ລາວໂຮມລາວ ເພື່ອປະຊາທິປະໄຕ

ເວົ້າເລື້ອງມາດຕະການໆປາບປາມການສໍ້ລາດບັງຫຼວງຍັງບໍ່ທັນສຸດຄວາມ ຈູມມະລີຊໍ້າພັດຂີ້ໂມ້ຂີ້ຄຸຍຂື້ນຕື່ມ
ເລື້ອງແກ້ໄຂຄວາມຍາກຈົນ,ຄິດໄລ່ໂຕເລກເພີ້ມທໍ່ນັ້ນເປີເຊັນທໍ່ນີ້ເປີເຊັນ...ໂອ້ຍ...ຈູມເອີ້ຍຈູມ...ຈູມບໍ່ບານເອີ້ຍ..ແມ່ນໃຜຂຽນແມ່ນໃຜແຕ່ງເລື້ອງໃຫ້ມາອ່ານສູ່ຄວາຍຟັງເດ້ນໍ !


ລາວ ແລະ ໄທສໍ້ໂກງຕ່າງກັນ.


ມີຊາຍຫນຸ່ມລາວ ກຸ່ມນຶ່ງ ຫລັງຮຽນຈົບ ດຣ. ແລ້ວຈື່ງພາກັນໄປທ່ຽວຮອບໂລກ ພໍດີມາຮອດໄທ.
ພາກັນໄປອອກທ່ຽວ ຕອນຂາກັບ ພາກັນຂີ່ຣົດກະຕຸກ, ຄິດວ່າຄົນຂັບຄົງຈະເມົາຢາບ້າ ຫລື ແກ້ງທຳ
ຂັບລົດໄວ ແລະ ເປັນອັນຕລາຍ ທີ່ສຸດ ເວລາບອກໃຫ້ຂີ່ ຊ້າລົງ ແຮງຂີ່ໄວຯ ແລະ ເຮັດໃສ່.
ຈົນພວກ ດຣ ຫນູ່ມ ວ່າຕົນເອງຈະເອົາຊີວີດມາຖິ້ມຢູ່ບາງກອກ ຈຶ່ງພາກັນຈ້າງລົງ.
ແລ້ວຍັງບອກ ຫມູ່ຄູ່ ແລະ ພີ່ນ້ອງວ່າ: “ເວລາໄປໄທ ຢ່າສູ່ຂີ່ຣົດກະຕຸກເດັດຂາດຖ້າຢາກມີອາຍຸຍາວ”.




--------------------------------------------------------------------------------
From: SPECOM
To: Laosnetworkroom
Sent: Monday, 9 April 2012 4:16 AM
Subject: ເລ້ກົນຄົນສປປລາວ ຂີ້ໂກງ



ໃນປີ 2001 ທ່ານອະດີດ ຮ.ອ.ທ. ພິບານ (ນັກບິນ T28)ໄດ້ກັບໄປຢາມ ສວັນນະເຂດບ້ານເດີມ
ຕື່ນແຕ່ເຊົ້າ ຜູ້ກຽ່ວກໍຢືມຣົດ ຈິບ ນ້ອງຊາຍຂີ່ເລາະເບິ່ງບ້ານເມືອງ ຢາກເຫັນຄວາມຂຍາຍຕົວ,
ແລະຄວາມຈເຮີນ ດັ່ງທີ່ມີຄວາມຊ່າລື.
ພໍອອກໄປທາງເສັ້ນທົ່ງ ຈະໄປສນາມບິນ ຣົດຜູ້ກຽ່ວຕົກຂຸມນ້ອຍໆມີນໍ້າ ບຶນຈັງໃດກະບໍ່ຂຶ້ນ ເລີຍລົງມາສັງເກດເບິ່ງກໍບໍ່ເຫັນວ່າເລິກເຫັນແຕ່ນໍ້າ ກໍາລັງສັງເກດຢູ່ກໍ່ເລີຍເຫັນຣົດ Tractor
ຄັນນຶ່ງມຸ້ງໜ້າມາ ແລະຮ້ອງຖາມວ່າຕ້ອງການຊ່ວຍເຫລືອບໍນໍ? ຜູ້ກຽ່ວກໍຕອບວ່າໂອ້ຍຊ່ວຍດຶງ
ຣົດຄາຂີ້ຕົມນີ້ແດ່ທ້ອນ ຄົນຂັບ ແທກເຕີ ກໍ່ບອກ 10,000 ກີບຂະນ້ອຍ!
ບໍ່ມີບັນຫາ ແກ່ໃຫ້ແດ່ ພໍລົດຂຶ້ນຫວິດ ທ່ານ ພິບານ ກໍວ່າ:ໂອຈັງແມ່ນຫາເງິນງ່າຍນໍ!
ພ້ອມທັ້ງຈົກເງີນຍື່ນໃຫ້, ຄົນຂັບແທກເຕີ ຕອບວ່າ:
''ກະບໍ່ງ່າຍປານໃດແລ້ວຂະນ້ອຍ ເພາະເວລາກາງຄືນຂະນ້ອຍຕ້ອງ
ໄດ້ໄປແກ່ນໍ້າມາຖອກໃສ່ຂຸມທັ້ງຫລາຍ ຕາມທາງນີ້ໃຫ້ເຕັມຢູ່ສເມີ."

ປະເທດລາວຈະກາຍເປັນຫົວເມືອງນຶ່ງຂອງເຈັກແດງແກວແດງໄນບໍ່ຊ້ານີ້

ເຖິງ:ທ່ານພໍ່ແມ່ປ້າລູງອາວອາພີ່ນ້ອງຄົນລາວທຸກໆທ່ານ
ຈາກ:ຮັຖະບານພຣະຣາຊອານາຈັກລາວ (ຣພລ)
ROYAL GOVERNMENT OF LAO.(RGL)
ເຣື້ອງ:ຖາມຂ່າວສະບາຍດີ
ວັນທີ: January 1st,2012

ທ່ານເພຶ່ອນພີ່ນ້ອງຄົນລາວທີ່ຮັກແພງແລະນັບຖື.
ເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງປວງປະຊາຊົນລາວ (ລາວທີ່ຢູ່ໄນປະເທດລາວແລະ
ຄົນລາວທີ່ຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ປະເທດທີ 3) ຕ່າງກໍພ້ອມພາກັນປາຖະນາຢາກຈະເຫັນລາວຂອງພວກເຮົາ
ທັງສອງກໍ້າສອງຝ່າຍຖືກຕ້ອງປອງດອງກັນຈັບມືຖືແຂນແລກປ່ຽນຄວາມຄິດຄວາມເຫັນແບບອ້າຍຮູ້
ສອງນ້ອງຮູ້ນຶ່ງເພື່ອພ້ອມພາກັນສ້າງສາພັທະນາປະເທດຊາດໄຫ້ກ້າວໄປຂ້າງໜ້າທັນສະໄໝສູ່ຄວາມ
ສີວິໄລທຽມທັນກັບປະເທດອື່ນເຂົາ.
ສະນັ້ນພວກເຮົາໄນຖານະຜູ່ທີ່ມີສາຍເລຶອດຂອງຄວາມເປັນລາວຕິດໂຕຄະນະນື່ງຈຶ່ງໄດ້ພ້ອມພາກັນ
ພິກຟື້ນສະຖາປະນາເອົາຣັຖະບານພຣະຣາຊອານາຈັກລາວ ROYAL GOVERNMENT OF LAO. (RGL)ຄືນມາ
ຈຸດປະສົງກໍຄືເຫດຜົນທີ່ກ່າວມາຂ້າງເທິງນັ້ນ.
ເພື່ອນພີ່ນ້ອງລາວທີ່ຮັກແພງແລະນັບຖື:
ກ່ອນອື່ນໝົດພວກຂ້າພະເຈົ້າຄະນະບໍຣິຫານຣັຖະບານພຣະຣາຊອານາຈັກລາວຂໍຖືໂອກາດນີ້ຖາມຂ່າວ
ຂໍກ່າວຄໍາວ່າ“ສະບາຍດີ”ແລະຝາກຄວາມຄິດຮອດຄິດເຖິງຄົນລາວໝົດທຸກຜູ່ທຸກຄົນແລະພ້ອມດຽວ
ກັນນີ້້ພວກຂະພະເຈົ້າກໍ່ຂໍອະນຸຍາດຕາງໜ້າເປັນຜູ່ບໍຣິຫານຣັຖະບານພຣະຣາຊອານາຈັກລາວນີ້ແທນ
ພວກທ່ານເພຶ່ອພວກທ່ານກໍຄືເພື່ອລາວທຸກໆຄົນ.
ເພື່ອນພີ່ນ້ອງລາວທີ່ຮັກແພງແລະນັບຖື:
ເປັນເວລາ 37ປີຜ່ານມາກໍນັບວ່າເປັນເວລາອັນຍາວນານພໍສົມຄວນທີ່ພວກເຮົາບໍ່ມີຣັຖະບານຂອງ
ປະຊາຊົນຄົນລາວຢ່າງແທ້ຈິງ.ສະນັ້ນປັຈຸບັນນີ້ຣັຖະບານພຣະຣາຊອານາຈັກລາວກໍຄືຣັຖະບານທີ່ດີ
ຂອງພວກທ່ານໄດ້ພິກຟື້ນກໍາເນີດເກີດຂຶ້ນມາອີກເທື່ອນຶ່ງເກີດຂຶ້ນມາທ່າມກາງທ້ອງຟ້າອັນແຈ່ມໄສ
ອາທິດອຸໄທຊ່ອງແສງສູ່ເອເຊັຍຕາເວັນອອກສ່ຽງໄຕ້ (Southeast Asia)ນັ້ນກໍຄຶເປັນນີມິດອັນດີໄຫ້
ແກ່ຄົນລາວພວກເຮົາ.
ເພື່ອນພີ່ນ້ອງລາວທີ່ຮັກແພງແລະນັບຖື:
ໄນເມື່ອທ່ານຜູ່ນຶ່ງກໍເປັນລູກລາວເລືອດເນື້ອເຊື້ອສາຍຫລານພຣະເຈົ້າຟ້າງຸ່ມອົງດຽວກັນກັບພວກເຮົາ
ດັ່ງນັ້ນພວກທ່ານກໍບໍ່ຄວນນິ້ງນອນໄຈທ່ານຄວນເຂົ້າມາຈັບມືຖືແຂນອູ້ມຊູຊຸກຍູ້ຣັຖະບານພຣະຣາຊອາ
ນາຈັກລາວເຮົານີ້ໄຫ້ໄດ້ຣັບໄຊ້ຊາດຣັບໄຊ້ປະຊາຊົນຄົນລາວຂອງພວກເຣົາແລະເພຶ່່ອໄຫ້ປະເທດຊາດຂອງ
ພວກເຣົາຍືນຍົງຄົງຢູ່ຄູ່ດິນຄູ່ຟ້າຄູ່ນໍ້າຂອງຄູ່ພີ່ຄູ່ນ້ອງຄົນລາວຂອງພວກເຮົາຕຣອດໄປ.

ດ້ວຍຄວາມປາຖະນາດີນັບຖືແລະຮັກແພງ
ທ່ານດຣ.ກ້ອງຟ້າ ນາຄະບູຣີ
ຕ.ນາຍົກຣັຖະມົນຕີຣ


ນະໂຍບາຍ 9 ຂໍ້.
ຂອງຣັຖະບານພຣະຣາຊອານາຈັກລາວທີ່ໄດ້ຍື່ນສເນີຕໍ່ຣັຖະບານ ສປປລ ແລະຕໍ່ອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນ
ຕລອດເຖິງປະເທດຕ່າງໆຈາກທົ່ວໂລກ.

1.ຕ້ອງປ່ອຍນັກໂທດການເມືອງທັງໝົດໂດຍບໍ່ມີເງື່ອນໄຂທັນທີ
2.ຕ້ອງຢຸດເຊົາໂຈໍະໂຄງການສໍາປະທານທີ່ດິນໄຫ້ແກ່ຈີນແດງແກວແດງໂດຍທັນທີ
3.ຕ້ອງຢຸດເຊົາໄນການສົ່ງເສີມການຄ້າຂາຍຢາບ້າທັນທີ
4.ຕ້ອງຢຸດເຊົາໄນການສົ່ງເສີມການຄ້າຂາຍມະນຸດຂ້າມຊາດທັນທີ
5.ຕ້ອງຢຸດເຊົາໄນການສົ່ງເສີມໄຫ້ມີການສໍ້ຣາດບັງຫລວງທັນທີ
6.ຕ້ອງຄືນສິດທິມະນຸດໄຫ້ປະຊາຊົນລາວໄດ້ຊົມໄຊ້ທັນທີ
7.ຕ້ອງຢຸດເຊົາໂຄງການສ້າງເຂື່ອນໄສ່ແມ່ນໍ້າຂອງທັນທີ
8.ຕ້ອງປະຖິ້ມກາກ່ຽວກັບຄ້ອນຕີແລະຣັດທິມາກເລນີນທັນທີ
9.ຕ້ອງປ່ຽນແປງຣະບົບການເມືອງຈາກພັກດຽວມາເປັນ2ພັກ
ແລະປ່ຽນແປງຈາກຣະບອບCommunism ມາເປັນຣະບອບເສຣີປະຊາທິປະໄຕໂດຍທັນທີ.
ທ່ານຮັຖະບານ ສປປລ:
ຖ້າທ່ານເປັນຣັຖະບານຂອງຄົນລາວແລະຫັວງດີຕໍ່ຄົນລາວຢ່າງແທ້ຈິງທ່ານກໍຄວນຈະຮັບຂໍ້ສເນີ
ຂອງພວກເຮົາແຕ່ຖ້າທ່ານປະຕິເສດກໍເທົ່າກັນກັບພວກທ່ານເປັນຣັຖະບານຂອງຄົນຊາດອື່ນ
ຖ້າເປັນເຊັ່ນນັ້ນປະຊາຊົນລາວທີ່ຢູ່ໄນແລະນອກປະເທດພວກເຂົາຈະເປັນຜູ່ເລືອກຣັຖະບານຂອງ
ພວກເຂົາເອງ
ທ່ານຣັຖະບານ ສປປລ:
ພວກທ່ານພ້ອມພາກັນຂາຍແຜ່ນດິນລາວໄຫ້ເຈັກແດງແກວແດງໄປໝົດແລ້ວພວກທ່ານພ້ອມພາກັນ
ສໍ້ຣາດບັງຫລວງ ຄ້າຢາບ້າ ສົ່ງເສີມຍິງໜຸ່ມລາວໄຫ້ໄປເປັນແມ່ຈ້າງນາງເລງເບື່ອເມົາດ້ວຍເຫົ້ລາ
ດ້ວຍຢາບ້າບໍ່ເອົາໄຈໄສ່ໄນຣະບົບການສຶກສາຮໍ່າຮຽນປ່ອຍປະລະເລີຍດ້ານສຸຂະພາບຜູ່ມີອໍານາດສໍ້ຣາດ
ລໍ້າລວຍຂຶ້ນປະຊາຊົນຄົນຕາດໍາໆນັບມື້ທຸກຈົນລົງແລະຍັງຕັດສຽງຕັດສິດທິໄນການເປັນມະນຸດຂອງຄົນ
ລາວທົ່ວປະເທດອີກດ້ວຍ.
ທ່ານຣັຖະບານ ສປປລ:
ພວກທ່ານຢຽບຍໍ່າຂົມເຫັງນໍ້າໄຈຂອງຄົນລາວເກີນໄປແລ້ວພວກເຮົາຄະນະຣັຖະບານແຫ່ງ
ພຣະຣາຊອານາຈັກລາວແລະປະຊາຊົນລາວຈະບໍ່ມີວັນໄຫ້ອະໄພພວກທ່ານໄດ້ນອກຈາກພວກທ່ານ
ຈະຕ້ອງປະຕິບັດຕາມເງື່ອນໄຂທີ່ພວກເຮົາສເນີມາຂ້າງເທິງນີ້ເທົ່ານັ້ນ.

ประวัติศาสตร์ประเทศเวียดนาม!!!
ยุคก่อนตกเป็นเมืองขึ้นของชาติตะวันตก*
ยุคที่อยู่ใต้อิทธิพลของจีน ก่อน ค.ศ. 111- ค.ศ 938 ช่วงนี้ราชวงศ์ฮั่นบุกอาณาจักนามเวียดและผนวกเอาเป็นส่วนหนึ่งของจีน ช่วงนี้เวียดนามอยู่ใต้อิทธิพลของจีนนานถึง 1000 ปี ซึ่งเป็นช่วงที่ได้อิทธิพลและรับวัฒนธรรมหลายอย่างมาจากจีน!

อาณาจักรแรกของชาวเวียดนาม คืออาณาจักร นามเวียด อาณาจักรทางตอนเหนือ เป็นเป็นเมืองขึ้นของจีนมานาน! ทำให้เวียดนามเป็นประเทศที่เดี่ยวในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ได้รับอิทธิพล ทางวัฒนธรรมจากจีนเป็นส่วนใหญ่ แม้ต่อมาอาณาจักรนามเวียดจะเป็นอิสระแต่ก็ยังคงส่งเครื่องบรรณาการส่งให้จีน จีนถือว่านามเวียดเป็นเมืองประเทศราช!
ทางตอนกลางและตอนใต้ของประเทศเวียดนามในอดีตเป็นที่ตั้งของอาราจักรจามปา พวกจาม ซึ่งปัจจุบันเป็นชนกลุ่มน้อยอยู่ทางตอนใต้ของประเทศเวียดนาม
ช่วงที่เป็นเอกราชจากจีน ค.ศ. 938-1009*
ช่วงนี้เป็นช่วงต้นราชวงศ์ถังซึ่งภายในจีนมีความวุ่นวายภายในเวียดนามก็สถาปนาราชวงศ์เล(Le Dynasty)

ช่วงยุคทองของประวัติศาสตร์เวียดนาม ค.ศ. 1010 -1527*
เมื่ออาณาจักรนามเวียดทางตอนเหนือสามารถยึดพวกจามได้ทำให้อาณาจักร กว้างขวาง โดยเฉพาะในสมัยราชวงศ์เล! เป็นช่วงที่มีการวางรากฐานในการพัฒนาประเทศอย่างสำคัญมากมายมีการส่งเสริม พุทธศาสนากับลัทธิขงจื้อ! กับลัทธิเต๋า!ด้วยและได้ย้ายเมืองหลวงมาอยู่ที่ กรุงฮานอย!

ยุคแห่งการแบ่งแยก ค.ศ. 1528-1802*
อาณาจักรถูกแบ่งออกเป็น 2 ส่วน เหนือ-ใต้ เมื่อราชวงส์เลเสื่อมอำนาจทำให้อาณาจักแบ่งออกเป็นสามส่วน

ตอนเหนือ – แคว้นตังเกี่ย – ศูนย์กลางที่กรุงฮานอย – มีตระกูลแม็ค ปกครอง!
ตอนกลาง – แคว้นอันนัม – ศูนย์กลางอยู่ที่เมืองเตย์โด – มีตระกูลตรินห์ ปกครอง!
ตอนใต้ – แคว้นโคชินไชนา – มีศูนย์กลางอยู่ที่เมืองเว้ – มีตระกูล เหงียน ปกครอง!
ต่อมาตระกูลตรินห์ยึดแคว้นตั๋งเกี๋ยได้ ซึ่งทำให้เหลือ 2 แคว้น ต่อมาเจ้าชายเหงียนอันห์ แห่งราชวงศ์เหงียนทำการรวมประเทศ เป็นประเทศเวียดนาม! ค.ศ.1802 จึงเรียกชื่อประเทศว่าเวียดนาม ฝรั่งเศส และสถาปนาราชวงศ์ยาลอง เป็นจักรพรรดิยาลอง!

จักรพรรดิยาลอง มีความสัมพันธ์ที่ดีกับฝรั่งเศสมาก และฝรั่งเศสได้เข้ามาช่วยเหลือในการรวมประเทศผลสุดท้ายฝรั่งเศสก็เข้ามาแทรก แซงภายในประเทศมากขึ้นเรื่อย ๆ จน ต้องตกไปเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศส!

ราชวงศ์เหงียน(เหวียน) เป็นราชวงศ์สุดท้ายของเวียดนาม! นับตั้งแต่กษัตริย์ยาลองจนถึงกษัตริย์องค์สุดท้ายคือเบ๋าได่(Bao Dai) รวม 143 ปี ปี ค.ศ. 1945 เป็นปีที่สิ้นสุดระบบกษัตริย์ของเวียดนาม!!!

เวียดนามแต่เดิมมีการปกครองแบบราชาธิปไตย(มีกษัตริย์) แบบรวมอำนาจการปกครอง มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับจีนมาไม่ต่ำกว่า 4000 ปี เคยตกอยู่ภายใต้การปกครองของจีน มากว่า 1000 ปี มีการดิ้นรนต่อสู้ให้พ้นจากการยึดครองของจีนตลอดมา!!!

ยุคที่อยู่ใต้การปกครองของชาติตะวันตกเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศส*
ชาติตะวันตกเริ่มเข้ามาในเวียดนามในช่วง ศตวรรษที่ 1600 โดยเข้ามาทำการค้าและเผยแพร่ศาสนาคริสต์ โดยเฉพาะ ฝรั่งเศส และชาวฝรั่งเศส ชื่อ Alexandre de Rhodes ได้เข้ามาพัฒนาภาษาเวียดนามที่เดิมใช้ตัวอักษรจีน! มาใช้ตัวอักษรโรมันแทน! โดยพัฒนาต่อจากมิชชั่นนารีชาวโปรตุเกสที่เริ่มไว้ก่อหน้า และในสมัยราชวงศ์เหงียนจึงมีข้อขัดแย้งกันทางศาสนาซึ่งเดิมชาวเวียดนาม นับถือศาสนาพุทธ ขงจื้อ! ในช่วงปี ค.ศ. 1859-1867 ฝรั่งเศสได้เริ่มยึดครองเวียดนาม!

ในสมัยราชวงศ์เหงียน เวียดนามถูกฝรั่งเศสเข้ายึดครองเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศส เมื่อปี 1884 ทำให้ประเทศถูกแบ่งออกเป็นสามส่วนคือ ภาคเหนือเป็นแคว้นตังเกี๋ย! ภาคกลางเป็นแคว้นอันนัม! และภาคใต้เป็นแคว้นโคชินไชนา! (โคชินจีน) และถูกรวมเข้ากับเขมร! และลาว! เรียกว่า สหพันธ์อินโดจีน Indochinese Federation ในปี 1893 !!!

ในช่วงที่เวียดนามอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศสนั้น ฝรั่งเศสได้พัฒนา หลายสิ่ง ทั้งด้าน การศึกษา การเกษตร ระบบเมือง ระบบถนน การสาธารณสุข มีการส่งสินค้าการเกษตรมากมาย แต่อย่างไรก็ตาม ผลประโยชน์ส่วนใหญ่ก็ตกอยู่กับฝรั่งเศส!!!

ในช่วงที่เวียดนามตกอยู่ใต้การปกครองของฝรั่งเศสนั้น ก็ได้เริ่มมีบางกลุ่มที่เริ่มต่อต้าน! การปกครองของฝรั่งเศส นั้นก็คือกลุ่มของโฮจิมินห์! (กลุ่มเวียดมินห์ Viet Minh)

ยุคหลังจากได้รับเอกราชจากฝรั่งเศส และ ช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2*
เมื่อเกิดสงครามมหาเอเชียบูรพา (สงครามโลกครั้งที่ 2 ฝากทางเอเชีย)ญี่ปุ่นได้ยกกำลังเข้ายึดอินโดจีนของฝรั่งเศส! และได้ประกาศยกเลิกอำนาจการปกครองของฝรั่งเศสในปี ค.ศ.1940 พร้อมกับได้มอบหมายให้จักรพรรดิเบ๋าได๋ของเวียดนาม ประกาศอิสรภาพ และจัดตั้งรัฐบาลเวียดนามขึ้นปกครองประเทศ!

ก่อนหน้าที่ญี่ปุ่นจะยึดอินโดจีนของฝรั่งเศสนั้น ในเวียดนามได้มีขบวนการต่อต้านฝรั่งเศส ที่สำคัญอยู่ขบวนหนึ่งเรียกว่า สันนิบาตเพื่อเอกราชเวียดนาม หรือเวียดมินห์ (Viet Minh) ผู้ก่อตั้งขบวนการนี้คือ โฮจิมินห์ (Ho Chi Minh) ขบวนการดังกล่าวมีเป้าหมายที่จะแยกสลายศัตรู และรวมพลังต่าง ๆ ให้มากที่สุด เพื่อที่จะพิทักษ์รักษาประเทศชาติ และปลดปล่อยประชาชน ฐานที่มั่นของขบวนการนี้อยู่ที่เวียดบัค (Viet Bac) และขบวนการดังกล่าว ได้กลายมาเป็น กองทัพประชาชนของเวียดนามในเวลาต่อมา ในห้วงเวลาที่ญี่ปุ่นยึดครองเวียดนาม ครั้นสงครามมหาเอเชียบูรพานั้น จีนและสหรัฐอเมริกา ได้ให้ความช่วยเหลือขบวนการนี้ เพื่อต่อต้านญี่ปุ่น ทำให้โฮจิมินห์สามารถก่อตั้งขบวนการคอมมิวนิสต์ที่มีประสิทธิภาพขึ้นทั่ว ประเทศ!!!

เมื่อสงครามมหาเอเชียบูรพายุติลง(สงครามโลกครั้งที่ 2)ในปี ค.ศ.1945 ญี่ปุ่นเป็นฝ่ายแพ้สงคราม! จักรพรรดิเบาได๋ได้สละราชสมบัติ! และมอบอำนาจการบริหารให้แก่ฝ่ายเวียดมินห์! ฝ่ายสัมพันธมิตร โดยมีอังกฤษเป็นฝ่ายสนับสนุน ให้ฝรั่งเศสกลับเข้ามามีอำนาจในเวียดนามอีก! โฮจิมินห์ได้ประกาศทำการต่อสู้ด้วยกำลังอาวุธอย่างเปิดเผย! โดยได้ประกาศอิสรภาพ! และสถาปนาสาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนาม! ซึ่งประกอบด้วยตังเกี๋ย อันนัม และโคชินไชน่าขึ้น เมื่อปี 1945โดยมีกรุงฮานอยเป็นเมืองหลวง! และโฮจิมินห์เป็นประธานาธิบดี !!!

สงครามเวียดนาม ค.ศ. 1970 -1975*
ฝรั่งเศสได้ให้การรับรองสาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนามดังกล่าว ในฐานะเป็นส่วนหนึ่งของสหพันธ์อินโดจีนของฝรั่งเศส ซึ่งขัดแย้งกับเจตน์จำนงของพวก เวียดมินห์ ต่อมาในปี ค.ศ. 1949 ฝรั่งเศสได้ประกาศจัดตั้งสาธารณรัฐเสรีแห่งเวียดนามใต้ขึ้น!โดยมี จักรพรรดิเบาได๋เป็นประมุข!(เป็นหุ่นเชิดของฝรั่งเศส) และมีโงดินห์เดียม (Ngo Dinh Diem) เป็นนายกรัฐมนตรี! ทำให้มีการสู้รบระหว่างเวียดมินห์กับฝรั่งเศส! ซึ่งเริ่มมาแต่ปลายปี 1946 เป็นไปอย่างรุนแรงยิ่งขึ้น! ในที่สุดฝรั่งเศสเป็นฝ่ายปราชัยแก่ฝ่ายเวียดมินห์! ในสงครามที่เดียนเบียนฟู (Dien Bien Pho) เมื่อปี ค.ศ. 1954 ฝรั่งเศสได้ลงนามในข้อตกลงเจนีวา (Geneva Agreement) กับฝ่ายเวียดมินห์!ในปีเดียวกัน โดยฝรั่งเศสยอมเคารพต่อความเป็นเอกราชอธิปไตย เอกภาพและบูรณภาพของสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม!

ข้อตกลงเจนีวา (Geneva Agreement) ดังกล่าวได้ระบุให้แบ่งเวียดนามออกเป็นสองส่วนเวียดนามเหนือ! และ เวียดนามใต้! โดยใช้เส้นขนาน(เส้นละติจูด)ที่ 17 เป็นเส้นแบ่งเขตชั่วคราว และจัดให้มีเขตปลอดทหารขึ้น โดยให้ทั้งสองฝ่ายถอนทหารกลับเข้าเขตของตน ให้ประชาชนเลือกอพยพเข้าไปอยู่ในแต่ละภาคตามความสมัครใจ ภายใน 300 วัน สนธิสัญญาดังกล่าว ยังห้ามมิให้ชาวต่างชาติโยกย้ายทหาร และอาวุธเข้าไปตั้งมั่นในแต่ละภาค ห้ามเวียดนามทั้งสองฝ่ายเข้าเป็นพันธมิตรทางทหารกับต่างประเทศ และให้มีกรรมการควบคุมตรวจตราระหว่างประเทศ (ICC) ควบคุมดูแลให้เป็นไปตามข้อตกลง นอกจากนั้นยังได้กำหนดให้มีการเลือกตั้งทั่วไป เพื่อรวมเวียดนามทั้งสองฝ่ายเข้าด้วยกัน ภายในปี ค.ศ.1956 ด้วย แต่การดำเนินการรวมประเทศเข้าด้วยกันไม่ได้มีขึ้นตามข้อตกลง เนื่องจากเวียดนามใต้ไม่ยินยอม โดยอ้างว่าเวียดนามเหนือไม่ปฏิบัติตามข้อตกลงเกี่ยวกับการถอนทหาร โดยยังมีกองกำลังเวียดนามเหนืออยู่ในเวียดนามใต้ ประมาณ 5000 คน

ในปี ค.ศ.1955โงดินห์เดียม นายกรัฐมนตรีเวียดนามใต้ ได้รับการสนับสนุนจากสหรัฐอเมริกา! ให้ล้มเลิกระบบกษัตริย์! และเปลี่ยนรูปการปกครองของเวียดนามใต้ เป็นระบอบสาธารณรัฐ! มีประธานาธิบดีแทนกษัตริย์โดยโงดินห์เดียม ได้ดำรงตำแหน่งเป็นประธานาธิบดีคนแรกของเวียดนามใต้! ในขณะเดียวกันเวียดนามเหนือ ก็ได้พยายามที่จะให้มีการออกเสียง ประชามติเกี่ยวกับการรวมเวียดนาม แต่ก็ไม่เป็นผลสำเร็จ จึงได้หันมาใช้กลวิธีทางการเมือง เริ่มด้วยการจัดตั้งขบวนการคอมมิวนิสต์เวียดนามใต้ หรือ เวียดกง (Viet Cong) ได้จัดตั้งแนวร่วมปลดปล่อยแห่งชาติ (National Liberation of South Vietnam) ขึ้นในปี ค.ศ.1960โดยอ้างว่าเป็นตัวแทนของชาวเวียดนามใต้ ในการต่อสู้กับเวียดนามใต้! เพื่อให้มีการรวมเวียดนามเข้าด้วยกัน! แนวร่วมดังกล่าวได้ประกาศจัดตั้ง "รัฐบาลปฎิวัติชั่วคราวแห่งเวียดนามใต้ (Provision Revotutionary) เมื่อปี 1969 ส่วนในด้านการทหารนั้น เวียดนามเหนือได้ปฎิบัติการรบแบบกองโจร! ด้วยหน่วยกำลังขนาดเล็ก ตั้งแต่ปี 1955 และได้ขยายขนาดกำลังเป็นกองพันในปี 1963

ในขณะที่ฝ่ายเวียดกงมีความเข้มแข็งขึ้น แต่ภายในเวียดนามใต้เองกลับมีความขัดแย้งกันอย่างรุนแรง! มีการแย่งชิงอำนาจกันหลายครั้งหลายคราว โงดินห์เดียม ถูกโค่นอำนาจ!และผู้นำทหารเข้ามาปกครองแทน จนถึงปี 1965 สหรัฐอเมริกาจึงสนับสนุนให้มีการจัดตั้งรัฐบาลแทนขึ้น โดยมี นายพล เหงียนเกากี! ผู้บัญชาการทหารอากาศเป็นนายกรับมนตรี! รัฐบาลชุดนี้ได้จัดร่างรัฐธรรมนูญ และจัดให้มีการเลือกตั้งขึ้นในปี 1967 นายพลเหงียนวันเทียว ได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดี! ได้ดำรงตำแหน่งมาถึงปี 1975 แต่ไม่สามารถแก้ไขปัญหาสำคัญให้ลุล่วงไปได้!

ในระยะเวลาดังกล่าว สงครามในเวียดนามก็ได้ทวีความรุนแรงยิ่งขึ้น สหรัฐอเมริกาได้เริ่มโจมตีทิ้งระเบิดเวียดนามเหนือเป็นครั้งแรก เมื่อเกิดวิกฤตการณ์อ่าวตังเกี๋ย ในปี 1964 และในปี 1965 ก็ได้ส่งกำลังทหารเข้าร่วมรบกับกำลังทหารของเวียดนามใต้โดยตรง!!!

ในปี 1967 เวียดนามเหนือได้ขยายกำลังรบในเวียดนามใต้เป็นระดับของพล และได้ทำการรุกใหญ่สองครั้งคือ ในปี 1967 และ 1975 แต่ไม่ประสบความสำเร็จ เพราะถูกสกัดกั้นทางภาคพื้นดิน การโจมตีทางอากาศ และการปิดล้อมทางทะเลของสหรัฐอเมริกา และพันธมิตร ได้มีการเจรจาสันติภาพที่กรุงปารีส เริ่มตั้งแต่ปี 1968 ได้มีการลงนามในปี 1973 กำหนดให้มีการหยุดยิงในเวียดนามใต้! และให้มีการถอนกำลังทหารสหรัฐอเมริกา! และพันธมิตรออกจากเวียดนามใต้! ระบุให้เวียดนามใต้ และเวียดนามเหนือ จัดตั้งสภาเพื่อความสามัคคีปรองดอง! เพื่อทำหน้าที่จัดการเลือกตั้งทั่วไปในเวียดนาม! และให้มีการรวมเวียดนามเข้าด้วยกัน! และยังกำหนดให้สหรัฐอเมริกา ให้ความช่วยเหลือในการฟื้นฟูบูรณาอินโดจีน! รวมทั้งเวียดนามเหนือภายหลังสงครามสิ้นสุดลงด้วย!

ในทางปฎิบัติปรากฎว่า ประสบผลแต่เฉพาะในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการถอนทหารสหรัฐอเมริกา และพันธมิตรออกจากเวียดนามใต้ การแลกเปลี่ยนเชลยศึก การกวาดทุ่นระเบิด และยุติการลาดตระเวรทางอากาศ ในเวียดนามเหนือเท่านั้น แต่การยุติการสู้รบไม่ได้มีผลการปฎิบัติอย่างแท้จริง การเจรจาเพื่อกำหนดอนาคตทางการเมือง ระหว่างเวียดนามใต้กับเวียดกง ที่เริ่มเมื่อปี 1973 ได้ยุติลงโดยสิ้นเชิง ตั้งแต่ปี 1974

ในต้นปี ค.ศ. 1975 ฝ่ายเวียดนามเหนือได้เริ่มการรุกใหญ่อีกครั้ง! เข้าไปในเขตเวียดนามใต้ ฝ่ายเวียดนามใต้ซึ่งขาดการสนับสนุนจากสหรัฐอเมริกา ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบในการรบ ฝ่ายเวียดนามเหนือยึดครองพื้นที่ ได้สองในสามของพื้นที่ทั้งหมดในเวียดนามใต้ ก็ได้ใช้กำลังกดดันไซ่ง่อนอย่างหนัก จนฝ่ายเวียดนามใต้ยอมจำนน เมื่อ 30 เมษายน 1975

เมื่อเวียดนามเหนือยึดครองเวียดนามใต้แล้ว ก็รวมเวียดนามเหนือ และเวียดนามใต้เข้าด้วยกัน โดยใช้ชื่อประเทศว่า สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม (Socialist Republic of Vietnam)!!!

สรุปเหตุการณ์ช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2*
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ญี่ปุ่นได้เข้ามายึดครองอินโดจีน และได้ขับไล่ฝรั่งเศสออกจากอินโดจีน กษัตริย์เบ๋าได่ ได้ประกาศให้เวียดนามเป็นเอกราชแต่ก็อยู่ภายใต้ญี่ปุ่นเมื่อญี่ปุ่นแพ้ สงครามโลกครั้งที่ 2 เวียดมินห์จึงยึดอำนาจรัฐบาลกษัตริย์เบ๋าได่ และให้โฮจิมินห์เป็นประธานาธิบดี! และสถาปณาสาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนาม!

เมื่ออังกฤษและฝรั่งเศสได้ปลดอาวุธกองทัพญี่ปุ่นในเวียดนามใต้ได้ จึงต้องการเข้ามามีอิทธิพลในเวียดนามอีกครั้ง จึงให้กษัตริย์เบ๋าได่เป็นหุ่นเชิด สงครามในประเทศก็เริ่มเกิดระหว่างฝ่ายเวียดนามเหนือที่มีกลุ่มเวียดมินห์ กับฝ่ายใต้ที่มีฝรั่งเศสหนุนอยู่ และสงครามได้ยืดเยื้อยาวนาน 8 ปี และ จบลงด้วยการพ่ายแพ้ของฝรั่งเศสที่ทำสงครามทีที่ เดียนเบียนฟู ในปี ค.ศ. 1954 ฝ่ายเวียดมินห์ลุกคีบต้องการที่จะรวมประเทศ ยังผลให้เกิดการสู้รบกันอย่างหนักระหว่างฝ่ายเวียดนามเหนือ และใต้ จนต้องทำสนธิสัญญา เจนีวา แล้วแบ่งเวียดนามออกเป็น 2 ส่วน คือเวียดนามเหนือ! และเวียดนามใต้! มีกษัตริย์เบ๋าได่ และ โงดินห์ เดียม เป็นนายกรัฐมนตรี!!!

ในช่วงสงครามเวียดนาม ปี ค.ศ. 1955 กษัตริย์เบ๋าได่ ต้องสละอำนาจ!และ โงดินห์ เดียม ได้เป็นประธานาธิบดีแทน! ช่วงนี้ อเมริกาได้เข้ามาหนุนหลังเวียดนามใต้! ทางด้านเวียดนามเหนือซึ่งกลายเป็นคอมมิวนิสต์ และมี จีนกับสหภาพโซเวียตหนุนหลังอยู่!!!

ในช่วงปี ค.ศ. 1963-1967 ทางเวียดนามใต้มีปัญหาทางการเมือง ทำให้ กองกำลังเวียดนามเหนือ เข้ามายังเวียดนามใต้อเมริกาซึ่งเป็นฝ่ายประชาธิปไตยกลัวว่าเวียดนามเหนือ ที่เป็นคอมมิวนิสต์จะเข้ามายังเวียดนามใต้จึงได้ ส่งกองกำลังทหารหนุนฝ่ายเวียดนามใต้เต็มที่ ทำให้เกิดการสู้รบเป็นสงครามเวียดนาม ในที่สุดเวียดนามเหนือก็เข้ายึดกรุงไซ่ง่อนได้ ตอนหลังเปลี่ยนชื่อมาเป็นโฮจิมินห์ซิตี้ในวันที่ 30 เมษายน ค.ศ. 1975 ทำให้เวียดนามถูกรวมเป็นประเทศเดียว และ ปกครองด้วยระบบคอมมิวนิสต์ ภายใต้พรรคคอมมิวนิสต์ มาถึงทุกวันนี้ เปลี่ยนชื่อประเทศมาเป็น สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม และมีเมืองหลวงอยู่ที่กรุงฮานอย !

นโยบายปฏิรูป โด่ยเหม่ย Doi Moi ปี ค.ศ. 1986*
เมื่อ สิ้นสุดสงครามเวียดนามในปี ค.ศ. 1975 เวียดนามได้เป็นประเทศคอมมิวนิสต์โดยสมบูรณ์ การมีเปลี่ยนแปลงทางการเมืองของโลกที่สำคัญ ประกอบกับสหภาพโซเวียตประกาศใช้นโยบายเปิดประเทศที่เรียกว่า Glasnost and Perestroika ซึ่งมีผลต่อประเทศในโลกคอมมิวนิสต์ด้วย โดยเวียดนามได้เปิดและปฏิรูปประเทศโดยนโยบาย โด่ยเหม่ย โดยเริ่มเปิดประเทศเป็นแบบเสรีมากขึ้น อนุญาตให้ประชาชนดำเนินธุรกิจการค้าของตัวเอง การล่มสลายของสหภาพโซเวียตในปี ค.ศ. 1991 ทำให้เวียดนามเปิดประเทศมากขึ้นทำการติดต่อค้าขายกับโลกเสรีประชาธิปไตยมากขึ้น แม้แต่สหรัฐอเมริกา และพัฒนาเศรษฐกิจแบบเสรีนิยมมากขึ้น!

การที่รัฐบาลพรรคคอมมิวนิสต์แต่ละสมัยมีวิสัยทัศน์ที่ต้องการพัฒนา ประเทศให้ก้าวหน้า และตั้งเป้าจะเป็นเสือตัวใหม่แห่งเอเชีย! ในปี 1986 สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนามได้เริ่มการปฏิรูปประเทศโดยเริ่มจากระบบเศรษฐกิจ ของประเทศเป็นอันดับแรก จากระบบเศรษฐกิจรวมศูนย์แบบสตาลิน (the centrally planned Stalinist command economy) แบบคอมมิวนิสต์ มาเป็นนโยบายโด่ย เหม่ย (Doi Moi) หลังจากที่เห็นแล้วว่าการพัฒนาเศรษฐกิจในแบบสังคมนิยมไม่น่าจะทำให้ประเทศ ก้าวไกลได้มากนัก เป็นการเริ่มต้นการพัฒนาประเทศที่มีรูปแบบไปทางระบบเสรีนิยม เพราะสาระสำคัญของนโยบายนี้จะเน้นการพัฒนาด้านการเกษตร และเศรษฐกิจ เป็นการปูพื้นฐานเบื้องต้นในการพัฒนาประเทศในขณะที่ระบบการปกครองยังเป็นแบบ สังคมนิยมคอมมิวนิสต์อยู่ จากนั้น ได้มีการวางยุทธศาสตร์การพัฒนาประเทศระยะ 10 ปี 1991 - 2001 ในการพัฒนาสังคมและเศรษฐกิจของประเทศ และล่าสุด ในการประชุมพรรคคอมมิวนิสต์สมัยที่ 9 เมื่อเดือนเมษายน 2001 ที่ประชุมได้ให้การรับรองยุทธศาสตร์การพัฒนาประเทศต่อไปอีก 10 ปี คือ ตั้งแต่ 2001 - 2011 ให้รอบด้านมากขึ้น นับแต่การเพิ่มศักยภาพผู้นำของพรรคคอมมิวนิสต์ ซึ่งเป็นพรรคการเมืองเพียงพรรคเดียวในประเทศ สร้างเสริม ผลักดันการพัฒนาประเทศต่อไปอีก โดยเฉพาะการพัฒนาด้านอุตสาหกรรม และความทันสมัยในลักษณะที่เวียดนามยังมีรูปแบบการปกครองเป็นระบบสังคมนิยม อยู่

สงครามเวียดนาม Vietnam Wars, ค.ศ. 1957-1975*
เป็น สงครามระหว่างเวียดนามเหนือ และเวียดนามใต้ที่สนับสนุนโดยสหรัฐอเมริกา เพื่อตัดสินว่าควรรวมเวียดนามเป็นหนึ่งเดียวตามข้อตกลงเจนีวา ค.ศ. 1954 หรือไม่ สงครามจบลงด้วยชัยชนะของเวียดนามเหนือ และรวมประเทศเวียดนามทั้งสองเข้าด้วยกัน ซึ่งปกครองโดยพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศเวียดนาม ในประเทศเวียดนามเองเรียกสงครามนี้ว่า สงครามปกป้องชาติจากอเมริกัน หรือ สงครามอเมริกัน

เวียดนาม เหนือและเวียดนามใต้*
ในปี 1905 โฮจิมินห์และขบวนการเวียดมินท์ ทำสงครามต่อสู้กับฝรั่งเศสเพื่อให้ได้เอกราชคืนมาต้องใช้เวลาถึง 9 ปี เวียดนามจึงเอาชนะฝรั่งเศสได้ เมื่อ 7 พ.ค.1954 ซึ่งเป็นวันเดียวกับทหารเวียดมินท์ยึดเดียนเบียนฟูได้ ฝรั่งเศสจึงต้องยอมลงนามในสัญญาสงบศึกเรียกว่า อนุสัญญาเจนีวา/ข้อตกลงเจนีวา เมื่อ 20 ก.ค.1954สาระสำคัญของสัญญา คือ ต้องแบ่งประเทศออกเป็นสองประเทศ เป็น เวียดนามเหนือ! เวียดนามใต้! โดยยึดถือเอาเส้นขนานที่ 17 เป็นเส้นแบ่งเขต นี่เองจึงทำให้เกิดอุบัติแห่งสงคราม เมื่อ 1954 เมื่อเวียดนามเหนือกับเวียดนามใต้ทำสงครามเพื่อรวมให้เป็นหนึ่ง!!!

ประเทศเวียดนามเหนือ ซึ่งมีการปกครองภายใต้การนำของโฮจิมินห์ พยายามที่จะรวม เวียดนามทั้งสองส่วนเข้าด้วยกัน จึงส่งกำลังแทรกซึมเข้าไปในเวียดนามใต้อย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่ 1955 โดยแฝงเข้าไปในลักษณะผู้ลี้ภัยและผู้อพยพ จากนั้นได้ปฏิบัติการ รุกราน ด้วยอาวุธและกำลังทหารอย่างรุนแรง ตลอดจนโฆษณาชวนเชื่อโจมตีรัฐบาล เวียดนามใต้ ซึ่งได้ผลเป็นอย่างดี ประกอบกับการดำเนินนโยบายด้านการบริหารประเทศ ของรัฐบาลเวียดนามใต้ประสบความล้มเหลว จึงได้ร้องขอความช่วยเหลือทางทหารและ เศรษฐกิจจากมิตรประเทศฝ่ายโลกเสรี !

ประเทศเวียดนามใต้ หรือ รัฐเวียดนาม เป็นประเทศหนึ่งที่ปรากฎบนแผนที่โลกในช่วง1954-1956 โดยแบ่งจากเวียดนามเหนือที่ตำแหน่งละติจูดที่ 17 การแบ่งแยกเวียดนามเหนือและใต้นั้นเกิดขึ้นจากสนธิสัญญาเจนีวา หลังจากที่ทางฝรั่งเศสได้ปกครองหลายประเทศในแถบอินโดจีน ซึ่งในปี1976 นั้นได้รวมเข้ากับเวียดนามเหนือเป็นประเทศเวียดนาม ในวันที่ 30 เมษายน 1975!

เวียดกง Viet Cong*
เวียดกง (Viet Cong) หรือชื่ออย่างเป็นทางการ แนวร่วมแห่งชาติเพื่ออิสรภาพเวียดนามใต้ (National Front for the Liberation of South Vietnam)เป็นกลุ่มคนในเวียดนามใต้ที่ฝักใฝ่คอมมิวนิสต์ที่ไม่เห็นด้วยกับการ บริหารประเทศของโงดินห์ เดีนมซึ่ง เป็นขบวนการเคลื่อนไหวเพื่อต่อต้านสาธารณรัฐเวียดนาม (เวียดนามใต้) ในช่วงสงครามเวียดนาม เวียดกงได้รับการสนับสนุนทางอาวุธยุทโธปกรณ์จากฝ่ายคอมมิวนิสต์ในเวียดนาม ใต้ และกองทัพประชาชนเวียดนาม!

ชื่อ "เวียดกง" มาจากคำว่า "Vietnamese Communist" (Việt Nam Cộng Sản) และใช้กันแพร่หลายเมื่อคำนี้ถูกใช้โดยโง ดินห์ เดียม! ประธานาธิบดีคนแรกของสาธารณรัฐเวียดนาม! เวียดกงก่อตั้งขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1960 ก่อนจะสลายตัวไปใน ค.ศ.1976 หลังชัยชนะของฝ่ายเวียดนามเหนือต่อเวียดนามใต้ 1975 และเกิดการรวมประเทศเวียดนามในที่สุด!!!

ทางสูญสิ้นเสรีภาพ ชีวิตภายใต้ลัทธิคอมมิวนิสต์ลาว ทางสูญสิ้นเสรีภาพ ชีวิตภายใต้ลัทธิคอมมิวนิสต์ลาว!!!


พิมพ์ครั้งที่: 2
พิมพ์เมื่อ: กุมภาพันธ์ 2522
จำนวน: 558 หน้า
น้ำหนัก: 305 กรัม
กระดาษ: กระดาษปรู๊ฟ
ประเภทปก: ปกอ่อน
ผู้เขียน: บุญปลูก ส่วนพงษ์
สำนักพิมพ์: บริษัทพิทักษ์ประชาจำกัด
สภาพ: B+

***การเปลี่ยนแปลง ที่เกิดขึ้นในลาว ทั้งทางด้านเศรษฐกิจ! สังคม! และการเมือง! ตลอนจนเอกลักษณ์ต่างๆนั้น ได้เป็นที่สนใจของคนไทยและคนในโลกเสรีอย่างมากกว่า ทำไมลาวจึงพ่ายแพ้ต่อคอมมิวนิสต์! ทั้งๆที่ประเทศในโลกเสรีหลายประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งอเมริกา! ได้ให้การสนับสนุนอย่างมากมายมหาศาล! และเมื่อพ่ายแพ้ต่อคอมมิวนิสต์แล้ว คอมมิวนิสต์'!!!ได้ทำอะไรอย่างไรบ้างกับประเทศลาว!และประชาชนคนลาว! จึงทำให้คนลาวเป็นจำนวนมาก อันมีทั้งข้าราชการ พลเรือน ตำรวจ ทหาร นักการเมือง นิสิตนักศึกษา ตลอดจนพ่อค้าประชาชนที่ประกอบอาชีพต่างๆเป็นเรือนแสนพากันทิ้งแผ่นดิน!!!อันเป็นบ้านเกิดเมืองนอนของตน! โดยยินยอมให้ที่จะให้คนอื่นเรียกว่าพวกอพยพ! หรือพวกไร้แผ่นดิน! หรือพวกไร้สัญชาติ***

ຜູ້ຮັບຜິດຊອບ ວີທຍູ VOA ທີ່ ວໍຊິງຕັນ ອມຣກ ອີ່ຫ່າ ດາຣາບັກຄັມ

ທີ່ມືງກາຍເປັນສັດເດັຍຣິສານຮັບໃຊ້ໂຈນລາວແດງ ເອົາຕັວເລກ ທີ່ ບໍ່ກົງຄວາມຈີງອອກມາເຜີຍແຜ່ ໃນ ວີທຍຸດັ່ງກ່າວໂດຍບໍ່ມີການ ສຶກສາຄົ້ນຄັ້ວຫຍັງຫົມດ

ອ້າງ ວ່າ ປິ 2011 ສປປລ ມີລົດ ໃນ ປທ ທັງຫົມດ 1 200 000ລ້ານຄັນ ແລະ ໃນປິ 2015
ຈະມີເຖິງ 2 500 000 ຄັນ

ແປວ່າ ປິນທ່ງ ສປປລ ຕ້ອງສັ່ງລົດເຂົ້າປິນື່ງ ບໍ່ຕ່ຳກ່ວາ 4 ແສນຄັນ

ແຄ່ ກະຊວງ ການຄເາແລະ ອູສຫາກັມ ກັບໃຫ້ ຂໍ້ມູນແຕກຕ່າງກັນືິ້

ໂຄດແມ່ມືງ ມືງຂາຍຄວາມເປັນນັກຫນັງສືພຶມ ມືອາຊີບແທ້ໆເດີ

ທຸກຄົນສາມາດຊອກຫາຄວາມຈີງໄດ້ທີ່ ກະຊວງດັ່ງກ່າວວ່າ ລາວສັ່ງລົດເຂົ້າ ປື ນື່ງຈັກຄັນ

http://www.moc.gov.la/statistic.asp

แกะรอย"ทัวร์แม้ว"ตะลุยสงกรานต์ จากลาวถึงกัมพูชา
www.matichon.co.th
มติชนออนไลน์
เปิดตารางทัวร์ 11 เม.ย. เวลา 11.30 น. พ.ต.ท.ทักษิณถึงท่าอากาศยานนานาชาติวัตไต นครเวียงจันทน์ บ่ายโมงกล่าวปาฐกถากับนักธุรกิจลาว ที่โรงแรมดอนจันทน์ พาเลส

บรรยาย เสร็จก็ให้คิวสภาอุตสาหกรรมแห่งชาติ เป็นเจ้าภาพเลี้ยงอาหารเย็น มีสมาชิกบ้านเลขที่ 111 แขกวีไอพี และแกนนำนปช.อีสาน 20 จังหวัด รวม 120 คน ร่วมงาน

12 เม.ย. เวลา 07.00 น. ไปทำบุญตักบาตรที่วัดพระธาตุหลวง นครเวียงจันทน์ ร่วมพิธีบายศรีสู่ขวัญเนื่องในเทศกาลสงกรานต์ มีคนลาวเสื้อแดงจากภาึึค ตวอฉหน เข้าร่วม 700 คน ทุกคนนุ่งขาวห่มขาว ผู้หญิงต้องนุ่งผ้าถุงพื้นเมืองแบบลาวๆ

ระหว่างนี้หลายฝ่ายจับตาว่าจะมีพิธีแก้กรรมให้พ.ต.ท.ทักษิณ ตามความเชื่อที่ว่าในอดีตชาติเป็นผู้นำพระแก้วมรกตไปจากประเทศลาวหรือไม่
ระหว่าง นี้หลายฝ่ายจับตาว่าจะมีพิธีแก้กรรมให้พ.ต.ท.ทักษิณ ตามความเชื่อที่ว่าในอดีตชาติเป็นผู้นำพระแก้วมรกตไปจากประเทศลาวหรือไม่ ระหว่างนี้หลายฝ่ายจับตาว่าจะมีพิธีแก้กรรมให้พ.ต.ท.ทักษิณ ตามความเชื่อที่ว่าในอดีตชาติเป็นผู้นำพระแก้วมรกตไปจากประเทศลาวหรือไม่

เวลา 14.00 น. ขึ้นเครื่องบินไปเมืองปากเซ แขวงจำปาสัก ซึ่งอยู่ติด มุกดาหาร ยโสธร และอุบลราชธานี
รุ่ง ขึ้น 13 เม.ย. ช่วงเช้าคณะส.ส.อุดรธานี พรรคเพื่อไทย นำโดยพล.ต.อ.ประชา พรหมนอก รมว.ยุติธรรม นายวิเชียร ขาวขำ เข้าพบที่โรงแรมที่พัก ก่อนไปร่วมกิจกรรมที่เมืองปากเซตลอดทั้งวัน

อาทิ ทำบุญ พบปะสมาชิก และเปิดให้พี่น้องลาวเสื้อแดงทั้งจากอุบลราชธานี และพื้นที่ใกล้เคียงข้ามแม่น้ำโขงมารดน้ำดำหัวพ.ต.ท.ทักษิณได้อย่างสะดวก14 เม.ย. เวลา 09.30 น. ออกจากเมืองปากเซถึงท่าอากาศยานนานาชาติเสียมเรียบ-อังกอร์ ประเทศกัมพูชา ในเวลา 12.00 น. รับประทานอาหารร่วมกับพี่น้องเสื้อแดงและบุคคลใกล้ชิดที่โรงแรมอังกอร์ ริเวียรา ในตัวเมืองเสียมเรียบ

จากนั้นเวลา 17.00 น. ขึ้นเวทีปราศรัยร่วมกับแกนนำ นปช. และรัฐมนตรีพรรคเพื่อไทย ที่ศูนย์วัฒนธรรมเสียมเรียบ

15 เม.ย. เวลา 07.00 น. ไปนครวัด-นครธม ตักบาตรทำบุญร่วมกับสมเด็จฮุนเซน โอกาสครบรอบวันเกิด 61 ปีสมเด็จฮุนเซน จากนั้น 09.00 น. เปิดให้คนเสื้อแดงร่วมรดน้ำดำหัวและบายศรีสู่ขวัญ ช่วงค่ำรับประทานอาหารกับแกนนำและคนใกล้ชิด

16 เม.ย. เวลา 09.30 น. ออกจากเสียมเรียบกลับไปพนมเปญ อาจเข้าหารือเป็นการส่วนตัวกับสมเด็จฮุนเซน ออกรอบตีกอล์ฟด้วยกัน รวมถึงไปเยี่ยมคาราวะบิดาของสมเด็จฮุนเซน ก่อนกลับไปเมืองดูไบ

ในส่วนของเครือข่ายนปช. มีความเคลื่อนไหวกันอย่างคึกคัก หลายคนเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทาง ทั้งไปเอง รวมกลุ่มกันไป หรือไปกับบริษัททัวร์ของคนเสื้อแดง

อย่างกรณีไปเขมรก็พ่วงที่เที่ยวดังๆ ให้ด้วย เช่น เสียมเรียบ มรดกโลก นครธม นครวัด โตนเลสาบ หรือทะเลสาบน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดในทวีปเอเชีย เรียกได้ว่าเที่ยวเพลินจุใจตลอดทริป

แดงลำปาง นัดแนะสมาชิกร้อยกว่าคนข้ามไปฝั่งลาวในวันที่ 11 เม.ย. ล่าสุดเตรียมรถบัสรถตู้ไว้พร้อมแล้ว

ส่วนแดงอุตรดิตถ์ก็ไม่น้อยหน้า หอบขนมนมเนยและสินค้าโอท็อป ทุเรียนกวน กล้วยกวน มะขามหวาน น้ำพริกผัด เอาไปฝากนายใหญ่ให้กลับไปกินที่ดูไบด้วย

ขณะที่นปช.สาย เช่น หนองคาย บึงกาฬ อุดรธานี และเครือข่ายนปช.อีสาน 20 จังหวัด ซึ่งมีนายขวัญชัย ไพรพนา เป็นแกนนำ ระบุว่าแบ่งคนออกเป็น 2 ทีม คือ เดินทางไปประเทศลาว และอยู่ร่วมงานในประเทศไทย

โดยทีมที่ไปประเทศลาวเดินทางวันที่ 12 เม.ย. แบบเช้าไปเย็นกลับ เฉพาะชมรมคนรักอุดรจัดเบาะๆ 550 คน พร้อมรถบัส 10 คัน
อีกทีมในเมืองไทยจะรวมตัวกันจัดงาน ′ตุ้มโฮมประชาธิปไตย ส่งกำลังใจให้นายกฯทักษิณ′ ในวันที่ 11-12 เม.ย. ณ สนามกีฬาอบจ.หนองคาย

เป็นการจัดงานคู่ขนานกับการเดินสายทำกิจกรรมของพ.ต.ท.ทักษิณที่ฝั่งลาว ไฮไลต์อยู่ที่เช้าวันที่

12 เม.ย. ซึ่งพ.ต.ท.ทักษิณมีกำหนดการไปตักบาตรทำบุญและร่วมพิธีบายศรีสู่ขวัญที่วัดพระธาตุหลวง นครเวียงจันทน์

โดยจุดที่นายใหญ่ยืนอยู่นั้น อยู่ห่างจากบริเวณพื้นที่จัดงานตุ้มโฮมฯ ในฝั่งไทยไม่ถึง 50 กิโลเมตร เรียกได้ว่านายใหญ่ แผ่นดินไทย และคนเสื้อแดง อยู่ใกล้กันแค่น้ำโขงกั้น

วินาทีนั้นจะมีทั้งแกนนำเสื้อแดงที่ไปร่วมพิธีบายศรีในประเทศลาว และกลุ่มเสื้อแดงในฝั่งไทยอีกนับหมื่นคอยส่งกำลังใจไปให้ พร้อมรอฟังการโฟนอินทักทายจากพ.ต.ท.ทักษิณ

เสร็จจากพิธีในช่วงเย็น เสื้อแดงที่เดินทางไปพบอดีตนายกฯ ที่ประเทศลาว จะพร้อมใจกันใส่หน้ากากทักษิณเดินทางกลับประเทศ แทนสัญลักษณ์พานายใหญ่กลับบ้าน

ขณะที่นปช.สุรินทร์ จัดขบวนแรลลี่แดงไปฝั่งกัมพูชา ผ่านด่านช่องจอม ต.ด่าน อ.กาบเชิง ตรงเข้าเมืองเสียมเรียบ ล้อหมุนจากเมืองไทย 14 เม.ย. ตอนหกโมงเช้า

งานนี้จัดเตรียมรถบัสกว่า 30 คัน ปิกอัพและเก๋งอีกเป็นร้อย มีชาวเสื้อแดงยโสธร บุรีรัมย์ ร้อยเอ็ด ร่วมคณะไปด้วย รายได้จากการจัดแรลลี่ทั้งหมด ทำบุญสมทบกองทุนเยียวยาพี่น้องคนเสื้อแดงฯ

ทั้งหมดเป็นความเคลื่อนไหวของพ.ต.ท.ทักษิณ ที่มักมี ′ลูกเล่น′ มาสร้างสีสันอยู่เป็นประจำ แต่ก็พิสูจน์ได้อย่างหนึ่งถึงคำประกาศที่จะเดินทางกลับประเทศไทยในเดือนเม.ย.นั้น

สุดท้ายแล้วทำได้มากสุดก็แค่เฉียดๆ

http://www.facebook.com/home.php?clk_loc=5#!/photo.php?fbid=358250457520457&set=a.358131180865718.93186.100000065161008&type=1&theater

ຮູບຂື້ນວັງຫລັງໄຫ່ມ ຂອງນາຍຍົກເຕັ້ຍ ປໍສາມ ຈາກ ຣາຊວົງ ຄມນ ລາວແດງ ໃນວັນທີ່ 26.01.2012

นักปกครอง พัก-ลัด สปปล เป็นเผด็จการคอมฯก็เป็นคนลาวเหมือนกันแต่เป็นคนอยู่ไต้คำสั่งของ Vietnam บ่งชี้การทำงาน-
การปกครองทุกๆอย่างในการปกครองประเทศของตนเอง ก็คือคนโง่ในสายตาของต่างชาติ ไม่อยากพัฒนาชาติของตนเอง
ผู้นำ ปชชล ทุกๆคนฉ้อโกงนำเงินออกมาฝาก BANK ในไทยและ AUSTRALIA คนละหลายๆร้อยล้านUS$แต่ ปชชลาว-
ภายในประเทศทุกข์จนหาข้าวกินก็ยากลำบากหนีออกมาหางานในไทยปัจจุบันนี้ 770,000คนแล้ว จะไม่ไ้ห้เรียกว่าลาวโง่-ลาวไม่ฉลาดได้อย่างไร!ถ้า ปชชล ไม่ชอบผู้นำ พัก-ลัด ก็รวมกันต่อสู้ลุกขื้นมาโคล่นล้มมันออกไปเหมือนประเทศอื่นๆ
เขาทำกัน แต่ ขพจ เ็ห็นอพยพลาวนอกลอดตายกลับไปเยี่ยมบ้านเกีดปีละหลายพันคน...และลาวอพยพลอดตายหลาย
พันคนมีทั้งพระสงข์ในต่างประเทศช่วยเป็นสายลับไห้ สปปล อีกจะไ่่ม่ไ้ห้เรียกว่า คนลาวโง่-ลาวขี้ขลาด-ลาวตาขาว-ลาว
ไ่่ม่กล้า-ลาวมีแต่ปบกับแ่ล่นเืมื่่อเห็นศัตรูมา เหล่านี้ด้อย่างไรลาวโง่เอย...ถ้าัรักชาติเกีดของตนเองแท้ๆำทำไมไม่ช่วยกัน-รวมกันลุกขื้นต่อสู้หมดทุกๆคนลาวทั้งใน-นอกประเทศท่านจะคอยไห้ไครมาช่วยท่าน.ไม่มีไครหรอกคนลาวโง่เอย.....
ก่อนอื่นหมดลาวกับลาวเท่านั้น!!!1778-1893=105ปีข้าทาส สยามประเทศไทย สำหรับลาวอิสาน19แขวงข้าทาสตลอด-
กาลโง่เกีนไป คนลาว ภาค ตวอแหน40ล้านคนโง่เหมือนควายไถนา...1893-1954=61ปีลาวข้าทาสฝรั่งเศสและ1975-2012=37ปีข้าทาสเวียตนาม นี้คือประวัติศาสตร์ชาติลาวที่เป็นจริงในโลกนี้...น่าละอายแทนคนลาวทั้งในประเทศและนอก!!!!!!!!!
กันลุกขืนสู้กับศัตรู

บทความนี้ฝากให้พี่น้องลาวทังโลก ที่ต้องกานอยากป้ำ ลาวแดงนะ

 

ສບາຍດີ ທຸກທ່ານ

ການສ້າງສັດຕຮູນັ້ນ ເປັນອາຊີບຂອງ ຮັຖບານ ຜະເດັດການລາວແດງ ການຕົ້ວະຍົ້ວ

ຫລອກລວງ ນີ້ກໍເປັຮສັນດານນື່ງປະຈຳຕົວຂອງພວກເຂົາເຊັ່ນດຽວກັນ. ຄວາມຢູ່ລອດຂອງ

ຮັຖບານ ສປປລ ກໍຄື ການເອົາຫນ້າ ປຊຊ ຂໍທານຕ່າງປະເທດຊື່ງແນ່ໃສ່ການແກ້ໄຂ

ຄວາມຍາກຈົນ. ນີ້ກໍເປັນອີກບັນຫານື່ງ, ທ່ານທັງຫລາຍຄົງຈະເຂົ້າໃຈໄດ້ດີວ່າ ກ່ອນອື່ນຫມົດ

ຕ້ອງໄຊ້ຫນີ້ທີ່ຢືມມາກ່ອນ ແລະຮູ້ບໍວ່າ ຫນີ້ທີ່ ຮັຖບານຜະເດັດການສ້າງຂື້ນມານັ້ນມີເທົ່າໃດ ?

ແລະອີກຈັກປີ ຈະປົດຫນີ້ອອກຈາກຄໍໄດ້ ໃນເມື່ອປົດຫນີ້ອອກຄໍບໍ່ໄດ້ແລ້ວ ຈະໄປແກ້ໄຂ

ຄວາມຍາກຈົນໃຫ້ແກ່ ປຊຊ ໄດ້ຢ່າງໃດ ? ເມື່ອສັປະດາກ່ອນຯນີ້ ຮັຖບານ ຜະເດັດການ

ສປປລ ກໍໄດ້ຂໍຢືມເງີນຈາກ ຮັຖບານໄທ ອີກຫລາຍຣ້ອຍລ້ານເພື່ອການສ້າງເຂື່ອນ ນີ້ຄືການ

ກະທຳຂອງ ຮັຖບານ ສປປລ ເພື່ອສ້າງຣ້າງຄູນມີມາເປັນຜົນປະໂຍດສ່ວນຕົວແລະພັກພວກ

ໃນການຈັດຕັ້ງຂອງພວກເຂົາ.

ນັບຖື ທຸກທ່ານ.

ໂພສີ ສັກດາ.

          

ສະ​ບາຍ​ດີ​ພີ່​ນ້ອງ​ລາວ​ທີ່​ນັບ​ຖືແລະ​ຮັກ​ແພງ

​ນະ​ໂຍ​ບາຍ​ການ​ເມືອງ​ຂອງ​ສ​ປ​ປ​ລກໍ​ຫາກ​ເປັນ​ແນວ​ນີ້​ມາ​ແຕ່​ໃດ​ແລ້ວ ບໍ່​ມີ​ມິດ​ ມີ​ແຕ່​ສັດ​ຕ​ຣູ ​ເພື່ອນ​ມິດ​ມີ​ແຕ່​ຕອນ​ມີ​ຜົນ​ປ​ໂຍດ​ຮ່ວມ​ກັນ ຍົກ​ເວັ້ນ​ແຕ່​ວຽດ​ນາມ​ເພາະ​ວ່າ​ເປັນ​ທັງ​ນາຍ​ເປັນ​ທາງ​ເຈົ້າໜີ້​ ເປັນ​ທັງ ຜູ້​ໃຫ້​ທຸກ​ສິ່ງ​ທຸກ​ຢ່າງ ກໍ່​ເລີຍ​ໄດ້​ກົ້ມ​ໜ້າກົ້ມ​ຕາ​ ປະ​ຕິ​ບັດ​ຕາມ​ນະ​ໂຍ​ບາຍ​ຂອງ​ພັກ​ຄອມ​ມີວ​ນິດ​ວຽດ​ນາມ​ວາງ​ອອກ ເພາະ​ວ່າ​ຕົນ​ເອງ​ໄດ້​ປະ​ຕິ​ຍານ​ໄວ້​ວ່າ​ຈະ​ຊື່​ສັ​ຈ​ຕໍ່​ພັກ ​ຕໍ່​ອຸ​ດົມ​ການ. ຈັກ​ໜ້ອຍ​ຄົນ​ລາ​ວກໍ່​ຈະ​ຂ້າມ​ໄປ​ຫາ​ກິນຢູ່​ແຖວ​ອີ່​ສານບໍ່​ໄດ້​ເພາະ​ພວກ​ເສື້ອ​ແດງ​ເຂົາ​ບໍ່​ພໍ​ໃຈ​ໃນ​ການ​ກະ​ທຳ​ຂອງ​ຣັ​ຖ​ບານ​ລາວ

Anachak NONG SAE
Beginning of New Year.
Bounthavy Khaosanga 11:09pm Apr 10
NanZhao United under One King
Capital was Talifu than NongSaeh


In 1046-160 BC was YingXu ZhaoGe at the south Eastern of Mongolia and North Western of North Korea.
In 476-221 BC became Zhao country.
In 618-907 AD found a new location the capital was Talifu than called NongSaeh at the South Western of China.
In 649 AD was a King BengHek (Chang Li Chin)
In 697 prince Kunboulom (Pilawko) was born.
In 729-749 King Kunboulom ascended the throne at age 31 and died at age 53, he had two wives Ekamahesi and Ekengthavi with 7 sons, 1 prince KunLo(Kolofeng), 2 prince Yi Fah Lan went to YunNan, 3 ChuSong(ChuLaNee) went to TongKin Annam(Hanoi), 4 prince KhamPhong(SingHoNaWat)was ruled ChiengSen, 5 prince Ngua In went to Ayutthaya, 6 prince Lak Kom went to Khammouan, but they executed him in Pakse, 7 prince JetChuang went to XiengKhuang and they executed him there during the KuLai Khan over threw Sung Dynasty than subdue NanZhao(Laos).
In 750 prince KunLo left province ChiengDong-ChiengThong went to YunNan as King Kunboulom was illed, he had 2 sons as 1 prince FongLah(Gun Gia Ih) was a bravely son died in the war before him, 2 prince Kun Sawa (Farng Gia Ih) took the ChiengDong-ChiengThong-Meung Sawa- (Luangphabang)
In 779-809 King Inthasom was a grandson of KunLo.
In 860 was King ShiLeng, but 5 more kings before unknown.
In 1252 king Hsin Ci was a last king of NanZhao, by KuLai Khan had over threw the Sung Dynasty than subdue NanZhao, the kingdom of NanZhao ended by the power of KuLaiKhan.
In 1289 King Souvanna KhamPhong had son prince YakFah with a grandson Chao Fah Ngum.
In 1353-1371 King Fah Ngum.
In 1371-1373 King Vutha Singsavaddy.
In 1373-1417 King Samsaenthai(OunMeung).
In 1417-1428 King Lankhamdeng.
In 1428-1438 period of confusion, the power behind the throne during 10 years was in behind of princess PhimPha daughter of Samsaenthai, she assassinated 7 kings at her hands as 1 king Phommathat, 2 king KhamTum, 3 king MeunSai, 4 king Fahkai, 5 king Khongkham, 6 king Yukhone, 7 king Khamkeut, final the nobles had the wicked princess and her husband arrested put both to death.
In 1438-1441 Interregum.
In 1441-1478 King Chaiyachakkaphat Phaenpheo was a prince Wangburi son of Samsaenthai with princess Keoyohfah in Ayutthaya.
In 1478-85 King Souvanna BanLang
In 1485-95 King Lahsaenthai Phouvanat
In 1495-97 King Visounarat (uncle acting for SomPhou).
In 1497-1500 King SomPhou, but 3 years later he died.
In 1500-1520 King Visounarat.
In 1520-1550 King Phothisarat.
In 1550-1572 King Setthathirat.
In 1572-1574 King Saensourin (acting for grandson NohMeung).
In 1591-1598 King Nohkeo Koumanh (NohMeung).
In 1598- 1621 King Voravongsa.
In 1622 King MomChai (Ouphayouvarat)
In 1622- 1627 King Phothisarat the second ( Phaya Mahanam age 71).
In 1627-28 King MomKeo son of king Voravongsa.
In 1628-1633 King Thonkham had 3 sons Somphou, BounSou, Souriyavongsa.
In 1633-1690 King Souriyavongsa had 1 son Chao Ratsabout died, with 2 daughters Koumari(Hongkham) and SoumangKala had 2 sons OngLo and NohKasat.

ນີ້ລະ ຜ ຂ ເວົ້າແລ້ວເວົ້າອີກ ການສ້າງສຖານະການມັນເກ່ງ ຈະເປັນປະ


ເທດໃດໆກໍຕາມທີ່ຂຶ້ນຊື່ວ່າ ຄອມມີວນິສນີ້ ທິສດີ ຫລືຕຳລາ ມັນມາຈາກ


ເຫງົ້າໂຄດອັນດຽວກັນ ຖ້າເຮົາຍັງຖືເບົາໃນບັນຫາອັນ ສລັບສັບຊ້ອນນີ້


ຢູ່ ການຕໍ່ສູ້ກັບ ຄມນ ເຫັນວ່າຍັງຫ່າງໄກຫລາຍ ການຕໍ່ສູ້ໝາຍເຖິງການ


ເອົາໄຊຊະນະ ຕຳລາຍັງບອກວ່າ ( ໄປເສິກແມ່ນໄປຂ້າ ໄປຄ້າແມ່ນໄປຕົວະ)


ເຊັ່ນໂຕຢ່າງຄູບາຢູ່ຫລຸ່ມນີ້ ບໍ່ແມ່ນແຕ່ ວ່າຈະມີເປົ້າໝາຍອັນໃດ ມັນ


ກໍເປັນປາໂຕດຽວເໜົ່າກັນໝົດຂ້ອງນັ້ນແລ້ວ ເຖິງຈະມິການປະຕິບັດ


ແຕກຕ່າງກັນແຕ່ ມັນກໍຂິ້ນຊື່ວ່າສາສນາດຽວກັນ (ພຸທ)


ເຄົາຮົບທຸກທ່ານ

***ประกาศคณะราษฎร*** (SIAM 1932)



ราษฎรทั้งหลาย!!!
เมื่อกษัตริย์องค์นี้ได้ครอง ราชย์สมบัติสืบจากพระเชษฐานั้น ในชั้นต้น ราษฎรบางคนได้หวังกันว่า กษัตริย์องค์ใหม่นี้คงจะปกครองราษฎรให้ร่มเย็น แต่การก็หาได้เป็นไปตามที่คิดหวังไม่ กษัตริย์คงทรงอำนาจเหนือกฎหมายอยู่ตามเดิม ทรงแต่งตั้งญาติวงศ์และคนสอพลอไร้คุณความรู้ให้ดำรงตำแหน่งที่สำคัญ ๆ ไม่ทรงฟังเสียงราษฎร ปล่อยให้ข้าราชการใช้อำนาจหน้าที่ในทางทุจริต มีการรับสินบนในการก่อสร้าง ซื้อของใช้ในราชการ หากำไรในการเปลี่ยนราคาเงิน ผลาญเงินของประเทศ ยกพวกเจ้าขึ้นให้สิทธิพิเศษมากกว่าราษฎร กดขี่ข่มเหงราษฎร ปกครองโดยขาดหลักวิชา ปล่อยให้บ้านเมืองเป็นไปตามยถากรรม ดั่งที่จะเห็นได้จากความตกต่ำในทางเศรษฐกิจและความฝืดเคืองในการทำมาหากิน ซึ่งพวกราษฎรได้รู้กันอยู่ทั่วไปแล้ว รัฐบาลของกษัตริย์เหนือกฎหมายมิสามารถแก้ไขให้ฟื้นขึ้นได้
การที่แก้ไขไม่ได้ ก็เพราะรัฐบาลของกษัตริย์มิได้ปกครองประเทศเพื่อราษฎร ตามที่รัฐบาลอื่น ๆ ได้กระทำกัน รัฐบาลของกษัตริย์ได้ถือเอาราษฎรเป็นทาส ซึ่งเรียกว่า ไพร่ บ้าง ข้า บ้าง เป็นสัตว์เดียรัจฉาน ไม่นึกว่าเป็นมนุษย์ เหตุฉะนั้น แทนที่จะช่วยราษฎร กลับพากันทำนาบนหลังราษฎร จะเห็นได้ว่า ภาษีอากรที่บีบคั้นเอามาจากราษฎรนั้น กษัตริย์ได้หักเอาไว้ใช้ส่วนตัวปีหนึ่งเป็นจำนวนหลายล้าน ส่วนราษฎรสิ กว่าจะหาได้แม้แต่เล็กน้อย เลือดตาแทบกระเด็น ถึงคราวเสียเงินราชการหรือภาษีใด ถ้าไม่มีเงิน รัฐบาลก็ยึดทรัพย์หรือใช้งานโยธา แต่พวกเจ้ากลับนอนกินกันเป็นสุข ไม่มีประเทศใดในโลกจะให้เงินเจ้ามากเช่นนี้ นอกจากพระเจ้าซาร์และพระเจ้าไกเซอร์เยอรมัน ซึ่งชนชาตินั้นก็ได้โค่นราชบัลลังก์ลงเสียแล้ว
รัฐบาลของกษัตริย์ได้ปกครองอย่าง หลอกลวงไม่ซื่อตรงต่อราษฎร มีเป็นต้นว่า หลอกว่าจะบำรุงการทำมาหากินอย่างโน้นอย่างนี้ แต่ครั้นคอย ๆ ก็เหลวไป หาได้ทำจริงจังไม่ มิหนำซ้ำ กล่าวหมิ่นประมาทราษฎรผู้มีบุญคุณเสียภาษีอากรให้พวกเจ้าได้กินว่า ราษฎรยังมีเสียงทางการเมืองไม่ได้ เพราะราษฎรยังโง่ คำพูดของพวกรัฐบาลเช่นนี้ใช้ไม่ได้ ถ้าราษฎรโง่ เจ้าก็โง่ เพราะเป็นคนชาติเดียวกัน ที่ราษฎรรู้ไม่ถึงเจ้านั้น ไม่ใช่เพราะโง่ เป็นเพราะขาดการศึกษาที่พวกเจ้าปกปิดไว้ไม่ให้เรียนเต็มที่ เพราะเกรงว่าเมื่อราษฎรได้มีการศึกษา ก็จะรู้ความชั่วร้ายที่พวกเจ้าทำไว้ และคงจะไม่ยอมให้เจ้าทำนาบนหลังคน
ราษฎรทั้งหลายพึงรู้เถิดว่า ประเทศเรานี้เป็นของราษฎร ไม่ใช่ของกษัตริย์ตามที่เขาหลอกลวง บรรพบุรุษของราษฎรเป็นผู้ช่วยกันกู้ให้ประเทศมีอิสรภาพพ้นมือจากข้าศึก พวกเจ้ามีแต่ชุบมือเปิบ และกวาดรวบทรัพย์สมบัติเข้าไว้ตั้งหลายร้อยล้าน เงินเหล่านี้เอามาจากไหน? ก็เอามาจากราษฎร เพราะวิธีทำนาบนหลังคนนั้นเอง บ้านเมืองกำลังอัตคัดฝืดเคือง ชาวนาและพ่อแม่ทหารต้องทิ้งนา เพราะทำไม่ได้ผล รัฐบาลไม่บำรุง รัฐบาลไล่คนงานออกอย่างเกลื่อนกลาด นักเรียนเรียนเสร็จแล้วและทหารปลดกองหนุนแล้วไม่มีงานทำ จะต้องอดอยากไปตามยถากรรม เหล่านี้เป็นผลของรัฐบาลของกษัตริย์เหนือกฎหมาย บีบคั้นข้าราชการชั้นผู้น้อย นายสิบและเสมียนเมื่อให้ออกจากงานแล้วก็ไม่ให้เบี้ยบำนาญ ความจริงควรเอาเงินที่กวาดรวบรวมไว้มาจัดบำรุงบ้านเมือง ให้มีงานทำ จึ่งจะสมควรที่สนองคุณราษฎรซึ่งได้เสียภาษีอากรให้พวกเจ้าได้ร่ำรวยมานาน แต่พวกเจ้าก็หาได้ทำอย่างใดไม่ คงสูบเลือดกันเรื่อย ๆ ไป เงินมีเหลือเท่าใดก็เอาฝากต่างประเทศ คอยเตรียมหนีเมื่อบ้านเมืองทรุดโทรม ปล่อยให้ราษฎรอดอยาก การเหล่านี้ย่อมชั่วร้าย
เหตุฉะนั้น ราษฎร ข้าราชการทหารและพลเรือน ที่รู้เท่าถึงการกระทำอันชั่วร้ายของรัฐบาลดังกล่าวแล้ว จึ่งรวมกำลังตั้งเป็นคณะราษฎรขึ้น และได้ยึดอำนาจของรัฐบาลของกษัตริย์ไว้ได้แล้ว คณะราษฎรเห็นว่า การที่จะแก้ความชั่วร้ายนี้ได้ ก็โดยที่จะต้องจัดการปกครองโดยมีสภา จะได้ช่วยกันปรึกษาหารือหลาย ๆ ความคิด ดีกว่าความคิดเดียว ส่วนผู้เป็นประมุขของประเทศนั้น คณะราษฎรไม่ประสงค์ทำการแย่งชิงราชสมบัติ ฉะนั้น จึ่งได้อัญเชิญให้กษัตริย์องค์นี้ดำรงตำแหน่งกษัตริย์ต่อไป แต่จะต้องอยู่ใต้กฎหมายธรรมนูญการปกครองแผ่นดิน จะทำอะไรโดยลำพังไม่ได้ นอกจากด้วยความเห็นชอบของสภาผู้แทนราษฎร คณะราษฎรได้แจ้งความประสงค์นี้ให้กษัตริย์ทราบแล้ว เวลานี้ยังอยู่ในความรับตอบ ถ้ากษัตริย์ตอบปฏิเสธ หรือไม่ตอบภายในกำหนด โดยเห็นแก่ส่วนตนว่าจะถูกลดอำนาจลงมา ก็จะชื่อว่าทรยศต่อชาติ และก็เป็นการจำเป็นที่ประเทศจะต้องมีการปกครองแบบอย่างประชาธิปไตย กล่าวคือ ประมุขของประเทศจะเป็นบุคคลสามัญซึ่งสภาผู้แทนราษฎรได้เลือกตั้งขึ้น อยู่ในตำแหน่งตามกำหนดเวลา ตามวิธีนี้ ราษฎรพึงหวังเถิดว่า ราษฎรจะได้รับความบำรุงอย่างดีที่สุด ทุก ๆ คนจะมีงานทำ เพราะประเทศของเราเป็นประเทศที่อุดมอยู่แล้ว-ตามสภาพ เมื่อเราได้ยึดเงินที่พวกเจ้ารวบรวมไว้จากการทำนาบนหลังคนตั้งหลายร้อยล้าน มาบำรุงประเทศขึ้นแล้ว ประเทศจะต้องเฟื่องฟูขึ้นเป็นแม่นมั่น การปกครองซึ่งคณะราษฎรจะพึงกระทำก็คือ จำต้องวางโครงการ อาศัยหลักวิชา ไม่ทำไปเหมือนคนตาบอด เช่นรัฐบาลที่มีกษัตริย์เหนือกฎหมายทำมาแล้ว เป็นหลักใหญ่ ๆ ที่คณะราษฎรวางไว้ มีอยู่ว่า
๑. จะต้องรักษาความเป็นเอกราชทั้งหลาย เช่น เอกราชในทางการเมือง ในทางศาล ในทางเศรษฐกิจ ฯลฯ ของประเทศไว้ให้มั่นคง
๒. จะต้องรักษาความปลอดภัยภายในประเทศ ให้การประทุษร้ายต่อกันลดน้อยลงให้มาก
๓. จะต้องบำรุงความสุขสมบูรณ์ของราษฎรในทางเศรษฐกิจ โดยรัฐบาลใหม่จะจัดหางานให้ราษฎรทุกคนทำ จะวางโครงการเศรษฐกิจแห่งชาติ ไม่ปล่อยให้ราษฎรอดอยาก
๔. จะต้องให้ราษฎรมีสิทธิเสมอภาคกัน ไม่ใช่พวกเจ้ามีสิทธิยิ่งกว่าราษฎรเช่นที่เป็นอยู่
๕. จะต้องให้ราษฎรได้มีเสรีภาพ มีความเป็นอิสระ เมื่อเสรีภาพนี้ไม่ขัดต่อหลัก ๔ ประการดังกล่าวข้างต้น
๖. จะต้องให้การศึกษาอย่างเต็มที่แก่ราษฎร
ราษฎรทั้งหลายจงพร้อมใจกันช่วย คณะราษฎรให้ทำกิจอันจะคงอยู่ชั่วดินฟ้านี้ให้สำเร็จ คณะราษฎรขอให้ทุกคนที่มิได้ร่วมมือเข้ายึดอำนาจจากรัฐบาลกษัตริย์เหนือ กฎหมายพึงตั้งตนอยู่ในความสงบ และตั้งหน้าทำมาหากิน อย่าทำการใด ๆ อันเป็นการขัดขวางต่อคณะราษฎร การที่ราษฎรช่วยคณะราษฎรนี้ เท่ากับราษฎรช่วยประเทศ และช่วยตัวราษฎร บุตรหลานเหลนของตนเอง ประเทศจะมีความเป็นเอกราชอย่างพร้อมบริบูรณ์ ราษฎรจะได้รับความปลอดภัย ทุกคนจะต้องมีงานทำ ไม่ต้องอดตาย ทุกคนจะมีสิทธิเสมอกัน และมีเสรีภาพพ้นจากการเป็นไพร่เป็นข้าเป็นทาสของพวกเจ้า หมดสมัยที่เจ้าจะทำนาบนหลังราษฎร สิ่งที่ทุกคนพึงปรารถนาคือความสุขความเจริญอย่างประเสริฐ ซึ่งเรียกเป็นศัพท์ว่า “ศรีอาริยะ” นั้น ก็จะพึงบังเกิดขึ้นแก่ราษฎรถ้วนหน้า!!!

http://www.royalgovernmentoflao.com/index.html



ເພື່ອນຣ່ວມຊາດທີ່ເຄົາຮົບແລະນັບຖືຢ່າງສູງ
ເວລາໄດ້ຜ່ານມາ 37 ປິ ທີ່ ພຮະຮາຊອານາຈັກລາວໄດ້ຕົກໄປຢູ່ໃນກຳມື
ຂອງ ຮັຖບານ ສປປລ, ຊື່ງເຫັນໄດ້ວ່າ ການບໍຮີຫານແຜ່ນດີນ ຂາດປະສິດ
ຕະພາບ, ຂາດຄວາມໄວ້ວາງໃຈຂອງປະຊາຊົນລາວໃນຊາດ ແລະໃນຕ່າງ
ປະເທດ. ທຸກຮະບົບຂອງການບໍຮີຫານປະເທດ ໃນສປປລ ກາຍເປັນອັມ
ມະພາດ, ກົດຫມາຍທຸກມາຕຕຮາ ທີ່ສ້າງຕັ້ງຂື້ນມາ ກາຍເປັນກະດາດໄຮ້
ຄຸນຄ່າ, ສີ່ງທີ່ຮັຖບານທຳໄດ້ໃນປັຈຸບັນນີ້ ກໍຄື ການກອບໂກຽ ແລະ ການ
ເຮັດນາໃສ່ຫັລງປະຊາຊົນ.
ດັ່ງນີ້, ຈື່ງໄຄ່ຂໍເຊີນຊວນບັນດາ ທ່ານທີ່ຄວາມຮັກຊາດ ຮັກຄວາມເປັນ
ທັມ ຮັກສາຍເລືອດຄວາມເປັນລາວ ຈົ່ງໄດ້ພາກັນໃຫ້ຄວາມສຳຄັນ ສນັບ
ສນູນ ໃຫ້ຮັຖບານພຮະຮາຊອານາຈັກລາວນີ້ ທຳປະໂຍດໃຫ້ແກ່ຊາດແລະ
ສັງຄົມລາວ ໃຫ້ຍືນຍົງຕລອດໄປ. ປະເທດຊາດ ຈະກ້າວຫນ້າ ເດີນຫນ້າ ແລະ
ປະສົບຜົນສຳເຮັດກໍຕ້ອງອາໃສ ທ່ານທັງຫລາຍທີ່ມີຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດ
ແລະຄູນສົມບັດອັນສູງສົ່ງ ເພື່ອປະກອບພາຮະກິດຊາດໃນຄັ້ງນີ້.
ປະຊາຊົນລາວທັງຊາດ ຂາດທີ່ເພີ່ງທາງໃຈແລະວັດຖຸ ເພື່ອຢາກເຫັນ
ຄວາມມັງຄັ້ງສົມບູນ ແລະ ອານາຄົດອັນແຈ່ງໃສຂອງລູກລາວຫລານລາວ
ຮັຖະບານ ພຮະຮາຊອານາຈັກລາວ ໂດຽການນຳພາຢ່າງເດັດຂາດແລະເດັດ
ດ່ຽວໃນຄັ້ງ ຈະເປັນຜົນສຳເຮັດອັນໃຫ່ຽຫລວງ ມາໃຫ້ປະຊາຊົນທຸກຊົນຊາດ
ຊົນຊັ້ນແລະຊົນເຜົ່າ
ເພື່ອຄວາມບໍ່ປະມາດ ຂໍຣຽກຮ້ອງມາຍັງທ່ານອີກຄັ້ງນື່ງວ່າ ບ້ານເມືອງ
ກຳລັງຕ້ອງການທ່ານ ແລະ ກຳລັງຕ້ອງການສແວງຫາຄວາມເປັນທັມມາໃຫ້
ຊາດແລະຜືນແຜ່ນດີນຂອງເຣົາ ຂໍທ່ານຈົ່ງຫັນຫນ້າເຂົ້າມາໃຫ້ການສນັບ
ສນູນ ເພື່ອຜົນສຳເຮັດ ໃນໂອກາດອັນໄວນີ້


ຣຽນມາດ້ວຍຄວາມເຄົາຮົບຢ່າງສູງ

ทักษิณถึงลาวแล้ว!!!ไทยมีแผนลอบสังหาร !!!



ทักษิณ ชินวัตร
หวั่นไม่ปลอดภัยหลังมีกระแสข่าวลอบสังหาร!!!
รายงาน ข่าวแจ้งว่า เมื่อเวลาประมาณ 11.00 น. ที่ผ่านมา พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ได้เดินทางด้วยเครื่องบินส่วนตัว ถึงนครเวียงจันทน์ สาธาณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว เพื่อร่วมงานสงกรานต์และปฏิบัติภารกิจส่วนตัวแล้ว
ซึ่งการเดินทางดัง กล่าวมีการเปลี่ยนแผนเล็กน้อย โดยก่อนหน้านี้มีกำหนดที่จะลงจอดที่ท่าอากาศยานนานาชาติวัตไต แต่เปลี่ยนมาลงจอดที่สนามบินของกองทัพสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวแทน ทำให้เสื้อแดงกว่า 500คนที่ไปรอรับที่สนามบินดังกล่าวต่างต้องคอยเก้อ
ขณะ ที่นายขวัญชัย ไพรพนา แกนนำเสื้อแดงอุดร เผยว่า สาเหตุที่ต้องมีการเปลี่ยนแผนกระทันหันนั้น ก็เพื่อความปลอดภัยของ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรี ที่ก่อนหน้านี้มีกระแสข่าวจากทางฝั่งไทยว่ามีแผนลอบสังหาร และไม่ให้กระทบกับความสัมพันธ์ของทั้ง 2ประเทศจึงเปลี่ยนแปลงการลงจอดดังกล่าว!!!

โสเภณีชั้นสูงโอดครวญหลังมีเซ็กส์กับ"นักแสดงคนแคระ"บอก"เป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่"

วันที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 14:26:16 น.matichon

สำนักข่าวต่างประเทศรายงานเมื่อวันที่ 11 เม.ย.ว่า เจนนี่ ทอมพ์สัน โสเภณีชั้นสูงชื่อดัง ซึ่งเคยมีสัมพันธ์สวาทกับเวยน์ รูนีย์ นักเตะดังแห่งแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด และมาริโอ บาร์โลเตลลี่ นักเตะดังของแมนเชสเตอร์ ซิตี้ เปิดใจภายหลังมีสัมพันธ์กับ"โจช เบนเน็ตต์"นักแสดงคนแคระแห่งภาพยนตร์เรื่อง"Dwarves’ hope for a big TV hit"หลังจากเมาในคืนที่เธอและโจชได้ดื่มด้วยกัน



โดยเธอกล่าวว่า การนอนกับโจชเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ ไม่ใช่เพราะขนาดของเขา แต่เพราะมันเป็นความสัมพันธ์แบบพบกันครั้งแรกและมีสัมพันธ์ทันที ซึ่งเธอไม่ใช่ผู้หญิงลักษณะนั้น และว่า โจชไม่เก่งในเรื่องเซ็กส์ และไม่เหมือนเวยน์ รูนีย์ หรือมาริโอ ด้วย โดยเธอคิดว่า เหตุการณ์นี้เหมือนเธอหลับไปเอง และตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวและพยายามจะฟื้นสภาพตัวเองเร็วที่สุดเท่าที่จะ ทำได้



อย่างไรก็ตาม สำหรับโจช กลับมองอีกด้าน เขากล่าวว่า เจนนี่ ดูเหมือนจะชื่นชอบและพอใจกับเซ็กส์ของเขา โดยเขาไม่รู้ว่าเธอเคยนอนกับคนแคระมาก่อนหรือเปล่า และเขามีเซ็กส์กับเธอถึงสามรอบ ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด แต่ก็ไม่แย่ที่สุด อย่างไรก็ตาม เขาบอกว่ารู้สึกผิดหวังกับปฎิกิริยาของเธอในวันต่อมา โดยเขาและเธอได้แลกเบอร์โทรศัพท์กัน แต่เธอรีบออกจากห้องโดยเร็ว ซึ่งเขาเสียหน้ามาก เพราะมันจะดีกว่าถ้าเขาและเธอได้มีโอกาสพัฒนาความสัมพันธ์กัน

ຊວນຫົວ ສຽດສີ....ຫລື ສີສຽດ

"ສາມ ສ່ຽວ...ໄທ ວຽດ ລາວ..."

ສາມສ່ຽວນັດກັນ ໄປດື່ມເບຍລາວ ທີ່ແຄມແມ່ນໍ້າຂອງ...ໃນໄລຍະລໍຖ້າ ສ່ຽວວຽດ ທີ່ມາຊ້າ ຢູ່ນັ້ນ... ສ່ຽວໄທ ກໍຈົກໂທລະສັບ ມືຖື Iput ຣູ້ນລ້າສຸດ ອອກມາຈາກຖົງ ແລ້ວແກວ່ງຖີ້ມລົງນໍ້າຂອງ...


ສ່ຽວລາວ: ອ້າວ ມຶງຄືເຮັດແບບນີ້ ?


ສ່ຽວໄທ: ໂອຍ ຢູ່ບ້ານຜົມ ມີຫລາຍ ຖີ້ມດ້າມຫນ່ວຍບໍ່ມີຫຍັງດອກ....


ສ່ຽວ ລາວງົງ...ພໍດີ ສ່ຽວວຽດ ຂີ້ລົດຖີບມາຮອດ ແລ້ວຊາບເລື້ອງເປັນມາ... ກໍ ເລີຍ ຈັບລົດຖີບ ໂຍ່ນລົງນໍ້າຂອງ....


ສ່ຽວລາວ: ອ້າວ ຖີ້ມອີກແລ້ວ...


ສ່ຽວໄທ: ຄຸນ ທຳໄມ ຢ່າງນີ້ !?????


ສ່ຽວວຽດ ກ່າວຢ່າງຖນົງວ່າ: ບ້ານຂ້ອຍມີຫລາຍ ລົດຖີບ ນີ້ ຖີ້ມລົງແມ່ຂອງ ຄັນດຽວບໍ່ມີຫຍັງດອກ...ໄປໆ ດື່ມເບຍດີກວ່າ.


ສ່ຽວລາວ ແນມຊ້າຍ ແນມຂວາ ເລີຍ ຢັນ ສ່ຽວວຽດ ລົງນໍ້າຂອງ....


ສ່ຽວ ໄທ: ທຳໄມ ຄຸນທຳກັບເພື້ອນ ຢວນໄດ້ ຢ່າງນີ້ ????


ສ່ຽວລາວ: ບ້ານເຮົາ ມີຫລາຍຄົລ ຄືສ່ຽວວຽດຄົນນີ້ ຖີບລົງນໍ້າຂອງ ດ້າມຄົລ ບໍ່ເປັນຫຍັງຕິ !!!!!


ສ່ຽວວຽດ:::::


ສ່ຽວໄທ.........


__________________________
ນີ້ສອນໃຫ້ຮູ້ວ່າຄວາມຊັ່ວຊ້າຂອງພວກຜູ້ນຳໂຈນລາວແດງ ເຕະ ອມຣກ ເຈົ້າມະຫາເສດຖື ອອກຈາກ ປທ ແລ້ວ ຍອມກົ້ມຫ້ນາບັກແກວຫັວຂອດຂີ້ທຸກຂີ້ຍາກມາເປັນນາຍ
ສປປລ ເລີຍຂຽນໃບລາອອກຈາກການເປັນສະມາຊິກສະພາຄົນຈົນclub des pauvres ບໍ່ໄດ້ຈັກເທື່ອ

Etats-Unis: les camps de prisonniers NKorean pire que du Goulag soviétique
Publié à l'origine: Avril 10, 2012 03:08 AM
Mise à jour: Avril 10, 2012 15:31
Par Le PENNINGTON Associated Press MATTHIEU (Associated Press)


WASHINGTON - (AP) - Les Etats-Unis droits de l'homme envoyé pour la Corée du Nord a déclaré mardi dans des conditions «brutale» du pays communiste camps de prisonniers sont pires que dans goulag de l'Union soviétique pendant la Guerre froide.



Robert King a fait ses commentaires lors d'une conférence examinant réseau du Nord de camps de travail pénitentiaire et les pénitenciers. Un nouveau rapport estime que les camps de détenir plus de 150.000 détenus, malgré les dénégations la Corée du Nord qu'elle détient des prisonniers politiques.


King a dit aux États-Unis a clairement fait savoir à Pyongyang dont elle a besoin non seulement de répondre aux préoccupations internationales sur les programmes de ses armes, mais à améliorer son bilan des droits humains si elle veut participer pleinement au sein de la communauté internationale.
La scène internationale est actuellement sur le Nord sur ses plans visant à lancer une fusée à longue portée dès jeudi, car elle marque le centenaire du fondateur de la nation - une étape que Washington affirme fera dérailler une récente aux États-nord-coréenne accord pour fournir l'aide alimentaire en échange de concessions nucléaires. Selon la Corée du Sud l'intelligence, le Nord se prépare également son troisième essai nucléaire.
«Il est clair la question du nucléaire est une question cruciale qui doit être traitée dans la Corée du Nord. C'est une question qui menace les voisins la Corée du Nord, au Japon (et) la Corée du Sud,» dit King. "Dans le même temps, nous avons aussi pour traiter des droits de l'homme."
Le rapport sur les camps de prisonniers dans le Nord est par le Comité pour les droits de l'homme en Corée du Nord, un groupe aux États-Unis privé et l'organisateur de la conférence. Il documente l'incarcération présumée de familles entières, y compris les enfants et les grands-parents pour les "crimes politiques" de membres de la famille d'autres, et l'infanticide et les avortements forcés des femmes détenues qui franchi illégalement intoChina et est tombée enceinte par des hommes là-bas, et ont ensuite été rapatriés de force vers le Nord Corée.
«Ce n'est pas seulement les armes nucléaires qui doivent être démantelés», a déclaré Roberta Cohen, présidente du conseil d'administration du comité d'administration », mais tout un système de répression politique."
Le rapport est basé son rapport sur des entretiens avec 60 anciens prisonniers et les gardiens, dit le système des camps a été initialement modélisé dans les années 1950 sur le goulag soviétique pour punir "penseurs mal» et ceux qui appartiennent à la «classe politique erronée» ou convictions religieuses.
Il cite des estimations de responsables nord-coréens état l'agence de sécurité qui ont quitté la Corée du Sud que le système des camps détient entre 150.000 et 200.000 personnes sur une population totale d'environ 24 millions d'euros. Il demande instamment à la Corée du Nord pour permettre au Comité international de la Croix-Rouge, et à démanteler les camps.
Roi contre le grand nombre de détenus nord-coréens avec des centaines emprisonnés dans des camps de prisonniers soviétiques dans les années 1970. Il a cité des rapports anecdotiques que les gens ont fait face à l'arrestation, la torture et l'emprisonnement pour faire une blague sur les dirigeants nord-coréens et être entendu par les informateurs du gouvernement.
Il a dit des conditions en Corée du Nord sont pires aujourd'hui que dans l'Union soviétique pendant les répressive années 1960 à 1980.
Le rapport du comité décrit différents types de centres de détention, y compris les colonies de travail pénales où il dit les détenus politiques sont emprisonnés sans procédure judiciaire pour les peines plus souvent la durée de vie dans les mines, l'exploitation forestière ou d'entreprises agricoles.
Les colonies de travail sont enfermés derrière des barbelés et des clôtures électrifiées, principalement dans le nord et au nord les montagnes centrales du pays, indique le rapport, alléguant des taux élevés de décès en détention en raison de mauvais traitements, la torture systémique, l'exécution et la malnutrition.
Le rapport indique que les anciens prisonniers ont pu identifier leur baraque ancienne et maisons, les lieux de travail, lieux d'exécution et d'autres sites dans les camps par le biais des images disponibles sur Google Earth.
Le comité affirme que les conclusions du rapport en contradiction avec une Décembre 2009 Déclaration par la Corée du Nord à l'homme des Nations Unies Conseil des droits de ce que les camps de prisonniers politiques n'existent pas.
Greg Scarlatoiu, directeur exécutif du comité, a déclaré plus de 30.000 transfuges nord-coréens ont désormais fui le pays, contre seulement 3000 il ya une décennie, afin de Pyongyang ne peut pas cacher la dure réalité de ses camps de prisonniers politiques.

ຊ່ວຍວິເຄາະ !
ມີຄົນລາວນອກໄປຢ້ຽມຢາມພີ່ນ້ອງຢູ່ລາວ ກັບມາເວົ້າໃຫ້ຟັງວ່າພວກແກວເຕັມຢູ່ເມືອງລາວເຂົາມາເພື່ອພາຣະກິດຂອງເຂົາ
ບໍ່ແມ່ນເຂົາຢາກມາຢູ່ເມືອງລາວເລີຍຕາມທີ່ຄົນລາວເຂົ້າໃຈ ..ວ່າຊັ້ນ ເມື່ອໃດພາຣະກິດເຂົາສໍາເຣັດແລ້ວເຂົາຈະກັບເມືອເອງ,
ທັກສິນມາລາວຄັ້ງນີ້ມີຫຍັງແອບແຝງຫຼືບໍ່?ແມ່ນແທ້ບໍ...ໄປກິນເຂົ້າງາຍຢູ່ໂຄຣາດ !ແກວແດງ,ເຈັກແດງ,ລາວແດງ,ຂເມນຮູນເຊນແດງ
ບວກໃສ່ກັບພວກເສື້ອແດງ ຊື່ງບັນດາແກນນໍາເສື້ອແດງແຕ່ລະຄົນລ້ວນແລ້ວແຕ່ອາດີດນັກຮຽນຮູ້ທິສດີ ຄມ ທັງນັ້ນ ອອກມາຈາກພູພານ
ທັງນັ້ນ,ນັບຕັ້ງແຕ່ພົລເອກ ສະວະລິດ ຍົງໃຈຍຸດ ເຄີຍສວມໝວກອີ່ແງ໊ບຕິດດາວແດງໄປປາສັຍກັບກຸ່ມເສື້ອແດງຢູ່ໃນເຂດພູພານ,ອໍາເພີນາແກ....
ບວກໃສ່ກັບຄໍາເວົ້າຂອງຢົ້ງຈັນທະລັງສີ ເວົ້າອອກມາເປັນໃນໆ ພໍຈັບພິລຸດໄດ້ເປັນບາງຄວາມ ຊ່ວງໄລຍະທີ່ຜູ້ກ່ຽວເວົ້າເລື້ອງຮູບໂຮຈິມີນ
ຕິດຢູ່ຕາມຝາຮົ້ວອອ້ມບ້ານຂອງຄົນໄທຢູ່ໃນເຂດນະຄອນພະນົມ .ແມ່ນແທ້ບໍ ຕີໄທແລ້ວຕີແກວນໍາສົ່ງ ! ຊ່ວຍວິເຄາະ ໄວ້ຫູຟັງຫູ....
ຕອນທັກສິນຖືກຍຶດອໍານາດ ທັກສິນເຄີຍເຂົ້າໄປຂໍກອງກໍາລັງທະຫານຈາກຈີນ (ອິງຕາມໜ່ວຍຂ່າວກອງສະພາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງໄທ
ໃນຣັຖບານພົລເອກສຸຣາຍຸດ ຈຸລານົນ)ເປັນຜູ້ອອກມາເປີດເຜີຍ,ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ມີຜົນກະທົບຕໍ່ສາຍສັມພັນໄທ-ຈີນ ຈື່ງວ່າຈີນຫ້າມທັກສິນເຂົ້າປະເທດ .
ພວກເສື້ອແດງຄືພວກ ຄມ ໂຄ່ນລົ້ມສະຖາບັນ (ບໍ່ຕ່າງຫຍັງກັບລາວ)ວຽງຈັນຮ້າງຊິເປັນໂພນຂີ້ໝາຈອກ ບາງກອກຮ້າງຊິປານໝົ້ງກະຕ່າຍນອນ .

ມື້ນີ້ຂື້ນປິໄຫ່ມລາວ 2555

ເສຣິຊົນລາວທັງໂລກ ຂໍພາວັນນາໃຫ້ທິມງານຂອງ ລາວໂຮມລາວ ພາສາລາວ
ຈົ່ງມີສຸກກະພາບເຂັ້ມແຂງ ຢູ່ດີມີແຮງ
ຈົ່ງພົບແຕ່ຜົນສຳເຣັດທຸກໆດ້ານໃນການປາບມານສັງຄົມ ທີ່ ອາສັຍພັກໂທນ ຜດກ ເປັນຫັວແຮງໄຫ່ຍໃນການຄອບຄູມສ້າງຄວາມຈິບຫາຍວາຍວອດ ຫລີ້ນພັກຊູພວກສໍ້ໂກງໃຫ້ພີ່ນ້ອງຂອງພວກເຣົາເວລານີ້ຢ່າງເຈັບແສບທີ່ສຸດ
ສ້າງສັງຄົມໄຫ່ມເຕັມແຕ່ແນວຄິດຫລາກຫລາຍ ຮັບຮູ້ສີດທີມະນຸດແລະຫັລກ ປຊທປຕ ເຕັມໃບ

ສາທຸ

ບົດອວຍພອນປີໃໝ່ລາວ ພສ 2555 ຂອງພະນະທ່ານ ຈູມມາລີ ໄຊຍະສອນ,
ເລຂາທິການໃຫຍ່, ປະທານປະເທດ ແຫ່ງ ສປປ ລາວ



ພີ່ນ້ອງຮ່ວມຊາດ ທີ່ຮັກແພງທັງຫລາຍ,

*ເນື່ອງໃນໂອກາດສົ່ງທ້າຍປີເກົ່າປີເຖາະ ພສ 2554 ແລະ ຕ້ອນຮັບປີໃໝ່ ປີມະໂລງ ພສ 2555. ຂ້າພະເຈົ້າມີຄວາມປິຕິຊົມຊື່ນ ເປັນຢ່າງຍິ່ງທີ່ໄດ້ມາພົບກັບ ພີ່ນ້ອງຮ່ວມຊາດ ທັງຫລາຍດ້ວຍການກ່າວຜ່ານທາງໂທລະພາບແຫ່ງຊາດ ແລະ ສື່ມວນຊົນລາວຂອງພວກເຮົາ ໃນມື້ນີ້. ປີເຖາະທີ່ຜ່ານໄປ ​ເຊິ່ງເປັນປີ ທີ່ມີ ຄວາມສຳຄັນສຳລັບທົ່ວພັກ, ທົ່ວກອງທັບ ແລະ ທົ່ວປວງຊົນລາວທັງຊາດ ເນື່ອງຈາກວ່າພວກເຮົາ ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ 9 ຂອງພັກ ​ແລະ ​ແຜນ​ພັດທະນາ​ເສດຖະກິດ​-ສັງ​ຄົມ 5 ປີ ຄັ້ງ​ທີ 7 ຢ່າງ​ເປັນ​ຂະ​ບວນຟົດ​ຟື້ນ​ ​ແລະ​ ມີ​ຜົນສຳ​ເລັດທີ່​ເປັນ​ຫນ້າ​ເພິ່ງ​ພໍ​ໃຈ, ​ສາມາດ​ເຮັດ​ໃຫ້ທົ່ວປະ​ເທດ​ໄດ້​ມີ​ ສະຖຽນ​ລະ​ພາບ ທາງ​ການ​ເມືອງ ຢ່າງ​ຫນັກ​ແຫນ້ນ, ສັງຄົມມີ​ຄວາມ​ສະຫງົບ ​ແລະ​ ຄວາມເປັນ​ລະບຽບ​ຮຽບຮ້ອຍ​ດີ. ​ໃນ​ຫນຶ່ງ​ປີ​ທີ່​ຜ່ານ​ມາ, ພາຍ​​ໃນ​ປະ​ເທດ ​ໄດ້​ມີຫລາຍ​ເຫດການ ທີ່​ສຳຄັນ​ເກີດ​ຂຶ້ນ; ​ໃນ​ນັ້ນ ອັນ​ພົ້ນ​ເດັ່ນ ​ແມ່ນ​ໄດ້​ຈັດ​ໃຫ້​ມີ​ກອງ​ປະຊຸມ​​​ວຽກ​ງານ​ກໍ່ສ້າງ​ຮາກ​ຖານ​ການ​ເມືອງ ​ແລະ ພັດທະນາ​ຊົນນະບົດ​ ຮອບດ້ານ ​ເພື່ອ​ແກ້​ໄຂ​ຄວາມທຸກ​ຍາກ ​ເຊິ່ງ​ເປັນ​ເຫດການ​ ການ​ເມືອງ​ທີ່​ສຳຄັນ​ ໃນ​ການ​ປຸກລະດົມ​ທົ່ວ​ພັກ, ທົ່ວ​ລັດ ​ກໍຄືປະຊາຊົນ​ບັນດາ​ເຜົ່າ, ບັນດາ​ຊັ້ນຄົນ, ​ເພດ​ໄວ ​ແລະ ​ພາກ​ສ່ວນ​ເສດຖະກິດ​ຕ່າງໆ ​ໃຫ້​ມີ​ສ່ວນ​ຮ່ວມ​ ຢ່າງ​ກວ້າງ​ຂວາງ ​ແລະ ຕັ້ງຫນ້າ ​ເຂົ້າ​ໃນ​ພາລະກິດ​ແຫ່ງ​ການ​ປົກ​ປັກ​ຮັກສາ ​ແລະ ​ພັດທະນາ​ສ້າງ​ສາ​ ປະ​ເທດ​ຊາດ ດ້ວຍ​ຈິດ​ໃຈ​ແຂ່ງຂັນ​ກັນ​ຮັກ​ຊາດ ​ແລະ ພັດທະນາ. ​ໃນ​ກອງ​ປະຊຸມ​ດັ່ງກ່າວ​ພວກ​ເຮົາ​ ໄດ້​ເຫັນ​ຕົວ​ແບບ​ການ​ຜະລິດ ຈາກຫລາຍ​ຂະ​ແຫນງ ​ສາຂາ​ອາຊີບ, ຫລາຍ​ວິ​ສາ​ຫະກິດ, ບໍລິສັດ, ​ໂຮງ​ຈັກ​ໂຮງງານ, ລວມທັງ​ບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ​ ທີ່​ໄດ້​ສ້າງ​ຜົນ​ງານ​ປະກອບ ສ່ວນ​ເຂົ້າ​ໃນ​ການ​ພັດທະນາ​ເສດຖະ ກິດ-ສັງຄົມ ຢ່າງຫ້າວຫັນ, ອັນ​ໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ຈັງຫວະ​ການ​ເຕີບ​ໂຕທາງ​ດ້ານ​ເສດຖະກິດ​ ​ມີ​ການ​ຂະຫຍາຍ​ຕົວຢ່າງ​ຕໍ່​ເນື່ອງ, ຊີວິດ​ການ​ເປັນ​ຢູ່ ຂອງ​ປະຊາຊົ​ນ ບັນດາ​ເຜົ່າ ໄດ້​ຮັບ​ການ​ປັບ​ປຸງ​ໃຫ້​ດີ​ຂຶ້ນ​ເປັນ​ກ້າວໆ.

ເຖິງ​ວ່າໃນປີທີ່ຜ່ານມາ, ສະພາບ​ແວດ​ລ້ອມ​ລວມ ຂອງ​ໄພ​ທຳ​ມະ​ຊາດ ​ແລະ​ ດິນ​ຟ້າ​ອາກາດ ​ໄດ້​ມີ​ການ​ຫັນ​ປ່ຽນຢ່າງ​ໃຫຍ່ຫລວງ ​ແລະ​ ໄວ​ວາ; ພາຍ​ໃນ​ປະ​ເທດ ພວກ​ເຮົາ ໄດ້້​ມີ​ຫລາຍ​ແຂວງ ກໍຖືກ​ຜົນກະທົບ​ຫນັກ​ສົມຄວນຈາກ​ໄພ​ທຳ​ມະ​ຊາດ​​​ເຊັ່ນ: ​ໄພ​ນ້ຳ​ຖ້ວມ ​ແລະ ອື່ນໆ ​ແຕ່​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ເອົາ​ໃຈ​ໃສ່​ຂອງພັກ ​ແລະ ລັດຖະບານ ກໍຄື​ການ​ນຳ​ຂອງບັນດາ​ແຂວງ ບວກ​ກັບຄວາມ​ຕັດສິນ​ໃຈ​ຂອງ​ປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າຊັ້ນຄົນ​ຕ່າງໆ, ພ້ອມທັງ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຊ່ວຍ​ເຫລືອ​ຈາກ​ບັນ ດາ​ປະ​ເທດ​ເພື່ອນ​ມິດ ​ແລະ ອົງການ​ຈັດ​ຕັ້ງ​ສາກົນ; ສະນັ້ນ ພວກ​ເຮົາຈຶ່ງສາມາດ​ສູ້​ຊົນ​ຜ່ານ​ຜ່າ​ຄວາມ​ຫຍຸ້ງຍາກ​ດັ່ງກ່າວ ​ແລະ ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຊີວິດ​ການ​ເປັນ​ຢູ່​ຂອງ​ ປະຊາຊົນ ກັບ​ຄື​ນສູ່​ສະພາບ​ເປັນ​ປົກກະຕິ.

ກ່ຽວ​ກັບການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ປະຕິບັດ​ແນວທາງ​ການ​ຕ່າງປະ​ເທດ ສັນຕິພາບ, ​ເອ​ກະລາດ, ມິດຕະພາບ ​ແລະ ການ​ຮ່ວມ​ມື​ຢ່າງ​ສະ​ເຫມີ​ຕົ້ນ​ສະ​ເຫມີ​ປາຍ ​ຂອງ​ພັກ ​ແລະ ລັດ​ເຮົາ​ນັ້ນ​ ໄດ້​ສືບ​ຕໍ່ຕັ້ງຫນ້າປະກອບສ່ວນ ​ແລະ​ ສາມາດ​ສ້າງ​ໄດ້ສະພາບ​ແວດ​ລ້ອມ​ອັນ​ດີ​ ໃຫ້​ແກ່​ພາລະກິດ​ສັນຕິພາບ, ສະຖຽນ​ລະ​ພາບ ​ແລະ ການ​ຮ່ວມ​ມື, ​ຖານະ​ບົດບາດ ​ແລະ ອິດ​ທິພົນ​ຂອງສປປ ລາວ ກໍໄດ້​ຮັບ​ການ​ເຊີດ​ຊູ​ໃຫ້ສູງຂຶ້ນ​ໃນ​ເວທີ​ສາກົນ ​ແລະ ​ໃນ​ໂລກ.

ພີ່ນ້ອງ​ຮ່ວມ​ຊາດ​ ທີ່​ຮັກ​ແພງ​ທັງຫລາຍ!

ປີ​ໃຫມ່ ປີ​ມະ​ໂລງ 2555 ນີ້​ ຖື​ວ່າ​ເປັນ​ປີ​ໃຫຍ່ປີ​ຫນຶ່ງ ທີ່​ມີ​ຄວາມ​ຫມາຍ​ສຳຄັນຢ່າງ​ຍິ່ງ; ​ເຖິງ​ວ່າ ສະຖານະ​ການຂອງ​ໂລກ ​ແລະ ​ພາກ​ພື້ນ ອາດ​ຈະ​ມີ​ການ ​ຫັນ​ປ່ຽນຢ່າງ​ວ່ອງ​ໄວ ​ແລະ​ ສະຫລັບສັບ​ຊ້ອນ, ​ເຊິ່ງບາງ​ດ້ານກໍ່​ອາດ​ຈະ​ຄາດ​ຄະ​ເນ​ໄດ້​ຍາກ; ​ແຕ່​ເຖິງ​ຢ່າ​ງ​ໃດ​ກໍດີ ທ່າ​ອ່ຽງ​ແຫ່ງ​ສັນຕິພາບ, ​ເອກະ​ລາດ, ມິດຕະພາບ ​ແລະ ​ການ​ຮ່ວມ​ມື ​ໄດ້​ກາຍ​ເປັນ​ທ່າ​ອ່ຽງແຫ່ງ​ການ​ຂະຫຍາຍ​ຕົວ​ລວມຂອງ​ໂລກ. ສຳລັບ​ປະ​ເທດ ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ, ປີ​ມະ​ໂລງປີນີ້ ກໍຍັງ​ເປັນ​ປີທີ່​ຈະ​ຕ້ອງ​ສືບ​ຕໍ່​ ສ້າງ​ໃຫ້​ມີຫລາຍຂະ​ບວນການ ທີ່​ພົ້ນ​ເດັ່ນ ​ແລະ ​ຕັ້ງຫນ້າ​ກວ່າ​​ເກົ່າ; ດັ່ງ​ນັ້ນ ຖື​ໂອກາດ​ນີ້ ຂ້າພະ​ເຈົ້າ ຂໍຮຽກຮ້ອງ​ມາ​ຍັງ​ພີ່​ນ້ອງ​ຮ່ວມ​ຊາດ ​ໃນ​ທົ່ວ​ປະ​ເທດ ກໍຄື​ ຊາວ​ລາວທີ່ຢູ່​ຕ່າງປະ​ເທດ ຈົ່ງ​ເພີ່ມ​ທະວີ​ຄວາມ​ສາມັກ​ຄີ​ເປັນ​ປຶກ​ແຜ່ນ​ແຫນ້ນ​ຫນາ, ​ເຊີດ​ຊູ​ນ້ຳ​ໃຈ​ຮັກ​ຊາດ, ຈິດ​ໃຈ​ເອ​ກະລາດ, ​ເປັນ​ເຈົ້າ​ຕົນ​ເອງ ​ແລະ ສ້າງ​ ຄວາມ​ເຂັ້ມ​ແຂງ​ພາຍ​ໃນ​ຊາດ​ ຢ່າງ​ສຸດ​ຂີດ ສືບ​ຕໍ່​ຍູ້​ແຮງ​ຂະ​ບວນການ​ແຂ່ງ​ຂັນ​ຮັກ​ຊາດ ​ແລະ​ ພັດທະນາ ​ໂດຍ​ຕິດ​ພັນ​ກັບ​ການ​ຈັດຕັ້ງ​ປະຕິບັດ​ເນື້ອ​ໃນ​ມະຕິ ກອງ​ປະຊຸມ​ໃຫຍ່​ ຄັ້ງ​ທີ 9 ຂອງ​ພັກ ​ແລະ ແຜນການ​ພັດທະນາ​ເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ 5 ປີ ​ແຫ່ງ​ລັດ​ຄັ້ງ​ທີ 7 ດ້ວຍ​ຈິດ​ໃຈ​ບຸ​ກທະລຸ; ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຂະ​ບວນການ ​ສ້າງ​ແຂ​ວງ​ເປັນ​ຫົວຫນ່ວຍ​ຍຸດ​ທະ​ສາດ, ສ້າງ​ເມືອງ​ເປັນ​ຫົວຫນ່ວຍ​ເຂັ້ມ​ແຂງ​ຮອບ​ດ້ານ ​ແລະ ​ສ້າງ​ບ້ານ​​ໃຫ້​ເປັນ​ບ້ານ​ພັດທະນາ ​ໄດ້​ປະ​ກົດ​ເປັນ​ຕົນ​ເປັນ​ຕົວ​ຂຶ້ນ ​ໃນ​ທົ່ວ​ປະ​ເທດ.

ພ້ອມ​ດຽວ​ກັນນີ້ ສຳລັບ​ປີນີ້ ສປປ ລາວ ​ພວກ​ເຮົາ​ຍັງຈະໄດ້ຮັບກຽດ​ເປັນ​ເຈົ້າພາບຈັດ​ກອງ​ປະຊຸມ​ສຸດ​ຍອດອາຊີ-​ເອີ​ລົບ ​ໃນ​ທ້າຍ​ປີ​ ຢູ່ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ; ສະນັ້ນ ຂໍຮຽກ​ຮ້ອງ​ມາ​ຍັງ​ຊາວລາວທຸກ​ຄົນ ​ໂດຍ​ສະ​ເພາະ ​ແມ່ນ​ຊາວ​ນະຄອນຫລວງ​ວຽງ​ຈັນ​ ຈົ່ງ​ເພີ່ມ​ທະວີ​ຄວາມ​ຮັບ​ຜິດ​ຊອບຮ່ວມ​ກັນ ​ເພື່ອ​ຮັບ​ປະກັນ​ຜົນສຳ​ເລັດ​ ຂອງ​ກອງ​ປະຊຸ​ມ ດັ່ງ​ກ່າວ.

ຂໍ​ໃຫ້ການສະເຫລີມສະຫລອງຫລິ້ນບຸນປີ​ໃຫມ່ປີນີ້ ຈົ່ງ​ມີ​ຄວາມ​ເບີກບານ​ມ່ວນ​ຊື່ນ, ຮັກສາ​ໄດ້​ປະ​ເພນີ​ວັດທະນະ​ທຳອັນ​ດີ​ງາມຂອງ​ຊາດ ​ແລະ​ ຈຳກັດ​ໃຫ້​ໄດ້ ບັນດາປະກົດ​ການ​ຫຍໍ້​ທໍ້​ຕ່າງໆ.

ໃນ​ໂອກາດ​ອັນ​ເປັນ​ສິລິ​ມຸງຄຸນ ​ແລະ ​ເບີກບານ​ມ່ວນ​ຊື່ນ​ນີ້, ອີກ​ເທື່ອ​ຫນຶ່ງ ຂ້າພະ​ເຈົ້າ ຂໍ​ສົ່ງ​ພອນ​​ໄຊ​ອັນ​ປະ​ເສີດມາ​ຍັງ​ພີ່ນ້ອງ​ຮ່ວມ​ຊາດ​ທຸກ​ຄົນ ຈົ່ງ​ປະສົບ​ແຕ່​ ຄວາມສຸກ​ໃນ​ຊີ​ວິ​ດສ່ວນ​ຕົວ, ຄອບຄົວ ​ແລະ ມີ​ຜົນສຳ​ເລັດ​ໃຫມ່ຢ່າງ​ໃຫຍ່ຫລວງກວ່າ​ເກົ່າ ​ໃນ​ຫນ້າ​ທີ່​ວຽກ​ງານຂອງຕົນ.

ພິ​ເສດ ຂ້າພະ​ເຈົ້າ​ ຂໍ​ສົ່ງ​ຄວາມ​ຢ້ຽມຢາມ​ຖາມ​ຂ່າວ ​ແລະ ຄວາມ​ເປັນຫ່ວງ​ເປັນ​ໄຍ ຂອງ​ການ​ນຳ​ພັກ ​ແລະ ​ລັດ​ໄປ​ຍັງ​ຖັນ​ແຖວ​ກຳລັງ​ປະກອບ​ອາວຸດທີ່​ກຳລັງ​ ປະຕິບັດ​ຫນ້າ​ທີ່​ອັນ​ສູງ​ສົ່ງ ​ແລະ ມີ​ກຽດ​ສະຫງ່າ​ໃນ​ການ​ປົກ​ປັກ​ຮັກສາ​ເຂດ​ນ້ຳ​ແດນ​ດິນອັນຄົບ​ຖ້ວນ​ ຂອງ​ປະ​ເທດ​ຊາດ ​ແລະ ​ເພື່ອຄວາມ​ຢູ່​ເຢັນ​ເປັນ​ສຸກ ຂອງ​ປະ ຊາຊົນ​ລາວ​ບັນດາ​ເຜົ່າ.

ພ້ອມ​ດຽວ​ກັນ​ນີ້ ຂ້າພະ​ເຈົ້າ ກໍ​ຂໍ​ຝາກ​ຄວາມ​ຢ້ຽມຢາມ​ຖາມ​ຂ່າວ ອັນ​ອົບ​ອຸ່ນ​ມາ​ຍັງພະນັກງານ, ລັດ​ຖະກອນ, ນັກ​ຮົບ ​ແລະ ປະຊາຊົນ​ບັນດາ​ເຜົ່າທີ່​ພວມ ​ພະຍາບານ​ຕົວ ​ຢູ່​ໂຮງຫມໍ​ແຫ່ງ​ຕ່າງໆ ຈົ່ງ​ຫາຍ​ຈາກ​ພະຍາດ​ໂລຄາ​ທັງ​ປວງ​ໂດຍ​ໄວ.

ອວຍພອນ​ໃຫ້​ປີ​ໃຫມ່​ປີ​ມະ​ໂລງ ພສ 2555 ຈົ່ງ​ເປັນ​ປີ​ແຫ່ງ​ການ​ເພີ່ມ​ທະວີ​ກ້ອນ​ກຳລັງ​ມະຫາ​ສາມັກຄີ​ທົ່ວ​ປວງ​ຊົນ​ ລາວ​ທັງ​ຊາດ ​ພາຍ​ໃຕ້​ການ​ນຳພາ​ ຂອງ​ພັກ, ຂໍ​ໃຫ້​ພ້ອມ​ກັນ​ກ້າວ​ໄປ​ຫນ້າ ​ໂດຍອອກແຮງ​ແຂ່ງຂັນ​ກັນ​ຮັກ​ຊາດ ​ແລະ ພັດທະນາຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ ຍາດ​ເອົາ​ຜົນສຳ​ເລັດ​ໃຫມ່ ​ແລະ ຫນັກ​ແຫນ້ນ​ກ່ວາ​ເກົ່າ​ໃນ​ ພາລະກິດ​ແຫ່ງ​ການ​ປົກ​ປັກ​ຮັກສາ ​ແລະ ສ້າງສາ​ພັດທະນາ​ປະ​ເທດ​ຊາດ ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ.

ຂໍ​ກ່າວ​ຄຳ​ວ່າ: ສະບາຍດີ​ປີ​ໃໝ່ ພສ 2555
........................

ມີຄຳຕອບ ຄຳຂວັນ ປທ ປໍສາມ ແລ້ວ ທີ່ວີທຍູແຫ່ງດຽວຂອງໂລກ
ໂດຍຜ່ານມືຖືຟັງໄດ້ສບາຍແລ້ວເດິ ລູກຫລານ ປິ ໄຫ້ມລາວ55 ນີ້

www.siengserixonlao.com

http://tiny.cc/serixonlao

http://www.royalgovernmentoflao.com/radio.html

Vietnam’s Tay Tién expansion into Laos and Cambodia
"I got this paper from Benge Mike by email. He said he presented this paper at the National Conference 2007 to commemorate and assess “The Paris Peace Agreement” of October 23rd, 1991. This short paper gives us wider understanding of Vietnamese Tay Tien and Don Dien policy, Ho Chi Minh is more successful than Joshep Stalin of Soviet Union, and particularly the NEOCOLONIZATION OF VIETNAM IN CAMBODIA. Please, enjoy reading and don't forget to drop some lines as feedback"

It is common belief that the Vietnam War was a civil war when in fact it wasn’t; it was a war of conquest of Southeast Asia, for Ho Chi Minh was not a Vietnamese nationalist rather he was an international communist. Ho Chi Minh, cofounder of the French communist party, held a position of leadership in the international communist movement – the Comintern. Ho was sent by the Comintern to Siam (Thailand), Malaya and Singapore to preside over the creation of communist parties in these countries. Moscow also put him in charge of creating communist parties in Cambodia and Laos. All were encouraged to contribute to the international proletarian revolution, and all of them reported to the Comintern’s Far Eastern Bureau headed by Ho.1


As part of the “Communist Internationale funded by the Soviet Union, Ho Chi Minh founded the "Indochinese Communist Party in 1930. Aping his mentor — the butcher Joseph Stalin – Ho’s ultimate plan was to establish a greater Vietnam by gobbling up his neighbors, Laos, Vietnam, and later other S.E. Asian countries as Stalin and Russia did to its neighbors in establishing the Soviet Union.

After the Geneva Agreements in 1954, Ho Chi Minh saw to it that several hundred young Cambodians were taken north, indoctrinated in communism and given military training. They were later armed and sent back, where they became the basis of the Khmer Rouge in Cambodia’s Eastern Zone. Knowing of Ho’s close ties to Moscow and his intent to emulate his hero, the butcher Joseph Stalin, by creating a Soviet-style Union of South East Asia, China began training and arming the Pol Pot faction of the Khmer Rouge as a counterbalance to Soviet influence. China believed that revolution should come from within. North Vietnam enabled the Khmer Rouge to take over Phnom Penh in 1975 by providing logistics, ammunition, artillery and backup by Vietnamese troops making them complicit in the genocide of at least one and one half million Cambodians.

Viewing the U.S. as a paper tiger after its abandonment of South Vietnam, the Vietnamese communist party sent its mighty military force into Cambodia, not to liberate it from Pol Pot’s Khmer Rouge, but to colonize that country to fulfill Ho Chi Minh’s dream of hegemony over Indochina. They never dreamed that the U.S. would ally with communist China to drive them out. Unfortunately, the Hanoi’s Khmer Rouge remained intact and now controls Cambodia.

From the onset of the Indochina communist party, Ho Chi Minh began neo-colonizing Laos. He, as the majority of the Vietnamese, considered the Laotians, and even more so the Hmong, who had not been cultured by ChinaNha que qua [very backward], therefore they were not to be trusted. That attitude persists among the Vietnamese communists leaders today. Since the Vietnamese had better access to French education, the French colonial government used Vietnamese as lower-echelon civil servants throughout the region, thus playing right into the hands of Ho Chi Minh. Ho began implementing his plan to dominate Indochina by infiltrating educated communist Vietnamese agents into Lao villages with money to set themselves up as scribes, and moneylenders. Acting as liaisons with the French colonial government through the lower-echelon Vietnamese civil servants, they gained considerable influence throughout the countryside. To cement their stature and gain total trust of the villagers, the Vietnamese communist agents took Lao wives and raised families. Now the sons and a few daughters of these Vietnamese make up a fair portion of the Lao communist party leadership.


In Laos, the U.S. waged a "secret war" against Hanoi to interdict communist North Vietnamese troops infiltrating into South Vietnam. The backbone of this secret war was the Hmong ethnic minorities who lost over 40,000 killed while fighting for the United States. It has been over 30 years since the Vietnam War ended; yet a second ”secret war” continues in Laos. However, this secret war is being waged jointly by Vietnamese and Laotian communist forces, this time without American involvement. The war is against the Laotian people, especially the Hmong and other ethnic minorities, such as the Khmu, Mien and Chao Fa.


Hanoi maintains large numbers of troops in Laos to assist the communist Pathet Lao in hunting down and exterminating their joint enemy -- the Hmong. In 1988, the Lao Communist Party proclaimed it would hunt down the “American collaborators” and their families, “to the last root.” They will be “butchered like wild animals.” Those they are hunting are mostly the children, grand children and great-grandchildren of the fighters who sided with the U.S.

This “so called development” of these provinces starts with building a “security” road network with the intent to deprive Montagnards fleeing repression in the Central Highlands of Vietnam of sanctuary among their distant relatives in Laos and Cambodia and in the UNHCR camps in Phnom Penh. Although claiming that the roads would increase tourism and commerce in these areas, the real reason is to create easy access for the growing Vietnamese population to migrate to and neo-colonize these provinces in Laos and Cambodia. Already, Vietnamese settlers are flooding Mondulkiri and Ratanakiri provinces in Cambodia occupying lands belonging to the local populations.


The Triangle occupies “an eminently strategic position on the political, economical, social, environmental and ecological levels” for the control of Laos and Cambodia by Hanoi. Japan and China are leading supporters of Vietnam’s expansionism.


Already in Laos, the Vietnamese army’s Military Corps No. 15 has completed an irrigation complex in Sekong for plantation crops, established a coffee plantation in Saravan, and developed plans for setting up coffee, rubber and cashew plantations, and building a 10,000 tonne-per-year rubber processing plant in Attopeu. Atopeu’s new rubber plantation covers an area of over 7,000 hectares.7 The Laos Government is about to issue the VN Quang Minh company a license to establish a rubber plantation in the Attopeu Province. It is the first rubber plantation project in this location, with a surface of 3,000ha over a period of 50 years; the investment needed is of USD 14 million. The GoL has likewise given authorization to another VN company, Dakruco, to cultivate rubber on 10,000ha in the Attopeu, Champassak and Saravan Provinces, with a project budget of USD 22 million. Today, around 50 VN enterprises wish to invest in the development of rubber in Laos, mainly in the southern provinces. Vientiane, 30 janvier 2007 (AVI)


The ‘Triangle’ area is only one of many places that the Vietnamese expansionists have moved into in order to exploit the natural resources of Laos; e.g., there are six hydroelectric dams that were constructed and are owned and operated by the Vietnamese to power Vietnam’s booming economy.


In Cambodia, China is competing with Vietnam and constructing roads in Stung Treng, exploiting forests in Mondulkiri, and developing mining exploration units in Ratanakkiri. Vietnam views the Triangle area for its potential for growing cash crops and establishing vast plantations fast-growing trees, coffee, tea and rubber to earn export dollars. Both the Vietnamese and Laotian regimes have voiced policies of using ethnic minorities in these regions for cheap labor for plantations established on their ancestral lands.


Vietnam’s parastatal company EVN (Electricity of Viet Nam) is planning to build five hydroelectric dams on the Sesan River in Stung Treng Province. The dams will have a total production capacity of 818 megawatts. The estimated production capacities and costs of the five dams are: 1) 420 MW, costing $611 million; 2) 180 MW, costing $387 million; 3) 90 MW at $164 million; and 4&5) 64 MW each, costing $114 million each.

Construction on these dams is expected to begin in 2012 upon the completion of the Japanese-funded highway connecting the port of Da Nang in Vietnam with the northeastern provinces of Cambodia, and the southeastern provinces of Laos.8


Corruption and a lack of progress in combating it remain a major blight on Asia's restructuring efforts following the 1997 crisis. Cambodia, Laos, and Vietnam also lost ground in 2007, according to Transparency International. The strong correlation between corruption and poverty means that the benefits of growth are concentrated among the politically connected and bypass many who most need it.9


Given the level of corruption among officials in Vietnam and Cambodia, it is expected that several Cambodian and Vietnamese officials will become very, very wealthy from these projects. The dams would be constructed, owned and operated by Vietnamese, and the electricity generated from these hydroelectric plants will be forwarded and sold to Vietnamese power plants. Purportedly, electricity would be resold to Cambodia at a “cheap price.” One has to be very naive to believe that Vietnam will sell any electricity to Cambodia at a cheaper price than in Vietnam, given that county’s level of corruption, rate of economic growth and the need for cheap energy to fuel its economy; its needs are increasing by 10-15% annually.


Another reason for its expansion into Laos and Cambodia is Vietnam’s conflict between food production, industrialization and building dams to power its economic growth. In the last five years, Vietnam has lost 300,000 hectares of irrigated rice due to industrial development, including a vast amount lost through the construction of dams. This is creating a looming shortage of rice needed to feed it burgeoning population.


The construction of dams results in the displacement of large numbers of indigenous populations that farm the fertile soils in the river basins. These people are then either relocated to marginally productive lands, or receive no land at all; thus they fall victim to abject poverty. Vietnam has a history of doing this as well as corrupt officials absconding with relocation funds, leaving the victims with little or nothing; e.g., the Muong Lay Dam in North Vietnam.10 Those who choose to remain behind to farm the basins below the dams find that two or three times a year,uncontrolled spillage from the dams will flood their fields, destroy their crops and drown their livestock.

The Se San River originates in the Central Highlands of Vietnam and flows into Cambodia where it meets the Mekong River. In 1993, the Vietnamese government started construction on the first dam on the river -- Yali Falls Dam -- which was completed in 2000.

While the dam was under construction from 1996-2000, erratic releases of water resulted in flash flooding downstream, causing deaths to people and livestock and destruction of rice fields and vegetable gardens. Since 2000, operation of the dam has resulted in rapid and daily fluctuations in the river’s flow downstream in Cambodia’s Ratanakiri and Stung Treng provinces. It is estimated that at least 36 people have drowned due to erratic releases of water from the dam, and at least 55,000 people have been adversely affected -- suffering millions of dollars in damages due to lost rice production, drowned livestock, lost fishing income, and damages to rice reserves, boats, fishing gear and houses. Over 3,500 people have relocated to other areas without compensation.11

2. The co-Presidents of the Conference were H. E. Mr. Roland Dumas, Minister for Foreign Affairs of the French Republic, and H. E. Mr. Ali Alatas, Minister for Foreign Affairs of the Republic of Indonesia.

3. The following States participated in the Conference: Australia, Brunei Darussalam, Cambodia, Canada, the People's Republic of China, the French Republic, the Republic of India, the Republic of Indonesia, Japan, the Lao People's Democratic Republic, Malaysia, the Republic of the Philippines, the Republic of Singapore, the Kingdom of Thailand, the Union of Soviet Socialist Republics, the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland, the United States of America and the Socialist Republic of Viet Nam.

In addition, the Non-Aligned Movement was represented at the Conference by its current Chairman at each session, namely Zimbabwe at the first session and Yugoslavia at the second session.

4. At the first session of the Conference, Cambodia was represented by the four Cambodian Parties. The Supreme National Council of Cambodia, under the leadership of its President, H.R.H. Prince Norodom Sihanouk, represented Cambodia at the second session of the Conference.

5. The Secretary-General of the United Nations, H.E. Mr. Javier Perez de Cuellar, and his Special Representative, Mr. Rafeeuddin Ahmed, also participated in the Conference.

6. The Conference organized itself into three working committees of the whole, which met throughout the first session of the Conference. The First Committee dealt with military matters, the Second Committee dealt with the question of international guarantees, and the Third Committee with the repatriation of refugees and displaced persons and the eventual reconstruction of Cambodia.

The officers of each committee were as follows:

First Committee
Co-Chairmen:
Mr. C.R. Gharekhan (India)
Mr. Allan Sullivan (Canada)

Rapporteur: Ms. Victoria Sisante-Bataclan (Philippines)

Second Committee
Co-Chairmen:
Mr. Soulivong Phrasithideth (Laos)
Dato' Zainal Abidin Ibrahim (Malaysia)

Rapporteur: Mr. Herve Dejean de la Batie (France)

Third Committee
Co-Chairmen:
Mr. Yukio Imagawa (Japan)
Mr. Robert Merrillees (Australia)

Rapporteur: Colonel Ronachuck Swasdikiat (Thailand)

The Conference also established an Ad Hoc Committee, composed of the representatives of the four Cambodian Parties and chaired by the representatives of the two co-Presidents of the Conference, whose mandate involved matters related to national reconciliation among the Cambodian Parties. The Ad Hoc Committee held several meetings during the first session of the Conference.

The Coordination Committee of the Conference, chaired by the representatives of the two co-Presidents, was established and given responsibility for general coordination of the work of the other four committees. The Coordination Committee met at both the first and second sessions of the Conference. An informal meeting of the Coordination Committee was also held in New York on 21 September 1991.

7. At the conclusion of the first session, the Conference had achieved progress in elaborating a wide variety of elements necessary for the achievement of a comprehensive settlement of the conflict in Cambodia. The Conference noted, however, that it was not yet possible to achieve a comprehensive settlement. It was therefore decided to suspend the Conference on 30 August 1989. However, in doing so, the Conference urged all parties concerned to intensify their efforts to achieve a comprehensive settlement, and asked the co-Presidents to lend their good offices to facilitate these efforts.

8. Following the suspension of the first session of the Conference, the co-Presidents and the Secretary-General of the United Nations undertook extensive consultations, in particular with the five permanent members of the United Nations Security Council, with the Supreme National Council of Cambodia, and with other participants in the Paris Conference. The object of these consultations was to forge agreement on all aspects of a settlement, to ensure that all initiatives to this end were compatible and to enhance the prospects of ending the bloodshed in Cambodia at the earliest possible date. The efforts of the co-Presidents and the Secretary-General paved the way for the reconvening of the Paris Conference on Cambodia.

9. At the inaugural portion of the final meeting of the Paris Conference, on 23 October 1991, the Conference was addressed by H.E. Mr. Francois Mitterrand, President of the French Republic, H.R.H. Prince Norodom Sihanouk, President of the Supreme National Council of Cambodia, and H.E. Mr. Javier Perez de Cuellar, Secretary-General of the United Nations.

10. At the second session, the Conference adopted the following instruments:

1. Agreement on a comprehensive political settlement of the Cambodia conflict, with annexes on the mandate for UNTAC, military matters, elections, repatriation of Cambodian refugees and displaced persons, and the principles for a new Cambodian constitution;

2. Agreement concerning the sovereignty, independence, territorial integrity and inviolability, neutrality and national unity of Cambodia; and

3. Declaration on the rehabilitation and reconstruction of Cambodia


These instruments represent an elaboration of the "Framework for a Comprehensive Political Settlement of the Cambodia Conflict" adopted by the five permanent members of the United Nations Security Council on 28 August 1990, and of elements of the work accomplished at the first session of the Conference. They entail a continuing process of national reconciliation and an enhanced role for the United Nations, thus enabling the Cambodian people to determine their own political future through free and fair elections organized and conducted by the United Nations in a neutral political environment with full respect for the national sovereignty of Cambodia.

11. These instruments, which together form the comprehensive settlement the achievement of which was the objective of the Paris Conference, are being presented for signature to the States participating in the Paris Conference. On behalf of Cambodia, the instruments will be signed by the twelve members of the Supreme National Council of Cambodia, which is the unique legitimate body and source of authority enshrining the sovereignty, independence and unity of Cambodia.

12. The States participating in the Conference call upon the co-Presidents of the Conference to transmit an authentic copy of the comprehensive political settlement instruments to the Secretary-General of the United Nations. The States participating in the Conference request the Secretary General to take the appropriate steps in order to enable consideration of the comprehensive settlement by the United Nations Security Council at the earliest opportunity. They pledge their full cooperation in the fulfilment of this comprehensive settlement and their assistance in its implementation.

Above all, in view of the recent tragic history of Cambodia, the States participating in the Conference commit themselves to promote and encourage respect for and observance of human rights and fundamental freedoms in Cambodia, as embodied in the relevant international instruments to which they are party.

13. The States participating in the Conference request the International Committee of the Red Cross to facilitate, in accordance with its principles, the release of prisoners of war and civilian internees. They express their readiness to assist the ICRC in this task.

14. The States participating in the Conference invite other States to accede to the Agreement on a Comprehensive Political Settlement of the Cambodia Conflict and to the Agreement concerning the Sovereignty, Independence, Territorial Integrity and Inviolability, Neutrality and National Unity of Cambodia.

15. Further recognizing the need for a concerted international effort to assist Cambodia in the tasks of rehabilitation and reconstruction, the States participating in the Conference urge the international community to provide generous economic and financial support for the measures set forth in the Declaration on the Rehabilitation and Reconstruction of Cambodia.

In witness whereof the representatives have signed this Final Act.

Done at Paris this twenty-third day of October one thousand nine hundred and ninety-one, in two copies in the Chinese, English, French, Khmer and Russian languages, each text being equally authentic. The originals of this Final Act shall be deposited with the Governments of the French Republic and of the Republic of Indonesia.
Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to Facebook at 4:50 AM
Labels: Benge Mike, Don Dien, expansionism, KY, VN invasion

25 year Treaty between Vietnam & Laos ( July 18, 1977 )


Article One: The Mutual Trust & Long Term Cooperation


The two sides undertake to do their best to defend and develop the Lao-Vietnam special relationship to constantly strengthen solidarity and mutual trust, long-term cooperation and mutual assistance in all fields in a spirit of proletarian internationalism


Article Five: The Two Sides Endeavor to Strengthen Militants, Solidarity Relations & Cooperation


Military, the 25 year Vietnamese - Laotian Treaty of July 18, 1977 allowed more then 500,000 Vietnamese civilians and family of the army to station in Laos. There were more than 100,000 Vietnam troops in December 1988.
In December 1988, the Communist Lao Government announced that all the Vietnam troops had withdrawn from Laos but in fact, there are still more than 60,000 Vietnamese troops in December 1990.




On 11 November 1995 Vietnam signed a new Treaty with Laos to further enhance this arrangement, under the name " Labour Exchange Agreement "
Under the term of Labour Exchange Agreement , Vietnam sent their soldiers to Laos in the disguise of ordinary labourers; these labourers had trucks of their own, in which they kept a wide variety of special weaponry for military action for any eventuality.

ໄປພວກເຮົາໄປຂ້າແກວໃຫ້ໝົດ ພວກມັນສະບາຍໂພດແລ້ວ ໃຫ້ແຕ່ຄວາມລຳບາກແຕ່ພວກເຮົາ

      ທ່ານ ທັກສິນ ຊິນນະວັດ ອະດີດນາຍົກຣັຖມົນຕີ
ຂອງ ປະເທດໄທ ໄດ້ຖືກປັດເຂັ່ຽ ອອກຈາກຕຳແໜ່ງ
ໂດຍ ການຣັຖປະຫານ ຂອງ ຄນະກອງທັບໄທ ນຳໂດຍ
 ນາຍພົນ ສົນທິ ບຸນຍະຣັດກຣິນ ໃນວັນທີ 19 ກັນຍາ
2006 .
  ພວກຂຸນເສິກໄທ ໂດຍ ການບັນຊາ ຂອງ ນາຍເໜືອຫົວ
 ຄິດວ່າ ຈະໄດ້ຈຳກັດ ລົບລ້າງ ແລະ ທຳລາຍ ທັກສິນ ຢ່າງ
ງ່າຍດາຍ .
   ແຕ່ ຍ້ອນສະພາບການ ດ້ານການເມືອງ ຂອງ ໂລກ ແລະ
 ຂອງ ອາຊີ ໄດ້ຫັນປ່ຽນ ແລະ ທ່ານ ທັກສິນ ບໍ່ພຽງແຕ່ ບໍ່
ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກດ້້ານການເງິນ ແຕ່ ຍັງມີ ຄວາມສາມາດ
ຕ່າວໂຈມຕີ ສັດຕູ ຄືນອີກ .
   ການ " ຮ້ອງເພງ  Let It be ປະໃຫ້ເປັນໄປ ຫຼື ຊ່າງແມ່ມັນ"
ແມ່ນການປ້ອຍດ່າ ແລະ ສາບແຊ່ງ ພວກເຮັດ ການຣັຖປະຫານ
ແລະ ຜູ້ຊັກໄຍ ຢູ່ ເບື້ອງຫຼັງ .
   ຢາກ ຫຼື ບໍ່ຢາກ ທ່ານ ທັກສິນ ຊິນນະວັດ ຈະຕ້ອງໄດ້ກັບຄືນ
ເມືອງໄທ ຢ່າງແນ່ນອນ ໃນອະນາຄົດ ອັນໃກ້ໆນີ້ .
  ເມື່ອໄດ້ເບິ່ງ " ສະຖານີໂທລະພາບ ເອເຊັຽ ອັບເດດ " ແລ້ວ
ພວກເຮົາ ຈຶ່ງຈະຮູ້ວ່າ ທ່ານ ທັກສິນ ຊິນນະວັດ ບໍ່ແມ່ນ " ໝູ
ນ້ອຍ " ທີ່ ຈະປີ້ງ ກິນ ງ່າຍໆ .
ຄອຍຕິດຕາມເບິ່ງນຳກັນວ່າ ເຫດການ ຈະເປັນໄປຢ່າງໃດ .

ภาพ (ยิ่ง) ลักษณ์ คอลัมน์ สถานีคิดเลขที่12 โดย ปราปต์ บุนปาน

<!-- P { margin: 0px; } --> มติชน 16 เมษายน 2555 ภาพของนายกรัฐมนตรี ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร เชื้อสายลาวจากล้านนาได้รับความสนใจจากสาธารณชนเป็นพิเศษอยู่เสมอ ด้านหนึ่ง อาจเป็นเพราะเธอ "ถ่ายรูปขึ้น" "ถ่ายรูปสวย" เหมือนที่ อาจารย์ธีรยุทธ บุญมี เคยตั้งข้อสังเกตเอาไว้ แต่อีกด้าน ก็ต้องยอมรับว่า มีคนบางพวกคอยจ้องจับผิดนายกฯหญิงในแทบทุกอิริยาบถ และมากกว่าปกติ ดังนั้น รูปภาพต่างๆ ทั้งที่เป็น "ภาพนิ่ง" และ "ภาพเคลื่อนไหว" ของยิ่งลักษณ์ จึงกลายเป็นเครื่องมือสำคัญที่คนกลุ่มนี้จะสามารถใช้เล่นงานฝ่ายตรงข้ามทางการเมืองของตนได้ อย่างไรก็ตาม ถ้าเฝ้ามองภาพของนายกรัฐมนตรีที่ถูกเผยแพร่ออกสู่สาธารณะโดยต่อเนื่อง เราอาจพบว่า นายกฯหญิงคนแรกของไทย มิได้เป็นเพียงแค่คนที่ถ่ายรูปขึ้น หรือเป็นผู้นำที่ถูกคนบางกลุ่มเล่นงานในประเด็นจุกจิกผ่าน "ภาพแทน" อยู่ตลอดเวลาเท่านั้น แต่เธอมีกิริยาท่าทางบางประการ ที่แลดูไม่มีจริต จะก้านมากนัก พูดง่ายๆ ว่า ยิ่งลักษณ์เป็นผู้นำประเทศที่มีบุคลิกแบบ "บ้านๆ" ก็ว่าได้ มีนักการเมืองระดับนำหลายคนก่อนหน้านี้ที่เคยถูก จับภาพว่าวูบหลับขณะเข้าร่วมรัฐพิธีสำคัญ มีผู้นำประเทศรายอื่นที่เคยทำกิจกรรมกับโทรศัพท์ มือถือส่วนตัว ขณะปฏิบัติภารกิจทางการอยู่ มีพวกเขาจำนวนไม่น้อยที่เคยแสดงพฤติกรรมเปิ่นๆ เชยๆ ออกมาในพื้นที่สาธารณะ ทว่าคนเหล่านั้นกลับไม่ถูกโจมตีหรือล้อเลียนมากสักเท่าไหร่ (ยกเว้นในกรณีของบรรดาผู้นำรัฐบาลท่ามกลางสถานการณ์ความขัดแย้งแหลมคมช่วง 5-6 ปีที่ผ่านมา) หนึ่ง เพราะพวกเขาไม่ได้ตกเป็นเป้าถูกต่อต้านเกลียดชังจากกลุ่มการเมืองใดกลุ่มการเมืองหนึ่ง สอง นักการเมืองหลายคน (เช่นเดียวกับชนชั้นนำไทยส่วนใหญ่) ไม่ได้มีอารมณ์ขันมากพอที่จะอดทนอดกลั้น เมื่อเห็นตนเองตกเป็นเป้าหมายในการถูกหยอกล้อเสียดสี หรือสาม เนื่องจากพวกเขาไม่ได้มีบุคลิก "บ้านๆ" คล้ายยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ตัวอย่างของบุคลิกแบบ "บ้านๆ" อันเห็นได้ชัดเจนที่สุด ก็คือ ภาพข่าวในช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ซึ่งนายกรัฐมนตรีร่วมเล่นน้ำกับ "น้องไปป์" บุตรชาย, ประชาชนชาวเชียงใหม่ ตลอดจนสื่อมวลชนที่ตามไป ทำข่าว ด้วยสีหน้าท่าทีแบบ "เล่น" เป็น "เล่น" "อิน" กับการสาดน้ำและถูกน้ำสาดจริงๆ เหมือนคนปกติ ไม่ใช่ "เล่นน้ำ" ในลักษณะ "การแสดง" พอเป็นพิธีไป แน่นอนว่า ภาพถ่ายชุดล่าสุด ย่อมส่งผลให้นายกฯ ยิ่งลักษณ์ ต้องเผชิญหน้ากับเสียงตอบรับทั้งที่เป็น "ดอกไม้" และ "ก้อนอิฐ" อีกตามเคย อย่างไรก็ดี ภาวะเช่นนี้กลับแสดงให้เห็นว่าผู้นำหญิงคนแรกของประเทศมีความ "ป๊อปปูลาร์" อย่างสูงในหมู่ประชาชน หากคำว่า "ป๊อปปูลาร์" หมายถึง การดำรงอยู่ในความรับรู้หรือความสนใจของผู้คนจำนวนมาก โดยประชาชนเหล่านั้นสามารถร่วมเสริมสร้างแต่งเติมความหมายให้แก่ "บุคคล" หรือ "สิ่งของ" สาธารณะ ที่ตกเป็นเป้าความสนใจของพวกตนได้อย่าง (ค่อนข้าง) อิสระ ไม่ว่าจะเป็นความหมายที่ "บวก" หรือ "ลบ" "ถูก" หรือ "ผิด" ก็ตามที

L'UE va abolir les sanctions contre le Myanmar, Catherine Ashton, a déclaré
© REUTERS / Vincent Kessler
12:39 18/04/2012
BRUXELLES, Avril 18 (RIA Novosti)

Tags: Union européenne, Aung San Suu Kyi, Catherine Ashton, le Myanmar
Nouvelles connexes
Myanmar gouvernement accorde l'amnistie aux 600 prisonniers
Le gouvernement du Myanmar, les rebelles se déplacer pour mettre fin à 60 années de conflit
Chef de l'opposition au Myanmar libéré de la détention à domicile
Amnesty donne Myanmar pro-démocratie dirigeant sa plus haute récompense


L'UE supprimera de 20 ans des sanctions contre le Myanmar et inclure le pays dans son système généralisé de préférences, la politique étrangère européenne, Catherine Ashton, a déclaré mercredi.


La décision officielle sur les sanctions contre le Myanmar (anciennement Birmanie),dont l'UE et les Etats-Unis avaient introduit des violations des droits de l'homme, on s'attend à une réunion du Conseil de l'UE des Affaires étrangères, sur Avril 23.

S'exprimant lors d'une session du Parlement européen à Strasbourg, Mme Ashton a déclaré qu'elle se rendrait le pays plus tard ce mois-ci et a invité ministre des Affaires étrangères du Myanmar à Bruxelles.
Myanmar a été gouvernés par des dictateurs militaires en 1962-2011 qui ont abouti àdes sanctions économiques occidentales dans les années 1990. Toutefois, le parti d'opposition de la Ligue nationale pour la démocratie dirigée par le prix Nobel Aung Sun Suu Kyi a été ouvertement élu au parlement et a salué dans l'UE.
Bien que le Parlement reste contrôlé par les militaires, un gouvernement civil a été créé en Mars 2011 et les militaires délégué leurs pouvoirs à ses membres.

By Michael Mike

Vietnam’s Tay Tién expansion into Laos and Cambodia
"I got this paper from Benge Mike by email. He said he presented this paper at the National Conference 2007 to commemorate and assess “The Paris Peace Agreement” of October 23rd, 1991. This short paper gives us wider understanding of Vietnamese Tay Tien and Don Dien policy, Ho Chi Minh is more successful than Joshep Stalin of Soviet Union, and particularly the NEOCOLONIZATION OF VIETNAM IN CAMBODIA. Please, enjoy reading and don't forget to drop some lines as feedback"

It is common belief that the Vietnam War was a civil war when in fact it wasn’t; it was a war of conquest of Southeast Asia, for Ho Chi Minh was not a Vietnamese nationalist rather he was an international communist. Ho Chi Minh, cofounder of the French communist party, held a position of leadership in the international communist movement – the Comintern. Ho was sent by the Comintern to Siam (Thailand), Malaya and Singapore to preside over the creation of communist parties in these countries. Moscow also put him in charge of creating communist parties in Cambodia and Laos. All were encouraged to contribute to the international proletarian revolution, and all of them reported to the Comintern’s Far Eastern Bureau headed by Ho.1


As part of the “Communist Internationale funded by the Soviet Union, Ho Chi Minh founded the "Indochinese Communist Party in 1930. Aping his mentor — the butcher Joseph Stalin – Ho’s ultimate plan was to establish a greater Vietnam by gobbling up his neighbors, Laos, Vietnam, and later other S.E. Asian countries as Stalin and Russia did to its neighbors in establishing the Soviet Union.

After the Geneva Agreements in 1954, Ho Chi Minh saw to it that several hundred young Cambodians were taken north, indoctrinated in communism and given military training. They were later armed and sent back, where they became the basis of the Khmer Rouge in Cambodia’s Eastern Zone. Knowing of Ho’s close ties to Moscow and his intent to emulate his hero, the butcher Joseph Stalin, by creating a Soviet-style Union of South East Asia, China began training and arming the Pol Pot faction of the Khmer Rouge as a counterbalance to Soviet influence. China believed that revolution should come from within. North Vietnam enabled the Khmer Rouge to take over Phnom Penh in 1975 by providing logistics, ammunition, artillery and backup by Vietnamese troops making them complicit in the genocide of at least one and one half million Cambodians.

Viewing the U.S. as a paper tiger after its abandonment of South Vietnam, the Vietnamese communist party sent its mighty military force into Cambodia, not to liberate it from Pol Pot’s Khmer Rouge, but to colonize that country to fulfill Ho Chi Minh’s dream of hegemony over Indochina. They never dreamed that the U.S. would ally with communist China to drive them out. Unfortunately, the Hanoi’s Khmer Rouge remained intact and now controls Cambodia.

From the onset of the Indochina communist party, Ho Chi Minh began neo-colonizing Laos. He, as the majority of the Vietnamese, considered the Laotians, and even more so the Hmong, who had not been cultured by ChinaNha que qua [very backward], therefore they were not to be trusted. That attitude persists among the Vietnamese communists leaders today. Since the Vietnamese had better access to French education, the French colonial government used Vietnamese as lower-echelon civil servants throughout the region, thus playing right into the hands of Ho Chi Minh. Ho began implementing his plan to dominate Indochina by infiltrating educated communist Vietnamese agents into Lao villages with money to set themselves up as scribes, and moneylenders. Acting as liaisons with the French colonial government through the lower-echelon Vietnamese civil servants, they gained considerable influence throughout the countryside. To cement their stature and gain total trust of the villagers, the Vietnamese communist agents took Lao wives and raised families. Now the sons and a few daughters of these Vietnamese make up a fair portion of the Lao communist party leadership.


In Laos, the U.S. waged a "secret war" against Hanoi to interdict communist North Vietnamese troops infiltrating into South Vietnam. The backbone of this secret war was the Hmong ethnic minorities who lost over 40,000 killed while fighting for the United States. It has been over 30 years since the Vietnam War ended; yet a second ”secret war” continues in Laos. However, this secret war is being waged jointly by Vietnamese and Laotian communist forces, this time without American involvement. The war is against the Laotian people, especially the Hmong and other ethnic minorities, such as the Khmu, Mien and Chao Fa.


Hanoi maintains large numbers of troops in Laos to assist the communist Pathet Lao in hunting down and exterminating their joint enemy -- the Hmong. In 1988, the Lao Communist Party proclaimed it would hunt down the “American collaborators” and their families, “to the last root.” They will be “butchered like wild animals.” Those they are hunting are mostly the children, grand children and great-grandchildren of the fighters who sided with the U.S.

Although Ho Chi Minh is dead, the repressive and genocidal regime in Hanoi continues to implement Ho’s 1930 Indochinese Communist Party’s strategy by neo-colonizing Laos and Cambodia; a strategy reaffirmed in successive Vietnamese communist party congresses.2 Today, the Vietnamese communists have extended their hegemony over Laos and Cambodia and have de facto annexed Laos, which in many ways is now a province of North Vietnam. The Lao party leaders are anointed by Hanoi and receive their marching orders in a Sub Rosa fashion through a Vietnamese shadow government.


In Cambodia, Hanoi maintains a contingent of 3,000 troops, a mixture of special-forces and intelligence agents, with tanks and helicopters, in a huge compound 2½ kilometers outside Phnom Penh right next to Hun Sen's Tuol Krassaing fortress near Takhmau. They are there to ensure that Hanoi's puppet, Cambodian Prime Minister Hun Sen, doesn't stray far from Hanoi's policy of neo-colonization of Cambodia. The Vietnamese compound bristles with electronic surveillance equipment that would make any group’s electronic ease-dropping outstation proud. When Vietnamese troops were forced to withdraw from Cambodia, as a compromise, Vietnam installed its Hanoi trained Khmer Rouge marionette Hun Sen as Prime Minister.


Amoeba-like, communist Vietnam began neo-colonizing Laos and Cambodia by the traditional Vietnamese expansionism termed "Don Dien", first by occupying territory with troops, then having their families come in to settle the new territory, then putting the troops into civilian clothes to become "ready reservists" and replacing them with new troops for further expansion. After their defeat in Cambodia, in order to quell a budding revolt within the Vietnamese army, Hanoi compelled their willing partner, Hun Sen, to grant land in Eastern Cambodia and citizenship to over 500,000 Vietnamese army personnel. Thus, the “Vietnamization” of Cambodia began, forcing the puppet regime in Phnom Penh to issue in 1982 Circular No. 240 SR/MC/HH and successive decree-laws appealing to all Cambodians to consider the expansion of solidarity with the fraternal Vietnamese people their duty by helping Vietnamese nationals to settle in Cambodia. By 1989, the number of Vietnamese “settlers” in Cambodia had reached 1,250,000. Simultaneously, Vietnam developed new maps depicting their new borders expanding up to 40 kilometers inside Laos and Cambodia. Hun Sen formally conceded these borders to Hanoi in violation of international law through a series of treaties, the latest in October 10, 2005. Reportedly, Vietnamese people form the majority in Cambodia eastern provinces, such as Svay Rieng and Prey Veng.3


Today, the communist party of Vietnam is faced with a burgeoning population, a lack of natural resources to fuel its economy and enough fertile land on which to grow food to adequately feed its people. In a desperate move to keep its grasp on power and in an attempt to pacify a restless young population, Hanoi is exporting “guest workers” and by further excursion into neighboring countries in order to expand its control over those territories. In 2005, the communist regime exported 500,000 Vietnamese workers overseas to countries such as Malaysia, Singapore, Indonesia, South Korea, and now they are being exported to Cambodia and Laos.


Vietnamese communists continue their policy of neocolonization, nibbling away at Cambodia by annexing sizable portions of its borders, coastlines and islands (e.g., Koh Tral and Krachak Ses) through illegitimate treaties with their puppet regime in Phnom Penh in violation of the1991 Paris Peace Agreement on Cambodia. Their latest scheme is involves flooding three northeastern provinces of Cambodia and the three southeastern provinces of Laos with Vietnamese settlers and exploiting the natural resources there.


Chapters of the Cambodian-Vietnam friendship organizations (United Front for National Construction and defense of Cambodia –UFCDK), a “front” for the Vietnam Fatherland Front, have now been established in all of Cambodia’s cities and provinces4 The UFCDK is comparable to Hanoi’s creation of the National Liberation Front (NLF) during the Vietnam War. The NLF was touted as being the political arm of South Vietnam’s Viet Cong, when in fact it was no more than a façade created for propaganda purposes and owned and operated by Hanoi. “The Vietnam fatherland front and its member organizations constitute the political base of people's power. The front promotes the tradition of national solidarity, strengthens the people's unity of mind in political and spiritual matters….”5


In November 2004, Vietnam cajoled the puppet communist regimes of Laos and Cambodia into signing the “Development Triangle agreement.”6 This agreement allows the Vietnamese to now formalize their expansion through what is historically termed Tay Tién (Westward movement) into the three North Eastern provinces of Stung Trèng, Ratanakiri and Mondolkiri in Cambodia, and into the three South Eastern provinces of Attapeu, Sékong and Saravan in Laos.


The “Development Triangle” is a vast area of high plateaus and virgin forests covering approximately 120,400 square kilometers. With the exception of the provinces in Vietnam where the communist regime has already confiscated the ancestral lands of the Montagnards in the Central Highlands, deforested the area, and relocated several million people there; those provinces in Laos and Cambodia are sparsely populated, mainly with ethnic minorities, but were occupied by the Vietnamese during the Vietnam War.


This “so called development” of these provinces starts with building a “security” road network with the intent to deprive Montagnards fleeing repression in the Central Highlands of Vietnam of sanctuary among their distant relatives in Laos and Cambodia and in the UNHCR camps in Phnom Penh. Although claiming that the roads would increase tourism and commerce in these areas, the real reason is to create easy access for the growing Vietnamese population to migrate to and neo-colonize these provinces in Laos and Cambodia. Already, Vietnamese settlers are flooding Mondulkiri and Ratanakiri provinces in Cambodia occupying lands belonging to the local populations.


The Triangle occupies “an eminently strategic position on the political, economical, social, environmental and ecological levels” for the control of Laos and Cambodia by Hanoi. Japan and China are leading supporters of Vietnam’s expansionism.

Paper presented by Michael Benge at the National Conference 2007 to commemorate and assess “The Paris Peace Agreement” of October 23rd, 1991 (with attached “Final Act of the Paris Conference on Cambodia”). October 20 & 21, 2007.

Mr. Benge is a retired Foreign Service Officer who spent over 16 years in South East Asia, 11 years in Viet Nam, and five years as a Prisoner of the North Vietnamese -- ‘68-73 – in South Vietnam, Cambodia, Laos, and North Vietnam. Mr. Benge is a student of South East Asian politics, is very active in advocating for human rights and religious freedom for the people there, and has written extensively on these subjects. He resides in Falls Church, VA, and can be contacted through email at: Bengemike@aol.com


Literature cited

1Hoang Van Hoan as cited by Moyar, Mark. “Triumph Forsaken.” Cambridge University Press. 2006.

2RSAMH, Fund 89, list 54, document 10. About VWP policy in determination of Indochinese problems and our goals implying from the decisions of the ??IV Congress of the C.P.S.U. (political letter). May 21, 1971, p. 14. as cited in “The Khmer Rouge and the Vietnamese Communists.” http://www.wccpd.org/news/news69.html

3Cambodia’s Border Committee. “Cambodia is becoming more and more Vietnamized.”¶

October 23, 2007. Paris.

4Vietnam News Agency (organ of the communist party). 2004.

5http://park.org/Thailand/MoreAboutAsia/vninfo/vff.html

6Dy Kareth. “The expansionist ‘Development Triangle.’” Published by CFC-CBC, Paris, August 22, 2005.

7NHAN DAN (newspaper organ of the Vietnamese communist party). June 30, 2007.

8Agence Kampuchea Presse. 07/09/06.

9William Pesek. “Corruption in Asia keeps poor from rising.” International Herald Tribune. 30/10/07

10http://www.terradaily.com/reports/Vietnam_Dam_Project_Dooms_Remote_Mountain_Town_999.html

11http://www.ngoforum.org.kh/Environment/Docs/mekong/Abandoned%20Village%20Report%20August%202007.pdf

12http://www.irn.org/programs/vietnam/index.php?id=yalifalls.html


http://www.usip.org/library/pa/cambodia/final_act_10231991.html

Final Act of the Paris Conference on Cambodia

1. Concerned by the tragic conflict and continuing bloodshed in Cambodia, the Paris Conference on Cambodia was convened, at the invitation of the Government of the French Republic, in order to achieve an internationally guaranteed comprehensive settlement which would restore peace to that country. The Conference was held in two sessions, the first from 30 July to 30 August 1989, and the second from 21 to 23 October 1991.

2. The co-Presidents of the Conference were H. E. Mr. Roland Dumas, Minister for Foreign Affairs of the French Republic, and H. E. Mr. Ali Alatas, Minister for Foreign Affairs of the Republic of Indonesia.

3. The following States participated in the Conference: Australia, Brunei Darussalam, Cambodia, Canada, the People's Republic of China, the French Republic, the Republic of India, the Republic of Indonesia, Japan, the Lao People's Democratic Republic, Malaysia, the Republic of the Philippines, the Republic of Singapore, the Kingdom of Thailand, the Union of Soviet Socialist Republics, the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland, the United States of America and the Socialist Republic of Viet Nam.

In addition, the Non-Aligned Movement was represented at the Conference by its current Chairman at each session, namely Zimbabwe at the first session and Yugoslavia at the second session.

4. At the first session of the Conference, Cambodia was represented by the four Cambodian Parties. The Supreme National Council of Cambodia, under the leadership of its President, H.R.H. Prince Norodom Sihanouk, represented Cambodia at the second session of the Conference.

5. The Secretary-General of the United Nations, H.E. Mr. Javier Perez de Cuellar, and his Special Representative, Mr. Rafeeuddin Ahmed, also participated in the Conference.

6. The Conference organized itself into three working committees of the whole, which met throughout the first session of the Conference. The First Committee dealt with military matters, the Second Committee dealt with the question of international guarantees, and the Third Committee with the repatriation of refugees and displaced persons and the eventual reconstruction of Cambodia.

The officers of each committee were as follows:

First Committee
Co-Chairmen:
Mr. C.R. Gharekhan (India)
Mr. Allan Sullivan (Canada)

Rapporteur: Ms. Victoria Sisante-Bataclan (Philippines)

Second Committee
Co-Chairmen:
Mr. Soulivong Phrasithideth (Laos)
Dato' Zainal Abidin Ibrahim (Malaysia)

Rapporteur: Mr. Herve Dejean de la Batie (France)

Third Committee
Co-Chairmen:
Mr. Yukio Imagawa (Japan)
Mr. Robert Merrillees (Australia)

Rapporteur: Colonel Ronachuck Swasdikiat (Thailand)

The Conference also established an Ad Hoc Committee, composed of the representatives of the four Cambodian Parties and chaired by the representatives of the two co-Presidents of the Conference, whose mandate involved matters related to national reconciliation among the Cambodian Parties. The Ad Hoc Committee held several meetings during the first session of the Conference.

The Coordination Committee of the Conference, chaired by the representatives of the two co-Presidents, was established and given responsibility for general coordination of the work of the other four committees. The Coordination Committee met at both the first and second sessions of the Conference. An informal meeting of the Coordination Committee was also held in New York on 21 September 1991.

7. At the conclusion of the first session, the Conference had achieved progress in elaborating a wide variety of elements necessary for the achievement of a comprehensive settlement of the conflict in Cambodia. The Conference noted, however, that it was not yet possible to achieve a comprehensive settlement. It was therefore decided to suspend the Conference on 30 August 1989. However, in doing so, the Conference urged all parties concerned to intensify their efforts to achieve a comprehensive settlement, and asked the co-Presidents to lend their good offices to facilitate these efforts.

8. Following the suspension of the first session of the Conference, the co-Presidents and the Secretary-General of the United Nations undertook extensive consultations, in particular with the five permanent members of the United Nations Security Council, with the Supreme National Council of Cambodia, and with other participants in the Paris Conference. The object of these consultations was to forge agreement on all aspects of a settlement, to ensure that all initiatives to this end were compatible and to enhance the prospects of ending the bloodshed in Cambodia at the earliest possible date. The efforts of the co-Presidents and the Secretary-General paved the way for the reconvening of the Paris Conference on Cambodia.

9. At the inaugural portion of the final meeting of the Paris Conference, on 23 October 1991, the Conference was addressed by H.E. Mr. Francois Mitterrand, President of the French Republic, H.R.H. Prince Norodom Sihanouk, President of the Supreme National Council of Cambodia, and H.E. Mr. Javier Perez de Cuellar, Secretary-General of the United Nations.

10. At the second session, the Conference adopted the following instruments:

1. Agreement on a comprehensive political settlement of the Cambodia conflict, with annexes on the mandate for UNTAC, military matters, elections, repatriation of Cambodian refugees and displaced persons, and the principles for a new Cambodian constitution;

2. Agreement concerning the sovereignty, independence, territorial integrity and inviolability, neutrality and national unity of Cambodia; and

3. Declaration on the rehabilitation and reconstruction of Cambodia


These instruments represent an elaboration of the "Framework for a Comprehensive Political Settlement of the Cambodia Conflict" adopted by the five permanent members of the United Nations Security Council on 28 August 1990, and of elements of the work accomplished at the first session of the Conference. They entail a continuing process of national reconciliation and an enhanced role for the United Nations, thus enabling the Cambodian people to determine their own political future through free and fair elections organized and conducted by the United Nations in a neutral political environment with full respect for the national sovereignty of Cambodia.

11. These instruments, which together form the comprehensive settlement the achievement of which was the objective of the Paris Conference, are being presented for signature to the States participating in the Paris Conference. On behalf of Cambodia, the instruments will be signed by the twelve members of the Supreme National Council of Cambodia, which is the unique legitimate body and source of authority enshrining the sovereignty, independence and unity of Cambodia.

12. The States participating in the Conference call upon the co-Presidents of the Conference to transmit an authentic copy of the comprehensive political settlement instruments to the Secretary-General of the United Nations. The States participating in the Conference request the Secretary General to take the appropriate steps in order to enable consideration of the comprehensive settlement by the United Nations Security Council at the earliest opportunity. They pledge their full cooperation in the fulfilment of this comprehensive settlement and their assistance in its implementation.

Israeli Air Force Set To Attack Iran – Israeli TV
Written by: RT

April 17, 2012
Israel has once again demonstrated its readiness to launch a massive assault on Iran’s nuclear facilities. The Israeli Air Force is geared up and ready to strike as soon as the order is given, a major Israeli TV station reported.

A reporter from Israel’s Channel 10 TV station has spent several weeks interviewing pilots and other military personnel at an Israeli air base. Dozens of pilots are inspired with the prospect of Israel’s first full-scale air campaign in 30 years. Most of the interviewees spoke openly about the “year’s preparations” that are now almost over, as the country heads towards a hot and tense summer.

“Dozens if not more planes” are being prepared to carry out an attack on Iran’s nuclear sites, the reporter Alon Ben-David said. This includes F-15 fighter jets, escort planes and air tankers to refuel the squadron en route to its target.

Unmanned drones are also expected to play a role in the operation. The all-weather fully-automatic UAV Eitan was designed for strategic reconnaissance but reportedly has assault capabilities as well. “This plane can do all that is required of it when the order is given,” one of the pilots said as cited in the report.

When the order is given, the assault will be “short and professional,” pilots say.

Former Mossad chief Meir Dagan warned earlier that, although IAF has the capability to deliver a crushing blow to Iran’s nuclear facilities and wipe out years of research, such an attack would have serious repercussions. He said that such an operation would trigger a war in Gaza – and that in retaliation, Iran would launch hundreds of missiles at Israel.

One of major problem the IAF will be facing is the Russian-made advanced anti-aircraft systems deployed in many countries across the region, including Iran and Syria. Israel’s military personnel are aware that by no means will all of them get home safe from the mission.

Moreover, the pilots had already been told where their families would be moved when the assault begins – proof that attack day is drawing close, as the report mentions.

Israel believes that a nuclear-equipped Iran would pose an existential threat to it. As a result, Israel has repeatedly reiterated its threats to deal with the issue militarily. Defense Minister Ehud Barak even spoke of a three-month deadline for Iran to give up its nuclear ambitions, which ends in mid-summer.

Iran insists that its nuclear program is fully civilian, and any enriched uranium it produces is for medical and research purposes. The Islamic Republic has even said it is ready to make concessions on its nuclear program if the West takes “confidence-building measures” and lifts the crippling sanctions. “We are ready to resolve all issues very quickly and simply,” Iranian Foreign Minister Ali Akbar Salehi said in an interview with the Iranian news agency ISNA.

“It can speed up the process of negotiations, reaching results,” Salehi said, “if there is goodwill.” Iran is currently under four sets of UN sanctions over its nuclear program. The US and EU have also slapped Tehran with their own sets of sanctions, targeting the country’s financial markets and oil industry.

The nuclear talks between Iran and six major world powers resumed on April 14. The latest meeting in Turkey was described as generally successful by the majority of participants, and the next round is scheduled for May 23 in Baghdad. Many consider these talks to be the last chance for a peaceful solution.

ແມ່ນຄວາມເຫັນອັນດຽວກັນ…ໃນສະຖານະການເຊັ່ນນີ້..




--------------------------------------------------------------------------------

De : laosnetworkroom@googlegroups.com [mailto:laosnetworkroom@googlegroups.com] De la part de Bounliane Rajphoumy
Envoyé : mardi 17 avril 2012 21:28
À : laosnetworkroom@googlegroups.com
Objet : Re: Thaksin chantait comme un chat



ຮຽນທ່ານ ກົສດາລີ...



ທ່ານ ທັກສິນ ຫລືໃຜໆກໍຕາມລວມທັງຜູ້ທີ່ ຄົມໃນຝັກ ກໍ່ຕ້ອງຮັກ ນ້ອງສາວ

ໃນສາຍເລືອດຢູ່ແລ້ວ...ເມື່ອເປັນເຊັ້ນນັ້ນ ທ່ານ ທັກສິນ ກໍຄົງບໍ່ຢາກໃຫ້ນ້ອງ

ສາວໂດຍສາຍເລືອດຂອງຕົນເອງ ມາຮັບປະຫວັດສາດຂອງຕົນເອງຊໍ້າຮອຽ

ອີກເດັດຂາດ...



From: loukmahaxay001
To: laosnetworkroom@googlegroups.com
Sent: Tuesday, April 17, 2012 1:01 PM
Subject: RE: Thaksin chantait comme un chat

ທ່ານບຸນລຽນທີ່ນັບຖື..

ຖ້າທ່ານມີນ້ອງສາວເປັນນາຍຍົກແລ້ວ ດັ້ງຍິງຣັກ

ທ່ານຈະເປັນຂູ້ແຂ່ງ ຫລືຈະສະນັບສະນູນຕໍ່ ?

ຜູ້ຂ້າຂໍເປັນ ຄົມໃນຝັກຈະດີກ່ວາ..





De : laosnetworkroom@googlegroups.com [mailto: laosnetworkroom@googlegroups.com ] De la part de Bounliane Rajphoumy
Envoyé : mardi 17 avril 2012 15:04
À : laosnetworkroom@googlegroups.com
Cc : santy khammoung
Objet : Re: Thaksin chantait comme un chat



ຖ້າວ່າ ທ່ານ ທັກສິນ ຝັນຈະກັບຄືນໄປ ມີອໍາ ນາດ (ຫລືມີຊີວິດອັນສງົບສຸຂ) ໃນປະເທດໄທຽອີກ

ຄິີດວ່າ ຄົງຈະຝັນຄ້າງຫລາຍກວ່າ....ແຕ່ ຖ້າຈະກັບໄປ ແບບ ປ່ຽນແປງໃນປະເທດໄທຽແລ້ວ

ຈຶ່ງກັບໄປ ກໍ່ມີຄວາມຫວັງ 50=50....ໝາຍຄວາມວ່າ ຕ້ອງ ເຮັດໃວຂຶ້ນ ຖ້າຊ້າໄປກວ່າໃນເວລານິ້

ທັກສິນ ກໍ່ຈະກາຍເປັນ ນາງ ຊະນີ ຮ້ອງໃຫ້ ຢູ່ປ່າດົງ ແບບຖາວອນ...ກໍ່ອາດເປັນໄດ້...........?????



From: Souy Sengsay
To: laosnetworkroom@googlegroups.com
Sent: Tuesday, April 17, 2012 6:41 AM
Subject: RE: Thaksin chantait comme un chat

Thaksin a le droit de rêver ! Mais son retour au pays ne serait qu'un rêve très lointain !

Date: Tue, 17 Apr 2012 03:40:06 -0700 From: laoherald@yahoo.com.au Subject: Thaksin chantait comme un chat To: laosnetworkroom@googlegroups.com



ທ່ານ ທັກສິນ ຊິນນະວັດ ຕາມທັສສະນະຂອງ ຂ້າພະເຈົ້າ

ຖ້າຈະທຽບກໍຄືຕົ້ນໄມ້ແຄມຝັ່ງບໍ່ຮູ້ວ່າເມື່ອໃດ ຈະຖືກນໍ້າ

ທຳລາຍ ຖ້າເປັນຄົນກໍແມ່ນຄຳພອຍ ຖ້າເປັນໝາ ກໍເປັນໝາຫລາຍເຈັົ້າ ກິນເຂົ້າຫລາຍຮາງ ເພາະວ່າເພິ່ນ

ປະນາມ ຮັຖບານໄທຍ໌ວ່າເປັນ ພວກຂຸນເສິກໄທ ແຕ່ກັບ

ໄປຫາ ຊົ້ນຂີ້ແຮ້ຜເດັດການລາວ communist ແລ້ວ ຜເດັດການ ລ communist + ຂຸນເສິກໄທຍ໌=ມັນຈະອອກເປັນຫຍັງ? ສະນັ້ນ

ການຈະກັບຄືນສູ້ຖິ້ນເດີມຂອງທ່ານອາດເປັນພຽງ

ຄວາມຝັນ ລໍເບິ່ງຕໍ່ໄປ.

ນີ້ ເປັນພຽງການໃຫ້ທັສສະນະ





RE: [freelaos] Thaksin chantait comme un chat

Tuesday, 17 April, 2012 11:06 AM

From:

" kongpakanh RASPHONE "
Add sender to Contacts

To:

freelaos@yahoogroups.com

ທ່ານ ທັກສິນ ຊິນນະວັດ ອະດີດນາຍົກຣັຖມົນຕີ

ຂອງ ປະເທດໄທ ໄດ້ຖືກປັດເຂັ່ຽ ອອກຈາກຕຳແໜ່ງ
ໂດຍ ການຣັຖປະຫານ ຂອງ ຄນະກອງທັບໄທ ນຳໂດຍ
ນາຍພົນ ສົນທິ ບຸນຍະຣັດກຣິນ ໃນວັນທີ 19 ກັນຍາ
2006 .
ພວກຂຸນເສິກໄທ ໂດຍ ການບັນຊາ ຂອງ ນາຍເໜືອຫົວ
ຄິດວ່າ ຈະໄດ້ຈຳກັດ ລົບລ້າງ ແລະ ທຳລາຍ ທັກສິນ ຢ່າງ
ງ່າຍດາຍ .
ແຕ່ ຍ້ອນສະພາບການ ດ້ານການເມືອງ ຂອງ ໂລກ ແລະ
ຂອງ ອາຊີ ໄດ້ຫັນປ່ຽນ ແລະ ທ່ານ ທັກສິນ ບໍ່ພຽງແຕ່ ບໍ່
ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກດ້້ານການເງິນ ແຕ່ ຍັງມີ ຄວາມສາມາດ
ຕ່າວໂຈມຕີ ສັດຕູ ຄືນອີກ .
ການ " ຮ້ອງເພງ Let It be ປະໃຫ້ເປັນໄປ ຫຼື ຊ່າງແມ່ມັນ"
ແມ່ນການປ້ອຍດ່າ ແລະ ສາບແຊ່ງ ພວກເຮັດ ການຣັຖປະຫານ
ແລະ ຜູ້ຊັກໄຍ ຢູ່ ເບື້ອງຫຼັງ .
ຢາກ ຫຼື ບໍ່ຢາກ ທ່ານ ທັກສິນ ຊິນນະວັດ ຈະຕ້ອງໄດ້ກັບຄືນ
ເມືອງໄທ ຢ່າງແນ່ນອນ ໃນອະນາຄົດ ອັນໃກ້ໆນີ້ .
ເມື່ອໄດ້ເບິ່ງ " ສະຖານີໂທລະພາບ ເອເຊັຽ ອັບເດດ " ແລ້ວ
ພວກເຮົາ ຈຶ່ງຈະຮູ້ວ່າ ທ່ານ ທັກສິນ ຊິນນະວັດ ບໍ່ແມ່ນ " ໝູ
ນ້ອຍ " ທີ່ ຈະປີ້ງ ກິນ ງ່າຍໆ . ຄອຍຕິດຕາມເບິ່ງນຳກັນວ່າ ເຫດການ ຈະເປັນໄປຢ່າງໃດ .

http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1334731243&grpid=01&catid=&subcatid=


แฟนๆ โปรดพิจารณา นิวลุค...นางฟ้า มาเรีย ชาราโปว่า (ชมภาพ)

วันที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 14:38:00 น.


มาเรีย ชาราโปว่า นักเทนนิสสาวเซ็กซี่ชาวรัสเซีย เปลี่ยนทรงผมใหม่จากผมยาวเป็นผมสั้น









มาเรีย ชาราโปว่า นักเทนนิสสาวเซ็กซี่ชาวรัสเซีย เปลี่ยนทรงผมใหม่จากผมยาวเป็นผมสั้น



แฟนๆ ลองทัศนากันดูว่าสวยกว่าทรงเก่าหรือไม่?



ปัจจุบันชาราโปว่าวัย 24 ปี เป็นมือวางอันดับ 2 ของโลก และมีรายชื่อเป็นตัวแทนของนักเทนนิสสาวรัสเซียเข้าร่วมแข่งโอลิมปิก ลอนดอนเกมส์กลางปีนี้



ล่าสุด เธอเซ็นสัญญาเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้สินค้าของซัมซุงเป็นระยะเวลา 3 ปี



เธอได้หมั้นกับซาซา วูยาซิซ นักบาสเก็ตบอลชาวสโลวาเนีย ของทีมแอลเอ เลเกอร์ส มีกำหนดจะแต่งงานกันในวันที่ 10 พฤศจิกายนนี้ที่กรุงอิสตันบูล ประเทศตุรกี

http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1334687880&grpid=01&catid=&subcatid=


10 สาวฮอลลีวูดหน้าอกสวยเซ็กซี่ที่สุด ใครกันนะ??? (ชมภาพ)

วันที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 07:33:12 น.

Share213





จริงอยู่ที่สำหรับ วงการฮอลลีวูด การที่ใครจะยืนระยะได้ยาวเป็นดาวระดับแถวหน้าของวงการ ต้องวัดกันที่ฝีมือเป็นหลัก แต่ก็คงปฏิเสธไม่ได้ว่ารูปร่างหน้าตาหรือภาพลักษณ์ก็ยังคงเป็นสิ่งสำคัญ สำหรับอาชีพนักแสดงเสมอ เพราะต่อให้เก่งแค่ไหน แต่ถ้ารูปลักษณ์ไม่ไหวจะเคลียร์ก็คงจะถูกมองข้ามได้ง่ายๆ



นั่นเป็นเหตุผลให้นักแสดงหนุ่มๆ ใฝ่ฝันถึงการมีซิกซ์แพ็ก ส่วนสาวๆ นั้น นอกจากใบหน้าที่ไร้ริ้วรอยแห่งวัย หน้าท้องแบนราบและสะโพกผาย สิ่งที่พวกเธออยากจะเป็นเจ้าของนักหนาก็หนีไม่ "หน้าอก" สวยๆ ชนิดที่ว่าใส่เสื้อผ้าแบบไหนก็สะดุดตาไปหมด



แต่ใครกันล่ะ ที่มีหน้าอกสวยๆ อย่างที่ว่า มติชนออนไลน์ ขอนำเสนอผลการจัดอันดับของ เว็บไซต์ ช็อกกิ้งนิวส์ ดอท คอม ดังนี้

อันดับ 10 ลินด์ซี่ย์ โลฮาน
นักแสดงสาวซ่าของวงการฮอลลีวูดใช้ชีวิตแบบตามใจฉันมากไปหน่อย ทำให้เธอประสบปัญหาเรื่องน้ำหนักเกินบ่อยครั้ง แต่แม้จะต้องลดน้ำหนักถึง 10 กิโลกรัม มันก็ไม่ได้ส่งผลต่อหน้าอกของเธอเลยแม้แต่น้อย "ฉันไม่ค่อยอยากจะพูดเรื่องหน้าอกเท่าไหร่หรอกนะ แต่ก็เอาเถอะ จริงๆ แล้วหน้าอกของฉันมีขนาด 36D"







อันดับ 9 คริสติน่า เฮนดริกส์
นักแสดงสาวจากซีรี่ส์ดังเรื่อง "Mad Men" ไม่เคยเปิดเผยถึงเรื่องขนาดหน้าอกของเธอ แต่คาดกันว่าน่าจะไซซ์38DDD เพราะฉะนั้นอย่าแปลกใจ ถ้าเธอมักจะปรากฎตัวในงานต่างๆ ด้วยชุดเน้นหน้าอกหน้าใจเสมอ "ฉันไม่เคยทำศัลยกรรมหน้าอก ที่คุณเห็นนี่ธรรมชาติล้วนๆ"







อันดับ 8 ซัลม่า ฮาเย็ก
นางเอกสาวตาคม มักได้รับการยกย่องเป็นหนึ่งในนักแสดงที่มีรูปร่างเซ็กซี่มากที่สุด ทั้งที่ไม่ได้รูปร่างสูง เธอไม่เพียงแต่เป็นเจ้าของสะโพกดินระเบิด แต่ยังมีหน้าอกขนาด 36C อีกด้วย







อันดับ 7 โซเฟีย เวอร์การ่า
นักแสดงสาวชาวโคลัมเบียจากเรื่อง "The Smurfs" เคยถูกแนะนำให้ไปศัลยกรรมลดขนาดหน้าอกลง เมื่อครั้งที่เธอเข้าสู่วงการบันเทิงใหม่ๆ แต่เธอปฏิเสธ เพราะเธอเชื่อว่า "แม่บอกว่าพระเจ้าจะลงโทษฉัน ถ้าฉันไปทำศัลยกรรม"



สุดท้าย หน้าอกก็กลายเป็นสิ่งที่ช่วยเสริมให้เธอโดดเด่นไม่แพ้ใคร เมื่อต้องปรากฎตัวในงานใหญ่ๆ







อันดับ 6 เมแกน ฟ็อกซ์
เมแกนมีหน้าอกขนาด 34C ซึ่ง อาจจะดูน้อยไป เมื่อเทียบกับอีกหลายๆคน แต่ต้องไม่ลืมว่าเธอมีรูปร่างผอมบาง ดังนั้น เมื่อเทียบกันแล้ว เมแกนจึงเป็นหนึ่งในนักแสดงสาวที่หน้าอกดึงดูดสายตาเอามากๆ .... ต่อให้จะมีคนเม้าท์ว่ามันเป็นการสวยด้วยแพทย์ก็เถอะ







อันดับ 5 ฮัลล์ เบอร์รี่
นางเอกสาวผิวสวยมักได้รับการยอมรับว่าเป็นตัวแทนของความเซ็กซี่อย่างแท้จริง เพราะเธอไม่ต้องมีผิวขาวใส ไม่ต้องผอมบาง มีกล้ามเนื้อพองาม เรียกว่าเป็นความสวยงามที่ผู้หญิงทุกคนบนโลกเป็นเจ้าของได้ เมื่อรวมกับหน้าอกขนาด 36C ฮัลล์ เบอร์รี่ คือผู้หญิงที่คุณหนุ่มๆจะมองผ่านเลยไปไม่ได้เลย







อันดับ 4 เจนนิเฟอร์ เลิฟ ฮิววิตต์
เจนนิเฟอร์ มีขนาดหน้าอกเท่ากับฮัลล์ เบอร์รี่ พอดีเป๊ะ คือ 36C รูปร่างที่เซ็กซี่ของเจนนิเฟอร์ขัดแย้งกันอย่างสิ้นเชิงกับรอยยิ้มของเธอที่ ดูสดใสเหมือนเด็กๆ ... แต่นั่นยิ่งทำให้เธอเซ็กซี่มากขึ้นไปอีก







อันดับ 3 คิม คาร์ดาเชี่ยน
เถียงกันไม่จบไม่สิ้นว่าหน้าอกขนาด 32DD ของสาวคิมนั้น เป็นมรดกที่แม่ให้มาหรือว่าคุณหมอจัดให้ แต่ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ทั้งหน้าอกและสะโพกของเธอคนนี้ก็กลายเป็นแรงบันดาลใจให้สาวๆ หลายคนลงทุนไปทำศัลยกรรมให้เหมือนกับเธอมาแล้ว







อันดับ 2 เคธี่ เพอร์รี่
เคธี่ เพอร์รี่ อาจไม่ได้มีหน้าอกล้นหลามเหมือนใคร แต่มันก็มากเกินพอเมื่อเทียบกับรูปร่างเล็กๆ ของเธอ แถมประเด็นสำคัญยังอยู่ที่เธอสามารถดูแลให้มันกระชับ ไม่หย่อนคล้อยได้อย่างอย่าน่าฉงน







อันดับ 1 สการ์เล็ตต์ โยฮันส์สัน
เธอคนนี้คือเจ้าของหน้าอกที่สมบูรณ์แบบอย่างแท้จริง หน้าอกขนาด 34DD เสริมให้เธอเซ็กซี่แม้จะใส่เพียงเสื้อยืดธรรมดาๆ และจะยิ่งโดดเด่นเมื่อเธอต้องใส่เสื้อผ้าย้อนยุคอย่างในเรื่อง "The other boleyn girl"











เรื่องดนตรี ศิลปะและความสวยความงาม ถือเป็นเรื่องนานาจิตตัง ต่างคนต่างความคิด





แต่ก็เชื่อว่า 10 อันดับข้างต้นคงจะตรงกับใจของท่านบ้าง ... ไม่มากก็น้อย

เปิดข้อเสนอ "สันติสนทนา" หลังเหตุ "คาร์บอมบ์" ท่ามกลางไฟใต้ระลอกล่าสุด

วันที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 17:12:15 น.

Share13


ในประเทศ

เห ตุระเบิดคาร์บอมบ์ที่ อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา และเทศบาลนครยะลา เมื่อวันที่ 31 มีนาคม แม้ยังไม่เป็นที่ชัดเจนว่า ถูกกระทำขึ้นในนามกลุ่มบุคคลใด เพื่อเรียกร้องอะไร และต้องการนำไปสู่หนทางไหน

แต่ความแน่นอนที่เกิด ขึ้นแล้วคือผลสะเทือนถึงการเมืองส่วนกลางระหว่างฝ่ายค้านและฝ่ายรัฐบาล รวมถึงผลสะเทือนต่ออารมณ์ความรู้สึกของประชาชน

ผู้สื่อข่าวมติชนออ นไลน์ได้พูดคุยกับ "ชัยวัฒน์ สถาอานันท์" ศาสตราจารย์ประจำคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ผู้ทำการศึกษาประเด็นความรุนแรงในพื้นที่ภาคใต้ ถึงแนวทางที่น่าจะเป็น "ทางออก" และหนทางในการอยู่ร่วมกันท่ามกลางสารพัดช่องว่างที่คั่นกลางความเข้าใจซึ่ง กันและกันของหลายฝ่าย

ชัยวัฒน์ กล่าวถึงเหตุการณ์ความรุนแรงในจังหวัดชายแดนภาคใต้ในช่วง 30 ปีที่ผ่านมาว่า สิ่งหนึ่งที่เห็นชัดและมีความสำคัญ คือมีการเปลี่ยนแปลง "รุ่น" ของผู้นำขบวนการ ซึ่งมีผลสำคัญต่อชนิดของความรุนแรงที่เกิดขึ้น

อีก ประเด็นที่น่าจะมีการเปลี่ยนแปลงคือ วิถีในการต่อสู้ ซึ่งคงไม่เหมือนสมัยก่อน หลายคนสงสัยว่า การต่อสู้ในจังหวัดชายแดนภาคใต้สมัยนี้ ทำไมไม่เห็นเลยว่าข้อเรียกร้องของกลุ่มผู้ก่อการคืออะไร

มีนัก วิชาการฝรั่งบอกว่า ขณะนี้รัฐไทยกำลังต่อสู้กับปีศาจ ไล่ตามเงาโดยไม่รู้ว่าใครเป็นใคร แต่ฝ่ายรัฐก็บอกว่าตนเองรู้ว่ากลุ่มนี้คือ "บีอาร์เอ็น โค-ออดิเนต"

"แต่ ถึงแม้รัฐจะรู้ว่าคนกลุ่มนี้เป็นผู้ก่อการ ประเด็นก็คือ วิธีที่พวกเขาสัมพันธ์กันก็คงไม่เหมือนเดิม มีการคลี่คลายของขบวนการ ซึ่งมีลักษณะเป็นเครือข่ายไม่มีแกนกลาง ฉะนั้น โอกาสในการทำงานจึงทำได้เยอะ"



นักวิชาการด้านรัฐศาสตร์กล่าวต่อว่า วิธีแบ่งประเภทผู้ก่อการร้ายอีกแบบหนึ่ง ก็คือ การแบ่งออกเป็น "ขบวนการที่ปรากฏ" และ "ไม่ปรากฏ"

ขบวน การที่ปรากฏมีตัวแทนที่เห็นภาพเห็นเสียงอยู่ในโลกไซเบอร์ แต่ขบวนการที่ไม่ปรากฏ จะเห็นแต่เงา ไม่รู้อยู่ไหน และเพราะไม่รู้จะติดต่อกับคนกลุ่มหลังได้อย่างไร เราจึงต้องติดต่อกับคนที่เห็นภาพเห็นเสียง

"ถามว่าคนกลุ่มแรกที่ ปรากฏตัวเป็นตัวแทนของทั้งหมดจริงหรือเปล่า อาจจะไม่ใช่ก็ได้ เพราะเขาอาจจะไม่สามารถคุมเหตุการณ์ความรุนแรงในพื้นที่ได้จริง"

อย่าง ไรก็ตาม ชัยวัฒน์ย้ำว่า เมื่อกลุ่มก่อการแบ่งแยกดินแดนกับรัฐต่อสู้กันนั้น จริงๆ แล้วรัฐมักเป็นฝ่ายได้เปรียบ เพราะกลุ่มผู้ใช้ความรุนแรงต่อต้านรัฐจะแพ้รัฐอยู่อย่างหนึ่ง นั่นคือส่วนใหญ่แล้ว รัฐเป็นอมตะ แต่กลุ่มแบ่งแยกดินแดนไม่เป็นอมตะ จนไม่สามารถกระทำการได้สำเร็จ

"ของพวกนี้ เมื่อไม่ประสบความสำเร็จ ก็ต้องเพิ่มขีดความน่าสนใจของกรณีความรุนแรงที่ใช้ เพราะกรณีความรุนแรงที่เกิดก่อนหน้านี้ ยิงที่สวนยางพารา ยิงคนบนมอเตอร์ไซค์ ยิงคนที่ไปกรีดยาง อันนี้เกิดขึ้นแทบทุกวัน ปัญหาของการใช้ความรุนแรงเกือบทุกวัน คือ ความเป็นปกติของความรุนแรง พอเป็นอย่างนั้น พลังของตัวความรุนแรงที่เขาอยากจะสื่อจึงลดลง จึงต้องเพิ่มขีด ฉะนั้น จึงเกิดเหตุระเบิดที่หาดใหญ่ โรงแรมลี กาเดนส์ ยะลา และปัตตานี 3 จุด"



นักวิชาการผู้นี้กล่าวถึงเหตุการณ์ ความรุนแรงระลอกล่าสุดในชายแดนใต้ว่า คณะกรรมการยุทธศาสตร์สันติวิธีเคยทำรายงานเสนอสาธารณชนเมื่อปีที่แล้ว โดยคาดคะเนไว้ล่วงหน้าว่า เส้นกราฟความรุนแรงจะผงกหัวขึ้น และการใช้ระเบิดก็จะซับซ้อนมากขึ้น

"การใช้ระเบิดรถยนต์แบบนี้ ผมคิดว่าเริ่มต้นตั้งแต่ที่ปัตตานี เมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ อย่างไรก็ตาม เหตุการณ์ล่าสุด ก็มีข้อเสี่ยงกลับไปยังฝ่ายผู้ก่อการเอง เพราะผู้ติดตามข่าวไม่ว่าจะเป็นชาติอะไร ศาสนาอะไร ก็ทนไม่ได้ ที่เห็นเหยื่อความรุนแรง โดยเฉพาะเด็กเกือบร้อยและคนบาดเจ็บจำนวนมาก ฉะนั้น เกิดผลลบต่อขบวนการนี้เพิ่มขึ้น

"ส่วนคำถามว่า สังคมควรทำอย่างไร ก็มี 2 ทางคือ 1) รอให้ความรุนแรงหนักไปอีกหรือความรุนแรงไม่หนักขนาดนี้ แต่เกิดขึ้นซ้ำๆ คนล้มลงเหมือนใบไม้ร่วง หรือ 2) ลองคิดวิธีที่จะทำให้เรื่องนี้ เป็นปัญหาทางการเมือง เพื่อพูดคุยประเด็นทางการเมือง ซึ่งเป็นที่มาของข้อเสนอ? สันติสนทนา? เพื่อให้ทราบว่า ผู้ก่อการคิดอะไร

"คาด ว่าผู้ก่อการเองก็มีอยู่หลายส่วน และในขบวนการผู้ก่อการเอง ก็คงมีบางส่วนที่ไม่เห็นด้วยกับวิธีการใช้ความรุนแรง ปัญหาภาคใต้อาจจะไม่ได้มีเพียงกลุ่มแบ่งแยกดินแดน เพราะคงมีกลุ่มมากกว่านั้น

"แต่จากข้อศึกษาหลายแห่งในโลกนี้ พบว่า การพยายามใช้ความรุนแรงของหลายกลุ่มที่พยายามจะแบ่งแยกดินแดนจะไม่บรรลุเป้า หมาย ทีนี้ สมมุติถ้าคิดเรื่องการบรรลุเป้าหมาย ผมก็ไม่รู้เขา (ผู้ก่อการ) มีโครงการทางการเมืองไหม สมมุติถ้าแยกดินแดนแล้วหน้าตาเป็นยังไง จะสัมพันธ์กับรัฐไทยบางลักษณะได้ไหม หรืออยู่ในรัฐไทยอย่างไร

"ของ พวกนี้เป็นประเด็นที่น่าจะลองพูดคุยสนทนากัน ไม่เฉพาะคนฝั่งรัฐหรือฝั่งกลางๆ แต่น่าจะได้คุยด้วยว่า เขา (ผู้ก่อการ) คิดอะไรเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ แล้วผลของ "สันติสนทนา" ประการหนึ่ง น่าจะสอดคล้องกับความเป็นจริงที่ว่า เราควรคิดถึงคนเหล่านี้ (ผู้ก่อการ) ในฐานะคนที่ไม่ได้เป็นเนื้อเดียวกัน

"ฉะนั้น การเสนอ? สันติสนทนา? จึงเป็นทางออก เพื่อให้เห็นว่า แม้แต่คนในขบวนการก่อการเอง ก็อาจจะมีความเห็นที่หลากหลาย แล้วทำให้ฝ่ายที่ใช้ความรุนแรงเป็นคำตอบ อาจจะไม่แข็งแรงเหมือนเดิม"



ศาสตราจารย์แห่งมหาวิทยาลัยธรรม ศาสตร์ กล่าวปิดท้ายว่า ไม่ว่ากลุ่มผู้ก่อการจะคิดอะไร แต่ข้อเท็จจริงคือ ในยุคปัจจุบัน ฝ่ายรัฐมักจะชนะในกรณีแบ่งแยกดินแดนต่างๆ ทั่วโลก

ส่วน ปัญหาว่าจะ "สันติสนทนา" กับใครนั้น สิ่งที่เขาเสนอว่าควรมีคือความเป็นเอกภาพทางนโยบาย แต่ตัวสันติสนทนาควรปล่อยให้เกิดโอกาสพูดคุยจากหลายช่องทาง ซึ่งจะแก้ปัญหาที่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ผบ.ทบ. เกรงว่ารัฐบาลอาจจะไปสนทนาเฉพาะกลุ่ม ทำให้กลุ่มอื่นไม่พอใจได้

"ในขณะที่เราเองก็ไม่รู้กลุ่มก่อการใดมีพลังแค่ไหน การเปิดให้มีการสนทนาได้หลายช่องจะทำให้ลดปัญหาได้บ้างในระยะยาว"

Vietnamese President Ho Chi Minh memorial complex built in Laos

(KP L/VNA) - Construction of a memorial complex to President Ho Chi Minh began in Xiangvang village, Nongbouk district, in Khammouane province of Laos on April 18.

The event was jointly held by Ho Chi Minh Museum of Vietnam and Kaysone Phomvihan Museum of Laos.

Speaking at the ground-breaking ceremony, Director of Ho Chi Minh Museum Chu Duc Tinh said the complex will be built on an area of 1.5 hectares at a cost of 35 billion VND as non-refundable aid from the Vietnamese Government.

It includes a memorial house and a house introducing the revolutionary life of President Ho Chi Minh as well as his impact on the Vietnam-Laos special relations.

The complex is expected to be completed within a year to mark the 122nd anniversary of the birthday of President Ho Chi Minh (May 19) and Vietnam -Laos Friendship Year in 2012, Tinh said.

Souvandi Sisavath, who is in charge of the Kaysone Phomvihan Museum , said the complex will hold historical and political significance, and highlight the special cultural identities of the two countries.

The beloved President, who founded the Indochinese Communist Party, the precursor of the Lao People�s Revolutionary Party, established and fostered the special relations and comprehensive cooperation between the two Parties, States and people, he said.

The complex is built on land where President Ho used to live and work, Souvandi Sisavath said, noting that it manifests boundless gratefulness to the President, who dedicated his life to the revolutionary cause of the two countries.

Champassack calls for almost 100 billion kip for road repair

By Vinnaly

(KPL 20.04.2012) The authorities of Champassack province has called for 98 billion kip for the renovation of bridge and road hit by severe flooding and landslide removal.

More than 300 million kip fund is now an urgent request for repairing the damaged roads.

A senior staff of Champassack Public Works and Transport Service, Mr. Phitsahong Phoummavongsa said Champassack province was hit by tropical storm Nork Tene between July and August, triggering flash flood.

Over 80 roads in 10 districts have been reportedly broken caused by severe flooding.

The worst-hit districts are Paksong with more than 100 km long, following by Soukhouma with the stretch of 70 km, five bridges.

The budget for road and Mekong embankment renovation cost 98 billion kip, Mr Phitsahong said.

He added that many roads in Parkse municipality have been broken.

ຂ່າວພາຍໃນປະເທດ

ຮອງນາຍົກລັດຖະມົນຕີເຄື່ອນໄຫວພົບປະຄົນໄທເຊື້ອສາຍລາວ

*( ຂປລ 20.04.2012) ວັນທີ 14 ເມສາ 2012, ພະນະທ່ານ ດຣ. ທອງລຸນ ສີສຸລິດ, ຮອງນາຍົກລັດຖະມົນຕີ, ລັດຖະມົນຕີວ່າການກະຊວງການຕ່າງປະເທດ ແລະ ຄະນະ ໄດ້ເຄື່ອນໄຫວຢ້ຽມຢາມ ແລະ ຊາວໄທເຊື້ອສາຍລາວ ຢູ່ວັດໂບດເຂດຊຸມຊົນຕໍາບົນບ້ານເລືອກ, ອໍາເພີໂພທາຣາມຈັງຫວັດຣາຊະບູຣີ ປະເທດໄທ ໃນໂອ ກາດທີ່ທ່ານໄປຮ່ວມບຸນປີໃໝ່ລາວ ທີ່ສະຖານທູດ ລາວ ຢູ່ບາງກອກ.

ໃນໂອກາດຢ້ຽມຢາມ, ພະນະທ່ານ ທອງລຸນ ສີສຸລິດ ພ້ອມດ້ວຍຄະນະ ໄດ້ຮັບການຕ້ອນຮັບຢ່າງອົບອຸ່ນຈາກຄະນະນໍາຈັງຫວັດຣາຊະບູຣີ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນ ຮອງຜູ້ວ່າລາຊະການຈັງຫວັດ, ນາຍອໍາເພີໂພທາຣາມ, ພະອາຈານຂຽນ, ເຈົ້າອາວາດວັດໂບດ ແລະ ປະຊາຊົນເຂດ ດັ່ງກ່າວ ທີ່ພ້ອມພຽງກັນມາລໍຖ້າຕ້ອນ ຮັບຢ່າງຫລວງຫລາຍ ດ້ວຍຄວາມອົງອຸ່ນຕື່ນຕັນໃຈ ແລະ ສະໜິດສະໜົມຮັກແພງກັນທີ່ສຸດ.

ໃນໂອກາດດຽວກັນ ປະຊາຊົນເຊື້ອສາຍລາວວຽງຈັນ ໄດ້ພ້ອມກັນຈັດບາສີສູ່ຂວັນໃຫ້ ແກ່ ພະນະທ່ານ ທອງລຸນ ສີສຸລິດ ພ້ອມດ້ວຍພັນລະຍາ ແລະ ຄະນະ ຕາມຮີດຄອງປະ ເພນີ. ຖືໂອກາດດັ່ງກ່າວ, ທ່ານຮອງນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ດຣ. ທອງລຸນ ສີສຸລິດ ຍັງໄດ້ໃຫ້ກຽດໂອ້ລົມບາງຕອນສໍາຄັນວ່າ: “ ລາວ ແລະ ໄທ ເປັນບ້ານໃກ້ເຮືອນຄຽງທີ່ມີພາສາປາກ ເວົ້າທີ່ຄ້າຍຄືກັນ. ປະການສໍາຄັນແມ່ນປະຊາຊົນສອງຊາດ ມີຄວາມຮັກແພງກັນຖານຍາດພີ່ນ້ອງ, ມີການພົວພັນ ໄປມາຫາສູ່ກັນ. ປະຫວັດສາດໄດ້ບົ່ງບອກວ່າພວກເຮົາອົບພະຍົບໄປມາ ຫາສູ່ເຊິ່ງກັນ ແລະ ກັນນັ້ນຖືເປັນປະຫວັດສາດໄປແລ້ວ, ມາຮອດເວລານີ້ລາວ-ໄທ ໄດ້ມີການກໍານົດເຂດແດນກັນ, ແຕ່ເປັນການກໍານົດເຂດແດນທາງພູມີສາດເທົ່ານັ້ນ, ຂໍໃຫ້ລາວ-ໄທຢ່າໃຫ້ມີພົມແດນທາງດ້ານຈິດໃຈ, ໃຫ້ມີຄວາມສໍາພັນ ຄວາມສະໝານສາມັກຄີ ແລະ ນໍ້າໃຈ ຊ່ວຍເຫລືອເຊິ່ງກັນ ແລະ ກັນ. ຂໍໃຫ້ຈັງຫວັດຣາຊະບູຣີ ກໍຄືອໍາເພີໂພທາຣາມມີກົນໄກໃດໜຶ່ງເພື່ອເຊື່ອມສໍາພັນ ສາມັກຄີກັບເມືອງໃດເມືອງຫນຶ່ງຂອງລາວ ເພື່ອໃຫ້ມີການໄປມາຫາສູ່ແລກປ່ຽນກັນ. ຄວາມປາຖະໜາແມ່ນຕ້ອງການ ໃຫ້ຄົນຮຸ່ນໜຸ່ມນ້ອຍໄດ້ໄປຮູ້ປະເທດ ລາວ, ຮຽນຮູ້ ວັດທະນະທໍາຮີດຄອງປະເພນີ.

ສາທາລະນະລັດ ປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນລາວ ຫາກໍມີອາຍຸ 36 ປີ ເຊິ່ງຖືວ່າຍັງໜຸ່ມນ້ອຍຫລາຍ, ການພັດທະນາແມ່ນຫາກໍ່ເລີ່ມຕົ້ນລັດຖະບານມີ ຄວາມພະຍາຍາມ ໃນການປົກປັກຮັກຄວາມສະຫງົບຮຽບຮ້ອຍ, ສົ່ງເສີມໃຫ້ທຸກພາກສ່ວນ, ທຸກຊັ້ນຄົນໃນສັງຄົມ ໄດ້ປະກອບສ່ວນສ້າງສາພັດທະນາບ້ານ ເມືອງ, ແຕ່ພວກເຮົາຈະສາມາດເຮັດໃຫ້ປະເທດຊາດ ຮັ່ງມີ ເຂັ້ມແຂງໄດ້ນັ້ນກໍບໍ່ສາມາດ ປາສະຈາກການຊ່ວຍເຫລືອຈາກປະເທດເພື່ອນບ້ານບໍ່ໄດ້. ການ ຊ່ວຍເຫລືອຂອງປະເທດໄທຕໍ່ລາວມີຫລາຍໂຄງການ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນຂົວຂ້າມແມ່ນໍ້າຂອງ ເຊິ່ງມາຮອດ ປັດຈຸບັນມີ 4 ແຫ່ງ ແລະ ພວມຈະເກີດຂຶ້ນ ອີກ ຫລາຍບ່ອນ. ປະເທດລາວ ສົ່ງໄຟຟ້າຂາຍໃຫ້ໄທ, ໄທສົ່ງສິນຄ້າອື່ນໆໃຫ້ແກ່ລາວ. ຂໍໃຫ້ພີ່ນ້ອງຕໍາບົນບ້ານເລືອກອໍາເພີໂພທາຣາມ ຈົ່ງພ້ອມກັນຮັກສາສິ່ງ ທີ່ເປັນເອກະລັກຮັກສາຮີດຄອງປະເພນີ-ການນຸ່ງຖື-ພາສາປາກເວົ້າເອົາໄວ້ສືບຕໍ່ໄປ, ເມື່ອປະຊາຊົນຢູ່ປະເທດລາວ ໄດ້ຮັບຂ່າວ ເຂົາເຈົ້າຄົງຈະດີໃຈເຊັ່ນ ດຽວກັນ ”.

ໃນໂອກາດດັ່ງກ່າວນີ້, ທ່ານຮອງນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ຍັງໄດ້ມອບແບບຮຽນພາສາລາວ ໃຫ້ແກ່ຄູໂຮງຮຽນປະຖົມ ເຂດຊຸມຊົນວັດໂບດ ເພື່ອນໍາໃຊ້ເຂົ້າໃນ ການສິດສອນຮໍ່າຮຽນ ເຊິ່ງ ໂຮງຮຽນດັ່ງກ່າວ ໄດ້ຈັດສອນພາສາລາວທຸກໆວັນສຸກ. ສ່ວນຢູ່ວັດໂບດແຫ່ງດັ່ງກ່າວນີ້ ກໍຈັດ ໃຫ້ມີການນຸ່ງຖືແບບລາວ ແລະ ເວົ້າພາສາລາວ ໃນທຸກທ້າຍອາທິດ.

ຕອນຄໍ່າຂອງວັນດຽວກັນຢູ່ທີ່ວັດໂບດ ກໍໄດ້ມີການສະແດງຂອງຄະນະສິລະປະກອງທັບ, ການສະແດງກາຍະສິນຂອງຄະນະກາຍະສິນສູນກາງ, ການສະ ແດງແບບອາພອນລາວ ຢ່າງມ່ວນ ຊື່ນເຊິ່ງໄດ້ສ້າງຄວາມປະທັບໃຈ ແລະ ໄດ້ຮັບຄວາມຊົມເຊີຍທີ່ສຸດຈາກພີ່ນ້ອງປະຊາຊົນ ທີ່ເຂົ້າຮ່ວມຊົມ. ຫລາຍຄົນໄດ້ ສະແດງຄວາມຮູ້ສຶກຕື່ນຕັນໃຈທີ່ໄດ້ເຫັນຄວາມສວຍງາມ ແລະ ຄວາມເປັນ ເອກະລັກທາງດ້ານວັດທະນະທໍາ ແລະ ຮີດຄອງປະເພນີອັນດີງາມຂອງລາວ ເຮົາທີ່ໄດ້ສະແດງອອກ ໃນບົດຟ້ອນ, ການນຸ່ງຖື ແລະ ກອນລໍາສືບຕໍ່ກັນມາຫລາຍໆເຊັ່ນຄົນ, ເຖິງຂັ້ນເວົ້າອອກມາວ່າ:“ ຊີວິດນີ້, ຕາຍໄປຄົງນອນຕາຫລັບ”.

ກັບສາລະບານ

Nine men arrested with 371 kilos of explosives at Lao border
Last Updated: Thursday, April 20, 2012 02:20:00


Nine men are escorted by central Vietnam police with illegal explosives they had smuggled from Laos

Nine men were arrested by police in the central province of Quang Binh on Tuesday as they were smuggling explosives into Vietnam through the Laos border.
Nine sacks of explosives weighing 371 kilograms were seized near the border in Bo Trach District.
The men, all locals between 26 and 45 years of age, said they had crossed the border into Laos early this month to bring the explosives to Vietnam.
The case is being investigated further.

   
Best Regards,

specom

Bonjour M. Xaysana,



Je suis tout-à-fait sceptique sur la cérémonie religieuse de repentante concernant Phrakéo
Morakot commises, selon lui même, par M. Thaksin dans sa vie précédente. A mon avis,
ce n'est qu'un prétexte pour cacher les enjeux économiques probables de sa visite au Laos les
11 - 12 - 13 avril qui est le projet de TGV sino-lao que l'on n'a plus entendu parler depuis un
certain temps.

Premièrement, les négociations lao-sino trainent en longueur parce que les Chinois demandent
de plus la concession de 2 k.m. de terrain de chaque côté de la voie longue plus de 400 k.m.
que les Laotiens, jusque là, n'ont pas voulu accepter.


C'est la raison pour laquelle on n'a plus entendu parler de l'avancement de la construction de la voie
debuté depuis le début de l'année. Je crois qu'elle a été suspendue jusqu'à l'aboutissement des négociations

en cours.


Deuxièmement, le nouveau gouvernement thailandais dirigé de façade par Melle Yingluck Shinawatra,

soeur de Thaksin, a accordé les priorités aux projets de TGV Bangkok - Chiengmai et Bangkok - Khorat.


Personnellement, je me pose la question pourquoi la ligne du Nord-Est s'arrête tout simplement à Khorat et
n'est pas prolongée jusqu'à Nongkhai. Alors qu'elle a été la même ligne depuis plusieurs décennies.


Donc le projet de TGV thailandais ne correspond pas à celui des Chinois voulant se servir de la ligne

sino-laotienne liée à la ligne thailandais à Nongkhai pour acheminer leurs marchandises jusqu' à la

Mailaisie et Singapour.


Je pense que c'est là le principal enjeu de la venue de M. Thaksin à VTE dont les Laotiens espèrent
qu'il convaincra sa soeur de modifier le projet de TGV en faveur du Laos.


Si les deux côtés parviennent à des objectifs voulus par les Laotiens, l'un des obstacles de la ligne

sino-lao sera levé. Il ne restera plus que l'autre que les Laotiens doivent négocier directement
avec les Chinois. On verra bien ce que résultera de ces négociations.


Voila, M. Xaysana, les enjeux principaux de la venue de M. Thaksin à VTE...Par contre, la cérémonie
religieuse de repentante de sa part à propos de Phrakéo Morakot ne sera que la façade à tromper les esprits
faibles.


Je crois fort bien que même si M. Thaksin pouvait rentrer en Thailande et diriger le pays de l'intérieur, le sacré
Phrakéo ne sera pas rendu au Laos. Thaksin oubliera vite la cérémonie de sa repentante à VTE.


Pour votre information, je tiens à vous rappeler de façon brève l'histoire lao-siamoise.
Le roi siamois règnant à l'époque où Phrakéo avait été emmené à Bangkok s'appelait
"Phrachao Taksin Maharaj" ou (Taksin Le Grand) qui venait de libérer son pays, dont la capitale était Ayudhya,
de l'occupation birmane....

Fort de sa victoire contre les Birmans, alors il en profitait pour lancer avec succès ses forces victorieuses à la
conquête du Cambodge, du Lanexang divisé et affabli en trois royaumes hostiles les uns contre les autres:

Luang Phrabang, Vientiane et Champassack.


Rien ne pouvait arrêter la montée en force de ses armées. Après le Camboge et le Lanexang, ses forces

continuaient à aller encore plus loin au Nord pour conquérir le Lanna dont la capitale était Chiengmai.



Je crois que la ressemblance des noms "Taksin" et "Thaksin" a donnée une idée trompeuse à l'ancien PM
thailandais selon laquelle il est la réincarnation de "Phrachao Taksin Maharaj".....Il va faire semblant de
reconnaître ses erreurs dans le passé concernant Phrakéo Morakot lors de sa venue à VTE cette fois.
Seuls le esprits faibles peuvent y croire facilement.

Voila, M. Xaysana, mon analyse sur la venue de M. Thaksin à VTE mercredi prochain. Je sais bien que cela

ne pourra jamais vous convaincre, car votre esprit est fort bien concentré sur le rêve de la réunion du Laos actuel
et le Phak Issan, ce qui n'est pas du tout dans mon esprit.

Toutes les priorités des priorités pour moi c'est de développer le Laos actuel pour hisser son niveau de
développement proche de celui des voisins de l'ASEAN.


Si l'on perd le temps à songer à la reconquête de Phak Issan, du Yunnan dans le Sud de la Chine, de Muong Thèng
(Dien Bien Phu), de l'Etat Shan en Birmanie ou de l'Assam en Inde on ne finira que par se faire écraser en miettes
car une petite fourmi ne s'engage jamais dans une grande guerre contre des grands éléphants.


Vous m'avez parlé du boukin "Si Souphanouvong réincarnait" dans lequel la reconquête de Phak Issan est abordé.
A mon avis, il s'agit de l'ancien projet de l'époque de la guerre froide du prince rouge. Même si Souphanouvong vivait
encore aujourd'hui il ne parlerait plus jamais de cet ancien projet bien révolu à nos jours.


Cordialement vôtre
Settha

http://www.lannaworld.com/cgi/lannaboard/reply_topic.php?id=41009

อึ้ง หนุ่มเวียดนาม"ปลื้ม"ได้เป็น"เจ้าของเมืองสหรัฐ"หลังประมูลชนะ มูลค่า 27 ล้านบ.

วันที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 13:00:44 น.

Share




ดอน แซมมอนส์ เจ้าของเมือง



สำนักข่าวต่างประเทศรายงานเมื่อวันที่ 22 เม.ย.ว่า หนุ่มนิรนามเวียดนามรายหนึ่งเป็นผู้ชนะการประมูลเมืองบูฟอร์ด ในรัฐไวออมมิ่ง ซึ่งมีประชากรเพียง 1 คน โดยชนะประมูลที่ราคา 900,000 ดอลลาร์สหรัฐ (ราว 27 ล้านบาท) เหนือผู้ประมูลคู่แข่งจาก 46 ประเทศ จากการประมูลทางออนไลน์ที่ใช้เวลา 11 นาที ครอบครองเมืองดังกล่าวที่ครอบคลุมพื้นที่ 4 เฮคเตอร์ ประกอบด้วยห้างสะดวกซื้อ สถานีแก๊ส โดยภายหลังการประมูล หนุ่มรายนี้ได้เดินทางมาชมเมืองดังกล่าว พร้อมทั้งกล่าวชื่นชมว่า การเป็นเจ้าของเมืองในสหรฐถือเป็นความฝันที่เป็นจริงของเขา







รายงานระบุว่า เมืองดังกล่าวเดิมมีนายดอน แซมมอนส์ เป็นเจ้าของ โดยอาศัยอยู่กับภรรยา ตั้งแต่ปี 1980 และ 6 ปีหลังจากภรรยาตาย เขาตัดสินใจประกาศขายเมืองแห่งนี้ ระบุข้อความโฆษณาผ่านทางอินเตอร์เนทว่า เมืองนี้เป็นเมืองเล็กที่สุดของสหรัฐ และถูกตั้งชื่อว่า"จอห์น บูฟอร์ด"ตามชื่อนายพลสหรัฐในช่วงสงครามกลางเมือง โดยเขาต้องการจะย้ายไปอยู่ในเมืองโคโลราโด้กับลูกชาย


ด้านเจ้าของเว็บไซต์ประมูลแห่งนี้บอกว่า การประมูลดังกล่าวได้รับปฎิกิริยาตอบรับจากทั่วโลกสูงมาก เพราะต้องการจับจองเป็นเจ้าของเมืองดังกล่าวในสหรัฐ

และโดยเฉพาะ บิ๊กหรุ่น พล.ร.อ.สุรศักดิ์ หรุ่นเริงรมย์ ผบ.ทร. ที่เป็นที่ประทับใจของนายกฯ ปู ที่รักทหารเรือถึงขั้น ขอตุ๊กตาทหารเรือมาไว้เป็นที่ระลึก

จนมีการวิจารณ์กันว่า พล.อ.ประยุทธ์ มีท่าทีอ่อนลงมาก ไม่ได้ต่อต้านการนิรโทษกรรม นอกเสียจากแนะให้ยึดหลักกฎหมายและให้หยุดทะเลาะกัน ยิ่งเมื่อ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ดูแลไม่ให้มีการแทรกแซงกองทัพ บิ๊กตู่ ก็แฮปปี้ ส่วน บิ๊กโอ๋ พล.อ.อ.สุกำพล สุวรรณทัต รมว.กลาโหม ที่ว่าแรง ก็ต้องเบาลง

จึงทำให้บรรยากาศระหว่างกองทัพกับรัฐบาลดีขึ้น รวมแม้แต่ระหว่าง พล.อ.อ.สุกำพล กับ ผบ.เหล่าทัพ ที่มีความคุ้นเคยและเป็นพี่น้องกันมากขึ้น ที่คาดกันว่า หลังจากไปทำ "ศึกเหมาไถ" ในการไปเยือนจีน 25-28 เมษายนนี้เพื่อกระชับสัมพันธ์ทางทหารและคานอำนาจสหรัฐอเมริกา แบบพร้อมหน้าคณะใหญ่ ทั้ง ปลัดกลาโหม ผบ.สส. และ ผบ. 3 เหล่าทัพ แล้ว พวกเขาจะยิ่งใกล้ชิดกันมากขึ้น

ส่วนกับ ป๋าเปรม พล.อ.เปรม ติณสูลานนท์ ประธานองคมนตรีและรัฐบุรุษ นั้น น.ส.ยิ่งลักษณ์ ก็ก้าวหน้า ทำให้ป๋าเปรม อ่อนลง และดูแสนจะเอ็นดูเธอ แต่หาใช่เพราะมีข่าวที่ว่า หน้าตาเธอละม้ายน้องสาวของป๋าเปรม ตามที่พระราชปัญญาโมลี แห่งลำพูน ทักทายไม่

แต่ทว่า เป็นเพราะความอ่อนน้อม ใสซื่อ ไม่มีจริตจะก้าน ที่สำคัญดูจริงใจ ของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ จนทำให้ป๋าลืมไปว่า การเข้าหาป๋านี้ เพราะเป็นไปตามแผนของใคร

เพราะความจริงแล้ว ป๋าเปรม ไม่เคยนึกหรือเปรยเรื่องที่ว่า น.ส.ยิ่งลักษณ์ หน้าเหมือนน้องสาวซึ่งเสียชีวิตไปนานมากแล้ว เพราะนึกไม่ออกเลยว่า ถ้า ป๋าเปรม คิดว่า ตัวเองหน้าเหลี่ยมคล้ายคนชื่อทักษิณ ด้วยนั้นป๋าจะยอมรับตัวเองได้หรือไม่

มีแต่ป๋าจะพูดเสมอว่า "นายกฯ ยิ่งลักษณ์ นี่ ยิ่งดูๆ ไป หน้ายิ่งเหมือนพี่ชายเค้ามากนะ" ที่ทำให้คนใกล้ชิดตีความว่า กลายเป็นอุปสรรคที่ทำให้ป๋าเปรม ไม่อาจเผลอใจรักและเอ็นดูนายกฯ หญิงคนเมืองคนนี้ได้หมดหัวใจ มีแต่ความเอ็นดู อย่างลูกหลาน และให้เกียรติในฐานะนายกฯ หญิงเท่านั้น

ต่อให้เมื่อช่วงสงกรานต์ พ.ต.ท.ทักษิณ จะอวยพรผ่านสื่อ มาถึงป๋าเปรม ว่า "จริงๆ แล้ว ป๋าเปรมเป็นผู้ใหญ่ที่ผมเคารพรักท่าน ตอนที่อยู่ไปกราบเคารพท่านเป็นประจำ ปีนี้ท่านอายุมากแต่ท่านยังแข็งแรง ยังอิจฉา ถ้าผมอายุน้อยกว่าท่านหน่อย จะแข็งแรงเท่าท่านหรือไม่ สุขภาพดีมาก ก็ฝากกราบความปรารถนาดีให้ท่านสุขภาพท่านดีต่อไป เพราะสุขภาพท่านดีมาก ทั้งสุขภาพกายและจิต เป็นการรักษาสุขภาพที่เราน่าเอาอย่าง" ก็ตาม

แต่ ป๋าเปรม ก็ไม่เคยลืมว่า พ.ต.ท.ทักษิณ เคยทำกับป๋า และพาดพิงป๋าไว้อย่างไร ตั้งแต่เป็นนายกรัฐมนตรี ทั้งคำว่า "ผู้มีบารมีนอกรัฐธรรมนูญ" "มือที่มองไม่เห็น" จนถึงหลังการรัฐประหาร 19 กันยายน 2549

จนในโลกออนไลน์ โซเชียลมีเดีย มีการขุดเอาคลิป พ.ต.ท.ทักษิณ กล่าวพาดพิงป๋าเปรม กับคนไทยในออสเตรีย และในสำนักข่าวต่างประเทศต่างๆ มาเผยแพร่กันอย่างแพร่หลาย เพื่อตอกย้ำว่า พ.ต.ท.ทักษิณ คิดอย่างไรกับป๋าเปรม



แต่ที่ป๋าเปรม ดูจะพอใจก็คือ คำพูดของ พ.ต.ท.ทักษิณ ล่าสุดที่ว่า "ผมไม่ใช่คู่กรณีกับป๋าท่าน"

ด้วยเพราะก่อนหน้านี้ พล.อ.เปรม เคยตอบคำถามผู้สื่อข่าว ที่ว่า "ป๋าไม่ต้องพบเจรจากับ พ.ต.ท.ทักษิณ เพราะว่าป๋าไม่ใช่คู่กรณี ใช่หรือไม่" ว่า "ผมไม่ได้พูดนะ สื่อพูดเอง"

ทั้งหมดนี้ อาจเป็นแผนขั้นเทพของ พ.ต.ท.ทักษิณ ที่เดินผ่าน น.ส.ยิ่งลักษณ์ เพื่อที่จะแยก "ป๋าเปรม" ออกจากอำมาตย์ กลับลำเพื่อให้เข้าใจว่า ป๋าไม่ได้อยู่เบื้องหลังรัฐประหาร หรือเรื่องร้ายๆ ที่ พ.ต.ท.ทักษิณ ประสบพบเจอมา เพื่อให้ป๋ารู้สึกดีและไม่ตกเป็นเป้า

หลังจากที่ได้พยายามแยกกองทัพออกจากอำมาตย์ และตัดเขี้ยวเล็บ หากฝ่ายอำมาตย์ไม่มีกองทัพ ก็เสมือนขาดแขนขามือไม้ ก็ไม่อาจ "สั่ง" ให้ทหารปฏิวัติได้

แล้วหากฝ่ายอำมาตย์ ไม่มีป๋าเปรม ให้มาเชิดเป็นหัวขบวน ในการต่อสู้กับระบอบทักษิณ ฝ่ายอำมาตย์ก็จะอ่อนแรงลงไป

อย่าลืมว่า พ.ต.ท.ทักษิณ เคยให้สัมภาษณ์สื่อต่างประเทศ หลายต่อหลายครั้งเรื่อง "Palace Circle" ซึ่งก็หมายถึง บรรดาอำมาตย์ ที่แวดล้อมสถาบัน ที่สร้างปัญหา ซึ่งเขารู้ดีว่ามีใครบ้าง

เมื่อก่อน ป๋าเปรมถูกบรรดาอำมาตย์ เชิดชักใยให้เป็นหัวขบวนอำมาตย์ในการต่อสู้กับ พ.ต.ท.ทักษิณ มาตลอด ด้วยการป้อนข้อมูลในแง่ลบเข้าหูป๋าตลอด แม้แต่จากบรรดา "ลูกป๋า" ที่เป็นทั้งทหาร และพลเรือน

แม้แต่ปัจจุบัน คนเหล่านี้ ที่อาจรวมถึงพวกที่ถูกเรียกว่า "สลิ่ม" ก็คัดค้าน และไม่แฮปปี้ที่ป๋าเปรมไปให้ความใกล้ชิดสนิทสนมและเอ็นดู น.ส.ยิ่งลักษณ์ จนถึงขั้นยอมไปร่วมงาน "รักเมืองไทย เดินหน้าประเทศไทย" ที่ทำเนียบรัฐบาล

เกมของ พ.ต.ท.ทักษิณ คือ การแยกป๋าเปรม ออกมาจากอำมาตย์ เพื่อให้ศัตรูอ่อนแรงขาดหัว ด้วยการให้ความสำคัญ และแก้ข่าวว่า ป๋าเปรมไม่เกี่ยวข้องกับการล้มล้างระบอบทักษิณที่ผ่านมา แต่เป็นแค่ หุ่นที่ถูกเชิด เท่านั้น



แม้ในช่วงสงกรานต์ จะไม่เห็นภาพหรือข่าวว่า น.ส.ยิ่งลักษณ์ ไปรดน้ำขอพรป๋าเปรม ทั้งๆ ที่ป๋ายกเลิกกำหนดการที่จะเดินทางกลับบ้านที่สงขลา เพื่อที่จะรอท่าอยู่บ้านสี่เสาเทเวศร์ ก็ตามนั้น ไม่ได้ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างป๋ากับนายกฯ ปู ถดถอยลง

ด้วยเพราะในวันที่ 18 เมษายน ที่ป๋าเปิดบ้านให้ บิ๊กโอ๋ พล.อ.อ.สุกำพล สุวรรณทัต รมว.กลาโหม นำ ผบ.เหล่าทัพ เข้ารดน้ำขอพรนั้น น.ส.ยิ่งลักษณ์ ก็อยู่ระหว่างการไปเยือนจีน

แต่ทว่า น.ส.ยิ่งลักษณ์ ได้อาศัยโอกาสในระหว่างร่วมงานพระราชพิธีพระศพ เจ้าฟ้าเพชรรัตนฯ นั้น เดินข้ามปะรำพิธี ที่อยู่คนละส่วน เข้าไปกราบสวัสดีป๋าเปรม อย่างอ่อนน้อม พร้อมอวยพรสงกรานต์ และออกตัวว่า ไม่ได้ไปหาป๋า เพราะจะต้องไปเยือนจีน ท่ามกลางสายตาอำมาตย์ ที่จ้องมองเธอเป็นตาเดียวกัน

แต่ก็ไม่แน่ว่า น.ส.ยิ่งลักษณ์ อาจหาโอกาสเข้าหาป๋า หลังจากเทศกาลสงกรานต์ก็เป็นได้



เกมของสองพี่น้องชินวัตร ขั้นเทพ คือการเปลี่ยนศัตรูให้มาเป็นมิตร และหวังที่จะให้ป๋าเปรม ซึ่งเสมือนเป็น "คนเรียนผูก" ก็ต้องเป็น "คนเรียนแก้" ในการช่วย พ.ต.ท.ทักษิณ ให้กลับประเทศ ซึ่งเป็นเรื่องที่ยากยิ่ง พอๆ กับที่ เสธ.หนั่น พล.ต.สนั่น ขจรประศาสน์ อยากให้ พ.ต.ท.ทักษิณ ได้พบป๋า

จนเป็นที่มาของข่าวที่ร่ำลือกันว่า นายกฯ ปู เคยกระซิบป๋า ว่า "ขอให้พี่ชายกลับบ้านได้ไหมคะ" นั่นเอง

แต่ก็ไม่ใช่งานง่าย สำหรับป๋าเปรมด้วยเช่นกัน ที่จะช่วยเคลียร์ให้ พ.ต.ท.ทักษิณ เพราะป๋าย่อมรู้ดีว่า อะไรเป็นอะไร อีกทั้งที่ผ่านมา มีบิ๊กลูกป๋า เคยเอ่ยปากกับป๋าให้ช่วย พ.ต.ท.ทักษิณ มาแล้ว แต่เจอประโยคที่ว่า "คนคนเดียว กับชาติบ้านเมือง จะเลือกอะไร" จนต้องถอดใจกันไป

แต่ที่แน่ๆ มีสายอำมาตย์ ฟันธงว่า เพราะเพลง Let it be และคำว่า ช่างแม่มัน นี่เอง ที่จะทำให้ พ.ต.ท.ทักษิณ กลับประเทศได้ช้าลง หรืออาจจะไม่ได้กลับอีกเลย ต้องเร่ร่อน บินโฉบไปโฉบมา เช่นนี้ต่อไป

ในเมื่อที่นี่เมืองไทย เมื่อมีทั้งคำว่า ชั่งหัวมัน ช่างหัวมัน ช่างแม่งมัน ช่างแม่มัน ก็ต้องมี "ช่างแม้วมัน" ในสภาวการณ์ที่ "กูไม่กลัวมึง" แล้ว "มึงก็ไม่กลัวกู" ไม่มีใครกลัวใคร ทุกอย่างจึงเป็นเยี่ยงนี้...JCTJJ

http://dl.dropbox.com/u/48265246/bfmtvTV.htm
bfmTV
dl.dropbox.com
ທ່າຍທອດສົດການເລືອກຕັ່ງວັນທີ່22042012 ທີ່ ປທ ຝຣັ່ງເສດ

http://k002.kiwi6.com/hotlink/dy033ieaq1/thaksinpaydeng.htm