງເສ­ຣີ­ພາບ­ຕ້ອງ­ປະ­ກົດເປັນ­ຈີງ. ການ­ຮຽກ­ຮ້ອງເພື່ອ­ຄວາມ
ເປັນເອກກະ­ພາບ ອະ­ທິ­ປະ­­ໄຕຈະ­ຕ້ອງ­ໄດ້ມາຕາມ­ຈູດ­ມູ້ງ­ໝາຍ.ນັກ­ສືກ­ສາ­ແລະ­ປັນຍາ­ຊົນ­ທີ່­ໜູ່ມ­ແໜ້ນ
ເຫລົ່າ­ນັ້ນ ຈື່ງ­ໄດ້ກາຍ­ໄປ­ຕໍ່­ຕ້ານ­ຣັຖ­ກັບ­ຣັຖບາລຫລື­ໂຕນ­ໄປ­ຂໍລີ້­ໄພຍ໌ການເມືອງ­ໃນ­ຕ່າງ­ປະ­ເທສ ­ໂດຍ­ບໍ່
ມີ­ຫົນ­ທາງເລືອກ,ປະ­ຊາ­ຊົນ­ລາວ ຕ້ອງ­ສໍາມະ­ຄີກັນ ຕໍ່­ສູ້ເອົາເສ­ຣີ­ພາບ ປະ­ຊາ­ທິ­ປະ­­ໄຕຍ໌ ມາ­ສູ່ບ້ານເກີດ
ເຮືອນນອນ­ແລະ­ມາ­ສູ່­ປະ­ຊາ­ຊົນ­ລາວ­ທີ່ກໍາ­ລັງ­ລໍຄອຍ­ຢູ່.

ມາ­ພ້ອມ­ກັນເທີ້ນ,ເພື້ອນໆ­ຊາວ­ລາວ­ທີ່­ຮັກ­ຊາຕ ­ແພງເຊື້ອ­ທັ້ງ­ຫລາຍ.ຕື່ນເທີ້ນ,ລຸກ­ຂື້ນ­ຈາກການ­ມົວເມົາ
ຫລັບ­ໄປ­ຢ່າງຍາວນານ­ແລະ­ເບີ່ງ­ຄືນ­ໄປຫາ­ບ້ານເກີດເຮືອນ­ຂອງ­ພວກເຮົາ­ວ່າ ມີ­ຫຍັງເກີດ­ຂື້ນ­ໃນເວ­ລາ­ນີ້.
ພວກກອມ­ມີວ­ນີດ­ກໍາ­ລັງ­ຂ້າ­ພັນ­ກັນເອງ.ພວກ­ທີ່ເຮັດການ­ປະ­ຕິວັດ­ຕາຍຍາກ­ທັ້ງ­ຫລາຍ ບໍ່­ສາມາດນອນ­ຢູ່
­ໃນເຮືອນ­ຂອງ­ຕົນເອງ­ໄດ້­ແລະ­ຈໍາ­ຕ້ອງ­ໜີ­ໄປອາ­ໄສຍ໌ ພັຍເພີ່ງ­ໃນ­ແຕ່­ລະ­ປະ­ເທສ­ໃນ­ທົ່ວ­ມູມ­ໂລກ.ສະ­ພາບ
ການ­ໃນ­ລາວ­ປັດ­ຈຸບັນ ເປັນ­ສີ່ງ­ທີ່­ຈະ­ຕ້ອງເຕືອນ­ໃຫ້­ພວກເຮົາ­ໄດ້­ທົບ­ທວນ ເບີ່ງ ­ໃນ­ສີ່ງ­ທີ່­ໄດ້ເກີດ­ຂື້ນ­ໃນ­ປີ
1960 ຫລື ປີ 1970 ຂອງກອມ­ມີວ­ນີດ­ຈີນ­ປ່ຽນ­ຄໍາ­ສັ່ງ­ແລະ­ເກີດ­ມີການ­ວູ້ນ­ວາຍ­ຂື້ນ.

ຟັງເບີ່ງ­ຄັກໆ­ດູ,ທ່ານ­ສາມາດ­ໄດ້ຍີນ­ຫຍັງ­ບໍ?ທ່ານ­ໄດ້ຍີນ­ສຽງ­ຮ້ອງ­ໄຫ້­ຄວນ­ຄາງ­ຂອງເພື້ອນ­ຮ່ວມ­ຊາຕຂອງ
ພວກເຮົາ­ຟູຂື້ນມາ ເພື່ອ­ຮັບ­ພວກເພີ່ນ­ທີ່ບໍ່ມີ­ຄວາມ­ຍຸຕິ­ທໍາ­ຕໍ່­ໜ້າຂອງ­ສາລ­ແລະ­ກົດ­ໝາຍ­ບ້ານເມືອງ ທີ່­ໄດ້ກ່າວ
­ແລະ­ຕັ້ງ­ຂໍ້­ຫາ­ວ່າເປັນ­ຜູ້­ລະ­ເມີດ ຫລື ທໍລະ­ຍົດ­ຕໍ່­ຊາຕ?ທ່ານ­ຈະ­ຕ້ອງ­ໄດ້ຍີນ­ທູກ­ຂໍ້­ຄວາມ ຖ້າຫາກ­ທ່ານ­ຕັ້ງ
­ໃຈ­ຟັງ ຈາກ­ສຽງ­ຮ້ອງ­ໄຫ້ເຫລົ່າ­ນີ້­ແຮງ­ຂື້ນ ກ່ວາ ສຽງ­ຮ້ອງ­ຈາກ­ອານາ­ຈັກ­ລາວ­ລ້ານ­ຊ້າງ.

ເວົ້າ­ຂື້ນມາເທີ້ນ,ເວົ້າ­ກັບ­ທ່ານເອງ­ກ່ຽວ­ກັບ­ໂຊຄຊະ­ຕາຂອງ­ປະ­ເທສຊາຕ­ແລະ­ປະ­ຊາ­ຊົນ­ລາວ.ການ­ຂ້າ­ພັນ
ລັນ­ແທງ­ກັນເປັນເວ­ລາຍາວນານມາ­ແລ້ວ ຊື່ງ­ຍັງ­ມີວີ້ວຽວ­ວ່າຈະ­ສີ້ນ­ສຸດ­ລົງເມື່ອ­ໃດ,ການ­ຂົ່ມ­ຂືນກະ­ທໍາ­ສໍາ
ເລົາ­ແລະ­ການ­ປູ້ນ­ສະ­ດົມ ຂ້າເຈົ້າເອົາຂອງເກີດ­ມີ­ຂື້ນເປັນເນື່ອງ­ນີດ.ພວກເຮົາ­ທູກໆ­ທົ່ວ­ໜ້າ ມີ­ຄວາມ­ຫວັງ
ສະ­ເມີວ່າ ຮັຖ­ທິກອມ­ມີວ­ນີດ­ທີ່­ລາວ­ຈະ­ຕ້ອງ­ທະ­ ລາຍ­ລົງ­ແລະ­ເມື່ອ­ມັນ­ຫາກ­ຫາຍ ­ໄປ­ແທ້ໆ­,ມີ­ຫຍັງ­ແດ່­ຈະ­ຄົງ
ເຫລືອ­ໄວ້­ໃຫ້­ພວກເຮົາ­ໄດ້ເບີ່ງ­ແລະ­ຊົມ­ໄຊ້.ລາວ­ໄດ້ກາຍເປັນ­ລູກ ໜີ້­ຂອງ­ຊາວ­ໂລກ­ຫລາຍໆ­ພັນ­ລ້ານດອນ­ລາ.
ຊາກ­ສະ­ຫລັກ­ຫັກ­ພັງ­ຂອງການ­ກໍ່­ສ້າງ­ຕ່າງໆ­ ທີ່­ຂາດ­ໃນການ­ສ້ອມ­ແປງ ­ແລະ­ ະ­ນຸບໍາ­ລູງ ປະ­­ໄວ້ເປັນກອງໆ­.
ສະ­ພາບ­ທີ່­ຊຸດ­ໂຊມ­ຂອງ­ສຖາ­ບັນ­ຕ່າງໆ­ ຄົງເຫລືອ­ໄວ້­ແຕ່­ໂຄງ­ຮ່າງເທົ່າ­ນັ້ນ.ດົງດອນ ປ່າ­ໄມ້­ທີ່­ສົ່ງ­ຝົນ­ຕົກ
ຕາມ­ລະ­ດູການ ຖືກ­ທໍາ­ຮ້າຍ­ໄປ 70-80 ສ່ວນ­ຮ້ອຍ.ການ­ທີ່­ໄດ້­ແຈ້ງອອກ­ດັ່ງ­ນີ້ ກໍ່ເພື່ອ­ໃຫ້­ທ່ານ­ໄດ້ ເກີດ­ມີ
ຄວາມເອົາ­ໃຈ­ໄສ່­ສົນ­ໃຈ ດັ່ງ­ນັ້ນ­ມັນ­ຈະ­ຫາຍ­ສາບ­ສູນ­ໄປ­ໂດຍ­ບໍ່­ໄດ້ບອກ­ກ່າວ­ແລະ­ມີ­ຄໍາຖາມ­ບໍ່ມີ­ຄໍາຕອບ ນອກ
ຈາກ­ວ່າຈະ­ຮ້ອງ­ຂືນ­ແຮງໆ­­ແລະ­­ໃຫ້­ທ່ານ­ໄດ້­ຮູ້ເຖີງ­ສີ່ງ­ທີ່­ທ່ານ­ຮັກ­ຫວງ­ແຫນ­ແລະ­ສົນ­ໃຈ­ກ່ຽວ­ປະ­ເທສຊາຕ
ເຮືອນນອນ­ແລະ­ປະ­ຊາ­ຊົນ­ລາວ.ຄີດ­ຂຶ້ນມາເທີ້ນ,­ແມ່ນ­ແລ້ວ,ຄີດເຖີງເຮື່ອງ­ອານາ­ຄົດ ຄວາມ­ຫວັງ ­ແລະ­ອາ
ນາ­ຄົດ­ຂອ ງ­ປະ­ເທສຊາຕຂອງ­ທ່ານ.ພວກ­ຊາວ ລາວ­ພົ້ນ­ທະ­ເລຫລາຍ­ຄົນ ຍັງ­ມີ­ແນວ­ຄີດ ­ແລະ­ອານາ­ຄົດ
ທີ່ຍັງ­ແຍກອອກ­ບໍ່­ໄດ້ ກັບການ­ປົກ­ຄອງ­ໃນ­ລາວ.ເປັນເຮື່ອງ­ຄີດ­ບໍ່ເຖີງ­ວ່າ ພວກ­ນິຍົມ­ຄອມ­ມີວ­ນີດ ­ໄດ້ເຄີຍ­ໄດ້­ຮັບ
ເຄາະ­ກໍາຈາກ­ປະ­ຊາ­ຊົນ­ລາວ.­ໃນ­ປະ­ຫວັດ­ສາດ­ລາວ,ພວກເຮົາເຄີຍ­ໄດ້­ໄຊ້­ສະ­ຕິ­ປັນ ຍາວາງ­ທີດ­ທາງ­ວ່າ
ພວກເຮົາຈະ­ເດີນ­ໄປທາງ­ໃດ­ດີ?ຫລາຍ­ຄົນ­ໄດ້ເລືອກ­ທາງເດີນ­ຕາມເສັ້ນ­ທາງ­ສັງ­ຄົມ­ນິຍົມ.ພວກເຂົາ,­ໄດ້
ສັງ­ຫານ­ຜູ້­ທີ່­ໄຮ້ດຽງ­ສາຫລາຍໆ­ພັນ­ຄົນ ກໍ່ເພື່ອ­ຜົນ­ປະ­­ໂຍ­ຊນ໌ ­ໃນການ­ຮັກ­ສາ­ຕໍາ­ແໜ່ງ­ແລະ­ອໍານາຈຂອງເຂົາ­ໄວ້.
­ໃນ­ໂອກາສດຽວ­ກໍ່ມີ­ຫລາຍ­ຄົນ­ຜູ້­ທີ່ເລືອກ­ທາງເດີນ­ໃນ­ສາຍ­ປະ­ຊາ­ທິ­ປະ­­ໄຕຍ໌.­ໃນ­ຄືນ­ທີ່ກໍາ­ອໍານາຈເຂົ້າມາ­ຍືດ­ລາວ­ນັ້ນ,
ພວກເຮົາ­ໄດ້­ພາ­ກັນ­ລັກ­ໂຕນ­ໜີ­ໄປ­ບ່ອນ­ທີ່­ປອດ­ໄພຍ໌­ແລະ­­ໄດ້­ໄປອາ­ໄສຍ໌ຕັ້ງ­ຖີ່ນ­ຖານ­ທີ່­ໂລກເສ­ຣີ.ເຖີງ­ແມ່ນ­ວ່າ­ໄດ້
ມາອາ­ໄສຍ໌­ໄພຍ໌ເພີ່ງ­ນໍາ­ໂລກ­ຕາ­ວັນ­ຕົກ­ບ່ອນ­ປອດ­ໄພຍ໌­ແລ້ວ­ກໍ່­ຕາມ,ພວກເຮົາ­ຢ່າ­ລືມ­ພວກເພີ່ນ­ທີ່ເຮົາ­ໄດ້­ປະ­­ໄວ້
ເບື້ອງ­ຫລັງ,ຊື່ງ­ບໍ່ມີ­ໂອກາສມາ­ໄດ້ຍ້ອນເຫຕູຫລາຍ­ປະ­ການ.ພວກເຮົາ­ຕ້ອງ­ໄດ້­ຮັຟັງການ­ຮ້ອງ­ໄຫ້­ຮຽກ­ຫາ­ສັນ­ຕິ­ພາບ.
ພວກເຮົາ­ຕ້ອງເປັນ­ປາກເປັນ­ສຽງ­ໃຫ້­ພວກເພີ່ນ ເມື່ອເວ­ລາເພີ່ນ­ສາມາດ­ຮ້ອງ ­ໄຫ້ເພື່ອ­ປະ­ທ້ວງ­ກໍ່­ໄດ້­ຢູດ­ສະ­ງັກ
­ໄປເນື່ອງ­ຈາກ­ໄດ້­ຮັບການ­ທູບ­ຕີ­ທາ­ລູນ.ພວກເຮົາ­ຕ້ອງ­ຄີດເຖີງ ສະ­ພາບ ຂອງເຂົາເຈົ້າ ເພາະ­ວ່າ­ໂຊຄ­ສັດ­ຕາ
ຂອງເຂົາເຈົ້າ­ແລະ­ພວກເຮົາ­ແມ່ນ­ແຍກ­ກັນ­ບໍ່ອອກ­ອີກ­ແລ້ວ.

ບັນຫາປ້າຍໂຄສະນາມູນເຊື້ອ
ວັນທີ 23 ເມສາ 2012 - ເວລາ 10:50:02 ສົ່ງຂ່າວນີ້ໃຫ້ເພື່ອນ ພິມຂ່າວນີ້




ມື້­ກ່ອນ​ຄໍ​ລຳ​ເຮົາ​ລົງ​ພິມ​ບົດ​ປິ່ນ​ອ້ອມ​ປ້າຍ​ໂຄ­ສະ­ນາ​ມູນ­ເຊື້ອ ມີ​ເພື່ອນ​ຜູ້​ອ່ານ​ທ່ານ​ໜຶ່ງ​ສ່ອງ​ແສງ​ມາ ໃນ​ວັນ​ທີ 18/4/2012 ວ່າ: ເຫັນ​ດີ​ຕໍ່​ຄຳ​ເຫັນ​ດັ່ງ­ກ່າວ ? ແຕ່​ວິ­ທີ​ການ​ຂອງ​ມັນ​ກໍ​ບໍ່​ຍາກ​ປານ­ໃດ ?.

ເພິ່ນ​ວ່າ: ເຄີຍ​ອ່ານ​ພົບ​ບົດ​ຄວາມ​ຢູ່​ວາ­ລະ­ສານ​ລາຍ​ເດືອນ​ສະ­ບັບ​ໜຶ່ງ ແຕ່​ປີ 2011 ທີ່​ເວົ້າ​ເລື່ອງ​ການ​ຄຸ້ມ​ຄອງ ແລະ ຈັດ​ລະ­ບຽບ​ປ້າຍ​ໂຄ­ສະ­ນາ​ໃໝ່ ຢູ່​ນະ­ຄອນ­ຫຼວງ​ວຽງ​ຈັນ ຕາມ​ບົດ​ຄວາມ​ນັ້ນ ມີ​ຂໍ້​ຕົກ­ລົງ​ສະ­ບັບ​ເລກ​ທີ 012/ຈ.ນ.ວ ລົງ​ວັນ​ທີ 10 ທັນ­ວາ 2008 ວ່າ​ດ້ວຍ​ລະ­ບຽບ​ການ​ຄຸ້ມ​ຄອງ​ປ້າຍ​ໂຄ­ສະ­ນາ​ສະ­ເພາະ​ນະ­ຄອນ­ຫຼວງ ຈາກ​ລະ­ບຽບ​ການ​ນີ້ ຈຶ່ງ​ໄດ້​ມີ​ການ​ກຳ­ນົດ​ຂະ­ໜາດ​ຕັ້ງ​ປ້າຍ​ໃນ​ເຂດ​ເທດ­ສະ­ບານ​ໃຫຍ່​ສຸດ​ບໍ່​ ເກີນ 3x6 ແມັດ ແລະ ກຳ­ນົດ​ຈຳ­ນວນ​ປ້າຍ​ໄວ້ 38 ປ້າຍ 22 ຈຸດ ແຄມ​ຖະ­ໜົນ 8 ສາຍ ມີ​ການ​ມອບ​ສິດ​ໃຫ້​ສອງ​ບໍ­ລິ­ສັດ ທີ່​ຊະ­ນະ​ການ​ປະ­ມູນ​ເປັນ​ຜູ້​ຮັບ­ຜິດ­ຊອບ​ຕິດ​ຕັ້ງ​ປ້າຍ​ຕາມ​ທາງ​ການ ອພບ ກຳ­ນົດ​ສຳ­ລັບ​ເນື້ອ​ໃນ​ຂອງ​ປ້າຍ​ໂຄ­ສະ­ນາ​ນັ້ນ ຕ້ອງ​ໄປ​ຜ່ານ​ພະ​ແນກ​ຖະ­ແຫຼງ​ຂ່າວວັດ­ທະ­ນະ­ທຳ ແລະ ທ່ອງ​ທ່ຽວ ນະ­ຄອນ­ຫຼວງ.

ໃນ​ຖາ­ນະ​ຜູ້​ຮັບ­ຜິດ­ຊອບ​ຄໍ​ລຳ “ແນວ​ລາວ” ກໍ​ໄດ້​ຊອກ​ຄົ້ນ​ຫາ​ເນື້ອ​ໃນ​ບົດ​ຄວາມ​ດັ່ງ­ກ່າວ​ຢູ່​ວາ­ລະ­ສານ​ທາ​ເກັດ ສະ­ບັບ​ເດືອນ​ມີ­ນາ/2011 ມັນ​ໂລດ​ແຈ້ງ​ໂຈ່ງ­ໂປ່ງ​ໂລດ​ວ່າ: ການ​ຄຸ້ມ​ຄອງ​ປ້າຍ​ໂຄ­ສະ­ນາ​ນັ້ນ ເຂົາ​ມີ​ລະ­ບຽບ​ການ​ຄັກ­ແນ່ ? ສະ­ນັ້ນ ໃຜ​ຈະ​ຕິ​ວ່າ​ປ້າຍ​ໃດ​ເໝາະ​ສົມ​ຕັ້ງ​ຢູ່​ບ້ອນ​ໃດ ? ປ້າຍ​ສິນ­ຄ້າ​ໃດ​ຫຼາຍ​ໂພດ ກໍ​ຕ້ອງ​ໄປ​ຖາມ​ສອງ​ບໍ­ລິ­ສັດ​ທີ່ ອພບ ອະ­ນຸ­ຍາດ​ເນີ ! ສ່ວນ​ເນື້ອ​ໃນ​ກໍ​ຕ້ອງ​ຖາມ​ພະ​ແນກ​ກ່ຽວ­ຂ້ອງ ? ໄປ​ຕິ​ເຈົ້າ​ຂອງ​ສິນ­ຄ້າ​ໂຄ­ສະ­ນາ​ຝ່າຍ​ດຽວ​ບໍ່​ໄດ້​ແທ້​ເນີ !.

ບາດ­ນີ້​ເວົ້າ​ເລື່ອງ​ວິ­ທີ​ການ​ສົ່ງ­ເສີມ​ປ້າຍ​ໂຄ­ສະ­ນາ​ມູນ­ເຊື້ອ ມັນ​ກໍ​ບໍ່​ຍາກ​ຄື​ເພື່ອນ​ຜູ້​ອ່ານ​ວ່າ: ມອບ​ສິດ​ໃຫ້​ສອງ​ບໍ­ລິ­ສັດ​ນັ້ນ​ຜະ­ລິດ​ປ້າຍ​ເວົ້າ​ເລື່ອງ​ມູນ­ເຊື້ອ ເປັນ​ພັນ­ທະ​ໃຫ້​ບໍ­ລິ­ສັດ​ໜຶ່ງ​ຜະ­ລິດ ປະ­ມານ 10 ປ້າຍ ? ເນື້ອ​ໃນ​ກໍ​ໃຫ້​ພະ­ແນກ­ການ​ກ່ຽວ­ຂ້ອງ​ສ້າງ​ຂຶ້ນ​ໃນ​ແຕ່​ລະ​ປີ ແຕ່​ລະ 6 ເດືອນ ນອກ­ຈາກ​ນັ້ນ ອພບ ແລະ ພະ​ແນກ​ກ່ຽວ­ຂ້ອງ ດ້ານ​ເນື້ອ​ໃນ​ກໍ​ຂົນ­ຂວາຍ​ຕື່ມ​ອີກ ນຳ​ບໍ­ລິ­ສັດ​ຫ້າງ​ຮ້ານ​ຕ່າງໆ​ຜະ­ລິດ​ປ້າຍ​ຂຶ້ນ​ມາ​ຕື່ມ ແລະ ວາງ​ເນື້ອ​ໃນ​ອອກ​ໃຫ້​ກ້ວ​າງ​ຂວາງ​ຍິ່ງ​ຂຶ້ນ ອີງ​ຕາມ​ເຫດ­ການ​ວັນ​ລະ­ນຶກ​ທາງ​ປະ­ຫວັດ­ສາດ ?.

ເຫັນ​ບໍ ? ຄັນ​ແມ່ນ​ມະ­ຫາ​ພາກ​ສອງ​ພາກ­ສ່ວນ​ຈຶກ​ຈັກ ມັນ​ກໍ​ໄປ​ໂລດ ? ແຕ່​ກໍ​ບໍ່​ແມ່ນ​ເລື່ອງ​ງ່າຍ​ໃດ໋ ! ພາກ​ປະ­ຕິ­ບັດ​ຕົວ​ຈິງ​ບໍ່​ຄື​ເຮົາ​ເວົ້າ ?.

ເຖິງ​ຢ່າງ­ໃດ​ກໍ​ຕາມ​ປີ 2012 ນີ້ ຂໍ​ຢາກ​ໃຫ້​ປ້າຍ​ໂຄ­ສະ­ນາ​ມູນ­ເຊື້ອ​ມີ​ຫຼາຍ​ຂຶ້ນ ຢ່າງ​ໜ້ອຍ​ກໍ​ໃຫ້​ຄຽງ​ຄູ່​ກັບ​ປ້າຍ​ໂຄ­ສະ­ນາ​ສິນ­ຄ້າ​ຄື​ມີ 38 ປ້າຍ​ຄື​ກັນ.

ໂດຍ: ແນວ​ລາວ

พลตรี ไสว ไสวแสนยากร=ขุนไสวแสนยากร, ไสว อุ่นคำ
เจรทหารสื่อสาร พ.ศ. ๒๔๘๙-๒๔๙๐(1946-1947)
ยศครั้งสุดท้าย พลเอก ไสว ไสวแสนยากร

ไสว ไสวแสนยากร ชื่อเดีม เจ้าฟ้าชาย ไสว อุ่นคำ เป็นราชโอรสของพระเจ้ามหาชีวิตอุ่นคำ ราชวงค์ล้านช้างฮ่มขาวหลวงพระบาง
ได้รับพระราชบรรดาศักดิ์จาก"ราชวงค์จักรี"เป็น"ขุนไสว ไสวแสนยากร"ในยุคสงคราม"ฝรั่งเศส-สยาม"แ่ย่งชิงแผ่นดินลาวกัน โดยท่านได้
รับงาน"ลับ-เฉพราะกิจ"ไห้ไปทำงานในฝั่งซ้ายเวียงจันทน์เพื่อต่อต้านการยึดครองของฝรั่งเศส ท่านถูกส่งตัวไปอยู่ไทยตั้งแต่เด็กๆและเรียน
หนังสือที่กรุงทพฯในฐานะลูกเจ้าประเทศราช(ประเทศทาส)หลังจากลาวได้รับเอกราชจากฝรั่งเศสแล้วพระองค์ก็ไม่ยอมกลับปอยู่ลาวอีกขอ
อยู่ประเทศไทยกับครอบครัวของพระองค์จนสิ้นชีวิตเมื่อ วันที่ 1 JULY 1980 ท่านบอกทุกๆคนว่า"ท่านรักประเทศไทยมาก"!!!
ประวัติย่อๆของท่านมีดั่งนี้=เกีดเมื่อ 8 MAY 1904 มีพี่น้องคือ 1.พระเจ้าศรีสว่างวงค์ 2.เจ้าศรีสวัสดิ์ อุ่นคำ เป็นรองอำมาตย์โท ขุนศรีสวัสดิ์
ประภาเป็นนายทหารรับไช้ในราชสำนัก"สยาม"และเป็นทหารอาสาไปรบในสงครามโลกครั้งที่ 1.ไห้"สยามประเทศ"3.เจ้าศรีแสวง เป็นนาย
ทหารเรือ. หน้าที่รับไช้ของท่านที่มีต่อไทยดั่งนี้:1947 ได้ยศ พันเอก,1948 ได้ยศ พลตรี,1952 ได้ยศ พลโท,1956 ได้ยศ พลเอก.Black Saphire



--------------------------------------------------------------------------------
Date: Tue, 24 Apr 2012 07:47:55 -0700
From: brajphoumy@yahoo.com
Subject: Re: ( 249​ ) ກົບ ເລືອກນາຍ ແລະ ລີງກັບລີງ ຊິງກັນຂື້ນໄມ້ ບາດຈະໄດ້ ບັກໂກກນາໂຖ.
To: laosnetworkroom@googlegroups.com


ຮຽນທຸກທ່ານຮັກຊາຕ.....

ຂພຈ ໄດ້ເຫັນ ບັນດານັກຕໍ່ສູ້ກູ້ຊາຕທັງຫລາຍ ໄດ້ພາກັນ ກ່າວເຖິງສະຖາບັນກະສັຕຂອງລາວ,
ເຫັນວ່າ ເປັນການ ພິດພາດຫລາຍເຕີບແລ້ວໃດ.....ຫາກທ່ານທັງຫລາຍ ຫວນຄືນໄປເບິ່ງການ
ບໍຣິຫານບ້ານເມືອງໃນ ຣະບອບເກົ່າ ໂດຽສະເພາະ ໃນ ຣັຖທັມມະນູນລາວເກົ່າ ແມ່ນປົກຄອງຕາມ
ຣະບອບ ປະຊາທິປະຕັຍ ແບບມີ ກະສັຈເປັນປະມຸກ ຂອງຊາຕເທົ່ານັ້ນ ຈະດຶງເອົາກະສັຕ ລົງມາເປັນ
ຜູ້ບໍລິຫານ ແມ່ນຜິດຕໍ່ ກົດມົນທຽນບາລ ແລະຜິດຕໍ່ ກົດໝາຍ ຮັຖທັມມະນູນ ທີ່ພວກເຮົາຊາວ
ອົພະຍົກ ຫອບເອົາໃສ່ ຂອດ ຜ້າຂາວມ້າ ລອຍຂ້າມຂອງມານໍາ.....Royaume du Laos ໃນເມື່ອກ່ອນ
ແມ່ນປົກຄອງກັນແບບ " Regime Parlementaire" ໂດຽອີງຕາມ ກໝ ຮັຖທັມມະນູນ ສບັບ ປີ 1950
ທີ່ເຮົາໄດ້ເຄີຽສລອງກັນ ວັນທີ 11 Mai ທຸກໆປີ..ມີກະສັຕເປັນປະມຸກ ຢູ່ໃຕ້ກົດໝາຍ....

ສະຖາບັນ ກະສັຕລາວ ຈະປະກາດຕົນ ຫລື ຢູ່ງຽບໆ ເພິ່ນ ກໍ່ເປັນປະມຸກຂອງຊາຕຢູ່ດີ...ສະຖາບັນ
ກະສັຕລາວ ເຖິງ ພັດຖິ່ນຢູ່ ເພິ່ນກໍ່ຍັງໄດ້ ມີຊື່ເປັນ ສາມະຊິກ ຂອງອົງການກະສັຕໂລກ ມາແຕ່ອອກ
ຈາກປະເທດມາພຸ້ນ....ສົມມຸດວ່າ ການຕໍ່ສູ້ ຂອງລາວນອກມີໄຊຊນະ ຂຶ້ນມາ ຈັດຕັ້ງຣັຖບານໄດ້ແລ້ວ
ຈະເຊີນ ເພິ່ນກັບຄືນເມືອ ເພິ່ນກໍ່ເມືອໄດ້....ຖ້າບໍ່ເຊີນ ເພິ່ນກໍ່ຢູ່ເປັນກະສັຕພັດຖິ່ນຕໍ່ໄປເລື້ອຍໆ....
ໃຫ້ ເບິ່ງຄືນ ປະຫວັດສາຕ ຂອງລາວອິສຣະ ...ເຈົ້າ ເພັຊຣາຊ ໄປ ພໍານັກຢູ່ປະເທດໄທຽ ເມື່ອ ຝຣັ່ງ
ມອບເອກຣາຊຄືນ ເທື່ອທີສອງ ປີ 1949 ຣັຖບາລ ຍັງໄດ້ໄປ ເຊີນເອົາຄືນມາຮັບພຣະຣາຊທານ ຕໍາ
ແໜ່ງຜູ້ສໍາເຣັດຣາຊການ .....ສ່ວນ ພົລໂທ ສະໃຫວ ສະໃຫວແສນຍາກອນ ເປັນ ນ້ອງຊາຍຂອງພຣະ
ເຈົ້າ ສຣີສວ່າງວົງ ແທ້ໆ ຍັງບໍ່ໄດ້ກັບຄືນປະເທດ ເພາະເພິ່ນສມັກໃຈຢູ່ເປັນ ນາຍທະຫານໃນກອງທັພ
ໄທຽແລ້ວ (ບໍ່ແມ່ນ ໄປຕໍ່ສູ້ກູ້ຊາຕ)..ເປັນແມ່ທັພພາກທີສອງ ຕໍ່ມາໄທຽໄດ້ເອົາອອກຈາກກໍາລັງທະຫານ
ຍົກໃຫ້ເປັນ ຣັຖມົນຕຣີ ກະຊວງ ຣົຖໄຟ....ເຄີຽ ໄປທອດກະຖິນທີ່ ຫຼວງພຣະບາງສມັຍເຈົ້າ ສີສວ່າງ ວັທນາ
ຕິຕາງຢາກເມືອຢາມບ້ານເກີດ ກ່ອນຊິ້ນພະຊົນ...(ປະຫວັດແບບນີ້ ທ່ານ ແບລກສາຟາຍມີຂໍ້ມູນ)....

ຮຽນມາດ້ວຽຄວາມເຄົາຣົພຮັກແພງ
ບລ ຣ



From: black saphire
To: laosnetworkroom@googlegroups.com
Sent: Tuesday, April 24, 2012 8:00 AM
Subject: RE: ( 249​ ) ກົບ ເລືອກນາຍ ແລະ ລີງກັບລີງ ຊິງກັນຂື້ນໄມ້ ບາດຈະໄດ້ ບັກໂກກນາໂຖ.

Vietnam, Laos NAs promote cooperation!!!
The National Assemblies (NAs) of Vietnam and Laos opened a conference in the northern province of Son La on April 23 to discuss boosting mutual cooperation, solidarity and friendship.

NA Chairman Nguyen Sinh Hung and Lao NA Chairwoman Pany Yathotou. (Source: VNA)
Speaking at the opening ceremony, Vietnamese NA Chairman Nguyen Sinh Hung welcomed his Lao counterpart, Pany Yathotu, and her entourage to the conference and conveyed his best wishes to the Lao people on their Bunpimay festival. He emphasized the significance of this year’s conference, saying it marks the 50th anniversary of diplomatic ties and 35th anniversary of the signing of the Friendship and Co-operation Treaty.Lao NA President Pany Yathotu said the event offers an opportunity for both nations to review the strong ties, friendship, solidarity, and comprehensive cooperation between the two Parties, States, and peoples, which were founded by the late Presidents Ho Chi Minh and Cayson Phomvihan and nurtured by their successors. She said that over the past decades Laos and Vietnam have joined hands to attain great achievements and feats of arms during their struggles for national independence, which makes their bilateral relationship an invaluable heritage.We are proud to see that despite regional and international complications, the special friendship and comprehensive cooperation between Laos and Vietnam has developed substantially, for prosperity and happiness of the two nations, said Ms Yathotu.The Lao Party, State and people will continue working together with Vietnam to foster their traditional relationship and special solidarity to make mutually beneficial and comprehensive cooperation more effective, Ms Yathotu stressed.On behalf of the Lao Party, State and people, she expressed gratitude for Vietnam’s assistance to Laos during its revolutionary cause.The Vietnamese people have always stood side by side with Laos, helping it to achieve victory over foreign imperialists and reap achievements on its path to socialism, she said.At the plenary session after the opening ceremony, Vietnamese Deputy Prime Minister Nguyen Xuan Phuc and his Lao counterpart Somsavad Lengsavad highlighted the effective bilateral cooperation between the two countries since they signed the 1977 Friendship and Co-operation Treaty.They also proposed measures to fully tap their potential for mutual benefit, especially by raising awareness of their relationship and strengthening cooperation in all fields.
Date: Tue, 24 Apr 2012 04:09:19 -0700From: ath_dhatpa@yahoo.comSubject: Re: ( 249​ ) ກົບ ເລືອກນາຍ ແລະ ລີງກັບລີງ ຊິງກັນຂື້ນໄມ້ ບາດຈະໄດ້ ບັກໂກກນາໂຖ.To: laosnetworkroom@googlegroups.com
ສະບາຍດີທ່ານທັງຫລາຍ,


ຍ້ອນຂະບວນການຕໍ່ສູ້ລັ່ງເລ ໃຈ ໃນໄລຍະເລິ່ມຕົ້ນ ບວກໃສ່ການບໍ່ໂລ່ງລອຍກັນ ຣະຫວ່າງຜູ້ນຳຫລາຍຝ່າຍ ມັນຈຶ່ງເປັນຮອຍແຕກຣ້າວ
ມາເທົ່າເຖິງປັດຈຸບັນນີ້ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງໄປ ຈົນເຖິງ ອານຸຊົນຫລຸ້ນຫລັງ.
ບັນດາຜູ້ຫນຸ່ມນ້ອຍ ທີ່ສະມັກເຂົ້າໄປຊ່ວຍວຽກ ຕາມພັກການເມືອງຕ່າງຯ​ ກໍເລີຍ ເຫັນ ພາກສ່ວນອື່ນກາຍເປັນສັດຕຣູ ຂອງຕົນເອງໄປ ໂດຍບໍ່ມີເຫດຜົນ ແລະ ບໍ່ໄດ້ຮູ້ຈັກຄວາມເປັນຈິງອັນໃດຖືກ ອັນໃດຜິດ ແທນທີ່ຈະມາຊ່ວຍການຕໍ່ສູ້ ເພື່ອປະຊາທິປະໄຕ ແຫ່ງມາຕື່ມຫມື້ ຕື່ມຂີ້ເຈັຽອີກຊ້ຳ.


ການຊິງດີຊິງເດັ່ນກັນ ໃນການຍາດຕ່ຳແຫນ່ງຜູ້ນຳ ຫລື ຍາດກັນຮັກຊາດກໍດີ ຖ້າຫາກສົມຫວັງກໍຈະມີຜົນງານແກ່ຊາດ ແກ່ປະຊາຊົນ
ແຕ່ຖ້າຫາກຜິດພາດ ແລະ ບໍ່ສົມຫວັງກໍ່ຂໍໃຫ້ຕຽມຈິດ ຕຽມໃຈໄວ້ນຳ.
ຜູ້ໃດເຮັດວຽກຫລາຍຜິດຫລາຍ ຜູ້ບໍ່ເຮັດຊ້ຳຢູ່ທ່າງຕຳນິຕິຕຽນ ທັ້ງຯທີ່ຕົນເອງເຮັດບໍ່ໄດ້ຍັງກຸມໄປຕິຄົນອື່ນຢູ່ ຄົນປະເພດນີ້ມີຫລາຍ.
ເວລາສຳເຣັດຜົນຜູ້ບໍ່ໄດ້ເຮັດຫຍັງຈະໄດ້ກາຍເປັນນາຍ ເພາະບໍ່ມີຄວາມຜິດ.
ຖ້າຜູ້ທີ່ເຮັດແທ້ທຳແທ້ ຢາກໄດ້ເປັນນາຍຕ້ອງກບັໄປອ່ານຕຳຣາ ການເປັນຜູນຳ ຂອງທ່ານ ແບລກເອົາມາລົງໃນເວທີນີ້.
ມິຕພາບ
ອາຕ
From: Toum Rasika
To: Networkroom
Sent: Tuesday, 24 April 2012 6:26 PM
Subject: ກົບ ເລືອກນາຍ ແລະ ລີງກັບລີງ ຊິງກັນຂື້ນໄມ້ ບາດຈະໄດ້ ບັກໂກກນາໂຖ.

ທ່ານຕັນ ແລະ ພີ່ນ້ອງລາວທີ່ນັບຖື,


ການທີ່ຈະນຳສະຖາບັນການປົກຄອງ ກະສັດ ຄືນມາ ກໍຕ້ອງແມ່ນສະພາແຫ່ງໍຊາດລາວ ເປັນຜູ້ຄືນ ອຳນາດໃຫ້ແກ່ອົງຣາຊທາຍາດ. ເພື່ອຈະໄປເຖິງຈຸດນັ້ນທຸກຄົນ ທຸກກຸ່ມ ຕ້ອງໄດ້ຊ່ວຍກັນ ຮວມກັນ
ຕໍ່ສູ້ ບໍ່ມີໃຜຕັດສິດ ວ່າຄວນເປັນ ຫລື ບໍ່ຄວນເປັນ ນັ້ນເປັນການ ອອກຄວາມເຫັນ ຕາມລະບອບ
ປະຊາທິປະໄຕ. ໃນໄລຍະ ການຕໍ່ສູ້ນີ້ ຂໍໃຫ້ທຸກຝ່າຍສຸມໃສ່ ສັດຕຣູ ຂອງຊາດຕົວດຽວກັນ.


ຄຳວ່າ “ ກົບເລືອກນາຍ ” ນີ້ ກໍແມ່ນ ພາສິດລາວໂບຮານ.
ຄຳວ່າ “ ລີງກັບລີງ ຊິງກັນຂື້ນໄມ້ ບາດຈະໄດ້ ບັກໂກກນາໂຖ ” ນີ້ ກໍແມ່ນ ພາສິດລາວໂບຮານ.


ແຕ່ລະຄົນຄົງຈະແປຕ່າງກັນ ເພາະຮຽນມາຈາກຄົນລະສຳນັກ ແນວໃດກໍດີຖ້າເຮັດຕາມໄດ້ກໍດີ.


ນັບຖື
ຕ. ຣາສິກາ






ຫົວຫນ້າແຕ່ລະກຸ່ມແຍ່ງກັນ ມີອຳນາດມັນດີແລ້ວ ຖ້າຜູ້ໃດຢາກເປັນຜູ້ນຳ,​ມັນຕ້ ອງດິ້ນຮົນ ເຮັດແທ້ທຳຈິງ ຫ້າວຫັນຕໍ່ວຽກງານແທ້.
ຖ້າພວກເຮົາລາວນອກ ພາກັນໄປເລືອກເອົາ ຜູ້ມີຄວາມຄ່ ອງແຄ້ວໃນການເວົ້າຈາ ແຕ່ ບໍ່ມີຄວາມສາມາດໃນການນຳພາ ກໍບໍ່ຕ່າງຫັຽງ ກັບ ກົບ
ເລືອກນາຍ ໄປເອົານົກຍາງມາເປັນນາຍ ແລ້ວມາກິນກົບຫມົດທຸກຕົວ.
ຖ້າຫາກເຮົາໃຂ້ວິທີຄັດເລືອກເອົາ ໃນເມື່ອຖືກເລືອກມາແລ້ວຢາກເຮັດກໍ ໄດ້ ບໍຢາກເຮັດກໍໄດ້ ເພາະໄດ້ເປັນຫົວຫົວຫນ້າແລ້ວ.


ພາສິດໂບຮານກ່າວໄວ້ວ່າ ລີງກັບລີງ ຊິງກັນຂື້ນໄມ້ ບາດຈະໄດ້ ບັກໂກກນາໂຖ.


ຖ້າຫາກ ພັກຂອງ ສະພາລາວນອກ ຍັງມີການເຄື່ອນໄຫວຢູ່ ຄວນຈະ ກະກຽມ ໃນການເລືອກຕັ້ງແບບມີຫລາຍພັ ກການເມືອງໄວ້ ຖ້າຫາກພັກນີ້ໄດ້ທີ່ນັ່ງຫລາຍ ຢູ່ໃນສະພາ ຈະຍົກມືໃຫ້ເປັນ ພຣະຣາຊອານາຈັກຄືນກໍບໍ່ມີບັນຫາຫຍັງ. ເຖິງຈະໄດ້ນ້ອຍ ພັກອື່ນເຂົາກໍຈະຕ້ອງສນັບສນູນຢ່າງແນ່ນອນ.


ສ່ວນການຕໍ່ສູ້ກັບ ສປປລ ນີປ່ອຍໃຫ້ ປະຊາຊົນເຂົາເຮັດໂລດ ຜູ້ໃດແລ່ນໄວ ກໍຈະໄປຮອດເສັ້ນໄຊກ່ອນ ຖ້າເອົາຣະບົບສາມັກຄີກອດຄໍກັນແລ່ ນ ມັນແຮງຈະຊ້າລົງຕື່ມອີກ.


ຮັກແພງ......ຕັນ

ສມັຍ ໂຈຣ 500 ຄອງເມືອງ ຖືກຕາມຄໍາທໍານາຍ ຂອງ ພນະທ່ານ ບົງ ສຸວັນະວົງ
ຜູ້ທີ່ ຖືກ ລູກຊາຍຄີງໆ ສັ່ງຈັບໄປຂັງ ໃຫ້ຕາຍຄາຄຸກ ຢູ່ ຜາແດງ ຊໍາເໜືອ.......

ທ່ານ ລາວພີ່ນ້ອງ


ປະເທດລາວເປັນປະເທດທີ່ມີແມ່ນ້ຳລຳຄອງ ຫລາຍທີ່ສຸດ ມີ: ນ້ຳຂອງ, ນ້ຳທາ, ນ້ຳແບງ, ນ້ຳອູ, ນ້ຳເຊືອງ, ນ້ຳງື່ມ, ນ້ຳງຽບ,
ນ້ຳເຊບັງໄຟ, ເຊບັ້ງຫຽງ ເຊໂດນແລະ ເຊກອງ ນອກນັ້ນຍັງມີສາຂານ້ອຍອີກຫລາຍແຫ່ງ ເຊັ່ນ ນ້ຳຊອງ, ນ້ຳເທີນ...
ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງຍູ່ທ່າງຜະລິດກະແສໄຟຟ້າ ໄດ້ຫລາຍທີ່ສຸດ.


ມີຫນ້າທີ່ຜລິດ ແຕ່ ຊາວລາວຊົນບົດ ບໍ່ມີຫນ້າທີ່ໃຊ້.
ສ່ວນຫລາຍ ແມ່ນຈະພັທນາການ ໂທລະສັບ ສັງເກດເບິ່ງຄຸ້ມສາຍລົມ ຕິດກັບຕລາດເຊົ້າ ກໍຈະເຫັນ
ແຕ່ສາຍໂທລະສັບ. ເວລາຜ່ານມາໄດ້ 30 -40 ປີ ການພັທນາກໍຍັງຢູ່ໃນຣະບົບ ກ່ອນສົງຄາມຸໂລກຄັ້ງທີ່ສອງ.


ຮັກແພງ......ຕັນ

March 7, 2012
A pastor has been released from prison in Laos after being locked up for nearly 13 years because of his Christian activities, ASSIST News Servicereports. Bounchan Kanthavong was set free Feb. 2, having been arrested in June 1999 and sentenced to 12 years in jail for treason and sedition. According to the ministry Barnabas Fund, Bounchan's only "crimes" appear to have been receiving Bible training and sharing his faith with customers in his clothing shop; his actions were perceived as a threat to national security and the traditional Lao religion of spirit worship, and were thus interpreted as treason. Lao authorities warned him repeatedly to stop practicing and sharing Christianity, and ordered him to cease all worship activities at his shop, but his witness led to around 70 people accepting Christ. Following his arrest, his wife took over the leadership of their Christian community, which has grown to more than 3,000 believers today. Bounchan refused to renounce Christ to leave prison early, and his health suffered during his time in jail.

ສະບາຍດີທ່ານທັງຫລາຍ,


ຂ່າວຊ່າລື ຂອງລາວ ແມ່ນມັກຈະມີແຕ່ຂ່າວອັບອາຍຂາຍຫນ້າຂອງຄົນລາວຢູ່ ໃນໂລກສາກົນ ສເມີ
ເຊັ່ນ ອະດິດ ປະທານປະເທດຄຳໄຕ ມີເງິນ 860 ລ້ານໂດລາ. ບັກບຸນຍັງ ເປັນເຈົ້າຂອງໂຮງແຮມ5ດາວ ທີ່ ແຄມຂອງ ສວັນນະເຂດ ພໍ້ເຖົ້າລຸກມັນເປັນຜູ້ອຳນວຍການ ສວັນເວກາສ ຂີ່ Hummeໄປຕືກເບັດ ບັກ ຣມຕ ພລັງງານແລະບໍ່ແຫ່ ສຸລິວົງ ດາບາວົງ ມິເງິນເປັນຮ້ອຍໆລ້ານ ວັນທີ່ 26 .01.12 ນຍ ບໍ່ຮອດປິ ບັກ ທອງສີງຂື້ນວັງໄຫ່ມ ສຫລອງກັນ7ມຶ້7ຄຶນ ທັງໆ ປີ 11 ພັຍທັມມະຄຸກຄາຍ ເສັຍຫາຍເຖີງ1600ລ້ານ ຍັງບໍ່ສາມາດສ້າງສາບຸຣະນະ ຳດ້ ຍາມຝົນຊີມີຮອດແລ້ວ ໂອຍເສົ້າ37 ປິ ກະບໍ່ຫົມດ
ລູກເຕົ້າຜູ້ນຳຂອງລາວ ມີຣົດ ສປອທຂີ່ ທັ້ງທີ່ພໍ່ແມ່ ມີເງິນເດືອນພຽງແຕ່ 75 ໂດລາ ເງິນເຫລົ່ານັ້ນແມ່ນ
ໄດ້ມາຈາກການສໍ້ຣາດ ຂໍທານແບບ ໂອເໂຖວ ຢ່າງບໍ່ມີວັນຊື້ນສຸດ , ການຮັບສິນບົນ, ການຂາຍຊັພຍາກແນທັມຊາດ, ການຕັດໄມ້ຂອງຊາດໄປຂາຍ.





From: SPECOM

WikiLeaks on Laos
The Laos files from WikiLeaks underscored the country’s underdevelopment, endemic corruption in the bureaucracy and the fragile state of its environment. But we already know that. What makes the cables interesting is the kind of frankness that we don’t often get to see or hear from diplomats’ public statements.

For example, here’s how the US Embassy in Vientiane described the poor and unequal economic conditions in the country:

‘Although GoL (Government of Laos) ministers and officials with salaries of less than S75 per month sport cars villas and worthy of Monte Carlo, GDP per capita is still officially less than $400...Unemployment is epidemic, underemployment is endemic, crime is rising, and the investment climate is among the least hospitable in the world.

‘There is almost no rule of law or basic human freedom in Laos, and education is in the hands of a corrupt and ideologically hidebound ministry that uses ADB money to build a grandiose but unnecessary new ministry building while rural children sit on logs and try to remember what a teacher looked like.’

One report even declared a ‘direct consequence of decades of abuse of power is that there is no public trust’ and that ‘government officials are presumed to be corrupt unless proven otherwise.’

These corrupt officials apparently approved the implementation of several development projects that are hurting the poor:

ພວກໂຈນຂໍ ທານຊາດຫມາ ອ່ອນພັຍມາແລ້ວ37ປິດິໆ ຍັງລຸກຂື້ນບໍ່ທັນໄດ້ເທຶ່ອ ລຸກປັບລົ້ມປືບ
ແລ້ວ ຄົນລາວອີກ6ລ້ານ ຍັງ ບໍ່ມີງົປມານ ຈາກ ພັກໂທດຊາດຊັ່ວ ພໍຈະເອົາເຮື່ອເອົາແຮງຕົນເອງມາຊີ້ຢາສັກປ້ອງກັນໂຣກໄຂ້ຫວັດ

ແລ້ວ ມືງຊີປ່ອຍໃຫ່ພໍ່ແມ່ພີ່ນ້ອງ ກູ ຕາຍໄປຫົມດ ທັງ ປທ ຈື່ງຊິເອົາໂຄດແກວມືງມາຢູ່ບໍໄດ່ສະລາຍບໍ?? ຕອບບັກ ຈູມ ແລະ ບັກ ນຍ ຕັ້ຍ!!



Don américain en vaccin antigrippe

(KPL)-- La Pharmacie américaine Walgreens a déclaré lors de la cérémonie du lancement de campagne de vaccination contre la grippe et de célébration de la semaine mondiale de vaccination, le 24 avril qu’elle offrira un don en vaccin antigrippe d’une valeur totale de 9 millions de dollars au gouvernement de la RDP du Laos pour soutenir son projet de vaccination contre la grippe qui pourrait se produire pendant l’hiver . Le ministère laotien de la Santé publique de commencer la distribution de ces vaccins le 26 avril et durera jusqu’à la fin mai 2012. Ce don fait partie des efforts de coopération commune entre le centre de prévention et de contrôle des maladies des Etats-Unis et le ministère de la Santé publique du Laos, sur la base de la coopération existant depuis longtemps entre le ministère laotien de la santé, l’OMS, le centre de prévention et de contrôle des maladies des Etats-Unis et l’ambassade des Etats-Unis à Vientiane. Cette aide reste un but prévisionnel de Walgreens pour vacciner les personnes en risque qui sont les femmes en ceinte, les enfants et les personnes âgées ainsi que celles touchées par les maladies pulmonaires et cardiaques. De son côté le ministère laotien de la santé prévoit de vacciner plus de 357000 personnes contre la grippe.

Appel à tous les Français d’origine laotienne





Meeting du 11 mars 2012 à Villepinte : 70 0000 personnes !

Meeting du 15 avril 2012 à la Place de la Concorde : 120 000 personnes !

Nous, des Laotiens, nous avons participé aux deux événements exceptionnels !



Avec Nicolas Sarkozy, ce 1er mai marquera la fête qui honore la valeur du travail !

Venez nombreux soutenir Nicolas Sarkozy !







Dans cette dernière ligne droite décisive pour notre pays,
venez très nombreux soutenir

Grand rassemblement
Organisé à l’occasion de la fête du travail


avec

Nicolas SARKOZY

Mardi 1er mai 2012
13h30

à

PARIS
PLACE DU TROCADERO

N’hésitez pas à mobiliser fortement toutes celles et tous ceux qui soutiennent

Nicolas SARKOZY pour faire gagner la France.





Veuillez arriver sur place avant 13h30 SVP








Comité de soutien des Français d’origine laotienne



BANTRONSAC Marie-Claire (75) Cadre

CLOTTE-SYGNAVONG Marithone (91) Profession libérale

DOUANGVICHIT Olivier (77) Entrepreneur

INSIXIENGMAY Noradome (93) Retraité

INTHAVONG Bounnhou (38), Retraitée employée

KOULABOUTH Siphoum (77) Chef d'entreprise

LITHNOUVONG Martial (27) Dentiste

LUANGKHOT Vatsana (67) Salarié

MAOKHAMPHIOU Martial (35) Manutentionnaire

OBMALAY Darakham (95) Pharmacien

PHOMMARATH Thangon (95) Chauffeur

PHOU Annie (95) Commerçant retraitée

PHOUNSAVATH Sidthikorn (77) Agent comptable

PRAVONG Surya (93) Reporter laonet.fr

RATSAPHONG Cyril (62) Retraité

RATTANA Chao Sinh (35) Professeur

SANANIKONE Khamsone (94) Retraité

SANGKHAVONG Southinh (95) Retraité

VIENGCHALEUNE KhamKeo (93) Président Ass.


SAYAVONG Gilbert (94) Commerçant

SINBANDHIT Léonard (78) Consultant en Systèmes d’Information

SISOURATH Soraya (80) Agent administratif

SISOUTHONE Bandane (77) Journaliste

SOSAVANH Ketmany (95) Informaticien

SOSAVANH Victoria (93) Etudiante

SOUKHAVONG Sabine (14) Interprète

SOUMPHOLPHADY Okinh (94) Retraité cadre supérieur

INSIXIENGMAY Noradom (93) Retraité militaire

SOUVANLASY Dorina (91) Jeune génération

SOUVANLASY Kabkèo (93) Médecin

SOUVANLASY Sisomphou (76) Agence de production

THAMMACHACK Thoumma (78) Interprète

VATHANAVILAY Viviane (13) Cadre Jeune génération

VIENGCHALEUNE KhamKeo (93) Commerçant

VONGSAYKHAM Chanthasaygnanh (59) Agent de maitrise

XOSANAVONGSA kèodara (93) Cadre

THANOM François (94) Inspecteur Chef DPP

VATHANAVILAY Christophe (45) Chargé de mission

ລາວຝ່າຍຂວາ ສູນເສັຍອໍານາດ ສູນເສັຍຊາດ ຍ້ອນສັນຍານໍ້າອ້ອຍ...ຍ້ອນກົນລວງ..
ຈົ່ງເກັບໄວ້ໃສ່ໃຈ....ກ່ອນຈະເຮັດຫຍັງ ທໍາຫຍັງ ຕ້ອງຄິດໃຫ້ຖີ່ຖ້ວນ.....
ໃຜຈະເຮັດຫຍັງ ? ທໍາຫຍັງ ?ໃນເວລານີ້ ແມ່ນຢູ່ໃນສາຍຕາຂອງຄົນທີ່ຖືກລວງ.....
ຖ້າບໍ່ແນ້ຈິງ...ຢ່າອອກມາຫຼີ້ນຕະລົກ

http://www.prachatai.com/journal/2012/04/40249

พิชิต ลิขิตกิจสมบูรณ์: จากปทุมธานี ถึงพรรคเพื่อไทย
Fri, 2012-04-27 00:08
รศ.ดร.พิชิต ลิขิตกิจสมบูรณ์
27 เมษายน 2555



การพ่ายแพ้ของพรรคเพื่อไทยทั้งในการเลือกตั้งซ่อมสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร (ส.ส.) เขต 5 ปทุมธานี และการเลือกตั้งนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดปทุมธานี (อบจ.) ได้ให้บทเรียนที่สำคัญยิ่ง


สาเหตุเฉพาะหน้าของความพ่ายแพ้ในครั้งนี้ก็คือ มวลชนคนเสี้อแดงปทุมธานีจำนวนมาก “พร้อมใจกัน” ไม่ไปลงคะแนนเสียงให้ผู้สมัครพรรคเพื่อไทยนั่นเอง เป็นผลให้ผู้สมัครพรรคประชาธิปัตย์แม้จะไม่ได้คะแนนเสียงเพิ่ม แต่ก็สามารถชนะการเลือกตั้งในที่สุด

นัยหนึ่ง คนเสื้อแดงปทุมธานีกำลัง “สั่งสอนบทเรียนสำคัญ” ให้กับพรรคเพื่อไทย

สาเหตุสำคัญคือ ปัญหาระบบของพรรคเพื่อไทยในการคัดสรรคนเพื่อลงสมัครเป็น ส.ส. ที่ยังเต็มไปด้วยระบบอุปถัมภ์และลัทธิพรรคพวก ในแต่ละเขต จะมี “เจ้าของพื้นที่” อยู่เพียงไม่กี่คนที่งุบงิบตัดสินใจกันเองว่า จะเอาญาติ พี่น้อง ลูกเมียใครลงสมัครบ้าง โดยไม่สนใจความคิดความรู้สึกของประชาชนในท้องถิ่น

ผลที่ได้คือ ในหลายพื้นที่ พรรคเพื่อไทยจะได้แต่ประเภท “ส.ส.หลังยาว” ที่เกาะกระแส พ.ต.ท.ทักษิณ หรือนางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร เข้ามา โดยแทบไม่ได้หาเสียงด้วยตนเอง ไม่มีผลงานอันใด ไม่ใส่ใจประชาชนในพี้นที่ ไม่เป็นที่พึ่งพาของประชาชนในยามเดือดร้อน เอาแต่วิ่งเต้นในพรรค คอยเดินตามรัฐมนตรีหรือนายกรัฐมนตรีเพื่อตำแหน่งต่างๆ ให้ตนเองหรือพรรคพวกญาติพี่น้อง

ในการเลือกตั้งใหญ่ 3 กรกฎาคม 2554 ประชาชนจำต้องกล้ำกลืนทั้งน้ำตา ยอมลงคะแนนให้ “ส.ส.หลังยาว” พวกนี้เข้าไปเพราะต้องการเอาชนะพรรคประชาธิปัตย์ที่เป็นตัวแทนเผด็จการจารีตนิยม ให้พรรคเพื่อไทยที่เป็นฝ่ายประชาธิปไตยชนะคะแนนเด็ดขาดแล้วได้จัดตั้งรัฐบาล

แต่ในการเลือกตั้งซ่อมและเลือกตั้งองค์การปกครองส่วนท้องถิ่นนั้น เป็นคนละปริบท ประชาชนสามารถตัดสินใจได้กว้างขึ้นโดยรู้ดีว่า จะไม่กระทบภาพใหญ่ระดับประเทศ พวกเขาจึงเลือก ส.ส.ตามลักษณะและคุณภาพอย่างแท้จริง ในกรณีเขต 5 ปทุมธานี ส.ส.ที่ลาออกไป คือพวกหลังยาว ซึ่งประชาชนเอือมระอาเต็มทน ส่วนผู้ที่มาลงแทน ก็ถูกคัดสรรมาจาก “เจ้าของพื้นที่” โดยไม่สนใจความคิดเห็นของประชาชน ดูถูกประชาชนว่า นี่คือพื้นที่สีแดง ต่อให้พวกตนเอา “เสาไฟฟ้า” มาลง คนเสื้อแดงก็ต้องเลือกวันยังค่ำ เพราะถึงอย่างไร มวลชนก็จะไม่หันไปเลือกพรรคประชาธิปัตย์ แต่เขาหารู้ไม่ว่า คนเสื้อแดงเป็นมวลชนที่ตื่นตัวทางประชาธิปไตยอย่างสูง ฟันฝ่ากระสุน ระเบิด และกองเลือดเพื่อประชาธิปไตยมาแล้ว มวลชนจึงคิดได้ว่า พวกเขาไม่ได้ถูกกำหนดจากพรรคเพื่อไทย แต่เป็นพวกเขาต่างหากที่กำหนดชะตากรรมของพรรค

บทเรียนสำคัญคือ พรรคเพื่อไทยจะต้องปฏิรูปกระบวนการคัดสรรตัวบุคคลลงสมัครรับเลือกตั้ง ลดเลิกระบบอุปถัมภ์และลัทธิพรรคพวก ให้ประชาชนระดับฐานรากเข้ามามีส่วนโดยตรงในการเสนอชื่อและคัดสรรผู้สมัคร สร้างให้พรรคเพื่อไทยเป็นพรรคมวลชนอย่างแท้จริง ค่อยๆ ลดความเป็นพรรคเถ้าแก่ใหญ่ แน่นอนว่า สิ่งนี้จะต้องเผชิญกับแรงต่อต้านอย่างหนักจากกลุ่มก๊วนต่าง ๆ ในพรรค แต่นี่คือปัจจัยชี้ขาดข้อเดียวว่า พรรคเพื่อไทยจะเป็นพรรคการเมืองเชิงสถาบันในระยะยาวต่อไปได้หรือไม่เมื่อพ้นยุค พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตรแล้ว

พรรคเพื่อไทยแม้จะชนะเลือกตั้งสภาผู้แทนราษฎรในระดับชาติ แต่กลับล้มเหลวอย่างสิ้นเชิงในระดับท้องถิ่น คือพ่ายแพ้การเลือกตั้งองค์การปกครองส่วนท้องถิ่นในเกือบทุกท้องที่ โดยมี อบจ. ปทุมธานี เป็นกรณีล่าสุด การเมืองระดับชาติกับการเมืองระดับท้องถิ่นนั้น มีลักษณะเนื้อหาที่แตกต่างกันโดยพื้นฐาน จะเอาวิธีการของการเลือกตั้งระดับชาติไปใช้กับการเลือกตั้งท้องถิ่นไม่ได้ คือไม่สามารถชูภาพ พ.ต.ท.ทักษิณ หรือนางสาวยิ่งลักษณ์แล้วชนะเลือกตั้ง

การเมืองท้องถิ่นเป็นเรื่องผลประโยชน์โดยตรงของคนพื้นที่และการพัฒนาท้องถิ่น ประชาชนจึงต้องการคนพื้นที่ที่ทำงานทุ่มเทให้กับการพัฒนาท้องถิ่นอย่างแท้จริง ไม่ได้ต้องการคนที่เป็น “เพื่อไทย” หรือ “เสื้อแดง” การเมืองระดับชาติแทบไม่มีผล ระบบการคัดสรรคนของพรรคเพื่อไทยจึงใช้ไม่ได้กับการเมืองท้องถิ่นอีกเช่นกัน เพราะไปตัดสินกันที่ความสัมพันธ์โยงใยกับ “เจ้าของพื้นที่” เป็นหลัก โดยมีผลงานและความสัมพันธ์กับประชาชนในท้องถิ่นเป็นประเด็นรอง

บทเรียนจากกรณี อบจ.ปทุมธานีจึงเป็นเรื่องของความเข้าใจต่อการเมืองท้องถิ่น ซึ่งแบบวิธีคิด วิธีการทำงาน การหาเสียง การจัดตั้งเครือข่ายและสร้างผลงานในท้องถิ่น เป็นสิ่งที่พรรคเพื่อไทยจะต้องเรียนรู้ หัวใจสำคัญจึงยังคงอยู่ที่ระบบการคัดสรรคนของพรรคเพื่อไทยอีกนั่นเอง

แต่ยังมีเหตุผลสำคัญอีกข้อหนึ่งที่ทำให้พรรคเพื่อไทยพ่ายแพ้การเลือกตั้งที่ปทุมธานี และเป็นเหตุผลที่ทั้งแกนนำพรรคเพื่อไทยและแกนนำ นปช.ปฏิเสธเสียงแข็งและไม่ยอมพูดถึง นั่นคือ นโยบายปรองดองของพรรคเพื่อไทยและท่าทีของพ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ซึ่งมุ่งประนีประนอมกับฝ่ายเผด็จการจารีตนิยมโดยไม่คำนึงถึงหลักการความยุติธรรม เป็นการ “หย่าศึก” “ลืมอดีตทุกอย่าง” “ยกโทษให้ทุกฝ่ายทุกคน” บนกองเลือดและความเจ็บช้ำของมวลชนคนเสื้อแดง

คำพูดของ พ.ต.ท.ทักษิณ ที่เสียมเรียบ ที่บอกให้ แม่น้องเกด (นางพะเยาว์ อัคฮาค มารดานางสาวกมลเกด อัคฮาค พยาบาลอาสาที่ถูกทหารพลแม่นปืนฆ่าอย่างโหดเหี้ยมขณะปฏิบัติหน้าที่ในวัดปทุมวนาราม) และญาติผู้เสียชีวิตควร “เสียสละ” “เห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวม” นั้น เป็นคำพูดที่ทำร้ายจิตใจคนเสื้อแดงอย่างสาหัส โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กับญาติพี่น้องของคนที่ตาย บาดเจ็บ พิการ และติดคุกถึงทุกวันนี้ เป็นนัยว่า เขาเหล่านี้ไม่รู้จัก “เสียสละ” ที่ไม่เห็นด้วยกับ “การปรองดอง” ของพรรคเพื่อไทย

พรรคเพื่อไทยอย่าได้คิดว่า “ให้เงินเยียวยาไปคนละหลายแสนหรือหลายล้าน แล้วจบกัน” จะต้องเข้าใจว่า การที่คนเหล่านี้ก้าวออกมาต่อสู้ ฝ่ากระสุน ระเบิด และความตาย เสียชีวิตและอวัยวะ สูญทรัพย์สิน เงินทอง อาชีพการงาน ต่อเนื่องมาหลายปีนั้น ไม่ใช่เพียงแค่ให้ พ.ต.ท.ทักษิณ กลับบ้าน แต่จุดหมายหลักคือ เพื่อให้ได้ประชาธิปไตยที่แท้จริง ส่วนเรื่องอื่น ๆ เป็นผลพลอยได้ เขาเหล่านี้แหละที่ “เสียสละเพื่อส่วนรวมอย่างแท้จริงมาตลอดหลายปี” สิ่งที่พวกเขาเรียกร้องในวันนี้ไม่ใช่การล้างแค้น พวกเขาต้องการแค่ “ความยุติธรรม” เท่านั้น และก็ไม่มีใครหน้าไหนมีสิทธิ์มาบอกให้พวกเขา “เสียสละ” เพิ่มขึ้นอีก ยิ่งไม่มีสิทธิ์มาบอกพวกเขาว่า “ให้นึกถึงส่วนรวม”

การปฏิเสธความจริงข้อนี้คือ “การทรยศ” ต่อการเสียสละอันใหญ่หลวงของพวกเขา ถึงวันนี้ พรรคเพื่อไทยและแกนนำยังไม่เข้าใจอยู่อีกหรือ?

เรื่อง “การปรองดอง” ที่ไร้หลักการและไม่ยุติธรรมนี้แหละคือความคับแค้นใจอย่างแท้จริงในหัวใจของคนเสื้อแดงทั่วประเทศ พวกเขารู้สึกว่า “ถูกหักหลัง” นี่จะเป็นเครื่องชี้ชะตากรรมหนึ่งเดียวของพรรคเพื่อไทยกับพ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตรว่า จะยังคงได้รับการอุ้มชูและคุ้มครองจากประชาชนผู้รักประชาธิปไตยต่อไปหรือไม่


หากปราศจากมวลชนคนเสื้อแดงแล้ว อย่าว่าแต่จะชนะเลือกตั้งเลย แม้แต่ตัวพรรคเพื่อไทยและ พ.ต.ท.ทักษิณเอง ก็ไม่อาจอยู่รอดได้แม้แต่วันเดียวในกรงเล็บของเผด็จการจารีตนิยม!

สุ จิตต์ วงเทศ | วรรณคดีไทย เป็นผลผลิตที่ได้จากภาษาไทย, อักษรไทย, คนไทย ภาษาไทยได้รับการยอมรับเป็น “ภาษากลาง” จากบรรดาผู้คนชนเผ่าตระกูลต่างๆหลากหลายเพื่อใช้สื่อสารทางการค้าภายในของ ภูมิภาค หลังจากนั้นถึงมี “อักษรไทย” กับมีคนกลุ่มหนึ่งเรียกตัวเองด้วยชื่อสมมุติว่า “คนไทย”

วรรณคดีไทย เป็นผลผลิตที่ได้จากภาษาไทย, อักษรไทย, คนไทย
ภาษาไทยได้รับการยอมรับเป็น “ภาษากลาง” จากบรรดาผู้คนชนเผ่าตระกูลต่างๆหลากห......ลายเพื่อใช้สื่อสารทางการค้าภายในของ ภูมิภาค หลังจากนั้นถึงมี “อักษรไทย” กับมีคนกลุ่มหนึ่งเรียกตัวเองด้วยชื่อสมมุต...ิว่า “คนไทย”

ภาษาไทย 3,000 ปีมาแล้ว
ภาษาไทย อยู่ในตระกูลไทย-ลาว (หรือ จ้วง-ต้ง) มีหลักแหล่งดั้งเดิมราว 3,000 ปีมาแล้ว อยู่บริเวณมณฑลกวางสี-กวางตุ้ง ทางตะวันออกเฉียงใต้ของจีน แต่คนพูดภาษาไทยพวกนี้เรียกตัวเองด้วยชื่อต่างๆมากมายหลายชื่อโดยไม่ได้ เรียกตัวเองว่า “คนไทย”
ภาษาไทยเก่าสุดควรมีสำเนียงพูดอย่างเดียวกับสำเนียงปักษ์ใต้ของไทยทุกวันนี้ เพราะปัจจุบันชาวจ้วงในกวางสีพูดภาษาจ้วงใกล้เคียงสำเนียงปักษ์ใต้

ภาษาไทย ในกลุ่มมอญ-เขมร
เมื่อคนพูดภาษาไทยเคลื่อนย้ายไปๆมาๆถึงลุ่มน้ำเจ้าพระยา จึงเป็นคนส่วนหนึ่งที่อยู่ร่วมกับพวกพูดภาษามอญและภาษาเขมร ขณะเดียวกันก็มีคนพูดภาษาตระกูลชวา-มลายู ปะปนด้วย เหตุนี้เองเมื่อราวหลัง พ.ศ. 1000 จึงมีคนพูดภาษาไทย (แต่ยังไม่เรียกตัวเองว่า “คนไทย”) เป็นประชากรอยู่ในรัฐทวารวดี ที่ลุ่มน้ำเจ้าพระยา

ภาษากลาง ทางการค้าภายใน
ครั้นหลัง พ.ศ. 1600 ภาษาไทยเป็นภาษากลางทางการค้าภายใน (ก่อนหน้านั้นภาษามลายูเป็นภาษากลางในการค้าทางทะเลและข้ามคาบสมุทรมานาน แล้ว) แล้วมีคนตระกูลไทย-ลาวทยอยเคลื่อนย้ายจากลุ่มน้ำโขงและลุ่มน้ำสาละวิน ลงลุ่มน้ำเจ้าพระยามากขึ้นเรื่อยๆตามเส้นทางการค้าภายใน

คำไทย สำเนียงลาว
กลุ่มชนตระกูลไทย-ลาว ที่ทยอยเคลื่อนย้ายตามเส้นทางการค้า ภายใน ส่วนมากมาจากลุ่มน้ำโขง ตั้งแต่เขตล้านช้าง (หลวงพระบาง) จนถึงเวียงจัน ซึ่งเรียกตัวเองว่า “ลาว” แล้วพูดจาด้วยสำเนียงลาว แม้จะมีบางพวกไม่เรียกตัวเองว่าลาว แต่ก็พูดลาว ด้วยสำเนียงลาว
คนพวกนี้เคลื่อนย้ายจากลุ่มน้ำโขงลงลุ่มน้ำน่าน-ยม แล้วส่วนมากพากันลงทางฟากตะวันตกลุ่มน้ำเจ้าพระยา เป็นประชากรของรัฐสุพรรณภูมิ จนถึงรัฐเพชรบุรี ส่งผลให้ทุกวันนี้สำเนียงสุพรรณบุรีที่ว่า“เหน่อ”ตรงกับสำเนียงหลวงพระบาง ปัจจุบัน แล้วยังตรงกับสำเนียงเจรจาโขนด้วย

อักษรไทย, คนไทย
คนตระกูลไทย-ลาวที่เคลื่อนย้ายมาตั้งหลักแหล่งอยู่ในวัฒนธรรมมอญ-เขมรบริเวณ ลุ่มน้ำเจ้าพระยา เมื่อแรกยังไม่มีอักษรของตัวเอง ในการเขียนภาษาไทย ถ้าใกล้ชิดมอญก็ใช้อักษรมอญ ถ้าใกล้ชิดเขมรก็ใช้อักษรเขมร แต่ที่พบหลักฐานมาก คือใช้อักษรเขมรเขียนภาษาไทย นานเข้าก็ดัดแปลงปรับปรุงอักษรเขมรเป็น“อักษรไทย”
บรรดาคนหลากหลายเผ่าพันธุ์ที่ใช้ภาษาไทยเป็นภาษากลางทางการค้าภายใน ก็พากันเข้าสังกัดผู้ ใช้อักษรไทย แล้วเรียกตัวเองด้วยชื่อสมมุติขึ้นใหม่ว่า“คนไทย”สืบมาตราบจนทุกวันนี้

‎(อ่านรายละเอียดใน www.sujitwongthes.com)

www.siengserixonlao.com
www.royalgovernmentoflao.com
http://tiny.cc/serixonlao

ລາຍການມື້ນີ້ ທີ່ 26.04.12

-ບັກສຸກັນມະຫາຣາຊ ບັກຊາດຊັ່ວ ກະດູກດຳແມ່ນໃຜ??

-ຜູ້ນຳໂຈນລາວແດງໄຮ້ການສືກສາແກ້ໄຂຄວາມຍາກຈົນບໍ່ໄດ້ເດັດຂາດ!!

-ຂ່າວຈາກສຳນັກງານໂຈນປູ້ນຊາດຂາຍເມືອງ

http://www.vientianemai.net/teen/khao/1/6219

 

Arriving at the Third Cease-Fire Agreement

The war in Laos was merely a tail of the war in Vietnam. While the Vietnam problem was not resolved, the Lao problem would not be satisfactorily resolved. Therefore, in 1968, while Vietnam peace talk was taking place in Paris, various Lao factions also started to negotiate. On July 22 1968, the central committee of the Lao Patriotic Front announced that it no longer accepted the 1962 domestic agreement to create a three-way Lao coalition government, and that all Lao resolutions must be based on the 1962 Geneva conference on Laos. In the mean time in Vientiane, Phouma stuck to his well-worn position that there would be no new negotiation, the four seats belonging to Lao communist in the coalition cabinet remained vacant until they “returned”.
On March 6, 1970, the Lao communist, still under the banner of the central committee of the Lao Patriotic Front, advanced a concrete five-point proposal to serve as basis for all negotiations. This proposal was modelled after the ten-point comprehensive resolution put forth by Vietnam communist on May 8, 1969 (under the cover of the People’s Liberation Front of South Vietnam), aiming at re-establishing a new coalition government (naturally based on the new arrangement), accepting five principles for peaceful coexistence and requiring the U.S. to withdraw personnel and arms from Laos. Phouma responded by rejecting the key requirement (for the U.S. to cease bombing), and demanding immediate cease-fire, letting the International Commission of Control supervise the cease-fire, and convening the three factions afterwards.
On April 27 1971, the communists again put forth two demands in a joint announcement at a conference between the Lao Patriotic Front and the Alliance Committee of Patriotic Neutral Forces. These demands were no different from the previous five points, as they merely repeated the same demands but under the banner of a broader coalition. On June 26 1971, Phouma rejected the new demands and repeated his position that “the urgent issue presently is to arrive at a cease-fire throughout Laos.”
Pursuant to this was a series of letter exchanges between the royal brothers Souvanna Phouma and Souphanouvong which contained an important change of direction, such as the June 22, 1971 letter from Souphanouvong accepting cease-fire as a first step, the July 27 1971 letter from Phouma accepting the five-point plan as a basis for peace talk. Of course, these were the agreements between Hanoi and Washington, and the two Lao princes were merely spokesmen.
The basic difficulty in arranging for peace talk was the representation of the neutral faction. On July 20, 1972, an announcement from the central committee of the Lao Patriotic Front on the 10-year anniversary of the 1962 Geneva conference on Laos accused the Phouma government of being the reactionary force aiding U.S. sabotage and invasion, and also repeated the old position that the three-way coalition government no longer existed after the April 6, 1964 coup.
Finally, peace talk got under way and each of the two sides claimed to represent itself as well as the neutral side. So the Lao communist delegation included a Lao Patriotic Front representative and the Alliance Committee of Patriotic Neutral Forces (general Phoume Sipraseuth). In reality, both were controlled by Phoumi Vongvichit, the general secretary of the Lao Patriotic Front. On the other side, Vientiane tried to re-establish Phouma as the “neutral prince” and form a neutral party (but its central committee was not elected until February 17 1973).
The conference started with numerous procedural maneuvers, and not until the conclusion of the Paris peace talk on Vietnam on January 27, 1973 that the conference did get into gear. Even then, it took more than a month, on February 20,1974, for both sides to agree on a document known as the Agreement on Peace and National Reconciliation in Laos. Lao communist accepted the agreement because Vietnam communist agreed to it. North Vietnam accepted because it had completed moving to its Indochinese base 15,000 troops, 250 tanks, 50 armored trucks, a large number of 120 and 130 mm artillery, and over 1,300 tons of ammunition and war supplies despite non-stop U.S. air bombardment of the Ho Chi Minh trail, with over 50 B-52 sorties and 200 tactical sorties daily throughout this period. On the U.S. side, it wanted a Laos agreement in hand before attending the international conference on Vietnam in Paris on February 26, 1973. So, the White House sent Sullivan to Vientiane to pressure Phouma. Specifically, the U.S. let it be known that it would unilaterally stop all bombing starting February 25. Phouma reluctantly agreed, in the face of the irony that his government would be known only as the Vientiane government (instead of the government of the Lao Monarchy), while the other side was called the patriotic fronts!
On February 21, the agreement was signed at 11 AM at the private mansion of prime minister Phouma. The agreement comprised of five parts and 14 conditions. The content was based on the Vietnam agreement; however parity between the two sides was more clearly defined. This gave Lao communist a clear advantage, compared to the communists in South Vietnam. According to the agreement, both sides would cease fire immediately starting the next day, February 22, 1973; afterwards they would immediately form a joint committee to implement the agreement. Within 30 days, an interim coalition government and a political committee would be formed to govern the country, organize a National Assembly election, and form an official coalition government. Within 60 days after the formation of the interim government, all foreign forces would withdraw from Laos and all prisoners of war would be released.
To deal with the third faction, similar to the Vietnam agreement, the Laos agreement left this decision to the two sides, meaning that each side would add its own people. To be blunt, there was really no third faction in the coalition, because the general masses never separated themselves into a first or second faction, let alone a third or fourth. The reality was that the third faction was merely a label used by the politicians without affiliation with the left or right. Once they had obtained a worthy position, these politicians would immediately assimilate with the faction that gave them the position. These disagreeable scenes could be witnessed everywhere, and there was no need for further discussion.
From the people’s point of view, the people’s position is unchanged, that of the oppressed in their own country. That position is to inherently against the invaders. Today the invaders are the communists and capitalists; in the past, they were the colonialists and fascists; tomorrow they could be X or Y. And generally speaking, they are of the same type, belonging to the same side, the side opposed to the people in a country targeted by foreign manipulation.
So, this agreement or that accord is merely the affair of global antagonists, victims have no voice and they do not even deserve mentioning. Regarding the Laos situation, the optimistic right will conclude that after a quarter of a century of struggle, the communists had failed to turn Laos red. This is true. But to the communists, success is not necessarily limited to the struggle of a generation. The communist strategists would give this more realistic assessment: “Within the Vientiane coalition government, the left gained two seats in the first coalition in 1957, four seats in the second coalition in 1962, and six seats in the third coalition in 1973.” And with this gradual forward movement, in a fourth coalition (if ever exist) the left would gain all 12 seats within the cabinet that has a total of 12 seats in Vientiane!

บุคคลจะเป็นนักการเมืองและเล่นการ เมืองได้ดีั้นั้นจำเป็นต้องวิจัยเกมส์การเมืองศัตรูของตนเองไหู้้รู้หมด เกือบทุกๆด้านถึงจะต่อสู้ได้ัชัยชนะ!
37ปี(1975-2012)ลาวฝ่ายขวาไม่มีความสามารถปลดปล่อย"ประชาธิปไตย"ในประเทศได้นั้นก็เพราะว่าขาดการ"ศึกษา-วิจัย"เรื่องศัตรูของ
ตนเองมาก่อน! ลงมือต่อสู้จึ่งไม่ประสพผลสำเร็จ...แตกต่างจากลาว-แกวแดงพวกเขามีพร้อมเกือบทุกๆด้านในการต่อต้านการ"คืนชีพ"ของ
ลาวฝ่ายขวา และพวกเขายังสามารถฉวยไช้ศัตรูฃ่าศัตรูของตนเองได้อีก(ยืมดาบฃ่าคน)ดูตัวอย่าง"ขตปล"ในประเทศไทยถูกถอนราคถอน
โคนจนหมดสิ้นไป กรุณาเปีดอ่าน"แถลงการณ์ร่วม ระหว่าง ราชอาณาจักรไทย กับ สปป ลาว ครั้งวันที่ 6 มกราคม 1979 ที่ VIENTIANE"
เซ็ณกันระหว่างสองนายกรัฐมลตรีไทย-สปปล พลเอก เกรียงศักดิ์ ชมะนันท์ กับ สหาย ไกรสร พรหมวิหาร ข้อ 9-10-11 เกี่ยวกับลาวนอก
ประเทศที่อยังเหลือและรอดตาย!!!โปรดระวังอีกสายลับ พัก-ลัด สปปล ส่งนอกในทุกๆรูปแบบในรูปแบบการจัดตั้งต่างๆอยู่กับลาวนอก
อพยพ และลาวนอกผู้ขาดการเมืองไม่รู้จักมิตร-รู้ศัตรู!!!จะถูกโดนหลอกไปถูกฃ่าที้งเช่นอดิตรที่่ผ่านมาในลาวและไทยเช่น วังเต่า่ช่องเม็ก
จ.อุบลฯ เตือนลาวนอกผู้รอดตายทังหลาย...การเมืองไม่มีมิตรแ้ท้-ศัตรูถาวร มันคือ ผลประโยชน์เท่านั้นเอง อย่าโง่เหมือน 1973-1975!!!

Asia 21 April 1999 : The pakse Bridge : Building such a huge project in a country like Laos has it own special problems.Patrick Arnold , a Swiss engineer explains how the majority of the 250 workers who are local, had little or no experience of construction prior to starting in september 1997."It is hard to believe , but for some of them , it was the first time they had seen a hammer"
37 ປີ ພ...ວກ ຂ້າສາຣະວັນອັຕປື ເມືອງໂຂງ ນຳພາ ປທ ຊາຕຂອງພວກເຮົາໄປສູ່ຄວາມຫລົ້ມເຫລວ ຈີບຫາຍວາຍວອດຂາຍຫ້ນາຂາຍຕາ ເຫັນໄດ້ ເຂົາບໍ່ໄດ້ພັທນາການສືກສາ (ທຸກໆຂແຫນງເລີຍນະ)ໃຫ້ເປັນມາຕຖານໂລກໄດ້ ເພື່ອ ຕ້ອນຣັບການປ່ຽນແປງຢ່າງວ່ອງໄວຂອງການພັທນາ ປທ ເຫັນໄດ້ ໃນປີ1997 ເມື່ອ ມີການສ້າງຂັວ ທີ່ ປາກເຊ ກັມມະກອນລາວ 250 ຄົນ ແມ່ນພຽງຄົນງານທັມມະດາທີ່ອາດຈະຜ່ານການສຶກສາຈາກໂຮງຮຽນການຊ່າງຊັ້ນຕ່ຳເທົ້ານັ້ນ(ສ່ວນໄຫ່ຍໃນຊີຊີດ ບໍ່ເຄີຍເຫັນຮອດໄມ້ຄ້ອນ)ໄດ້ຖືກບັນຈຸເຂົ້າເຮັດວຽກໃນ ບໍລີສັດການກໍ່ສ້າງຂອງຍີ່ປູ່ນນີ້
ສ່ວນຂັ້ນສູງ ເຊັ່ນ ນັກ ວີສາວະກອນເອກ ທີ່ ມີຄູນນະພາບໂລກ ແມ່ນຄົນຕ່າງດ້າວທັງນັ້ນ ເພາະ ພວກໂຈນມັນບໍ່ສາມາດສູມຫົວກັນປັບປູງມະຫາລັຍການຊ່າງຊັ້ນສູງໄດ້ ເພື່ອ ປ້ອນຕລາດ ບໍລີສັດຕ່າງດ້າວ ທີ່ ກຳລັງຫລັ່ງໄຫລເຂົ້າມາສັມປະທານການສ້າງສາ Mega project ຂອງ ປທເວລານີ້.
ຫນັງສືພີມ ຈາກ ຍີ່ປູ່ນ ທີ່ ຜູ້ຂ້າ ກ່າຍອອກມາໃຫ້ອ່ານຢ່າງຫ້ນາວີຕົກຕໍ່ອານາຄົດຂອງຊາຕເຮົານີ້ ເຂົາຍົກເອົາຄວາມຍູ້ງຍາກໃນການຮັບເອົາແຮງງານລາວຊັ້ນຕ່ຳກັມມະກອນ)ເທົ້ານັ້ນກະຍັງຊີ້ໃຫ້ເຫັນແລ້ວວ່າ ເຂົາມີບັນຫາ ຜູ້ຂ້າເຄີຍໄປ ສີງກະໂປ ເຫັນ ຄົນຂອງເຂົາໃຊ້ ພາສາອັງກີດ ເປັນພາສາ ຣາຊການ ຊູມຊົນ ເຂົາ ຈະເປັນທີ່ໃດກະຊ່າງແມ່ນ ຈະໄດ້ຍີນເຂົາເວົ້າໂລກກັນແຕ່ພາສາ ອັງກີດ ສ່ວນຫນັງສືພີມນັ້ນ ບໍ່ໃຫ້ເວົ້າເຖີງ ສ່ວນໄຫ່ຍແລ້ວ ແມ່ນພາສາໂລກນີ້ລະກວມກີນຫົມດ ເຫດນີ້ລະ ສີງກະໂປ ຈື່ງເປັນ ປທ ມະຫາອຳນາດ ທາງດ້ານການເງີນ ໃນໂລກ(ມີເງີນໃນກອງທືນ ປທ ເກືອນ ຈະຮອດ ລ້ານລ້ານ ດລ ສ່ວນ ສປປລ ມີຫນີ້ 3ພັນກ່ວາລ້ານ ດລ) ທັງໆ ທີ່ ເປັນ ປທ ນ້ອຍ (ອາດຈະໄຫ່ຍກ່ວາເມືອງ ວຈ ເຮົານີ້ລະ) ມີ ປະຊາກອນ ແຕ່ 4 ລ້ານ ດີນແດນ ຈຳກັດ ນ້ຳຕ້ອງສັ່ງຊື້ຈາກ ປທ ມາເລຊີ ແລະ ຢ່າລືມນະ ເຂົາໄດ້ເອກກະຣາຊ ກ່ອນ ລາວເຮົາ 10 (1965) ປີ ແຕ່ ອ້າງຕາມຄຳສຳພາດ ຂອງ ນຍ ບັວສອນ ທີ່ ປທ ສີງກະໂປ ເມື່ອ ສອງປີ ກ່ອນ ບອກວ່າ ອານາຈັກໂຈນ ເຂົາ ລ້າຫລັງ ກ່ວາ ອມຣກ 300 ປີ
ເປັນຫ່ວງບໍ ພີ່ນ້ອງເສຣີຊົນ ລາວທັ່ວໂລກ ຄວນ ທື້ນ ພວກ ເຖື່ອນ ນີ້ອອກຈາກ ອຳນາດມືດຂອງມັນໄດ້ແລ້ວ

เมื่อ Let it be "ช่างแม่มัน" เสียวแปลบแทงหัวใจ จับตายุทธการ "แม้ว-ปู" แยกหัว-ตัดแขนขา อำมาตย์

วันที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 20:00:00 น. matichon


ายงานพิเศษ

เมื่อ Let it be "ช่างแม่มัน" เสียวแปลบแทงหัวใจ จับตายุทธการ "แม้ว-ปู" แยกหัว-ตัดแขนขา อำมาตย์ ไขรหัส ไย "ป๋า" ไม่อาจรัก "ปู" ได้หมดใจ

(มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับประจำวันที่ 20-26 เมษายน 2555)

ต้องยอมรับว่า เสียงเพลง Let it be ที่ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรี เปล่งร้องจากผืนแผ่นดินแห่งกรุงเสียมราฐ กัมพูชา นั้น พุ่งตรงเข้าก้องโสตของฝ่ายอำมาตย์ และผองศัตรูกันถ้วนหน้า

โดยเฉพาะการใส่สีหน้า แววตาพร้อมกับสบถในเนื้อเพลงว่า "ช่างแม่มัน" และตอกย้ำ เน้นคำหลายต่อหลายครั้ง ทั้งเพลงนั้น ยิ่งเสียวแปลบแทงหัวใจอำมาตย์

ด้วยเพราะรู้กันดีว่า พ.ต.ท.ทักษิณ ต้องการจะสื่ออะไร และสื่อถึงใคร เพราะแค่สีหน้าของแกนนำเสื้อแดงที่รายล้อม พ.ต.ท.ทักษิณ อยู่นั้นก็บ่งบอก

หรือแม้แต่การขยายความของ นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ ที่ว่า "สมัยก่อน ชั่ง แม่ ขายเป็นกิโล" หรือใครจะขวางปรองดอง ช่างแม่มัน พรรคไหนจะขวางแก้รัฐธรรมนูญ ช่างแม่มัน"

"จะเป็นจะตาย ก็ช่างแม่มัน ช่างแม่มัน" เสียงร้องของ พ.ต.ท.ทักษิณ ที่ไม่ได้เป็นแค่การอ้อนคนรักทักษิณ ด้วยความเจ็บปวดหัวใจเท่านั้น

จุดนี้ฝ่ายอำมาตย์ พยายามจับผิดว่า พ.ต.ท.ทักษิณ และแกนนำเสื้อแดง พยายามเน้นเสียงที่บางคำนั้น ต้องการสื่ออะไร ทั้งๆ ที่รูปศัพท์จริงๆ คือ ช่างแม่งมัน อันเป็นคำสบถยอดฮิตของคนไทย

แต่เพลงนี้ ประโยคเหล่านี้ คำนี้ กลายเป็นประเด็นฮอตในหมู่อำมาตย์ ที่วิพากษ์วิจารณ์ และพยายามจะโยงว่า พ.ต.ท.ทักษิณ หมายถึงใคร



ต้องยอมรับว่า ปฏิบัติการแห่งสงกรานต์ ปี 2555 ของ พ.ต.ท.ทักษิณ นี้ ไม่ใช่แค่การยึดพื้นที่ข่าว แต่ยังเป็นการเดินแผนกดดันอำมาตย์แห่งสยามประเทศ เพื่อสื่อว่า คนไทยรักทักษิณ ต้องการทักษิณ กลับประเทศ

ด้วยอารมณ์และความแค้นนานา บางครั้งก็ทำให้ พ.ต.ท.ทักษิณ ลืมตัว โดยเฉพาะการตอกย้ำว่าจะกลับประเทศภายในปีนี้ และถึงขั้นที่ระบุว่า ภายในเดือนกรกฎาคม ซึ่งเป็นช่วงวันเกิด 26 กรกฎาคม ของเขา ทั้งๆ ที่ทีมงานที่ดูแลเรื่องความปลอดภัยให้ ยังไม่มั่นใจว่าจะดูแลไหวหรือไม่ และไม่เชื่อว่าเขาจะได้กลับภายในวันเกิดหรือแม้แต่ปีนี้ด้วยซ้ำ

แม้ปกติพี่ชายจะเป็นคนวางแผน เขียนสคริปต์ และเตือนน้องสาว แต่บางครั้ง น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี นั้นต้องส่งข้อความสะกิด "พี่ชาย ใจเย็นๆ"

แผนการให้คนรักทักษิณ ที่ไปรดน้ำสงกรานต์ที่ลาวและกัมพูชา ใส่หน้ากากทักษิณ กลับเข้าประเทศ จึงถูก พ.ต.ท.ทักษิณ สั่งยกเลิก เพราะจะเป็นการกดดันฝ่ายตรงข้ามมากเกินไป และอาจทำให้แผนที่ น.ส.ยิ่งลักษณ์ พยายามเดินเกมปรองดองอยู่ ไม่สัมฤทธิผล

ต้องยอมรับว่า ในเวลานี้ ทั้ง พ.ต.ท.ทักษิณ และ น.ส.ยิ่งลักษณ์ พยายามที่จะ "เคลียร์" กับหลายฝ่าย หลายคน ในฝั่งตรงข้าม และในหลายระดับ แม้จะผ่านไปได้หลายระดับแล้ว แต่ก็ยังไปติดอยู่ที่บุคคลบางคน อันเป็นที่มาของวลี "ช่างแม่มัน" ของ พ.ต.ท.ทักษิณ นั่นเอง

จนทำให้ต้องมีหลายบุคคล ที่ต้องระบุว่า เป็นบุคคลชั้นสูง ที่พยายามช่วย พ.ต.ท.ทักษิณ อยู่ ฝากข้อความผ่าน น.ส.ยิ่งลักษณ์ ไปถึงพี่ชายของเธอ ให้ "ใจเย็นๆ อย่าเพิ่งกดดันมาก ต้องให้เวลาอีกหน่อย" นั่นเอง



แม้จะรู้ว่า ยังเป็นการแสดงละครยอมสงบศึกชั่วคราวของฝ่ายอำมาตย์ ทั้งท่าทีที่ดีของผู้นำกองทัพ โดยเฉพาะ บิ๊กตู่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ผบ.ทบ. ที่มีต่อ น.ส.ยิ่งลักษณ์ จนกลายเป็นข่าวเม้าธ์ว่าเป็นคู่ขวัญ คู่พระคู่นาง พระเอกนางเอก

แต่ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ก็ไม่ย่อท้อ ยังพยายามที่จะเข้าใกล้ผู้นำกองทัพ สร้างความคุ้นเคยสนิทสนม และช่วยเหลือดูแล เอาใจในบางเรื่อง โดยเฉพาะการให้เสนอของบประมาณจัดซื้ออาวุธของแต่ละเหล่าทัพแบบแพ็กเกจขึ้นมา

แม้จะมีเสียงจากสายอำมาตย์ มองว่า เป็นการโปรยยาหอม พร้อมๆ กับการ "โปรยเสน่ห์" ของนายกฯ หญิงคนสวย แต่ก็มองว่า ทำให้บรรยากาศผ่อนคลายไปมาก เพราะผู้นำเหล่าทัพก็ต้องแสดงความเป็นสุภาพบุรุษชาติทหาร ให้เกียรตินายกฯ หญิง ทั้ง บิ๊กเจี๊ยบ พล.อ.ธนะศักดิ์ ปฏิมาประกร ผบ.สส. ที่ได้ชื่อว่าเป็นทหารสายวัง

ผมเป็นคน ล า ว เคยจีปสาวไท สยามหลากแห้ล แปว่า เขา ไม่ไชคนลาวนั้นละ เขาบอกว่าเป็นคนกรุงเทพ นัดกันไปกินข้าว เขามาสายบอกว่าทำไมมาสาย เขาบอกว่ารถมันตำกันกลางถนน รถจึงติดผิดปกติ

ศาลโลก!!!
ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ ( International Court of Justice; ICJ) หรือภาษาปากว่า ศาลโลก ( World Court) เป็นศาลซึ่งตั้งขึ้นโดยกฎบัตรสหประชาชาติ เมื่อ 1946 ให้ทำหน้าที่สืบเนื่องต่อจากศาลสถิตยุติธรรมระหว่างประเทศ (International Permanent Court of Justice; IPCJ) ที่ก่อตั้งเมื่อวันที่ 10 มกราคม 1920 และยุติบทบาทไปพร้อมกับสันนิบาตชาติ ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศอยู่ในความควบคุมของสหประชาชาติ และมีบัลลังก์ที่กรุงเฮก ประเทศเนเธอร์แลนด์ แต่จะออกนั่งพิจารณาที่อื่นก็ได้!
ศาล ยุติธรรมระหว่างประเทศมีอำนาจพิจารณาตัดสินคดีใด ๆ ที่เป็นข้อพิพาทระหว่างประเทศ 2 ประเทศขึ้นไป (contentious case) เช่น ข้อพิพาทเรื่องดินแดนอาณาเขต การละเมิดอำนาจอธิปไตย ปัญหาสิ่งแวดล้อมระหว่างประเทศ หรือแม้แต่กรณีที่เกี่ยวข้องกับเอกชนที่รัฐเป็นผู้ฟ้องแทน ฯลฯ ทั้งนี้ประเทศที่เกี่ยวข้องจะต้องยินยอมรับอำนาจศาลให้เป็นผู้พิจารณาตัดสิน ก่อนเท่านั้น ศาลจึงจะมีอำนาจพิจารณาตัดสินคดีนั้นได้
นอก จากนี้ ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศยังมีอำนาจวินิจฉัยเพื่อให้ความเห็นเกี่ยวกับ ประเด็นปัญหาในทางกฎหมายระหว่างประเทศ (advisory opinion) ในกรณีสามกรณีหลัก คือ กรณีแรก ตามที่สมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติหรือคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติร้องขอ กรณีที่สอง ตามที่องค์กรอื่นภายใต้สหประชาชาติหรือองค์การชำนัญพิเศษแห่งองค์การสหประชา ชาติร้องขอโดยได้รับการอนุมัติจากสมัชชาใหญ่ และ กรณีที่สาม ตามที่ได้มีการให้อำนาจวินิจฉัยปัญหาไว้โดยสนธิสัญญา!
ผู้ พิพากษาศาลยุติธรรมระหว่างประเทศมี 15 คน อยู่ในตำแหน่งคราวละ 9 ปี คนละวาระเดียว การพิจารณาพิพากษาคดี ต้องมีผู้พิพากษาอย่างน้อย 9 คนนั่งบัลลังก์ จึงจะเป็นองค์คณะ อนึ่ง ศาลจะเลือกประธานและรองประธานศาลเอง!!!

เชิญชมลีลาป้าฉี่ฉุนดริ๊ฟต์เอี๊ยด!กรณีส.ส.ดูรูปโป๊
ttp://thaienews.blogspot.com/2012/04/555.html


วันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 12:27 น. ข่าวสดออนไลน์


"ธาริต" ยันดีเอสไอไม่ทิ้งคดี 91 ศพ-ประกาศหนุนออกกฎหมายนิรโทษกรรม

วันที่ 20 เม.ย. ผู้สื่อข่าว "ข่าวสด" รายงานว่า ที่ทำเนียบรัฐบาล นายธาริต เพ็งดิษฐ์ อธิบดีกรมสอบสวนคดีพิเศษ ให้สัมภาษณ์ถึงความคืบหน้าในการดำเนินคดีความการชุมนุมทางการเมือง ว่า การทำงานของดีเอสไอแบ่งเป็นสองส่วนคือ 1.คดีที่เกี่ยวข้องกับการชุมนุมทางการเมือง ซึ่งขณะนี้ไม่มีตกค้างอยู่ที่ดีเอสไอแล้ว ได้ส่งทุกคดีไปยังอัยการ และอัยการส่งไปยังศาลแล้ว บางคดีศาลพิจารณาตัดสินลงโทษไปแล้ว และบางคดีอยู่ระหว่างการพิจารณาของศาล ดังนั้นคดีตอนนี้ถือว่าพ้นมือดีเอสไอไปหมดแล้ว 2. คดีล่วงละเมิดสถาบัน ส่วนใหญ่ได้ส่งเรื่องไปอัยการแล้ว เหลืออยู่ในการดำเนินการของดีเอสไออยู่บ้าง

ผู้สื่อข่าวถามว่า กรณีที่ครอบครัวผู้เสียหาย จากคดี 91 ศพเรียกร้องหาความจริงและคนผิดมากกว่าต้องการเงินชดเชย นายธาริต กล่าวว่า ตนถือว่าเป็นสิทธิของผู้เสียหายและญาติผู้ตาย ที่จะมีความคิดเห็นเช่นนั้น และความจริงมีหลายหน่วยงานกำลังดำเนินการตรวจสอบ ทั้งดีเอสไอ ตำรวจนครบาล คอป. หรือคณะกรรมการตรวจสอบและค้นหาความจริงเพื่อการปรองดองแห่งชาติ สำนักงานคณะกรรมการป้องกันการทุจริตแห่งชาติ(ป.ป.ช.)

นายธาริต กล่าวว่า แต่กระบวนการยุติธรรมและการพิสูจน์ความผิดนั้นต้องมีขั้นตอน จะใจเร็วด่วนสรุปไม่ได้ การด่วนตัดสินอาจจะถูกใจแต่ไม่ถูกต้องตามหลักการ เมื่อถามว่าคดีของพล.อ.ร่มเกล้า ธุวธรรม มีความคืบหน้าในการดำเนินการอย่างไรเพราะก่อนหน้านี้ดีเอสไอสรุปว่าเป็นการกระทำของคนเสื้อแดง นายธาริต กล่าวว่า ดีเอสไอกำลังดำเนินการอยู่และได้มีการติดต่อกับภรรยาของพล.อ.ร่มเกล้า ยืนยันว่าเราทำงานอย่างต่อเนื่อง แต่ทุกคนเข้าใจว่าเหตุการณ์การชุมนุมชุลมุนวุ่นวายในขณะนั้นการหาพยานหลักฐานค่อนข้างยาก ในขณะที่การพิสูจน์ในคดีอาญานั้นต้องพิสูจน์จนสิ้นสงสัย พยานหลักฐานต้องชี้ชัดได้ ไม่เช่นนั้นศาลจะยกฟ้อง ตนไม่ได้แก้ตัวแต่ในหลายประเทศที่เกิดจลาจลขณะนี้หาคนกระทำความผิดได้ยาก ได้เพียงกลุ่มคนเท่านั้นว่าน่าจะเป็นกลุ่มไหน พวกไหน แต่จะให้เจาะจงว่าเป็นคนไหนจึงเป็นเรื่องที่ยาก ลำบาก

“ในความเห็นส่วนตัวของผม ในภาวะอย่างนั้น ต่างฝ่ายต่างผิดและเคยเสนอตั้งแต่อยู่ในศอฉ. หลังจากที่เหตุการณ์ความวุ่นวายจบแล้ว ปราบกันเสร็จแล้ว ผมจึงได้เสนอในที่ประชุม ให้ออกกฎหมายนิรโทษกรรม แต่ตอนนั้นผมเป็นเสียงเดียวและมีคนค้านแบบไม่พอใจด้วยซ้ำไป และยังบอกว่าอธิบดีเสนอแปลก เรื่องนี้ควรจะต้องนิรโทษกรรมกันทุกฝ่าย มันมีคนผิดหลายฝ่ายถ้ามันมาถึงจุดที่ควรลบล้างกันไป อภัยให้แก่กัน ก็มีทางเดียวคือต้องออกกฎหมายนิรโทษกรรม ซึ่งการนิรโทษมันก็มีหลายระดับ หลายดีกรี เช่น ลุงป้าน้าอา ที่มาชุมนุมก็ควรนิรโทษกรรมหรือไม่ จะได้ไม่มีเรื่องติดตัว ขณะที่เจ้าหน้าที่ของรัฐที่เข้าไปในเหตุการณ์โดยที่ไม่มีเจตนาไปฆ่าใคร แต่เป็นการป้องกันทรัพย์สิน บ้านเมืองให้ปลอดจากความวุ่นวายก็ควรได้รับการนิรโทษกรรม และอภัยให้กัน แต่คนที่เป็นหัวโจกและตัวร้ายจริงๆก็ต้องพิจารณาตามความรุนแรง ถ้าเราเปิดใจให้กัน อภัยซึ่งกันและกันก็จะมีมิติการอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุขขึ้น” นายธาริต กล่าว

นายธาริต กล่าวว่า ตนมองว่าเรื่องที่เกิดความเห็นแตกแยกกันหนักขนาดนี้ วิธีที่ดีที่สุดคือต่างฝ่ายต่างถอยคนละก้าวและอภัยให้กัน ถ้าต่างฝ่ายต่างอ้างความยุติธรรมของตัวเองก็จะเป็นความยุติธรรมในหมู่มาก ไม่ใช่ความยุติธรรมที่แท้จริง เพราะฉะนั้นในสถานการณ์ที่เกิดความแตกแยกในชาติยังมากและก้าวล้ำไปสู่เรื่องที่ผิดกฎหมาย วิธีที่ดีที่สุดคืออภัยให้กัน และมีช่องทางเดียวคือการนิรโทษกรรม และตนคิดว่าไม่มีอะไรที่สายเกินไป

ສະບາຍດີ ພີ້ນ້ອງ ທຸກໆທ່ານ
ເມື່ອເຮົາເຫັນພາບທັກສີນ ມີຝູງຄົນແຫ່ແຫນໜາແໜ່ນ ກໍ່ເປັນໜ້າວີຕົກ ຄົງບໍ່ປອດໃພ. ເຮື້ອງນີ້ກໍ່ແລ້ວແຕ່ດວງວາສນາຊາຕາກັມ
(ກັມະນາວະຕະກະ ກັບວາສນາຊາຕາ ມັນຄຽງຄູ່ກັນໄປ) ຖ້າຫາກກັມນຳມາເຖີງແລ້ວຄົງຫລີກບໍ່ພົ້ນ ເພາະເປັນມາຈາກທາງເທີງ ທ່ານຈະຢູ່ບົນວີມານອາກາດ ຫຼືລີ້ຊົນຢູ່ໃຕ້ພື້ນທໍຣະນີກໍ່ດີ ກັມນຳໄປເຖີງໄດ້, ນີ້ຄືກັມຍ່ອມນຳສນອງກັມ.
ວາສນາຊາຕາ ເຖີງແມ່ນເກີດມາ ນຳເອົາໄປຂ້າຖີມກໍ່ຍັງມີຜູ້ມາໂພດເອົາ ເຖີງຈະທຸກຂະມອດຂອດເຂັນ ກໍ່ຍັງມີຄົນໄປພົບພໍ້ ນັ້ນນັບວ່າໂຊກດີ. ແລ້ວແຕ່ວາສນາ ມັນແຂ່ງກັນບໍ່ໄດ້.
ເຮື້ອງຊາຕລາວ ກໍ່ແລ້ວແຕ່ດວງແລະວາສນາ ຖ້າປະຊາຊົນໃນຊາຕຫາກຮູ້ເຂົ້າໃຈ ຣະບອບພະເດັດການມັນບໍ່ດີ ກໍ່ຊອກສແວງຫາທາງດີ ທີ່ສມາດປັບໂຕເຂົ້າກັບໂລກທີ່ຈະເຣີນ ໃນແນວຄີດທີ່ດີ ແລະຄວາມກ້າວໜ້າທາງສັງຄົມ ຂອງຊາຕໃນອານາຄົດ ແລະຢູ່ບ່ອນໃດ ພໍຈະອາໃສໃດ້ ປະເທດໃດພໍຈະໃວ້ໃຈ ແລະໃຜຈະເອົາມາເປັນຜູ້ນຳໃດ້? ຕ້ອງຄີດຄົ້ນຄ້າວ, ດີຫຼືຊົ່ວຢູ່ກັບຜົລຂອງງານ ຮ້າຽຫຼືດີຢູ່ຜົລການກະທຳ. ບໍ່ແມ່ນຕາມກົ້ນນາຽທືນແລະ ພດກ ກາກມາຄ໌

20 morts dans 160 accidents routiers pendant la fête du Nouvel An laotien

La police a enregistré 20 morts et 60 blessés dans les accidents routiers qui se sont produits dans l’ensemble du pays pendant trois jours de la célébration du Nouvel An laotien (13, 14 et 15 avril 2012). Le nombre de morts a diminué par rapport de la même période de l’année dernière, a déclaré, un policier de circulation routière du ministère de la Sécurité publique. La cause principale reste la conduite dans un état d’ivresse et l’excès de vitesse. Parmi ces accidents, 100 étaient survenus dans la capitale, 22 cas dans la province de Savannakhet, 7 dans Attapeu, 7 dans Oudomxay, 4 dans Bokèo, 18 dans Bolikhamxay, 7 dans Saravane, 17 dans Khammouane et 16 dans Champassak. Les provinces épargnées d’accidents sont celles de Xayboury, de Luang Prabang, de Houaphanh, de Sékong et de Vientiane. On a compté 30 morts dans 160 accidents routiers l’année dernière.

ภริยาทูตยูเอ็น โพสต์คลิปเรียกร้องหลังบ้านผู้นำซีเรีย "หยุดสามีของคุณ" (ชมคลิป)

วันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 22:08:30 น.

Share

แอสมา อัล-อัสซาด




ภริยาเอกอัครราชทูต อังกฤษและเยอรมันประจำสหประชาชาติ ออกมากดดันสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งของซีเรียผ่านทางคลิปวีดีโอออนไลน์ เรียกร้องให้แอสมา อัล-อัสซาด "หยุดสามีของคุณ" และ "เลิกยืนดูอยู่เฉยๆ"


ซีเอ็นเอ็นรายงานว่า คลิปวีดีโอความยาว 4 นาทีเศษที่โพสต์บนเว็บไซต์ยูทูบ ไล่เรียงภาพของแอชมาสวมเสื้อผ้าหรูหราในฐานะภรรยาของบาชาร์ อัล-อัสซาด ประธานาธิบดีซีเรีย สลับกับรูปของผู้หญิงชาวซีเรีย และเด็กๆที่ได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิตจากสงครามกลางเมืองในประเทศดังกล่าว


ฮูเบอร์ตา ฟอน วอสส์-วิททิก ภรรยาทูตเมืองเบียร์ประจำสหประชาชาตให้สัมภาษณ์กับซีเอ็นเอ็นว่า "เราต้องการให้เธอออกมาส่งเสียงเพื่อหยุดความรุนแรง นี่คือจุดมุ่งหมายของเรา หยุดการนองเลือด หยุดมันเดี๋ยวนี้ เรารู้ว่าคุณ [แอสมา] มีความเสี่ยงในการทำเช่นนั้น แต่คุณต้องรับความเสี่ยง"


ผู้ร่วมจัดทำคลิปวีดีโอนี้อีกคนคือชีลา ไลออลล์ แกรนต์ ภรรยาทูตอังกฤษ วอสส์-วิททิกยืนยันว่าความเคลื่อนไหวครั้งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับสหประชาชาติ หรือจัดทำให้ฐานะคู่สมรสของคณะทูต"คลิปถูกจัดทำโดยพวกเราในฐานะผู้หญิงซึ่ง เกี่ยวข้องกับความเป็นไประหว่างประเทศด้วยตัวของเราเอง"


ทั้งนี้ซีเรียตกอยู่ในสถานการณ์นองเลือดมานาน 13 เดือน เมื่อประชาชนทั่วประเทศลุกฮือประท้วงหลังรัฐบาลเข้าสลายการชุมนุมโดย สงบอย่างรุนแรง ยูเอ็นคาดว่ามีเสียชีวิตแล้วราว 9 พันคน ขณะที่บางหน่วยงานประเมินว่าตัวเลขอาจพุ่งสูงกว่า 11,000 คน


แอสมา เป็นบุตรสาวของแพทย์ชาวซีเรีย เธอเกิดและเติบโตในอังกฤษ สำเร็จการศึกษาจากคิงส์ คอลเลจในลอนดอน เธอทำงานที่เจพีมอร์แกนระยะหนึ่งก่อนแต่งงานกับอัล-อัสซาดในปี 2543 มีบุตร 3 คน


ภาพหนึ่งในคลิปดังกล่าวเป็นรูปสตรีหมายเลขหนึ่งของ ซีเรียจูบเด็กหญิงที่เพิ่งลงจากรถประจำทางรูปถัดไปเป็นผู้หญิงซีเรียกอดเด็ก ที่หมดลมหายใจแล้ว เสียงในวีดีโอพูดว่า "แอสมา ขณะที่คุณจูบราตรีสวัสดิ์ลูกๆ ของคุณ ผู้หญิงอีกคนพบว่าที่ข้างตัวเธอว่างเปล่า"





จากอีเมลที่รั่วมาถึงซีเอ็นเอ็นชี้ว่า แอสมาใช้เวลาช่วงปีที่ผ่านมาไปกับการช้อปปิ้งออนไลน์ ซื้อเครื่องประดับราคาแพง งานศิลปะและเฟอร์นิเจอร์ รวมถึงโต้ตอบอีเมลกับบูติคในลอนดอนและปารีส


เสียงบรรยายประกอบภาพแอสมาที่โพสต์ท่าในเสื้อผ้าแบรนด์เนมระบุว่า"ไม่มีใครสนใจภาพลักษณ์ของคุณ เราสนใจแต่สิ่งที่คุณทำ"



(ที่มา:ประชาชาติธุรกิจออนไลน์)

พิศณุ นิลกลัด : คนจนกับคนรวย ใครนิสัยขี้โกงมากกว่ากัน ?

วันที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 17:04:30 น.

Share321


คลุกวงใน/พิศณุ นิลกลัด

ยู ซี เบิร์กลี่ย์ มหาวิทยาลัยดังแห่งรัฐแคลิฟอร์เนีย ร่วมกับมหาวิทยาลัยโตรอนโตของแคนาดา ได้รายงานผลการศึกษาที่น่าสนใจ พบว่าคนรวยมีนิสัยขี้โกง ไม่ซื่อสัตย์มากกว่าคนที่ไม่รวย เพราะคนรวยมีความโลภเป็นแรงจูงใจให้ทำในสิ่งที่ผิดศีลธรรม

คณะผู้ ศึกษานำโดย ดร.พอล พิฟฟ์ ไปยืนซุ่มอยู่ที่สี่แยกทางม้าลายข้ามถนนที่ไม่มีไฟแดงในซานฟรานซิสโกเพื่อ ศึกษาพฤติกรรมการขับรถของคนที่ขับรถราคาแพงและราคาไม่แพง รวม 274 คัน

พบ ว่าคนที่ขับรถราคาแพง เช่น เบนซ์ บีเอ็มดับบลิว มักจะขับรถลัดคิวและไม่หยุดรถให้คนเดินข้ามทางม้าลายมากกว่าคนที่ขับรถราคา ไม่แพง อย่างโตโยต้า โคโรลล่า โตโยต้า คัมรี่

ที่สหรัฐอเมริกา สี่แยกที่ไม่มีไฟแดงหลายแห่งจะมีป้าย "หยุด" คนอเมริกันเรียกสี่แยกประเภทนี้ว่า four-way-stop intersection ตามกฎจราจรอเมริการถคันไหนขับมาถึงสี่แยกก่อน ก็จะได้ไปก่อน โดยเวียนกันทีละคันจนครบสี่คันทั้งสี่แยก ซึ่งต่างจากเมืองไทยที่ไม่มีการรอคิวผลัดกันไป ของเรามักจะขับจี้ก้นคันข้างหน้าแบบไม่ให้รถที่อยู่อีกทางหนึ่งแทรกได้ ทำให้รถอีกทางหนึ่งต้องติดรอนานซึ่งไม่ยุติธรรม

ถามว่าในกรณีที่รถสองคันมาถึงป้ายหยุดพร้อมกันจะทำยังไง?

กติกา ของเขาบอกว่าให้รถทางด้านขวามือของคนขับไปก่อน ตัวอย่างในภาพ รถคัน B สีเหลืองต้องให้สิทธิรถ A คันสีแดงไปก่อน เพราะรถสีแดงอยู่ทางด้านขวามือของคนขับสีเหลือง

ถ้ามีรถมาทั้งสี่ด้านก็ใช้สูตรขวามือของคนขับไปก่อนทั้งสี่ด้าน

ตาม ปกติคนอเมริกันมีน้ำใจ และรักษากฎในการขับรถ เวลามาถึงป้ายหยุดพร้อมกันแบบนี้ ต่างฝ่ายต่างจะให้อีกฝ่ายขับผ่านไปก่อน ซึ่งบ่อยครั้งก็กลายเป็นว่าพุ่งออกรถพร้อมกัน หรือรีบเหยียบเบรกพร้อมกัน

ที่สำคัญมากคือหากมีคนยืนรอข้ามถนน รถทุกคันต้องหยุดให้คนข้ามถนนก่อน แม้คนเดินข้ามถนนจะเดินมาถึงหลังสุดก็ตาม

ที่ อเมริกาให้สิทธิคนข้ามถนนสูงมาก หากเห็นคนกำลังเตรียมจะข้ามทางม้าลาย ผู้ขับขี่รถที่นั่นต้องหยุดรถทันที แถมต้องห่างจากผู้ข้ามอย่างน้อยสองถึงสามเมตร ไม่เช่นนั้นคนขับรถจะถูกคนข้ามมองตาเขียว และห้ามบีบแตรเร่งให้รีบเดินโดยเด็ดขาด

คนข้ามถนนที่อเมริกาไม่วิ่งเหมือนที่บ้านเรา แต่จะเดินลอยชายเพราะกฎหมายที่อเมริกาปกป้องคุ้มครองคนข้ามถนนสูงมาก



คณะ ผู้ศึกษาที่ยืนซุ่มแอบดูอยู่ที่สี่แยกป้ายหยุดได้จดยี่ห้อรถ รุ่น ปี สภาพรถ และดูว่ามีพฤติกรรมการรอคิวเวียนเทียนที่ป้ายหยุดอย่างไร

พบว่าคนที่ขับรถราคาแพงชิงขับไปก่อนไม่รอคิวของตัวเอง มากกว่าคนขับรถราคาไม่แพงถึง 4 เท่า

ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่ยอมหยุดให้คนข้ามถนนมากกว่าอีกด้วย

อย่าง ไรก็ตาม ดร.พอล พิฟฟ์ บอกว่าการที่คนขับรถราคาแพงไม่ได้หมายความว่ามีฐานะร่ำรวยเสมอไป ดังนั้น จึงทำการศึกษาเพิ่มเติมถึงความสัมพันธ์ระหว่างความรวยกับความเห็นแก่ตัว โดยได้สุ่มสำรวจนักศึกษา และให้นักศึกษาจัดระดับตัวเองว่ามีฐานะด้านการเงิน และคิดว่าตัวเองเป็นคนระดับชั้นไหนในสังคม

จากนั้นก็ถามนักศึกษา ต่อว่าในสถานการณ์ที่ผิลศีลธรรมต่างๆ 8 สถานการณ์ จะปฏิบัติตัวอย่างไร เช่น หากไปซื้อกาแฟ 1 ถ้วย และมัฟฟิน 1 ชิ้น จ่ายเงินให้แคชเชียร์ด้วยแบงก์ 10 ดอลลาร์ แต่แคชเชียร์ทอนเงินผิด ให้แบงก์ 20 ดอลลาร์ ติดกลับมา ถามว่าจะคืนเงินที่แคชเชียร์ทอนให้เกินมาหรือเปล่า

อีกสถานการณ์หนึ่ง อาจารย์ให้เกรดผิด จริงๆ ควรได้ B แต่อาจารย์ให้ผิดเป็น A จะไปบอกอาจารย์หรือเปล่า

ซึ่งผลการทดสอบพบว่านักศึกษาที่บอกว่าตัวเองมีฐานะการเงินดี โกง ไม่ซื่อสัตย์มากกว่านักศึกษาที่ฐานะการเงินไม่ดี

ดร.พอ ล พิฟฟ์ วิเคราะห์ว่าการที่คนรวยทำอะไรโดยไม่ใส่ใจความรู้สึกคนอื่นนั้นก็เพราะคนรวย ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาคนรอบข้างเท่าไหร่นัก เพราะตัวเองมีกำลังทรัพย์ ดังนั้น จึงไม่ต้องทำตัวให้คนอื่นรักเพื่อความอยู่รอด จะไม่รู้สึกลังเลหรือละอายที่จะทำผิดกฎระเบียบ ซึ่งตรงกันข้ามกับความเชื่อเดิมๆ ที่ว่า คนเงินน้อย คนจน มักทำสิ่งที่ผิดกฎหมาย กฎระเบียบ

นอกจากนั้น ดร.พอล พิฟฟ์ วิเคราะห์ว่าการที่คนรวยจำนวนไม่น้อยเห็นแก่ตัวและไม่ซื่อสัตย์นั้น ไม่ใช่เป็นคนไม่ดีมาแต่เกิด แต่ว่าการไต่เต้าขึ้นมาจนร่ำรวย ส่วนใหญ่ต้องมีความเห็นแก่ตัว ชิงดีชิงเด่น เอาเปรียบผู้อื่นเพื่อจะได้ผลประโยชน์มากกว่า



เมื่อไม่นานมานี้ มีการสุ่มผู้ใหญ่ 195 คน ให้เล่นเกมโยนลูกเต๋าออนไลน์ โดยให้ผู้เล่นจดแต้มของตัวเอง

กติกา ระบุว่าใครทำแต้มได้มากกว่า 12 ขึ้นไปจะได้เงิน 50 ดอลลาร์ ซึ่งทั้ง 195 คน ไม่ทราบว่าทางคณะสำรวจได้ล็อกเลขไว้แล้วว่าทุกคนจะโยนได้ 12 เหมือนกันหมด

โดยก่อนที่จะให้โยนลูกเต๋าได้ทำการสอบถามถึงรายได้ต่อปีของแต่ละคน

ซึ่งผลปรากฏว่าคนที่มีรายได้สูง โกหกว่าตัวเองทำแต้มได้เกิน 12 มากกว่าผู้ที่มีรายได้ต่ำถึง 3 เท่า

ดร.พิฟฟ์ บอกเงิน 50 ดอลลาร์ สำหรับคนที่มีรายได้สูงนั้นว่าไปแล้วไม่ได้ทำให้รวยขึ้นหรือตัวเองไม่มีความ จำเป็นต้องได้เงิน 50 ดอลลาร์ เพื่อมาดำรงชีพ แต่คนที่มีรายได้สูงจำนวนไม่น้อยเห็นแก่ตัวและเอาเปรียบ ไม่สนใจความถูกต้อง คิดว่าตัวเองอยู่เหนือกฎระเบียบ ในขณะที่คนมีรายได้น้อย ต้องพึ่งพาคนในสังคม ดังนั้น จึงกลัวการทำผิดกฎสังคม

ก่อนหน้านี้คณะผู้ศึกษามหาวิทยาลัยแชตแฮม ของอเมริกา ได้ทำการศึกษาเรื่องความรวยกับความเห็นแก่ตัวเช่นกัน โดยเลือกนักศึกษาปริญญาตรี 129 คน ให้แต่ละคนระบุว่าตัวเองเป็นคนรวยหรือคนจน จากนั้นก็ยื่นโถใส่ลูกอมให้แต่ละคนหยิบ บอกว่าอยากจะหยิบเท่าไหร่ก็เชิญตามสบาย โดยจะมีเด็กคอยทานลูกกวาดที่เหลือในโถ

ผลปรากฏว่านักศึกษาที่บอกว่าตัวเองรวย หยิบลูกอมในโถมากกว่านักศึกษาที่บอกว่าตัวเองยากจน ถึง 2 เท่า

อ่านเรื่องนี้จบ แล้วรู้สึกอย่างไรบ้างครับ

ทักษิณจับมือกับทหารบนซากศพวีรชน

แล้วเล่นละครค้านพรรคประชาธิปัตย์



ในบทสัมภาษณ์ทักษิณ โดยจอม เพชรประดับ ในวันที่ 17 เมษายนปีนี้ที่เขมร ทักษิณยืนยัน (ในนาทีที่ 7) ว่า “คนที่ฆ่าคน 91 ศพไม่ต้องเข้าคุก” แค่คำพูดสั้นๆ อันนี้เป็นการหักหลังวีรชนเสื้อแดงที่เสียสละเพื่อประชาธิปไตย และเป็นการถุยน้ำลายใส่คนเสื้อแดงที่ติดคุก แต่เสื้อแดงก้าวหน้าคงไม่แปลกใจเพราะเรารู้มานานแล้วว่ารัฐบาลพรรคเพื่อไทย ที่มีทักษิณเป็นที่ปรึกษา มีข้อตกลงกับทหารอำมาตย์ตั้งแต่การเลือกตั้งปีที่แล้ว ข้อตกลงนี้เห็นชัดจากการที่รัฐบาลเร่งใช้กฏหมาย 112 เพื่อปิดปากคนก้าวหน้าอย่างบ้าคลั่ง และไม่ดำเนินเรื่องอะไรทั้งสิ้นในการจับฆาตกรจากปี ๒๕๕๓ มาขึ้นศาล ฆาตกรดังกล่าวคือ ประยุทธ์ อนุพงษ์ อภิสิทธิ์ และสุเทพ พร้อมกันนั้นเราเห็นภาพยิ่งลักษณ์กอดคอกับประยุทธ์และอ่อนน้อมต่อเปรม ในกรณีเปรม ซึ่งเคยโดนทักษิณ นักการเมืองเพื่อไทย และแกนนำ นปช. ด่าแล้วด่าอีก ตอนนี้ทักษิณกลับลำพูดว่า “เปรมไม่เคยยุ่งการเมือง” (ดูประมาณนาทีที่ 11 ในวิดีโอ)

การไม่ยอมนำฆาตกรของรัฐอำมาตย์มาขึ้นศาลในกรณีที่ส่งทหารสไนเปอร์ไปฆ่าคนเสื้อแดงที่ราชประสงค์และผ่านฟ้า เป็นการผลิตซ้ำวัฒนธรรมเลวทรามของอำมาตย์ไทยที่ฆ่าประชาชนมือเปล่าในเหตุการณ์ ๑๔ ตุลา ๖ ตุลา พฤษภา ๓๕ และตากใบ ๔๗ แล้วลอยนวลเสมอ มันเป็นการผลิตซ้ำ “สิทธิ” อันไร้ความชอบธรรมของทหารที่จะแทรกแซงการเมืองต่อไปอีกนาน มันตรงข้ามกับกระแส “นิติราษฏร์” และกระแสปฏิรูปกฏหมายอำมาตย์ 112 ที่หวังสร้างสิทธิเสรีภาพและประชาธิปไตย และเราไม่ควรลืมว่าทักษิณเองน่าจะถูกลงโทษในฐานะที่เป็นนายกรัฐมนตรีตอนที่ชายมือเปล่าจำนวนมากโดนทหารและตำรวจฆ่าที่ตากใบในภาคใต้

เป้าหมายหลักของทักษิณและเพื่อไทยคือการกลับไปสู่ความ “ปกติ” ของระบบอำมาตย์ที่มีการเลือกตั้งเป็นฉากบังหน้า และมีลัทธิ ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ ไว้ให้ความชอบธรรมกับความโลภและความชั่วทุกอย่างของชนชั้นปกครอง ทักษิณและพรรคพวกเป็นคนจงรักภักดีมาตั้งแต่แรก และไม่มีการเปลี่ยนแปลง เป้าหมายสำคัญอีกอันคือการกลับสู่ประเทศไทยของทักษิณ ทักษิณพูดว่าหวังจะได้กลับในปี “มหามงคล” และทั้งหมดนี้กระทำบนซากศพวีรชนเสื้อแดง พร้อมกับถุยน้ำลายใส่นักโทษการเมือง โดยเฉพาะนักโทษ 112

ในขณะที่ทักษิณและเพื่อไทยกอดคอกับทหาร มีการเล่นละครรัฐสภา เพื่อสร้างภาพความขัดแย้งระหว่างเพื่อไทยกับพรรคประชาธิปัตย์ โดยหวังว่าคนเสื้อแดงจะลืมอาชญากรรมของทหาร และทักษิณโกหกสร้างประวัติศาสตร์ใหม่ของวิกฤตการเมืองไทยว่าเป็นแค่ “ความขัดแย้งระหว่างสองพรรคการเมืองและผู้ที่สนับสนุน” (ดูวิดีโอนาทีที่ 11) แต่วิกฤตไทยนำไปสู่การแบ่งขั้วอย่างรุนแรงระหว่างคนเสื้อแดงที่รักประชาธิปไตยและอยากเห็นเสรีภาพ กับฝ่ายที่สนับสนุนอำมาตย์และระบบกึ่งเผด็จการกึ่งเลือกตั้ง ทักษิณโกหกอีกว่าชัยชนะของพรรคเพื่อไทยในการเลือกตั้งที่ผ่านมา “แสดงว่าประชาชนต้องการการปรองดอง” และทักษิณตีความต่อไปอย่างตอแหลว่า ประชาชนต้องการการปรองดองที่ไม่นำทหารและนักการเมืองที่ฆ่าเสื้อแดงเข้าคุก

เราจะสังเกตเห็นว่าคนเสื้อแดงที่ชื่นชมยิ่งลักษณ์เหลือเกิน มักด่าแต่อภิสิทธิ์และประชาธิปัตย์ แต่ไม่ด่าทหาร... ประยุทธ์ อนุพงษ์ หรือแม้แต่เปรม ก็เพราะตอนนี้ทักษิณ และเพื่อไทย จับมือปรองดองกับทหารแล้ว และแกล้งเล่นละครคัดค้านประชาธิปัตย์เพื่อเบี่ยงเบนประเด็น แต่ที่สำคัญคือพรรคประชาธิปัตย์ไม่เคยมีอำนาจอะไร เป็นแค่หุ่นหรือของเล่นของทหารอำมาตย์เท่านั้นเอง

การที่ นปช. มัดตัวเข้าไปใกล้ชิดกับรัฐบาลเพื่อไทย จนกลายเป็นแค่กองเชียร์ให้รัฐบาล และเสนอแต่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ในการแก้รัฐธรรมนูญ ในขณะที่มีการมองข้ามประเด็นใหญ่ในสังคม เช่น 112 ทำให้ นปช. หมดสภาพในการเป็นขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคมที่อิสระ ดังนั้นบทบาท นปช. ตอนนี้คือการสลายและสกัดกั้นไม่ให้เสื้อแดงเคลื่อนไหวอย่างเดียว

นี่คือสาเหตุที่คนเสื้อแดงก้าวหน้าทุกคนต้องให้ความสำคัญอย่างยิ่งในการจัดตั้งองค์กรที่อิสระจาก นปช. และเพื่อไทย แค่เครือข่ายหลวมๆ จะไม่พอกับภาระอันยิ่งใหญ่ในการปลดแอกประเทศไทยจากอำมาตย์

ใจ อึ๊งภากรณ์





--
ใจ อึ๊งภากรณ์
+44(0)7817034432
http://redthaisocialist.com/

ปรองดอง-Let It Be สำรวจ"ถนน"กลับบ้าน ของ"ทักษิณ ชินวัตร"

วันที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 10:35:25 น.
Matichon
มติชน 18 เมษายน 2555


การชุมนุมใหญ่ของคนเสื้อแดง เมื่อ 14-15 เม.ย. ที่เสียมราฐ กัมพูชา ทำให้คำว่า "ปรองดอง" กลับมา "ร้อน" อีกครั้ง

คราวนี้มากับคำว่า "Let It Be"

เมื่อ พ.ต.ท.ทักษิณกล่าวบนเวที ถึงความปรารถนาจะกลับบ้าน

พร้อมกับกล่าวว่า "..ใครไม่ปรองดอง ก็ เล็ท อิท บี ใครไม่อยากแก้รัฐธรรมนูญ ก็ เล็ท อิท บี"

แฟนเพลงของสี่เต่าทอง แบนด์อมตะจาก "ลิเวอร์พูล" ทราบดีว่า Let It Be เป็นเพลงดังที่อยู่ในอัลบั้มชื่อเดียวกันกับเพลง

และเป็นอัลบั้มสุดท้ายของบีตเทิลส์ เมื่อปี 1970 ก่อนแยกย้ายเป็นศิลปินเดี่ยว

ทำ ให้เพลง Let It Be เป็นเสมือนเพลงชาติของการเดินหน้าต่อไป โดย "ก้าวข้าม" หรือ "ทิ้ง" ปัญหาบางประการที่อยู่นอกเหนือการจัดการไว้เบื้องหลัง

เพลง Let It Be จากเสียมราฐ ฟ้องถึงความไม่ง่ายของการ "ปรองดอง"

โดยเฉพาะท่ามกลางความขัดแย้ง ความ ระแวงแคลงใจ ระหว่างขั้วอำนาจเก่ากับ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร กับ พรรคเพื่อไทย

ท่ามกลางสิ่งแวดล้อมใหม่ คือ การเมืองหลังการเลือกตั้ง ที่พรรคเพื่อไทยชนะด้วยคะแนนเสียงถล่มทลาย

การเป็นรัฐบาลที่มีความชอบธรรม ทั้งในทางกฎหมายและจารีตประชาธิปไตย

ขณะที่พ.ต.ท.ทักษิณเป็นผู้ต้องคำตัดสินคดีอาญา

ภายใต้สภาพใหม่นี้ บางส่วนในขั้วอำนาจเก่าเริ่มปรับเปลี่ยนท่าที ปรับตัวเข้ากับสภาพการณ์ใหม่ได้

แต่ "บางส่วน" ยังไม่ตื่น พยายามดิ้นรนขับไล่รัฐบาล ด้วยข้อหาต่างๆ ตั้งแต่เป็น "หุ่นเชิดของทักษิณ" ไปจนถึง "เผด็จการรัฐสภา"

ด้วยความหวังว่า รัฐบาลใหม่จะล่มสลายด้วยพลังการเคลื่อนไหวของพวกตน

และกลายเป็น "ช่องว่าง" ขนาดใหญ่ ที่ขวางกั้นการพูดคุยทำความเข้าใจ

มองภาพหยาบๆ จะเห็นกระบวนการ "รับลูก" พ.ต.ท.ทักษิณอย่างง่ายๆ ด้วย การยกร่างพระราชบัญญัติเข้าสภา

ยกเลิกผลแห่งคดีต่างๆ จากนั้น พ.ต.ท. ทักษิณเดินทางกลับเข้าประเทศ ลงเครื่องบิน สัมผัสผืนแผ่นดินไทยได้อย่างเท่ๆ

แต่ในภาคปฏิบัติ ไม่น่าจะรวบรัดอย่างนั้น

แม้จะมี "ความพร้อม" อย่างสูง จาก ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง รองนายกรัฐมนตรี

แต่บทบาทในการนำ "ทักษิณ" กลับบ้าน ก็ไม่ได้อยู่ที่ ร.ต.อ.เฉลิม อย่างเป็นด้านหลัก

น้ำหนักของกระบวนการนำ "ทักษิณ" กลับบ้าน น่าจะอยู่ที่ นายวัฒนา เมืองสุข ส.ส.บัญชีรายชื่อ พรรคเพื่อไทย รองประธาน กมธ.ปรองดอง

ซึ่งระบุว่า ถ้า พ.ต.ท.ทักษิณจะกลับมา กระบวนการทางกฎหมายต้องถูกต้องชอบธรรมตามหลักนิติธรรม

โดยเริ่มต้นจากความจริงที่ว่า การบังคับใช้กฎหมายหลังรัฐประหาร 2549 ที่ไม่ชอบด้วยหลักนิติธรรม

นำมาซึ่งความขัดแย้ง จึงควรล้มเลิกกระ บวนการต่างๆ ที่ไม่เป็นธรรม คืนความชอบธรรมให้แก่ผู้ที่รับผลกระทบ

ไม่ใช่แค่ พ.ต.ท.ทักษิณเพียงคนเดียว แต่ รวมถึงประชาชนทุกคน ให้ได้กลับมาพิสูจน์ตัวเองภายใต้กระบวนการยุติธรรมที่เป็น สากล

ต้องมีการออกกฎหมาย แต่จะเป็นในรูปแบบไหน หรือใครจะเป็นผู้ดำเนินการ ก็ต้องว่ากัน

การออกกฎหมาย ไม่ใช่ล้มเลิกความผิด แต่ให้เขากลับมาเข้าสู่การตรวจสอบ ในกระบวนการยุติธรรมที่ถูกต้องใหม่

"ผมยืนยันว่า พ.ต.ท.ทักษิณไม่ได้อยู่ในกระบวนการนิรโทษกรรม" นายวัฒนากล่าว

ขณะที่ นพ.เหวง โตจิราการ ส.ส.บัญชีรายชื่อแห่งพรรคเพื่อไทย ให้รายละเอียดเพิ่มเติมว่า พรรคเพื่อไทยกำลังจัด "รูปแบบ"

เพื่อให้ทั้งการแก้ไขรัฐธรรมนูญและการสร้างความปรองดองสำเร็จภายในสิ้นปี 2556

โดยออกแบบการ "สุนทรียเสวนา" กับฝ่ายต่างๆ ตามแนวทาง กมธ.ปรองดอง

จะ มีการ "สุนทรียเสวนา" กัน 2 ระดับ คือ 1.ระดับบน หมายถึงกลุ่มที่มีอำนาจในการตัดสินใจ ซึ่งคือกลุ่มที่คนเสื้อแดงเรียกว่าอำมาตย์ ผู้นำมวลชน รวมถึงกองทัพ

2.ระดับล่าง คือระดับประชาชน ฯลฯ

นั่นคือภาพคร่าวๆ ของกระบวนการที่พรรคเพื่อไทยชี้ว่ากำลังจะเกิดขึ้น

เป็นอันว่า ชอบหรือไม่ชอบ แต่กระบวน การปรองดอง ก็เริ่มมีแบบแผนตัวตนขึ้นมาแล้ว

เป็นแนวทางที่อดทน รอมชอมจูงไม้จูงมือผู้ร่วมทาง

ประสานไปกับแนวทาง Let It Be แนวทางจิ๊กโก๋แห่งยุค 70 ′s

ຂໍເພີ້ມເຕີມອີກວ່າ ທັກສີນໄດ້ປະກາດທາງເອເຊັຍ

ອັບເດດແລ້ວວ່າ ຈະກັບເມືອງໄທແລະຈະບໍ່ເອົາໜ້າ

ທີ່ດ້ານການເມືອງໃດໆ ແຕ່ຍີນດີເປັນຜູ້ປຶກສາ…

ທັກສິນຍັງເປັນຜູ້ປືກສາສ່ວນຕົວຂອງ ຫູນເຊັນຢູ່ເທົ້າທຸກ

ມື້ນີ້..ຍ່າລືມວ່າປະເທດຂເມນປົກຄອງກັນແບບມີຫລາຍ

ພັກການເມືອງ ຕ່າງກັບລາວແລະຕ່າງກັບປະເທດຈະເຣີນ

ເຂດຕາວັນຕົກຂ້ອຍວ່ານະ..

ບໍ່ໄດ້ເຫັນພ້ອມກັບທັກສິນເລື້ອງບັນຫາອົບພະຍົບລາວຕລອດ

ມາ ຈະບໍ່ຂໍຈັບມືກັບເພິ່ນເລີຍ ແລະຄົງຈະບໍ່ມີວັນຈະໄດ້ພໍ້ກັນດອກ

ທ່ານເອີ້ຍ…




--------------------------------------------------------------------------------

De : laosnetworkroom@googlegroups.com [mailto:laosnetworkroom@googlegroups.com] De la part de Jonh Anouvong
Envoyé : mercredi 18 avril 2012 05:16
À : laosnetworkroom@googlegroups.com
Objet : Re: Thaksin chantait comme un chat



ທ່ານທັກສິນ ຖືກຢຶດອໍານາດໂດຍ ທະຫານ ຖ້າວ່າທະຫານບໍ່ຮັບ ຄົງບໍ່ມີວັນທີ່ຈະ

ໄດ້ເຂົ້າປະເທດແນ່ນອນ.....ຫາກນ້ອງສາວ ບໍ່ສາມາດເອົາຊນະຈິດໃຈທະຫານໄດ້

ທ່ານ ກໍ່ເຫັນທີ່ຈະຕ້ອງ ໄດ້ເປັນແຄ້ ນາງຊະນີ ຮ້ອງວ່ອນໆ ຢູ່ປາກປະຕູບ້ານແທ້ໃດ...



ສເວີຽສຸຂກັບຊັພສິນເງິນຄໍາຂອງທ່ານໄປເຖິະ ທ່ານເອີຽ....ຢ່າໄປທໍາລາຍອະນາຄົດ

ນ້ອງສາວເລີຽ.....ຄິດເຖິງບ້ານ ກໍ່ໄປຂໍນອນຢູ່ ດອນຈັນໃຫ້ສະຫາຍ ຈູມ ເບິ່ງແຍງ

ກໍ່ໄດ້ ເພາະຍັງມີຜົນກໍາໃຣຮ່ວມກັນຢູ່ຕວາ.....



ຈ ອ

UN CHIEF CONGRATULATES NEW WORLD BANK PRESIDENT
New York, Apr 17 2012 2:10PM

Secretary-General Ban Ki-moon today congratulated Dr. Jim Yong Kim on his appointment as the 12th President of the World Bank, noting that he brings to the Bank the mix of professional development expertise and personal commitment required to advance the global development agenda at this difficult time.

“A pioneer in the struggle to address HIV/AIDS and tuberculosis, and with an extensive track record as an institutional reformer, Dr. Kim has long emphasized empowerment, grass-roots action and holistic approaches that put people first,” Mr. Ban’s spokesperson said in a statement.

It added that the Secretary-General assures him of the UN system’s full support, and looks forward to working closely with Mr. Kim on efforts to promote sustainable development and achieve the Millennium Development Goals – the globally agreed blueprint for halving extreme poverty, halting the spread of diseases, promoting access to education and improving health care – ahead of the 2015 deadline.

Mr. Ban’s spokesperson also conveyed the Secretary-General’s gratitude to Mr. Kim’s predecessor at the World Bank, Robert Zoellick, for his service over the past five years, noting that, at a time of crisis for the world economy, he forged strong partnerships with developing countries and other multilateral institutions in addressing common challenges.

“He brought greater transparency to the Bank and the development process,” the spokesperson said. “And under his guidance, the Bank has made significant contributions to the development debate, including through its flagship World Development Reports addressing key issues such as food security, climate change, gender equity and the links among conflict, security and development.”
Apr 17 2012 2:10PM
________________
For more details go to UN News Centre at http://www.un.org/news

Above all, in view of the recent tragic history of Cambodia, the States participating in the Conference commit themselves to promote and encourage respect for and observance of human rights and fundamental freedoms in Cambodia, as embodied in the relevant international instruments to which they are party.

13. The States participating in the Conference request the International Committee of the Red Cross to facilitate, in accordance with its principles, the release of prisoners of war and civilian internees. They express their readiness to assist the ICRC in this task.

14. The States participating in the Conference invite other States to accede to the Agreement on a Comprehensive Political Settlement of the Cambodia Conflict and to the Agreement concerning the Sovereignty, Independence, Territorial Integrity and Inviolability, Neutrality and National Unity of Cambodia.

15. Further recognizing the need for a concerted international effort to assist Cambodia in the tasks of rehabilitation and reconstruction, the States participating in the Conference urge the international community to provide generous economic and financial support for the measures set forth in the Declaration on the Rehabilitation and Reconstruction of Cambodia.

In witness whereof the representatives have signed this Final Act.

Done at Paris this twenty-third day of October one thousand nine hundred and ninety-one, in two copies in the Chinese, English, French, Khmer and Russian languages, each text being equally authentic. The originals of this Final Act shall be deposited with the Governments of the French Republic and of the Republic of Indonesia.
Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to Facebook at 4:50 AM
Labels: Benge Mike, Don Dien, expansionism, KY, VN invasion

Already in Laos, the Vietnamese army’s Military Corps No. 15 has completed an irrigation complex in Sekong for plantation crops, established a coffee plantation in Saravan, and developed plans for setting up coffee, rubber and cashew plantations, and building a 10,000 tonne-per-year rubber processing plant in Attopeu. Atopeu’s new rubber plantation covers an area of over 7,000 hectares.7 The Laos Government is about to issue the VN Quang Minh company a license to establish a rubber plantation in the Attopeu Province. It is the first rubber plantation project in this location, with a surface of 3,000ha over a period of 50 years; the investment needed is of USD 14 million. The GoL has likewise given authorization to another VN company, Dakruco, to cultivate rubber on 10,000ha in the Attopeu, Champassak and Saravan Provinces, with a project budget of USD 22 million. Today, around 50 VN enterprises wish to invest in the development of rubber in Laos, mainly in the southern provinces. Vientiane, 30 janvier 2007 (AVI)


The ‘Triangle’ area is only one of many places that the Vietnamese expansionists have moved into in order to exploit the natural resources of Laos; e.g., there are six hydroelectric dams that were constructed and are owned and operated by the Vietnamese to power Vietnam’s booming economy.


In Cambodia, China is competing with Vietnam and constructing roads in Stung Treng, exploiting forests in Mondulkiri, and developing mining exploration units in Ratanakkiri. Vietnam views the Triangle area for its potential for growing cash crops and establishing vast plantations fast-growing trees, coffee, tea and rubber to earn export dollars. Both the Vietnamese and Laotian regimes have voiced policies of using ethnic minorities in these regions for cheap labor for plantations established on their ancestral lands.


Vietnam’s parastatal company EVN (Electricity of Viet Nam) is planning to build five hydroelectric dams on the Sesan River in Stung Treng Province. The dams will have a total production capacity of 818 megawatts. The estimated production capacities and costs of the five dams are: 1) 420 MW, costing $611 million; 2) 180 MW, costing $387 million; 3) 90 MW at $164 million; and 4&5) 64 MW each, costing $114 million each.

Construction on these dams is expected to begin in 2012 upon the completion of the Japanese-funded highway connecting the port of Da Nang in Vietnam with the northeastern provinces of Cambodia, and the southeastern provinces of Laos.8


Corruption and a lack of progress in combating it remain a major blight on Asia's restructuring efforts following the 1997 crisis. Cambodia, Laos, and Vietnam also lost ground in 2007, according to Transparency International. The strong correlation between corruption and poverty means that the benefits of growth are concentrated among the politically connected and bypass many who most need it.9


Given the level of corruption among officials in Vietnam and Cambodia, it is expected that several Cambodian and Vietnamese officials will become very, very wealthy from these projects. The dams would be constructed, owned and operated by Vietnamese, and the electricity generated from these hydroelectric plants will be forwarded and sold to Vietnamese power plants. Purportedly, electricity would be resold to Cambodia at a “cheap price.” One has to be very naive to believe that Vietnam will sell any electricity to Cambodia at a cheaper price than in Vietnam, given that county’s level of corruption, rate of economic growth and the need for cheap energy to fuel its economy; its needs are increasing by 10-15% annually.


Another reason for its expansion into Laos and Cambodia is Vietnam’s conflict between food production, industrialization and building dams to power its economic growth. In the last five years, Vietnam has lost 300,000 hectares of irrigated rice due to industrial development, including a vast amount lost through the construction of dams. This is creating a looming shortage of rice needed to feed it burgeoning population.


The construction of dams results in the displacement of large numbers of indigenous populations that farm the fertile soils in the river basins. These people are then either relocated to marginally productive lands, or receive no land at all; thus they fall victim to abject poverty. Vietnam has a history of doing this as well as corrupt officials absconding with relocation funds, leaving the victims with little or nothing; e.g., the Muong Lay Dam in North Vietnam.10 Those who choose to remain behind to farm the basins below the dams find that two or three times a year,uncontrolled spillage from the dams will flood their fields, destroy their crops and drown their livestock.

The Se San River originates in the Central Highlands of Vietnam and flows into Cambodia where it meets the Mekong River. In 1993, the Vietnamese government started construction on the first dam on the river -- Yali Falls Dam -- which was completed in 2000.

While the dam was under construction from 1996-2000, erratic releases of water resulted in flash flooding downstream, causing deaths to people and livestock and destruction of rice fields and vegetable gardens. Since 2000, operation of the dam has resulted in rapid and daily fluctuations in the river’s flow downstream in Cambodia’s Ratanakiri and Stung Treng provinces. It is estimated that at least 36 people have drowned due to erratic releases of water from the dam, and at least 55,000 people have been adversely affected -- suffering millions of dollars in damages due to lost rice production, drowned livestock, lost fishing income, and damages to rice reserves, boats, fishing gear and houses. Over 3,500 people have relocated to other areas without compensation.11

In addition, more than 6,700 people were resettled to make way for Yali Falls Dam (in Vietnam, ed.). According to a 2001 study by Vietnam’s Center for Natural Resources and Environmental Studies, people displaced by the dam have suffered from severe shortages of food and other hardships since the dam flooded their homes and land in 1999.

Affected communities (in Vietnam, ed.) have not received compensation for their losses, and there are no plans to provide them with compensation for past or future impacts. In Cambodia, communities have formed the Se San Protection Network to press for compensation and changes to the dam’s operating regime to minimize downstream damages. Despite the unresolved issues, the government of Vietnam has embarked on an ambitious plan to build up to five more dams on the Sesan River. The International Rivers Network is working to support the Se San Protection Network in their request for reparations and a halt to future dam construction on the Se San River.12


Although he’s dead, Hanoi is well on its way in the implementation of Ho Chi Minh’s 1930 aspirations of creating a Soviet-style Indochina.


Cambodia is presently ruled by Hanoi’s marionette Prime Minister Hun Sen and his Vietnamese communist-backed corrupt cabal. In terms of “real politick”, Hun Sen’s Premiership -- albeit obtained illegally, first by a coup d'état in 1997 and then appointed by bought-and-paid-for National Assemblies in 1998 and 2003 --de facto international recognition as the “legitimate” representative government of Cambodia. Therefore, the Paris Peace Agreement of October 23rd, 1991, or any other accord/agreement, is at present moot. Thus, nothing can be done at this time about violations of Cambodia’s territorial integrity until a democratic or another form of government representing the true aspirations of the Cambodian people is elected. At that time, the new Cambodian government can take these matters to the international court for abrogation of these unfair and illegal treaties and agreements made by the illegitimate, corrupt and immoral regime of Hun Sen and the Cambodian People's Party (CPP). continues to receive

The EU will abolish sanctions against Myanmar, Catherine Ashton said

© REUTERS/ Vincent Kessler12:39 18/04/2012BRUSSELS, April 18 (RIA Novosti)
Tags: European Union, Aung San Suu Kyi, Catherine Ashton, Myanmar
Related News
Myanmar government grants amnesty to 600 prisoners
Myanmar government, rebels move to end 60-year conflict
Myanmar opposition leader freed from house arrest
Amnesty gives Myanmar pro-democracy leader its highest award
The EU will abolish 20-year sanctions against Myanmar and include the country into its generalized system of preferences, EU foreign policy chief Catherine Ashton said on Wednesday.

The official decision on sanctions against Myanmar (formerly Burma), which the EU and the United States had introduced over human rights violations, is expected at a meeting of the EU Foreign Affairs Council on April 23.

Speaking at a European Parliament session in Strasbourg, Ashton said she would visit the country later this month and invited Myanmar’s foreign minister to Brussels.

Myanmar was ruled by military dictators in 1962-2011, which brought about Western economic sanctions in the 1990s. However, the opposition party National League for Democracy led by Nobel prize winner Aung Sun Suu Kyi was openly elected to parliament and hailed in the EU.

Although parliament remains controlled by the military, a civil government was