ລາວໂຮມລາວ ເພື່ອປະຊາທິປະໄຕ

Anonymous wrote:

---

ພໍຮູ້ຢູ່ ທີ 1 ແມ່ນ ສໍ້ລາດບັງຫລວງ ທີ 2 ຕິດສາວ 

 

---

  ໂອຍຄັນເລື້ອງນີ້ມາ ມັນຄັນປາກ   ດຽວນີ້ຕົກເປັນທາດເງີນຫມົດແລ້ວ ເປັນລູກນ້ອງນາຍທືນ ບ້າຫັນຊັບສີນ ດີນດອນຕອນຫຍ້າ ຂອງຊາດກໍຂາຍຫມົດ ໃນຮູບການຫັນວ່າຊັ້ນ  ຄັນວ່າສຳປະທານ 28 ປີ 38 ປີ ບາດ 2-3 ປີ ກໍວ່າຫັນຂາຍ ບາດຄ່າມັນເັຮດມາແລ້ວເດຊັ້ນ ລັດໄດ້ຫຍັງແດ່ ປະຊາຊົນກໍຍົກຍ້າຍຫນີ ຂາຍໃຫ້ນາຍທືນຄົນເພີ່ນ

ກໍ່ວ່າໄປຊັ້ນລະ

ມີປັນຍາເຮັດຫຍັງເພິ່ນໄດ້, ຖ້າເວົ້າອອກມາກໍ່ວ່າຕ້ານ

ຖ້າບໍ່ເວົ້າກໍ່ຄື ຈັ່ງວ່າໂງ່ຈ້າ ແລ້ວຈະໃຫ້ປຊຊ ເຮັດແນວໃດດີ?

ມູນມໍລະດົກຕົກທອດກໍ່ບໍ່ເຫຼືອ, ດິນດອນບ່ອນສູບຫົວນອນ

ກໍ່ຖືກໄລ່, ຖືກໂຄງການ

ໄດ້ຍີນຢູ່   ຫົວໜ້າພະແນກຖະແຫລງຂ່າວ ລ້ຽງເດັກ ອພບຕ ໄວ້ ເຊົ່າເຮືອນໃຫ້ພ້ອມ.

• ປະເທດຊາດບ້ານເມືອງ ຈະຈະເຣີນຮຸ່ງເຮືອງຮົ່ມເຢັນເປັນສຸກໄດ້
ຕ້ອງອາໄສຜູ້ປົກຄອງທີ່ໃຈຊື່ຖືຄຸນະທັມ
ສະໄໝກ່ອນ ການປົກຄອງແມ່ນເປັນຣະບອບສົມບູຣະນາຍາສິດທິຣາຊ
ມີພຣະມະຫາກະສັດເຈົ້າຟ້າເຈົ້າຊີວິດເປັນຜູ້ຊີ້ທິດແຍງທາງນຳສ້າງແລະຄຸ້ມໄພ
ຖ້າໄດ້ກະສັດຫຼືເຈົ້າຊີວິດມີສະຕິປັນຍາດີຈິດໃຈໃຝ່ທັມ ກໍ່ເຮັດໃຫ້ບ້ານເມືອງຮຸ່ງເຮືອງມີຄວາມຮົ່ມເຢັນເປັນສຸກໄດ້
ອຳນາດເດັດຂາດຂຶ້ນກັບພຣະຣາຊາ ການສອນທັມຈຶ່ງມຸ່ງໄປທີ່ກະສັດເຈົ້າຟ້າລູກເຈົ້າຫຼານນາຍໃຫ້ຕັ້ງໝັ້ນຖືທັມ

ປັດຈຸບັນນີ້ຣະບອບການປົກຄອງໄດ້ປ່ຽນໄປກໍ່ຄືເກີດການກະຈາຍອຳນາດກັນຫລາຍຂຶ້ນ
ຖ້າຄຶດທຽບແລ້ວ ຖ້າໄດ້ຄະນະປົກຄອງດີກໍ່ເປັນຣະບອບສາມັກຄີທັມ ແຕ່ຖ້າໄດ້ຄະນະປົກຄອງທີ່ບໍ່ດີ ກໍ່ເປັນຣະບອບອຳມາດຕະຍາທິປັດໄຕນັ້ນເອງ
ການກະຈາຍອຳນາດທັງສອງແບບນີ້ຕ່າງກັນ ກໍ່ຄື: ຖ້າເປັນຣະບອບສາມັກຄີທັມກໍ່ມີແຕ່ນຳຄວາມຈະເຣີນມາໃຫ້ສັງຄົມ ເຫັນແບບຢ່າງນີ້ໄດ້ຈາກຄອມມູນິດແບບຈີນ ຕ່າງຝ່າຍຕ່າງສຸມໃຈໃສ່ການພັດທະນາສ້າງສາປະເທດ ຖ້າໃຜເຮັດຜິດແລ້ວແມ່ນເຂົາຕ້ອງກຳຈັດຕັດຖິ້ມໄປເລີຍ ບໍ່ຊັ້ນປະເທດຊາດເຂົາບໍ່ງອກເງີຍຂຶ້ນໄດ້
ເບິ່ງອາດກຶ່ງຜະເດັດການ ແຕ່ກໍ່ມີສ່ວນທີ່ຊຸກຍູ້ໃຫ້ເກີດການພັດທະນາໄດ້ແດ່
ເພາະເອົາແຕ່ສາຣະປະໂຫຍດຄືຮັກສາຜົນປະໂຫຍດສ່ວນລວມ

ສ່ວນການປົກຄອງແບບຣະບອບອຳມາດຕະຍາທິປັດໄຕນີ້ເຫັນຫລາຍໃນບ້ານເມືອງແຖວນີ້
ໃນຂົງເຂດນີ້ເບິ່ງບໍ່ຍາກ ເປັນຣະບອບທີ່ເອົາສະໝັກພັກພວກຖືເສັ້ນສາຍລາຍລ່ອງ ຖ້າເຈົ້າເປັນລູກຜູ້ນັ້ນລູກນ້ອງຜູ້ນີ້ ເຈົ້າກໍ່ມີສິດທິພິເສດ ຕໍ່ໃຫ້ເຮັດຜິດກໍ່ຍັງມີສິດທິສູ້ໜ້າສັງຄົມ
ຍັງນິຍົມຍົກຍ້ອງປ້ອງກັນກັນເອງ ບໍ່ມີການປະພຶດໃຫ້ຖືກຕ້ອງສອດຄ່ອງຄຸນະທັມ
ບາງປະເທດກໍ່ແຕກແຍກກັນເປັນສອງຝ່າຍ ຂັດແຍ່ງກັນຍ້ອນຜົນປະໂຫຍດ
ເຖິງຂັ້ນຟັງຄວາມເຫັນຕ່າງກັນແດ່ບໍ່ໄດ້ ເປັນອັນໄດ້ຊີ້ໜ້າດ່າດູໝິ່ນຖິ່ນແຄນກັນເອງ

ພຣະອາຈານເຫັນວ່າຣະບອບການປົກຄອງໃນແຖບນີ້ຍາກທີ່ຈະເປັນປະຊາທິປະໄຕ
ຕໍ່ໃຫ້ອ້າງປະຊາທິປະໄຕກໍ່ບໍ່ມີທາງເປັນປະຊາທິປະໄຕໄດ້ ຍ້ອນປະຊາຊົນພົນລະເມືອງຍັງບໍ່ມີການສຶກສາທີ່ທົ່ວເຖິງສະເໝີພາກກັນ ອຳນາດຍັງກະຈຸກກະຈາຍສະເພາະໃນເຊື້ອສາຍພັກພວກກຸ່ມກ້ອນດຽວ
ເບິ່ງຄືຈະແໜ້ນໜຽວເປັນໜຶ່ງດຽວສາມັກຄີກັນໄດ້ ແຕ່ໃນຄວາມເປັນຈິງແລ້ວກໍ່ຍັງມີການແບ່ງຝ່າຍແລະຄື້ນໃຕ້ນ້ຳຢູ່ສະເໝີ

ຈະໃຫ້ເປັນທີ່ຍອມຮັບນັ້ນເປັນເລື່ອງຍາກ ຍ້ອນຜູ້ນຳຫຼືຊົນຊັ້ນປົກຄອງຍັງໃຈບໍ່ຊື່
ບາງເທື່ອຮຸກຮານບຽດບຽນພົນລະເມືອງດ້ວຍຊົນຊັ້ນຂັ້ນອຳນາດ
ປະເທດຊາດເບິ່ງຄືສິພັດທະນາ ແຕ່ວ່າການບໍຣິຫານດ້ວຍຄວາມບໍ່ຮອບຄອບນັ້ນ
ມັນໄດ້ບັ່ນທອນສັ່ນຄອນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຄວາມຜາສຸກໃນແຜ່ນດິນ
ສະພາບສະຕິປັນຍາພາຍໃນອ່ອນແອ ສຳພັນທະພາບພາຍນອກກໍ່ບໍ່ໄດ້ເຂັ້ມແຂງ
ປະເທດຊາດຖືກເບິ່ງໃນແງ່ລົບກໍ່ຄື “ດ້ອຍພັດທະນາ” ຍ້ອນວ່າເອົາຄຳນີ້ມາອ້າງກິນຫລາຍ
ທັງທີ່ບາງເລື່ອງກໍ່ຄວນເຮັດໄດ້ເອງດ້ວຍກຳລັງຕົນເອງ ແຕ່ນີ້ຍັງແບມືຂໍເຂົາກໍມີ

ປະເທດລາວເຮົານີ້ ແຕ່ກ່ອນເຄີຍເຂັ້ມແຂງທາງດ້ານຍຸດທະສາດການພັດທະນາ
ເຮົາເຄີຍມີທັມມິກະຣາຊາຫລາຍພຣະອົງທີ່ຊົງເຂັ້ມແຂງ
ເວົ້າທີ່ເຫັນຈະແຈ້ງເລີຍກໍ່ຄືສະໄໝເຈົ້າສຸຣິຍະວົງສາທັມມິກະຣາຊ ພຣະອົງຊົງປົກຄອງບ້ານເມືອງໃຫ້ຮຸ່ງເຮືອງຜາສຸກ ເມືອງລາວເປັນສູນກາງການສຶກສາໃນພູມິພາກນີ້ ພຣະສົງອົງຄະເຈົ້າແລະຜູ້ຄົນຕ້ອງໄດ້ເດີນທາງມາສຶກສາຫາຄວາມຮູ້ໃນແຜ່ນດິນລາວ
ວັນນະກຳວັນນະຄະດີຕ່າງ ໆ ຮຸ່ງເຮືອງເຣືອງປັນຍາຫລາຍ
ສີລະປະວັດທະນະທຳຮຸ່ງເຮືອງກ້າວໜ້າ ສິ່ງລ້ຳຄ່າມີມາກເຕັມແຜ່ນດິນ
ແຕ່ດ້ວຍກິເລດໜາຕັນຫາມາກຂອງຄົນ ມີຄວາມສຸກແລ້ວມັນເຫຼີງມັນຫຼົງ
ໃຜກໍ່ຢາກໄດ້ອຳນາດ ເມື່ອສິ້ນພຣະອົງແລ້ວ ໃຜກໍ່ຍາດຊິງກັນຢາກເປັນໃຫຍ່ ທ້າຍທີ່ສຸດຂ້າຟັນຮັນແທງກັນເອງ
ກາຍເປັນຄວາມອ່ອນແອຂອງປະເທດບ້ານເມືອງ ນີ້ຄືປັນຫາໃນການພັດທະນາ

ຕອນນີ້ພຣະອາຈານຮັບຮູ້ວ່າປະເທດສີລັງກາກຳລັງເອົາພຣະພຸດທະສາສະໜາເປັນແມ່ບົດໃນການພັດທະນາ ປະຊາຊົນແລະຜູ້ປົກຄອງຕ່າງໃສ່ໃຈໃນການປະຕິບັດທັມ
ເຂົາບໍ່ມີມື້ຢຸດເຊັ່ນໃນຫລາຍປະເທດ ແຕ່ເອົາມື້ວັນສີລເປັນມື້ວັນພັກປະຈຳອາທິດ(ແຕ່ກ່ອນເຮົາເຄີຍເປັນແນວນັ້ນ)
ເລີ່ມຈາກລະດັບປະຊາຊົນປະຕິບັດເຂົ້າວັດເຂົ້າວາ ຜູ້ນຳກໍ່ຕ້ອງເຂົ້າວັດ
ຜູ້ນຳຜູ້ປົກຄອງໃຫ້ຄວາມສຳຄັນ ປະຊາຊົນເຂົາກໍ່ປະພຶດປະຕິບັດ
ນີ້ຄືປະເທດທີ່ເຂົານັບຖືພຸດທະສາສະໜາແທ້ ໆ ບໍ່ໄດ້ນັບຖືແຕ່ໃນປຶ້ມສຳມະໂນຄົວ
ນອກຈາກຈະພັດທະນາປະເທດທາງດ້ານວັດຖຸສິ່ງຂອງແລ້ວ ເຂົາກໍ່ໃຊ້ຫຼັກທັມເປັນແມ່ແບບໃນການພັດທະນາເພື່ອສ້າງຄວາມສຸກຂອງສັງຄົມໄປນຳ ຄວນໄປທັດສະນະສຶກສາເປັນແບບຢ່າງຫຼາຍ.

ເພາະວ່າ ຖ້າຜູ້ປົກຄອງມີໃຈຊື່ຖືຄຸນະທັມກັນຫລາຍ ຕ່າງຄົນຕ່າງໃສ່ໃຈເລື່ອງບາບບຸນຄຸນໂທດ
ຕ່າງຄົນຕ່າງຮູ້ຈັກຮັບຜິດຊອບຊົ່ວດີ ສົ່ງເສີມຄົນດີມີສີລທັມ ກຳກັບຄົນຊົ່ວໃຫ້ຮູ້ປັບຕົວແກ້ໄຂ ກໍ່ນຳພາປະເທດຊາດໄປສູ່ການພັດທະນາກ້າວໜ້າໄດ້ ບໍ່ແມ່ນເວົ້າຫຼິ້ນຫຼືເວົ້າແລ້ງ ໆ ລົມໆ
ຫຼືເວົ້າແລ້ວແລ້ວໄປ ເພາະສ່ວນໃຫຍ່ຄົນເຮົາບໍ່ຈິງຈັງ ມັກຮູ້ແບບຜ່ານ ໆ ບໍ່ນຳມາປະພຶດ
ບໍ່ປະຕິບັດໃຫ້ເກີດຜົນ ຄວາມເວົ້າທັມມະບົດໃດກໍ່ບໍ່ເກີດປະໂຫຍດ ສອນໄປເທົ່າໃດກໍ່ບໍ່ເຮັດໃຫ້ດີຂຶ້ນ ຍ້ອນໃຈຄົນບໍ່ເຕື້ອງຕໍ່ບໍ່ກະທຳໃຫ້ປາກົດຜົນເປັນຈິງ
ຕ່າງຄົນຕ່າງຢາກເຮັດແຕ່ໃນສິ່ງທີ່ຕົນຕ້ອງການ ບາງເທື່ອບໍ່ສົນຊ້ຳວ່າມັນຖືກຕ້ອງບໍ່
ພຣະອາຈານກໍ່ໃຫ້ຂໍ້ຄິດໄວ້ດັ່ງນີ້ແລ ຈະເຣີນທັມ.//ສັກຂີທັມມິກະພິກຂຸ.

ມີພະນັກງານ ທະນາຄານຜູ້ໜ່ືງ ຖາມຂື້ນດ້ວຍຄວາມແປກໃຈ "ເອື້ອຍນີ້ ລາວເຮັດທຸລະກິດຫຍັງນໍ ເຫັນເອົາເງີນມາຝາກເລີຍໆ ທຸລະກິດລາວ ຄືຈະໄປໄດ້ດີ ມີແຕ່ຝາກບໍ່ມີຖອນ "

ມີຜູ້ໜ່ືງອາຍຸແກ່ແນ່ຕອບວ່າ " ຫັ້ນລະ ຮູ້ບໍ່ ເມຍ ທ່ານ ບົວສອນ ວົງສອງຄອນ ຮອງເຈົ້າແຂວງ "

ຮອງເຈົ້າແຂວງ, ແຂວງຕ່າງໆຂອງລາວ.

ພວກນີ້ ມັນບໍ່ເວົ້າໃຫ້ກັນດອກ ຕ່າງຄົນຕ່າງເຫັນຂີ້ພື້ນກັນ ເສືອບໍ່ກີນລູກເສືອ

ດີນດອນຕອນຫຍ້າ ເຮືອນຊານ ຫ້ອງລ້າຫ້ອງການ ຂອງລັດພາກັນຫັນໃຫ້ເອກະຊົນຫມົດ ໃນສະຫມອງມັນມີແຕ່ແບບນີ້ ວິທີຄຶດວາງແຜນສ້າງດ້ວຍທືນຂອງລັດເອງແມ່ນບໍ່ມີ ເປີດກອງປະຊຸມກໍ່ແຜ່ເງີນ ຈັດກິລາກໍແຜ່ເງີນ ຢາກຕັດເງີນເດືອນກໍງ່າຍ ເພາະໃຫ້ທະນາຄານຕັດໂລດ ຄັນເອົາເງີນນຳເຂົາມັນບໍ່ໄດ້ ຮູ້ວ່າພະນັກງານເງີນເດືອນຕຳ່ ເບີກກໍຊ້າ ບາດສີນຄ້າມັນຂື້ນເອົາຂື້ນເອົາ ເປັນຫຍັງບໍ່ກວດກາແນ່ ສະອອນແຕ່ນຳເອກະຊົນແລ່ນນຳກົ້ນມັນ, ຄັນວ່າເຈົ້ານາຍມາ ເປີດວອດທົ່ວເມືອງ ບາດມາເບີ່ງລົດ ມີແຕ່ລົດປ້າຍເຫລືອງ ປ້າຍເປົ໋າຂອງນາຍທືນແລ່ນນຳ ເວົ້າມາມັນເບ່ືອເດ

ມັນແມ່ນຄວາມຈິງແທ້ ເສຍຫາຍໄປທັງຫ້ອງການ ເສຍຫາຍທັງຄອບຄົວ ທັງເມຍໃຫຍ່ ເມຍນ້ອຍ  ບໍມີຫຍັງດີຈັກແນວ ແຕ່ ເມຍນ້ອຍ ບໍຮູ້ວ່າໄດ້ຫຍັງຫລາຍບໍ ກູ້ມຄ່າບໍ  ຫລື ພູມໃຈໃຈທີ່ໄດ້ອອກຂ່າວ ຢ່າພາກັນເຮັດແນວນີ້ຕິ ມັນບາບ ເອົາໃຈໃສ່ປະຕິບັດວຽກງານດີກວ່າ ຢ່າສະແຫວງຫາແນວຕາຍໆ ຄັນຊັ້ນກໍລາອອກ ໃຫ້ຄົນອ່ືນເຮັດ ມັນເສຍພາບ