ລາວໂຮມລາວ ເພື່ອປະຊາທິປະໄຕ

(3)

ເລີ່ມຕົ້ນທີ່ຄົນລາວພາກັນຫຼົບໜີອອກຈາກລາວເຂົ້າໄປລີ້ພັຍຢູ່ປະເທດໄທນັ້ນແມ່ນເລີ່ມແຕ່ປາຍປີ 1974 ຈົນເຖິງທ້າຍປີ 1975 ທີ່ທາງການລາວ

ໄດ້ປ່ອຍໃຫ້ເປັນການຕັດສິນໃຈແບບສິດເສຣີປະຊາທິປະຕັຍຂອງປະຊາຊົນໂດຍປັສະຈາກການຈັບກຸມຄຸມຂັງ ແລະ ທາງການຣັຖະບານໄທກໍບໍ່ໄດ້ໃຊ້

ກົດໝາຍບີບບັງຄັບໃຫ້ຜ່ານການຕຣວດຄົນເຂົ້າເມືອງແຕ່ປະການໃດ ເພາະຄົນລາວອົພະຍົບໃນຣະຍະນັ້ນຕ່າງກໍມີຄວາມຫວັງທີ່ຈະກັບຄືນສູ່ຖິ່ນຖານ

ເດີມເມື່ອໃດຫາກບ້ານເມືອງຄືນສູ່ປົກະຕິ ແລະ ທາງການໄທກໍເຊື່ອວ່າເມືອງລາວຈະຫຼຸດຜ່ອນຄວາມເຄັ່ງຕຶງທາງການເມືອງແລະຄືນສູ່ພາຫວະປົກະຕິ

ໃນບໍ່ຊ້ານານນີ້, ຈຶ່ງໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ຊາວອົພະຍົບລາວເຫຼົ່ານັ້ນພັກເຊົາກັບຍາດພີ່ນ້ອງຫລືຄົນທີ່ຮູ້ຈັກຮັກແພງກັນຊົ່ວຄາວເພື່ອລໍຖ້າການກັບຄືນສູ່ລຳ

ເນົາເດີມ.

ພາຍຫຼັງຝ່າຍແນວລາວຮັກຊາດຫັກຫຼັງຣັຖະບານປະສົມສອງຝ່າຍຂອງຝ່າຍວຽງຈັນແລະຍຶດອຳນາດຈາກຣັຖະບານປະສົມສອງຝ່າຍໄດ້ໃນວັນທີ 2

ທັນວາ 1975, ພາຍໃຕ້ນະໂຍບາຍຂອງຣັຖະບານໃໝ່ຂອງ ສປປ ລາວ ໄດ້ບັນຍັດອອກມາວ່າການຫຼົບໜີອອກຈາກປະເທດແມ່ນຜິດຕໍ່ກົດໝາຍ

ຈຶ່ງໄດ້ມີການຈັບກຸມຄຸມຂັງຖ້າຜູ້ໃດຫາກບໍ່ຖືກຍິງຕາຍກາງແມ່ນ້ຳຂອງຫຼືຫານຍັງມີຊີວິດໃຫ້ຈັບກຸມຄວບຄຸມຕົວໄດ້. ການເຕີບໃຫຍ່ຂຍາຍໂຕນຳ້ເບີ

ຈຳນວນຂອງຊາວລາວທີ່ຫຼົບໜີອອກຈາກປະເທດນັບວັນຄູນທະວີຂຶ້ນຢ່າງວ່ອງໄວ ຈາກວັນລະຄົນສອງຄົນຂຶ້ນມາເປັນວັນລະຫ້າລະສິບແລະກໍເຜີ້ມ

ຈຳນວນຂຶ້ນເປັຮເໜື່ອງໜິດໃນຕົ້ນປີ 1976 ທາງການໄທຈຶ່ງໄດ້ສ້າງ ສ.ກ.ທ.ຂຶ້ນເພື່ອເປັນສະຖານທີ່ກັກຂັງຊາວອົພະຍົບລາວ ແລະໄດ້ບັງຄັບໃຫ້

ອົພະຍົບລາວທີ່ອາສັຍຢູ່ກັບຍາດພີ່ນ້ອງໍາວໄທຕາມທ້ອງຖິ່ນຫຼືສະຖານທີ່ຕ່າງໆເຂົ້າສເນີຕົວຕໍ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ ຕ.ມ.ເພື່ອໃຫ້ເປັນຣະບຽບຕາມອົງການອົພະ

ຍົບຂອງສະຫະປະຊາຊາດ. ຈາກປີ 1976 ຫາ 77 ນັ້ນ ສູນອົພະຍົບລາວທີ່ຈັງຫວັດໜອງຄາຍ ແລະ ອຸບົນ ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ສ້າງຂຶ້ນ ຈຶ່ງໃຊ້ ສ.ກ.ທ.

ເປັນບ່ອນອາສັຍຂອງອົພະຍົບຊົ່ວຄາວ ແລະໃນທີ່ສຸດສູນອົພະຍົບລາວໜອງຄາຍກໍສ້າງຂຶ້ນສຳເຣັດໃນປີກາງປີ 1977.

ກັບມາກ່າວເຖິງໜ່ວຍກອງກຳລັງສອບແນມຂອງໜ່ວຍສືຍລັຖະການລັບຂອງ ສປປ ລາວ ທີ່ສົ່ງເຂົ້າມາເຄື່ອນໄຫວປະປົນກັບອົພະຍົບລາວ, ເມື່ອ

ມີຄຳສັ່ງໃຫ້ພວກກູ້ຊາດຍ້າຍອອກຈາກສູນອົພະຍົບໄປປະຈຳການຢູ່ຕາມຄ້າຍຕ່າງໆດັ່ງທີ່ກ່າວມາກ່ອນໜ້ານີ້,   ພວກທີ່ຫຼົບໜີອອກຈາກສູນກ່ອນ

ການກວາດລ້າງຂອງ ອ.ສ. ໄທນັ້ນບາງກໍຖືກຈັບແລະບາງກໍຖືກຍິງຕາຍໃນຣະຫວ່າງການຈະຫຼົບໜີອອກຈາກໄທເຂົ້າໄປ ສປປ ລາວ. ພວກທີ່ບໍ່

ຍອມກັບຄືນລາວດ້ວຍໃຈອາສາສມັກຂອງພວກເຂົາກໍມີແລະກໍຍິນຍອມອອກໄປປະຈຳການຢູ່ນອກສູນຕາມຄຳສັ່ງຂອງຜູ້ບັນຊາການໂດຍດີຢ່າງບໍ່

ໃຫ້ຈັບພິຫຼຸດ ແລະ ຍັງມີອີກຈຳນວນນຶ່ງທີ່ມີຫລາຍສິບຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ໄປສມັກເປົ້າເປັນກູ້ຊາດເພື່ອອອກປະຕິບັດງານແລະສອດແນມຂ້າງນອກ ແມ່ນ

ຍັງຢູ່ໃນສູນອົພະຍົບແລະສະແດງເປັນອົພະຍົບຕໍ່ໄປ.  ພວກໃດທີ່ເຂົ້າມາໃນສູນທີ່ສະແດງເປັນຄູ່ຜົວເມັຍຫຼືຊູ້ສາວກັນນັ້ນກໍຢູ່ກັນແບບປົວເມັຍສາ

ມັນທົ່ວໄປເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການສົງໄສຂອງຄົນທົ່ວໄປ ເພາະພາຍຫຼັງປິ 1977 ຂຶ້ນມາແມ່ນຄວາມລັບຜິ່ວແຕກອອກມາວ່າມີນັກສືບໜ່ວຍໃຕ້ດິນ

ຂອງ ສປປ ລາວ ໄດ້ເຂົ້າມາຢູ່ໃນສູນອົພະຍົບແລ້ວ. ເຫດການຕາມລ້າພວກໃຕ້ດິນຂອງ ສປປ ລາວ ບໍ່ວ່າຢູ່ໃນຫຼືນອກສູນແມ່ນເຂັ້ມງວດຫຼາຍ

ທີ່ສຸດໃນຍຸກນັ້ນ ຈົນເກີດມີການປະທະກັນຂ້າກັນເກືອບບໍ່ເວັ້ນແຕ່ລະວັນຈົນກະທົບເຖິງລາວຊາວອົະິຍົບລາວໂຕຈິງຕ່າງກໍບໍ່ມີໃຜອອກນອກໃນ

ຍາມກາງຄ່ຳກາງຄືນ.

ການຢູ່ຮ່ວມກັນຂອງສັງຄົມມະນຸດຈາກຫຼາຍວັນຫຼາຍເດືອນມາເປັນແຮມປີ, ເວລາໄດ້ສ້າງຄວາມຜູກພັນແລະຮັກແພງກັນຂຶ້ນ ຈາກສັຕຣູກັບມາ

ເປັນມິດຮັດສະຫາຍແພງ ຈາກຖານະໝູ່ພວກຮ່ວມພາຣະກິດອັນສະຄັນຣະຫວ່າງຊາຍແລະຍິງສາວກໍກັບກາຍມາເປັນຄວາມຮັກແລະຢູ່ຮ່ວມກັນ

ແບບຜົວເມັຍ, ຈາກບົດບາດສະແດງເປັນອ້າຍນ້ອງທີ່ໜີອອກຈາກພໍ່ແມ່ມາກໍກັບກາຍມາເປັນຮັກເປັນແພງຍິ່ງກ່ວາອ້າຍນ້ອງຮ່ວມໂລຫິດຈິງໆ

ຈຶ່ງເປັນເຫດໃຫ້ສັມະຊິກກອງກຳລັງໃຕ້ດິນຂອງ ສປປ ລາວ ທີ່ປະຕິບັດງານຢູ່ໃນ 2 ສູນອົພະຍົບລາວ ທີ່ໜອງຄາຍ ແລະ ອຸບົນ ໄດ້ຫັນປ່ຽນ

ຢ່າງບໍ່ຄາດຝັນ.

ຍັງມີຕໍ່

(5)

ການຮ່ວມມືປ້ອງກັນແລະຕອບໂຕ້ພວກຕຳຣວດ, ອໍສໍ ແລະ ກຸ່ມນັກເລງໄທທີ່ເຂົ້າມາກໍ່ກວນອາລະວາດຢູ່ໃນສູນໂດຍການຳຂອງຜູ່ໃຊ້ອຳນາດຂອງເຈົ້າ

ໜ້າທີ່ໄທທີ່ຊອກຫາຜົນປະໂຫຍດສ່ວນຕົວຂອງພວກເຂົາໄດ້ເຣີ່ມຕົ້ນຂຶ້ນ ຊຶ່ງມີຊາຍໜຸ່ມແລະຊາຍສະກັນໂຮມແຮງໂຮມໃຈເຂົ້າເປັນສາມະຄົມປົກປ້ອງ

ຄວາມປອດພັຍຂອງຊາວລາວອົພະຍົບທີ່ອາສັຍຢູ່ໃນສູນຊຶ່ງມີສັມະຊິກປະມານ 300 ກ່ວາຄົນ.    ມີສັມະຊິກຂອງກອງກຳລັງສອດແນມໃຕ້ດິນຂອງ

ສປປ ລາວຈຳນວນຫລາຍສິບຄົນໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມເປັນສັມະຊິກຂອງສາມະຄົມຄວາມປອດພັຍຂອງຊາວລາວອົພະຍົບແລະໄດ້ຮ່ວມສ່ຽງລົ້ມສ່ຽງຕາຍຄຽງ

ບ່າຄຽງໄຫຼ່ຕໍ່ສູ້ກັບພວກຄົນໄທທີ່ເຂົ້າມາເບັ່ງສະແດງບາຣະມີຂົ່ມຂູ່ຮີດໄຖບົ່ງການເອົາລູກເມັຍແລະລູກສາວອົພະຍົບລາວໄປເປັນຂອງເຂົາ.  ມີຄົນໄທ

ຫລາຍຄົນທີ່ຖືກຊາວໜຸ່ມລາວອົພະຍົບກຳຈັດໄລ່ອອກຈາກສູນພ້ອມດ້ວຍບາດແຜຕີກາຕາຍຕິດບົນໜາຜາກແລະສີສະເປັນອະນຸສອນຈາກຄົນລາວໄດ້

ມອບໄວ້ໃຫ້, ໜັກໄປກ່ວານັ້ນ ອໍສໍ ໄທຫຼາຍຄົນຖືກຕັດຫົວໄປສຽບຕໍຢູ່ກອງຂີ້ເຫຍື້ອຂ້າງສູນ ແຕ່ເຈົາໜ້າທີ່ໄທບໍ່ສາມາດຈັບມືຊາວລາວອົພະຍົບຄົນ

ໃດຄົນນຶ່ງໄປດົມໄດ້ເພາະບໍ່ມີຫຼັກຖານພິຍານ. ກ່ອນເຫດການການຕອບໂຕ້ຂອງຊາວໜຸ່ມແລະຊາຍສະກັັນອົພະຍົບລາວຈະເກີດຂຶ້ນນັ້ນ ທາງຫົວໜ້າ

ສູນອົພະຍົບໄດ້ນຳກໍຣະນີເຈົ້າໜ້າທີ່ຕຳຣວດ, ອໍສໍ ແລະ ນັກເລງໄທ ທີ່ເຂົ້າໄປກໍ່ກວນອາຣະວາດທຳຮ້າຍຄົນລາວຢູ່ໃນສູນຕໍ່ຜູ່ວ່າຈັງຫວັດໜອງຄາຍ

ທາງຜູ່ວ່າໄດ້ສັ່ງໃຫ້ຄົນລາວຈັດການກັບພວກອັນທະພານໄທເຫຼົ່ານັ້ນແລະຈັບສົ່ງໃຫ້ກອງກຳກັບຕຳຣວດຈັງຫວັດໂດຍຕຣົງ. ພາຍຫຼັງມີການຕອບໂຕ້

ເພື່ອປ້ອງກັນຄວາມທຸກສຸຂຂອງຊາວລາວອົພະຍົບພາຍໃນສູນຂອງສາມະຄົມປ້ອງກັນຄວາມປອດພັຍຂອງຄົນໃນສູນຊຶ່ງຣີ່ມຂຶ້ນຈາກຕົ້ນປິ 1976

ຫາ 78 ພວກຕຳຣວດ ອໍສໍ ແລະ ນັກເລງຄົນໄທກໍບໍ່ມີໃຜກ້າສຳແດງເບັ່ງໂຕອາຣະວາດກັບຄົນລາວຢູ່ໃນສູນໄດ້ ເພາະວ່າທາງຜູ່ວ່າໄດ້ອອກຄຳສັ່ງໃຫ້

ຄົນລາວມີສິດເຕັມໂຕຈັດການກັບຄົນໄທຄົນໃດເຂົ້າມາກໍ່ກວນອາຣະວາດຢູ່ໃນສູນ. ການຍົກກຳລັງເຂົ້າຕ່ອຍຕີກັນນັ້ນກໍບໍ່ຕ່າງຫຍັງກັບສະນຳ້ໃສ່ກັນ

ຕ້ອງປຽກທັງສອງຝ່າຍ, ຄົນລາວເຮົາກໍມີຄົນບາດເຈັບແລະຕາຍກໍມີເພາະຖືກນັກເລງໄທຕອບໂຕ້ດ້ວຍອາວຸດປືນ, ຜູ່ບາດເຈັບກໍມີຄົນໜ່ວຍໃຕ້ດິນ

ຂອງລາວແດງສາມສີ່ຄົນ.

ຢ້ອນຄືນສູ່ກໍຣະນີຂອງສາວໜ່ວຍໃຕ້ດິນຂອງລາວແດງທີ່ຮ້ອຍຕຳຣວດເອກໄທເອີ້ນເຂົ້າພົບກ່ຽວກັບຄະດີຂອງຜູ່ທີ່ເປັນຜົວໃນນາມຂອງນາງ, ຜູ່ກ່ຽວ

ພ້ອມກັບເພື່ອນຮ່ວມງານລໍຖ້າຄຳຕອບຈາກສູນກາງນອກສູນ ແຕ່ກໍລໍ່ມີວີ່ແວວ ຜູ່ກ່ຽວຈຶ່ງຕັດສິນໃຈເຂົ້າໂອ້ລົມກັບຫົວໜ້າອາຄານທີ່ຜູ່ກ່ຽວອາສັຍຢູ່

ນັ້ນ. ໃນວັນເວລານາງເຂົ້າພົບຫົວໜ້າອາຄານນັ້ນມີຫົວໜ້າກູ້ຊາດທີ່ຮັກສາການເຂດອຳເພີບຶງການ (ບຶງການຍັງເປັນອຳເພີຢູ່ໃນຍຸກນັ້ນ) ແລະເປັນອາ

ດີດນາຍທະຫານຊັ້ນພັນເອກຂອງທະຫານຝ່າຍວຽງຈັນຊຶ່ງຫາກໍກັບມາແຕ່ການອອກໄປປະຕິບັດງານຢູ່ຝັ່ງລາວມາ. ທາງຫົວໜ້າອາຄານບໍ່ທັນໄດ້ແນະ

ນຳທ່ານພັນເອກທ່ານນັ້ນໃຫ້ສາວຄົນນັ້ນຊາບເທື່ອ ດ້ວຍຄວາມຮ້ອນໃຈຂອງນາງໆຈຶ່ງເປີດສາກອອກມາກ່ອນແລະເລົ່າສູ່ຫົວໜ້າອາຄານວ່າ: ນາຍຕຳ

ຣວດຕ້ອງການໃຫ້ໄປເປັນມັຍນ້ອຍຫລືນາງບຳເລີມັນເພື່ອແລກເອົາອິສຣະພາບຂອງຜົວທີ່ຖືກຂັງຢູ່ໃນຄຸກນັ້ນອອກມາ ແລະ ຮ້ອຍເອກຕຳຣວດໄທຄົນ

ນັ້ນຍັງບອກນາງອີກວ່າ ມັນຈະປ່ອຍນາງເປັນອິສຣະຂອງການ້ປັນເມັຍນ້ອຍຂອງມັນກໍຈົນກ່ວາມັນຈະພໍໃຈຢ່າງບໍ່ມີກຳໜົດ. ຫຼັງຈາກຫົວໜ້າອາຄານ

ແລະທ່ນອະດີດພັນເອກທະຫານໄດ້ຢັງການບອກເລົ່າຂອງສາວໜ່ວຍໃຕ້ດິນລາວແດງແລ້ວ   ທ່ານອະດີດພັນເອກຈຶ່ງຖາມຫາຊື່ງນາຍຕຳຣວດໄທຄົນ

ຄົນນັ້ນ ເມື່ອຮູ້ວ່າແມ່ນຜູ່ໃດຈຶ່ງຖາມສາວຄົນນັ້ນວ່າຜົວລາວຕ້ອງຄະດີໃດຈຶ່ງໄປຕິດຄຸກ? ຫົວໜ້າອາຄານຈຶ່ງອະທິບາຍໃຫ້ຊາບແລະພ້ອມທັງຢັ້ງຢືນວ່າ

ຖືກການກັ່ນແກ້ງຫລາຍກ່ວາ ເພາະເຈຕະນາຢາກໄດ້ນາງນີ້ໄປເປັນເມັຍນ້ອຍຫຼືນາງບຳເລີ ເພາະບໍ່ເຄີຍເຫັນຄວາມຜິດປົກະຕິໃດໆກ່ຽວກັບຜົວຂອງຍິງ

ຄົນນີ້.   ອະດີດນາຍທະຫານວຽງຈັນທ່ານນັ້ນໄດ້ໃຫ້ສັນຍາກັບຍິງສາວນັ້ນວ່າຈະເອົາຜົວຂອງນາງກັບຄືນມາໃຫ້ຖ້າວ່າບໍ່ໄດ້ກະທຳຄວາມຜິດດັ່ງທີ່ຖືກ

ກ່າວຫາ ແລະໄດ້ແນະນຳໂຕທ່ານໃຫ້ນາງນັ້ນຊາບອີກວ່າເພິ່ນເປັນຜູ່ບັງຄັບບັນຊາກອງກຳລັງກູ້ຊາດເຂດບຶງການໃນຝັ່ງໄທແລະເຂດປາກຊັນຫຼືແຂວງ

ບໍຣິຄັນໃນ ສປປ ລາວ.

ມື້ຕໍ່ມາທ່ານພັນເອກທ່ານນັ້ນກໍນຳເອົາຜົວຂອງນາງສາວລາວແດງຄົນນັ້ນມາສົ່ງໃຫ້ເຖິງທີ່ພັກພາອາສັຍແລະກໍບອກໃຫ້ທັງສອງຜົວເມັຍບໍ່ໃຫ້ຫວັ່ນວິ

ຕົກຫຍັງອີກ ແລະ ທາງສອງຜົວເມັຍປອມຄູ່ນີ້ກໍຖາມທ່ານພັນເອກນັ້ນວ່າ ຈະໃຫ້ພວກເຂົາທັງສອງຕອບບຸນແທນຄຸນດ້ວຍວິທີໃດກໍຈະທຳຖ້າຫາກ

ບໍ່ເຫຼືອບ່າກ່ວາແຮງ, ທາງອະດີດນາຍທະຫານກໍຕອບໄປວ່າໃຫ້ຮັກແພງເອົາກັນຢ່າຖີ້ມຢ່າປະກັນໃຫ້ເປັນຜົວແກ້ວເມັຍທິບໄປຈົນເຖົ້າຈົນແກ່ ພວກ

ເຈົ້າຈຳທຳໄດ້ບໍ່? ສອງຄູ່ຜົວຜອມເມັຍທຽມຕ່າງກໍແນມເບິ່ງໜ້າກັນແລ້ວຕອບອອກໄປວ່າ: ໂດຍ, ພວກນ້ອງຈະທຳທຸກຢ່າງທີ່ຍາອ້າຍຕ້ອງການນີ້

ເພື່ອຕອບບຸນຄຸນທີ່ຍາອ້າຍຊ່ວຍເຫຼືອພວກນ້ອງ.

ຍັງມີຕໍ່

(7)

ກອງບັນຊາການຂອງກອງກຳລັງກູ້ຊາດຊຶ່ງມີຮອດອະດີດຊັ້ນນາຍພົນທະຫານເປັນຢູ່ບັງຄັບບັນຊາຊຶ່ງມີກອງບັນຊາການກາງສູງສຸດຢູ່ທີ່ອຳເພີ

ບຶງການແລະມີແຄັ້ມປະຈຳການຢາຍຢຽດລົງໄປຕາມແຄມນ້ຳຂອງແຕ່ອຳເພີສີຊຽງໃໝ່ລົງໄປເຖິງນະຄອນພະນົມຮວມທັງໝົດ 25 ແຄັ້ມປະ

ກອບດ້ວຍທະຫານກູ້ຊາດທັງໝົດປະມານສາມພັນກ່ວານາຍ ຊຶ່ງສ່ວນຫລາຍເປັນອະດີດນາຍແລະພົນທະຫານຝ່າຍຣັຖະບານວຽງຈັນທີ່ລອດ

ຈາກການຈັບກຸມໄປສັມະນາຕາມສູນດັດສັນດານຕ່າງໆຫົ່ວປະເທດ (ກອງບັນຊາການ ອຳເພີບຶງການ ຈັງຫວັດໜອງຄາຍ ເປັນສູນກາງກອງ

ບັນຊາການສູງສຸດ ແລະ ຮັບຜິດຊອບພາກກາງຂອງລາວ). ພາກເໜືອບໍ່ໄດ້ປະກາດອອກເປັນທາງການສຳຫຼັບກອງກຳລັງກູ້ຊາດ ເພາະໄດ້ຈັດ

ຕັ້ງກັນຂຶ້ນເປັນພຽງກຸ່ມເຫຼັກກຸ່ມນ້ອຍແລະບໍ່ໄດ້ສະແດງພະລັງຂອງການຕໍ່ສູ້ແບບເປີດເຜີຍ, ແລະມີກຸ່ມທີ່ບໍ່ປະກາດຊື່ທີ່ມີແຄັ້ມຢາຍຢູ່ຕາມຊາຍ

ແດນລາວ-ໄທະຫວ່າງແຂວງໄຊຍະບູຣີແລະຈັງຫວັດເລີຍປະເທດໄທ ທີ່ມີຈຳນວນພົນບໍ່ເຖິງ 500 ນາຍ ແລະ ທາງຜູ່ວ່າຈັງຫວັດເລີຍບໍ່ອະນຸ

ຍາດໃຫ້ຝ່າຍລາວກູ້ຊາດຕັ້ງຄ້າຍທີ່ໝັ້ນຂຶ້ນໃນແຜ່ນດິນໄທ ເພາະຊາຍແດນເປັນດິນຕໍ່ແຜ່ນ ຍາກທີ່ຈະປ້ອງກັນການຄວາມຮຽບຮ້ອຍໃນການ

ຮັກສາຄວາມສະຫງົບ. ບັນຫາທີ່ບໍ່ມີການປະກາດອອກເປັນທາງການຂອງໜ່ວຍກູ້ຊາດພາກເໜືອແມ່ນບໍ່ມີຜູ້ໃຫ້ທຶນອຸດໜູນບໍ່ວ່າທາງດ້ານອາ

ວຸດອຸປະກອນສົງຄາມແລະການເງິນຊຶ່ງປັນປັດຈັຍສຳຄັນຂອງການຕໍ່ສູ້. ມີນາຍທະຫານຊັ້ນສູງຫຼາຍທ່ານສ່ວນຫລາຍແມ່ນຂັ້ນພັນເອກລົງມາຫາ

ຮ້ອຍເອກຂອງທະຫານພາກນຶ່ງຫຼວງພະບາງ ໄຊະບູຣິ ແລະ ຫົວຂອງ ທີ່ພາຄອບຄົວຫຼົບໜີເຂົ້າໄປພາກເໜືອຂອງໄທ ແລະມີມວນຊົນປະມານ

ຫຼາຍກ່ວາສາມໝືນຄົນ ແລະ 75% ຂອງນາຍທະຫານແລະມວນຊົນເລົ່ານັ້ນບໍ່ໄດ້ເຂົ້າສູນອົພະຍົບລາວທີ່ຈັງຫວັດເລີຍ ເພາະພວກເຂົາຕັດສິນ

ໃຈທີ່ຈະບໍ່ໄປສ້າງຊີວິດໃໝ່ໃນປະເທດທີສາມ ຈຶ່ງໄດ້ພາກັນແຈກຢາຍໄປອາສັຍຢູ່ກັບຍາດພີ່ນ້ອງໃນຈັງຫວັດຕ່າງທາງພາກເໜືອຂອງໄທ ສ່ວນ

ຫຼາຍແມ່ນຢູ່ຈັງຫວດ ພິສະນຸໂລກ ເລີຍ ແລະ ຈັງຫວັດ ນ່ານ,  ແລະ ຊາວລາວຈຳພວກນີ້ປັຈຸບັນໄດ້ກັບກາຍເປັນຄົນສັນຊາດໄທໄປໝົດແລ້ວ.

ກອງກຳລັງກູ້ຊາດພາກໃຕ້ຂອງລາວຊຶ່ງມີກອງບັນຊາການຢູ່ອຳເພີໂຂງຈຽມຈັງຫວັດອຸບົນຣາຊະທານີປະເທດໄທແລະຂຶ້ນກັບກອງບັນຊາກາສູງ

ສຸດທີ່ອຳເພີບຶງການ ແລະມີແຄັ້ມທີ່ໝັ້ນຫລາຍແຫ່ງນັບແຕ່ຊາຍແດນຈັງຫວັດນະຄອນພະນົມລັງມາເຖິງໂຂຈຽມ.   ມີຄ້າຍກອງອຳນວຍການ

ແຫ່ງນຶ່ງທີ່ລອງລົງມາຈາກກອງບັນຊາການໂຂງຈຽມແມ່ນຢູ່ອຳເພີມຸກດາຫານ (ຍຸກນັ້ນຍັງເປັນອຳເພີຢູ່) ທະຫານຫຼືກອງກຳລັງກູ້ຊາດນັ້ນເປັນ

ທະການເສືອປ່າພາກສາມຂອງນາຍພົນ ລີ ແລະ ນາຍພົນ ໜູເພັດ ດາວເຮືອງ, ຊຶ່ງປະກອບດ້ວຍນັກຮົບທີ່ມີປວັດໃນການສູ້ຮົບຢ່າງເກ່ງກ້າສາ

ມາດ. ຕາມຄວາມເປັນຈິງ ກອງກຳລັງກູ້ຊາດພາກໃຕ້ຂອງລາວໄດ້ປະກົດຜົນງານອັນດີເລີດອອກມາມາກມາຍໃນການປາບປາມທະຫານລາວ

ແດງ ຄມນ, ສາມາດທຳລາຍທີ່ໝັ້ນສຳຄັນສຳຄັນຂອງພວກເຂົາແບບໝຸ່ນທະລາຍຫລາຍສິບແຫ່ງ. ກອງກຳລັງກູ້ຊາດພາກໃຕ້ມີບົດບາດສຳ

ຄັນກັບໂຄງການຣັຖະບານສະຫະຣັຖທີ່ໄປນຳອົາກະດູກຊາກສົບຂອງທະຫານແລະນັກບິນອາເມຣິກາທີ່ເສັຍຊີວິດຢູ່ໃນລາວໃນປາງສົງຄາມ ມີ

ຫຼາຍຊາກສົບທີ່ຄົ້ນພົບແລະນຳກັບເຂົ້າມາໃນປະເທດໄທ ນອກຈາກພົບຊາກສົບຜູ້ເສັຍຊີວິດແລ້ວຍັງພົບທະຫານອາເມຣິກັນ, ອອສເຕຣເລັຍ,

ການາດາ ແລະ ຟີລິປປິນ ທີ່ຍັງມີຊີວິດຢູ່ ຊຶ່ງອາສັຍຫຼົບສ່ອນຢູ່ນຳຄົນຊາວປ່າເຂົາ (ຊົນຂະມຸ) ໃນຈຳນວນທັງໝົດ 11 ນາຍ ແລະ ບາງຄົນກໍ

ມີລູກມີເມັຍເປັນຊາວປ່າເຂົາ ແລະຍາກທີ່ຈະໜີປະຖິ້ມຄອບຄົວລູກເມັຍຂອງເຂົາ ຈຳເປັນຕ້ອງກຳກັບເອົາທຸກຄົນຫຼົບໜີອອກຈາກລາວເຂົ້າສູ່ປະ

ເທດໄທດ້ວຍຄວາມປອດພັຍ. ພາຣະກິດຄົ້ນຫາຊາກສົບທະຫານອາເມຣິການັ້ນແມ່ນມີນັດຊ່ຽວຊານຂອງຍິ່ປຸ່ນທີ່ເດີນທາງເຂົ້າໄປປະເທດລາວ

ກັບທະຫານກູ້ຊາດ ເພາະ ສະຫະຣັຖໄດ້ຈ້າງຄົນຍີ່ປຸ່ນທີ່ມີໜ້າຕາເໝືອນຄົນລາວເພື່ອສະດວກຕໍ່ການປອມໂຕອຳພາງການຊອມການແນມຂອງ

ທະຫານລາວແດງຖ້າມີເຫດສຸກເສີນຫຼ້ພະເຊິນ້າກັນ. ພາຣະກິດນີ້ໜ້ອຍທີ່ສຸດທີ່ຄົນລາວຈະຮັບຮູ້ ເພາະເປັພາຣະກິດລັບແລະປະສົບຜົສຳເຣັດຢ່າງ

ດີຈົນເປັນທີ່ເຜິ່ງພໍໃຈຂອງສະຫະຣັຖແລະເຄືອຄ່າຍພັທະມິດໄດ້ຄົນແລະໂຄງກະດູກທະຫານຂອງພວກເຂົາຄືນ ແລະ ພາຣະກິດນີ້ໄດ້ເຣີ່ມຕົ້ນຂຶ້ນ

ໃນປີ 1976 ຫາ 78 ກໍຢຸດຕິລົງເພາະຮັ້ຖະບານ ສປປ ລາວ ໄດ້ຮ້ອງຂໍທະຫານຈາກຫວຽດນາມປະມານ 10 ກອງພົນເຂົ້າມາເປີດສາກກວາດ

ລ້າງທົ່ວປະເທດ.

ຂໍກັບຄືນມາສູ່ແມ່ບົດຂອງເຣື່ອງນີ້ກໍຄືໜ່ວຍສອດແນມໃຕ້ດິນຂອງລາວແດງທີ່ຢູ່ຕາມຄ້າຍທະຫານກູ້ຊາດພາກກາງ (ວຽງຈັນ) ແລະ ຜູ່ທີ່ອາສັຍ

ຢູ່ໃນສູນໜອງຄາຍ. ທ່ານທີ່ອ່ານເຣື່ອງທີ່ຂ້າພເຈົາຂນຂຶ້ນມານີ້ອາດມີຂໍ້ຂ້ອງໃຈວ່າເປັນຫຍັງຂ້າພະເຈົາຮູ້ວ່າໃຜຄົນໃດທີ່ເປັນສັມະຊິກໜ່ວຍໃຕ້

ດິນຂອງລາວແດງ?  ໃຫ້ທ່ານຜູ່ອ່ານກະຣຸນາອົດໃຈໄວ້ກ່ອນ ແລ້ວຂ້າພະເຈົ້າຈະອະທິບາຍໃຫ້ຮັບຮູ້ນຳກັນກ່ອນຈະສລຸບຕອນສຸດທ້າຍຂອງເຣື່ອງນີ້.

ຍັງມີຕໍ່

(9)

ຄວາມແຕກຕ່າງແຜນການນັກສືບສອດແນມຂອງລາວແດງທີ່ສົ່ງມາປະຕິບັດງານຢູ່ໄທໂດຍສະພາະຂອງຊຸດທຳອິດແລະຊຸດທີສອງມີດັ່ງນີ້: ຊຸດທຳອິດ

ໃຊ້ອຸບາຍເປັນອົພະຍົບເພື່ອແຊກຊຶມເຂົ້າໄປເຖິງຈຸດໃນໃຈກາງຂອງສູນອົພະຍົບ ເພາະທາງການ ສປປ ລາວ ເຊື່ອວ່າຂະບວນການຫຼືກອງບັນຊາການ

ຂອງທະຫານກູ້ຊາດນັ້ນຕັ້ງຢູ່ໃນສູນອົພະຍົບນັ້ນ, ດັ່ງນັ້ນພວກເຂົາມາເຖິງຝັ່ງໄທແມ່ນເຂົ້າແຈ້ງຕົວຕໍ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ໄທເພື່ອໃຫ້ເປັນໄປຕາມກົດຣະບຽບຫຼື

ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍຶົພະຍົບຂອງຣັຖະບານໄທແລະສະຫະປະຊາຊາດໄດ້ວາງອອກ.   ສ່ວນຊຸດທີສອງເຂົາເຂົ້າມາແມ່ນພະຍພຍາມຫຼີກເວັ້ນການຈັບກຸມ

ຂອງເຈົ້າໜ້າທີ່ໄທ ຈະບໍ່ມີການເຂົ້າສເນີຕົວເພື່ອຈະໄດ້ ຕໍມໍ ເຂົ້າສັງກັດເປັນອົພະຍົບຢູ່ໃນສູແບບອົພະຍົບທົ່ວໆໄປ. ເຫັນເງິນໜ້າດຳເຫັນຄຳໜ້າເສົ້າ

ບໍ່່າເຈົ້າໜ້າທີ່ໄທ  ເຈົ້າໜ້າທີ່ລາວຢູ່ໃນສູນອົພະຍົບແມ່ນຖືກພວກຊຸດສອງນີ້ຊື້ຈ້າງໄດ້ໝົດເພື່ອຄວາມສດວກໃນການດຳຣົງກິຈະການຂອງພວກເຂົາ

ແລະພວກເຂົາຈະພາກັນຫຼີ້ນລະຄອນຕົບຕາຄົນທັງຫຼາຍໂດຍອ້າງອິງວ່າພໍ່ແມ່ຍາດພີ່ນ້ອງຢູ່ຕ່າງປະເທດສົ່ງເງິນມາໃຫ້ທຸກໆເດືອນ, ບາງເທື່ອພວກເຂົາ

ກໍຊື້ອາຫານການກິນມາຊຸມແຊວກັບຄົນຢູ່ໃນສູນອ້າງວ່າໄດ້ມັງດາຫຼືເຊັກມາແຕ່ຕ່າງປະເທດ ເພື່ອສ້າງຮັກສ້າງແພງກັບຄົນຢູ່ໃນສູນເອົາໄວ້.   ທີ່ຈິງ

ແລ້ວພວກເຂົາບໍ່ມີຍາດພີ່ນ້ອງສົ່ງເງິນມາໃຫ້ເົາດັ່ງທີ່ພວກເຂົາອ້າງອິງນັ້ນດອກເງິນນັ້ນແມ່ນທາງກະຊວງພາຍໃນຫຼືຣັຖະບານລາວແດງຍື່ນສົ່ງໃຫ້ເຂົາ.

ພວກຢູໃນສູນແມ່ນພາກັນປຸກຕູບຢູ່ນຳກັນຕູບລະສາມສີ່ຄົນ ເພາະນັບແຕ່ປີ 77 ຂຶ້ນມາຈຳນວນອົພະຍົບລົ້ນອາຄານທາງການໄທແລະເຈົ້າໜ້າທີ່ສູນ

ຈຶ່ງໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ຄົນປຸກຕູບຢູ່ດ້ວຍທືນຂອງໃຜລາວ. ພວກນັກສືບລາວແດງຊຸດສອງນີ້ບໍ່ມີຈຳນວນຫຼາຍເໝືອນຊຸດທຳອິດ ຕາມທີ່ຊາບມີຢູ່ປະບໍ່

ເຖິງຊາວ ແລະພວກເຂົາຈະສັບປ່ຽນກັນເຂົ້າມາເກືອບທຸກສາມເດືອນ ເພາະເຈົ້ານາຍລາວແດງຂອງພວກເຂົາອາດຮຽນບົດຮຽນຈາກພວກຊຸດທຳອິດ

ທີ່ພາກັນຫາຍໂຕສາບສູນໄປແບບບໍ່ມີຮ່ອງຮອຍບໍ່ວ່າຕາຍຫຼືຍັງມີຊີວິດຢູ່. ພວກເຂົາສາມາດເຂົ້າໄປເຖິງແຄັ້ມທະຫານກູ້ຊາດຢູ່ຕາມທ້ອງຖິ່ນຕ່າງໆ

ເພື່ອຕີໂຕເຂົ້າເປັນຮັກເປັນແພງກັບພວກທະຫານ ດ້ວຍການຊື້ອາຫານແລະເຫຼົ້າຢາປາແປ້ງໄປຕ້ອນຊຸມແຊວກັນກັບທະຫາໝົດຄ້າຍ, ແລະກໍບອກ

ວ່າໄດ້ເງິນມາຈາກການເປັນນັກບິນເອົາຄົນຂ້າມຟາກມາແຕ່ລາວຈົນບໍ່ມີທະຫານຫຼືຜູ່ບັງຄັບບັນຊາຄົນໃດວ່າຈະບໍ່ເຊື່ອພວກເຂົາເພາະພວກເຂົາໄດ້

ຖືກຫຼໍ່ຫຼອມມາເປັນພິເສດຢ່າງດີທີ່ຣູ້ເສັ້ນທາງເຂົ້າອອກຈາກຝັ່ງໄທໄປຝັ່ງທຸກຈອກທຸກແຈແຕ່ເກົ້າລ້ຽວ-ສິຊຽງໃໝ່ລົງໄປເຖິງປາກຊັນ-ບຶງການໃນ

ການໄປບິນເອົາຄົນລາວໜີເຂົ້າມາປະເທດໄທ. ການແຝງໂຕຂອງພວກເຂົາເຂົ້າກັບທະຫານກູ້ຊາດຂອງລາວຝຽງຈັນຢູ່ປະເທດໄທແມ່ນໄດ້ຜົນເກີນ

ຄາດ   ຈົນວ່າພວກເຂົາສາມາດອອກເດີນທາງເຂົ້າໄປໃນປະເທດລາວພ້ອມພວກກູ້ຊາດແລະອ້າງວ່າໄປນຳເອົາຄົນເພາະມີຄົນຈ້າງພວກເຂົາໄປແລະ

ເມື່ອຂ້າມໄປເຖິງຝັ່ງລາວພວກເຂົາກໍແຍກທາງກັບທະຫານກູ້ຊາດແລ້ວບອກວ່າເດີນທາງເຂົ້າວຽງຈັນເດີນທາງເຂົ້າໄປບ້ານນັ້ນເມືອງນີ້ວ່າໄປນຳເອົາ

ຕາມຈຸດທີ່ເຂົ່ຮັບຄ່າຈ້າງມາ, ຈະບໍ່ໃຫ້ພວກທະຫານກູ້ຊາດເຊື່ອບໍ່ໄດ້ແນວໃດອັນວ່າອອກໄປຄັ້ງໃດກັບມາພ້ອມເງິນສອງສາມໝື່ນບາດຕິດໂຕມາ

ນຳທຸກເທື່ອ.

ສະຖານະການພາຍໃນສູນທີ່ໜອງຄາຍແລະສູນຕ່າງໆ ເຈົ້າໜ້າທີ່ໄທໄດ້ມີຄຳສັ່ງໃຫ້ໄລ່ຈັບເອົາອົພະຍົບສົ່ງອອກໄປປະເທດທີສາມດັ່ງທີ່ໄດ້ກ່າວມາ

ໃນຕອນທີແລ້ວແລະເປັນເວລາສອງປີເຕັມ, ຄອບຄົວຜູ່ທີ່ຖືກຄວບຄຸມຄົວທີ່ມີສັມະຊິກຄອບຄົວຄົບຖ້ວນແມ່ນປະຕິເສດບໍ່ໄດ້ ເຈົາໜ້າທີ່ໄລ່ຕ້ອນ

ຂຶ້ນຣົຖບັສໂລດ ຖ້າວ່າຄອບຄົບໃດຂາດຄົນຫຼືສັມະຊິກຄອບຄົວຄົນໃດຄົນນຶ່ງກໍຈະຖືກໂຍະຍານໃຫ້ ດັ່ງນັ້ນສ່ວນຫລາຍແມ່ນຫົວໜ້າຄອບຄົວຈຶ່ງ

ເອົາຕົວຫຼົບອອກນອກສູນໄປລີ້ຊ່ອນຢູ່ນອກສູນ  ພວກທີ່ບໍ່ມີຍາດພີ່ນ້ອງແມ່ນໄດ້ໄປເຂົ້າຮ່ວມເປັນທະຫານກູ້ຊາດເພື່ອຢູ່ຊຳຊາໃຫ້ສະຖານະການ

ຜ່ອນຄາຍລົງຈຶ່ງຄ່ອຍກັບເຂົ້າມາສູນ, ແຕ່ສ່ວນຫຼາຍພວກທີ່ເຂົ້າຮ່ວມເປັນກ້ຊາດນັ້ນທາງການກອງອຳນວຍການສູນລາວຈະອອກໜັງສືໂຍະຍານ

ໃຫ້ແລະສາມາດເຂົ້າອອກສູນທຸກວັນເວລາໄດ້ດ້ວຍຄວາມສະດວກ. ດ້ວຍກໍຣະນີໄລ່ຈັບເອົາຄົນໄປປະເທດທີສາມນີ້ເປັນເຫດໃຫ້ຊາຍໜຸ່ມທີ່ບໍ່ມີ

ຄອບຄົວແຕກຕື່ນພາກັນປົບອອກນອກສູນແລ້ວໄປສົມທົບເຂົ້າເປັນກອງກຳລັງກູ້ຊາດຢ່າງອັຕະໂນມັດ ແລະຈຳນວນພົນຂອງທະຫານກູ້ຊາດໄດ້

ເຜີ້ມໂຕເລຂຂຶ້ນເປັນເທົ່າຕົວຈາກຈຳນວນເດີມປະມານສາມພັນຂຶ້ນມາເປັນຫົກພັນກ່ວາຄົນ, ເຫດການນີ້ໄດຢຸດຕິລົງໃນປິ 1977 ສອງປີເຕັມ

ແລະເປັນເຫດການກີດຂຶ້ນກັບໜ່ວຍສອດແນມໃຕ້ດິນຊຸດທຳອິດ ແລະແລ້ວກໍມີຫລາຍຄົນຖືກສົ່ງໄປປະເທດທີສາມໃນເວລານັ້ນ. ພໍເຖິງທ້າຍປີ

1977  ພວກທີ່ຖືກຈັວສົ່ງໄປປະເທດທີສາມໄດ້ສົ່ງຮູບພາບຊີວິດການຢູ່ກິນແລະເງິນມາໃຫ້ຍາດພີ່ນ້ອງແລະໝູ່ເພື່ອນຢູ່ຕາມສູນອົພະຍົບຕ່າງໆ

ຈຶ່ງພາກັນແຕກຕື່ນກັນຂຶ້ນເປັນຄັ້ງທີສອງ ແຕ່ຄັ້ງນີ້ແມ່ນຍາດກັນໄປຈົດຊື່ຫຼືອາສາສມັກອອກໄປສ້າງຊີວິດໃໝ່ຢູ່ປະເທດທີສາມຈົນເກີດມີການຊື້

ຈ້າງກັນຂຶ້ນຖົມເຖໄປ ແລະເຣື່ອງມັນກໍຮ້ອນໄປເຖິງເຈົ້າໜ້າທີອົງການອົພະຍົບສາກົນຈຶ່ງໄດ້ລົງມາທຳຄວາມເຂົ້າໃຈກັບອົພະຍົບໃຫ້ພາກັນປະຕິ

ບັດຕາມກົດຣະບຽບກໍຄື ຢາກໄປປະເທດໃດຕ້ອງໄປປະກອບຄຳຮ້ອງເຂົ້າໄປປະເທດນັ້ນ ແລະຈະມີການຜ່ານການສຳພາດຜ່ານການກວດພຍາດ

ແລະກົດອື່ນໆອີກ.

ຕົກມາຕົ້ນປີ 1978 ກໍເຣີ່ມມີປະທດທີສາມເຜີ້ມຂຶ້ນມາເປັນຣະດັບທີ່ເປີດການຕ້ອນຮັບຊາວອົພະຍົບ ຈາກສາມປະເທດທຳອິດ ກໍມີອາເມຣິກາ

ການາດາ ເຢັຍຣະມັນຕາເວັນຕົກ ຍີ່ປຸ່ນ ແລະ ປະເທດ ນິວຊີແລັນ. ພວກໜ່ວຍສືບສວນໃຕ້ດິນຊຸດທຳອິດທີ່ຢູ່ມນສູນອົພະຍົບໜອງຄາຍນັ້ນໄດ້

ພາກັນອອກໄປສ້າງຊີວິດໃໝ່ຢູ່ປະເທກທີສາມຈົນກ້ຽງ ສ່ວນພວກທີ່ຍັງຢູ່ກັບຄ້າຍທະຫານກູ້ຊາດທີ່ອອກປະຕິບັດງານຢູ່ນັ້ນຕ່າງກໍພາກັນຂໍລາອອກ

ຈາກທະຫານແລ້ວມາຢູ່ໃນສູນເພື່ອຫວັງລໍຖ້າໄປປະເທດທີສາມ ເພາະໄດ້ຮັບຂ່າວຈາກເພື່ອນຮ່ວມພາຣະກິດເກົ່າທີ່ສົ່ງມາໃຫ້ຊາບຈຶ່ງເກີດຄວາມ

ສົນໃຈຢາກໄປຢູ່ປະເທດທີ່ຈະເຣີນຫູຈະເຣີນຕາແລະອຸດົມສົມບູນຕໍ່ການຄອງຊີບຫຼືຊີວິດການຢູ່ກິນ. ຫລາຍຄົນກໍພົບຮັກຢູ່ໃນສູນກໍແຕ່ງງານກັນ

ເໝືອນດັ່ງທຸກຄົນທົ່ວໆໄປ ແລ້ວກໍບໍ່ນານເກີນລໍພວກເຂົາກໍໄດ້ເດີນເຂົາສູ່ປະເທດທີສາມ.

ຍັງມີຕໍ່

(10)

ນາຍພົນສັງລາອອກຈາກເປັນຜູ່ບັງຄັບບັນຊາສູງສຸດຂອງກອງກຳລັງກູ້ຊາດໃນທ້າຍປີ 1976 ເພື່ອເຂົ້າມາເປັນຫົວໜ້າສູນຝ່າຍລາວເຕັມເວລາ

ແລະໄດ້ມອບໜ້າທີ່ຜູ່ບັງຄັບບັນຊາສູງສຸດກູ້ຊາດໃຫ້ທ່ານພັນເອກພອນເພັດເປັນຜູ່ບັນຊາການຄົນໃໝ່ແທນ, ເພາະນາຍພົນສັງໄດ້ຫຼິ່ງເຫັນເສັ້ນ

ທາງທີ່ຈະໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຈາກຊາວອົພະຍົບຫລາຍກ່ວາ.  ເຣີ່ມແຕ່ເດືອນສິບຂອງປີ 76 ນັ້້ນ ອົພະຍົບຊາວຈີນ ຫວຽດນາມ ແລະ ແຂກ

ອິນເດັຍທີ່ມາຈາກປະເທດລາວຕ່າງກໍພາກັນຈົກເງິນຈ້າງເພື່ອໄດ້ມີຊື່ອອກເດີນທາງໄປຕ່າງປະເທດ  ນາຍພົນສັງຈຶ່ງຕີຫົວເຂົ້າກັບເຈົ້າໜ້າທີ່ໄທ

ໃນການຮັບສິນບົນຈາກອົພະຍົບຊາວຕ່າງດ້າວຂອງລາວທີ່ກ່າວມາຂ້າງເທິງນັ້ນ. ສ່ວນອົພະຍົບຊາວລາວແມ່ນຍັງລໍຄວາມຫວັງເພ່ື່ອຈະໄດ້ກັບ

ຄືນສູ່ປະເທດລາວ ເພາະເຊື່ອຕໍ່ການປະກາດອ້າງອິງຂອງນາຍທະຫານບາງທ່ານທີ່ປະກາດປ່າວຂ່າວອອກມາວ່າຈະໄດ້ກັບປະເທດລາວໃນບໍ່ຊ້າ

ບໍ່ນານນີ້ ຊຶ່ງອົພະຍົບຊາວລາວທີ່ມາແຕ່ປີ 75 ຫາ 76 ນັ້ນຍັງພາກັນລໍຄອຍກັບບ້ານກັນຢູ່ ຈົນຖືກໄລ່ລ້າຈັບສົ່ງໄປປະເທດທີສາມດັ່ງທີ່ກ່າວ

ມາກ່ອນໜ້ານີ້.

ພາຍຫຼັງນັກສືບໃຕ້ດິນຊຸດສອງຂອງລາວແດງເຂົ້າມາເຄື່ອນໄຫວ ແລະນາຍພົນສັງໄດ້ລາອອກຈາກເປັນຜູ່ບັນຊາການສູງສຸດຂອງກອງກຳລັງກູ້

ຊາດແລ້ວ ໜ່ວຍກູ້ຊາດເກືອຍວ່າທຸກໝວດທຸກຂະບວນການທີ່ອອກໄປປະຕິບັດງານຢູ່ປະເທດລາວໄດ້ຖືກທະຫານລາວແດງແລະແກວແດງ

ດັກສະກັດຈູ່ໂຈມໃນເວບາຍົກກຳລັງທະຫານຂຶ້ນບົກຈາກແມ່ນ້ຳຂອງຈົນບໍ່ສາມາດຂຶ້ນຝັ່ງໄດ້ ຍ້ອນມີໜອນບອນໄສ້. ເຈົ້າໜ້າທີ່ທະຫານຮັກ

ສາຊາຍແດນຂອງລາວແດງຮູ້ຈັກທຸກການເຄື່ອນໄຫວຫຼືການເດີນເກມຂອງຝ່າຍລາວກູ້ຊາດເປັນຢ່າງດີຈາກການສົ່ງຂ່າວຂອງໜ່ວຍໃຕ້ດິນຊຸດ

ສອງຂອງເຂົາ ກ່ວາຝ່າຍກູ້ຊາດຈະສົງສັຍວ່າມີໜອນບອນໄສ້ຫຼືໄສ້ເສິກປະປົນຢູ່ກັບພວກຕົນເອງກໍສວາຍໄປເສັຍແລ້ວເພາະໄດ້ສູນເສັຍນັກຮົບ

ແລະອາວຸດສົງຄາມໄປຢ່າງມາກມາຍ.

ຕົກມາທ່າຍປີ 77 ອົພະຍົບລາວໄດ້ຫຼົບໜີເຂົ້າປະເທດໄທແມ່ທະວີຄູນຈຳນວນຂຶ້ນຢ່າງໜ້າຕົກໃຈເພາະຣັຖະບານ ສປປລາວ ປ່ຽນແຜນການ

ບໍຣິຫານປະເທດແບບຜະເດັດການ ຕັດສິດທິຂອງປະຊາຊົນໃນການເປັນເຈົ້າຂອງໄຮ່ນາຮົ້ວສວນແລະສັດລ້ຽງນັບແຕ່ໄກ່ຫຼືນົກກາງແກໂຕນຶ່ງ

ຂຶໄປຮອດງົວຄວາຍຊ້າງມ້າຫຼືສັດລ້ຽງທຸກຊະນິດໃຫ້ນຳເຂົາມາເປັນຂອງສ່ວນຮວມຫຼືທີ່ຊາວລາວເອີ້ນກັນວ່າຂອງຮວມໝູ່.  ເມື່ອຣັຖະບານ

ໄດ້ອອກປະກາດມາແລ້ວບໍ່ວ່າຫ້າງຮ້ານຄ້າບໍຣິສັດຕ່າງໆຣັດກໍໄປຍຶດເອົາຈົນກ້ຽງແລະສັ່ງການໃຫ້ຊາວໄຮ່ຊາວນາເຂົ້າມາແຈ້ງວ່າມີນາຈັກໄຮ່

(ໄຮ່ນາ) ສັດລ້າຽງແຕ່ລະຊະນິດມີຈັກໂຕ ແລະສັ່ງການຫ້າມຂາຍຫຼືຂ້າສັດກິນກ່ອນຈະໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ. ພວກເຂົາໃຊ້ຜະເດັດການກັບຊາວ

ໄຮ່ນາປະຊາຊົນແລະເຈົ້າຂອງຫ້າງຮ້ານແລະບໍຣິສັດຕ່າງໆຂອງຊາວຕ່າງດ້າວຢູ່ໃນລາວເພື່ອບີບບັງຄັບໃຫ້ໜີອອກຈາກປະເທດທາງອ້ອມຂອງ

ຜວກເຂົາ ເພື່ອເຂົາຈະນຳເອົາປະຊາຊົນຢູ່ເຂດປົດປ່ອຍເກົ່າເຂົ້າມາແທນທີ່.   ແຜນການຂອງເຂົາແທ່ນໄດ້ຜົນເກີນຄາດໝາຍ ປະຊາຊົນຊາວ

ແລະຄົນຕ່າງດ້າວຢູ່ໃນລາວຕ່າງກໍພາກັນສ່ຽງຊີວິດພາຄອບຄົວຫຼົບໜີເຂົ້າສູ່ປະເທດໄທ ແລະພວກຣັຖະບານລາວແດງກໍນຳເອົາປະຊາຊົນຂອງ

ພວກເຂົາມາແຕ່ຊຳເໜືອ ຊຽງຂວາງ ແລະເຂດອື່ນໆທີ່ເປັນຄົນຂອງພວກເຂົາເຂົ້າມາແທນທີ່ຕາມແຜນຂອງພວກເຂົາໄດ້ວາງໄວ້.   ດັ່ງນັ້ນ

ມວນຊົນອົພະຍົບຈຶ່ງລົ້ນສູນ ທາງເຈົ້າໜ້າທີ່ອົງການຂ້າຫຼວງໃຫຍ່ສະຫະປະຊາຊາດວ່າດ້ວຍຊາວອົພະຍົບຈຶ່ງເລັ່ງໃຫ້ສົ່ງຄົນໄປປະເທດທີສາມ

ຢ່າງດ່ວນ ແຕ່, ຫົວໜ້າສູນແລະເຈົ້າໜ້າທີ່ປົກຄອງສູນຝ່າຍລາວໄດ້ສິດສອນການໂກງຫຼືຄໍຣັປຊັນໃຫ້ເຈົ້າໜ້າທີ່ຝ່າຍໄທຈົນໃນທີ່ສຸດເກີດມີ

ການຮ່ວມກັນໂກງອົພະຍົບລາວຮອດຂັ້ນຜູ່ວ່າຈັງຫວັດໜອງຄາຍເຂົ້າຮ່ວມໃນຂະບວນການນີ້. ນາຍພົນສັງໄດ້ສົ່ງຄອບຄົວບິນເຂົ້າປະເທດ

ຝຣັ່ງເສສແຕ່ປີ 76 ພຸ້ນ ແທນທີ່ຢູ້ທີ່ຢູ່ປະເທດທີສາມຈະເປັນຝ່າຍທີ່ສົ່ງເງິນມາຊ່ວຍເຫຼືອຄອບຄົວຫຼືຍາດພີ່ນ້ອງຢູ່ໃນສູນອົພະຍົບ ແຕ່ກົງກັນ

ຂ້າມກັບນາຍພົນສັງຜູ່ທີ່ຢູ່ສູນອົພະຍົບເປັນຜູ່ສົ່ງເງິນໄປໃຫ້ຄອບຄົວລູກເມັຍຢູ່ຝຣັ່ງເດືອນນຶ່ງບໍ່ຕຳ່ກ່ວາສິບພັນໂດລາສະຫະຣັຖ (ຂໍໂຈະເຣື່ອງ

ການຄໍຣັປຊັນແະນາຍພົນສັງຢູ່ໃນສູນໄວ້ກ່ອນ ).

ຄວາມຮູ້ບຸນຄຸນຂອງມະນຸດແມ່ນເປັນສິ່ງທີ່ສວຍງາມທີ່ສຸດຂອງສັງຄົມມະນຸດ, ຂໍກ່າວເຖິງມີນາຍທະຫານຊັ້ນພັນເອກທ່ານນຶ່ງທີ່ຊ່ວຍເຈຣະຈາ

ນຳເອົາຊາຍຄົນນຶ່ງທີ່ຖືກຂັງໃນການຍັດຂໍ້ຫາຄ້າສິ່ງຂອງທີ່ຜິດກົດໝາຍອອກມາໄດ້ຈາກນາຍຮ້ອຍຕຳຣວດເອກໄທຄົນນຶ່ງທີ່ຫວັງຈະງາບເມັຍ

ເຂົາ ແລະສອງຜົວເມັຍນີ້ເປັນພຽງຜົວເມັຍໃນນາມການສະແດງຂອງສັມະຊິກນັກສືບໜ່ວຍໃຕ້ດິນຊຸດທະອິດຂອງລາວແດງ. ທ່ານພັນເອກ

ຜູ່ນັ້ນກໍແມ່ນທ່ານພັນເອກພອນເພັດທີ່ຖືກເລື່ອນໜ້າທີ່ການຈາກຜູ່ຮອງບັນຊາການຂຶ້ນມາເປັນຜູ້ບັນຊາການສູງສຸດກອງກຳລັງກູ້ຊາດ. ສອງ

ຜົວເມັຍນີ້ເປັນຜົວເມັນກັນຈິງແລະກຳລັງລໍອອກເດີນທາງໄປປະເທດສວິສແລັນແລະບັງເອີນໄດ້ພົບພໍ້ກັບທ່ານພັນເອກຜູ່ທີ່ຊ່ວຍປົດປ່ອຍພວກ

ເຂົາໃຫ້ພົ້ນເຫດການຮ້າຍທີ່ຮັບບໍ່ໄດ້ຈາກນ້ຳມືແສນສົກະປົກຂອງຜູ້ພິທັກຮັກສາກົດໝາຍຂອງນາຍຕຳຣວດໄທ ຜູ່ກ່ຽວຈຶ່ງໄດ້ຣາຍງານຫຼືບອກ

ເລົ່າໃຫ້ທ່ານພັນເອກທະຫານນັ້ນວ່າກຳລັງມີສິ່ງໃດເກີດຂຶ້ນ.

ຈັງມີຕໍ່

(12)

ພາຍຫຼັງສູນອົພະຍົບລາວໜອງຄາຍເປີດເປັນທາງການແລະໄດ້ຫຍຸບສູນເກົ່າຫຼືທີ່ຮູ້ກັນວ່າ ສກທ ຊຶ່ງມີໜ້າກ້ວາງປະມານ 100ມ x 100ມ

ມົນທົນແລະໄດ້ສ້າງແຫຼ່ງກັກຂັງຊາວອົພະຍົບລາວແຕ່ເຣີ່ມແຣກທີ່ຊາວລາວຫຼັ່ງກັນເຂົ້າມາປະເທດໄທໃນປີ 1975, ແລະໄດ້ໂຍກຍ້າຍປະຊາ

ກອນເຂົ້າຢູ່ໃນສູນໃໝ່ໃນທ້າຍປີ 1976.   ຈະຂໍກ່າວເຖິງຊາວລາວນທີ່ໜີອອກຈາກປະເທດລາວເຂົ້າມາຫາຈັງຫວັດໜອງຄາຍປະເທດໄທ

ໃນປີ 1975 ນັ້ນ ໄດ້ພາກັນພັກພາອາສັຍຢູ່ກັບວັດຕ່າງໆແລະາດພີ່ນ້ອງຫຼືຄົນທີ່ຄຸ້ນເຄີຍຮັກແພງກັນເປັນສະຖານທີ່ຊົ່ວຄາວ ນີ້ສະເພາະປະຊາ

ຊົນແລະຂ້າຣາຊະການຕຳຣວດ ສ່ວນທະຫານທາງການໄທມີສະຖານທີ່ລັບພິເສດຕ້ອນຮັບແຍກອອກຈາກປະຊາຊົນ.  ນັບມື້ນັບວັນຈຳນວນ

ຊາວລາວອົພະຍົບທະວີຄູນຂຶ້ນຈາກຫົວສິບເປັນຫົວຮ້ອຍຈາກຫົວຮ້ອຍຫົວພັນ ທາງການໄທຈຶ່ງໄດ້ປຸກອາຄານ (ແບບຕຶກຫ້ອງແຖວສອງຊັ້ນ)

ຂຶ້ນໃຫ້ສອງຫຼັງຕິດກັນແລະສາມາດບັນຈຸຄົນໄດ້ຫຼາຍກ່ວາ 5-600 ຄົນ ແລະຕັ້ງຊື່ສະຖານທີ່ນັ້ນວ່າ ສກທ. ຕອນແຣກສະຖານທີ່ແຫ່ງນີ້ບໍ່ມີ

ຮົ້ວຫຼືກຳແພງໜາມໝາກຈັບອ້ອມໄວ້ເລີຍ ເຂົາເປີດໃຫ້ຢູ່ແບບເສຣີພາຍໃຕ້ນະໂຍບາຍຖານບ້ານພີ່ເມືອງນ້ອງ ຊາວລາວອົພະຍົບມີສິດອອກໄປ

ໃສກໍໄດ້ໂດຍບໍ່ມີກຳຈັດຂອບເຂດ, ແຕ່ມີພວກຊາຍໜຸ່ມເກເລອອກໄປລັກເຄື່ອງປູກຂອງຝັງ ໝູໝາເປັດໄກ່ເຈົ້າຂອງບ້ານເຂົາມາກິນແລະໜັກ

ໄປກ່ວານັ້ແມ່ນໄປລວນລາມກຸມຂົ່ມຂືນສຳເລົາລູກແສ້ຫຼານສາວຂອງເຈົ້າຖິ່ນເຂົາ  ສະຖານທີ່ມີຊື່ວ່າ ສກທ  ນັ້ນຖືກອ້ອມລ້ອມດ້ວຍກຳແພງ

ສັງກະສີສູງປະມານ 4ມ ແຖມດ້ວຍຮົ້ວໜາມໝາກຈັບອັນແໜ້ນໜາແລະແລ້ວເຂົາກໍຕັດສິດເສຣີພາບຂອງອົພະຍົບທຸກຄົນບໍ່ໃຫ້ອອກໄປໃສ

ຖ້າຈະອອກນອກກຳແພງຫຼທ ສກທ ໄປຕ້ອງໄດຮັບອະນຸຍາດຈາກເຈົ້າໜ້າທີ່ເສັຍກ່ອນແລະກໍມີວຽກຈຳເປັນເທົານັ້ນ. ຍ້ອນຄວາມຊົ່ວຂອງບໍ່

ພໍເທົ່າໃດຄົນທີ່ເຮັດໃຫ້ໝົດທຸກຄົນຖືກຕັດສິດເສຣີດັ່ງສຸພາສຸດລາວກ່າວໄວ້ວ່າ ປາຕົວດຽວເໜົ່າຄັບຄ້ອງ.

ສູນອົພະຍົບລາວໜອງຄາຍແຫ່ງໃໝ່ໄດ້ສ້າງຂຶ້ນຢູ່ໜອງສະໂນກົງກັນຂ້າມກັບ ສກທ ມີຖນົນຂັ້ນເທົ່ານັ້ນ ເມື່ອສູນແຫ່ງໃໝ່ໄດ້ເປີດເປັນທາງ

ການ ມວນຊົນທີ່ຢູ່ ສກທ ກໍຖືກຍົກຍ້າຍເຂົ້າໄປຢູ່ສູນໃໝ່ ແລະຕັ້ງ ສກທ ເປັນສູນກັກຂັງຊົ່ວຄາວຊອງອົພະຍົບທີ່ຖືກຈັບຫຼືສົ່ງມາແຕ່ທ່າດ່ນ

ແລະສາລາກາງຈັງຫວັດເມື່ອໄດ້ ຕໍມໍ ເພື່ອລໍຖ້າການສັບຊ້ອນເຂົ້າສັງກັດຢູ່ໃນສູນໃຫຍ່.   ຈະຂໍກ່າວເຖິງເຄື່ອງອຸປະໂພກແລະບໍຣິໂພກທີ່ທາງ

UN ນຳມາແຈກຢາຍໃຫ້ອົພະຍົບໃນ ປີ 1975 ຫາ ທ້າຍປີ 1977 ນັ້ນມີຄຸນະພາບສູງ: ເຊົ້າກໍເຂົ້າໜຽວສັນປາຕອງແບບບໍ່ມີເມັດຫັກແມ້

ແຕ່ເມັດດຽວ, ໄຂ່ 12 ຟອງຕໍ່ຄົນຕໍ່ອາທິດ, ນົມຂຸ້ນສົດ 2 ປັອງຕໍ່ຄົນຕໍ່ອາທິດແຖມດ້ວຍໂອວັນຕິນປັອງໃຫຍ່ 1ປັອງ, ແປງແລະຢາສີຟັນ

1 ຊຸດຕໍ່ຄົນຕໍ່ເດືອນ ສ່ວນພືດຜົລກະເສດແມ່ນເບີດເປັນລາຍວັນແລະຍັງສົດໆທັງນັ້ນ ເໝືອນດຽວກັນກັບ ຊ້ີນໄກ່ ໝູ ແລະ ງົວ ກໍມາເປີດ

ໂຮງຂ້າສັດຂຶ້ນຢູ່ໃນສູນ ໄດ້ກິນແບບສົດໆຄືກັນແລະກໍປ່ຽນສັດແຕ່ລະວັນ. ການເບີກຈ່າຍໃຫ້ຢ່າງອີ່ມໜຳສຳຣານບາງຄອບຄົວຈົນເຫຼືອກິນຖ້າ

ມີຫລາຍຄົນຈົນໄດ້ແບ່ງປັນໃຫ້ພີ່ນ້ອງຊາວໄທຳເອົາໄປກິນກໍຫຼາຍລາຍ. ແຕ່ມີພວກຫວັງຜົນປະໂຫຍດຫຼືໂກງກິນໄດ້ສຸມຫົວສິດສອນເຈົ້າໜ້າ

ທີ່ໄທສົມຮູ້ຮ່ວມມືກັນໂກງອາຫານຊາວອົພະຍົບໂດຍຝ່າຍລາວແມ່ນຫົວໜ້າສູນກໍຄທ ນາຍພົນສັງ ເປັນຫົວໜ້າ ແລະເຈົ້າໜ້າທີ່ຝ່າຍໄທກໍຄື

ປູ່ວ່າຣາຊະການຈັງຫວັດ. ນາຍພົນສັງໄດ້ສເນີຂ້າຫຼວງໄຫຍ່ ສຫປຊ ຝ່າຍອາຫານໃຫ້ທາງສູນກຳກັບອາຫານການກິນໃຫ້ອົພະຍົບເອງພື່ອຫຼຸດ

ຜ່ອນການໃຊ້ຈ່າຍລົງເພາະເປັນອາສາສມັກທຳງານໃຫ້ຟຣີ ໂດຍມີການອູ້ມຊູຈາກຜູ່ວ່າ ທາງ ສຫປຊ ຝ່າຍອາຫານຈຶ່ງຕົກລົງ. ຈາກເຂົ້າໜຽວ

ສັນປາຕອງກາຍມາເປັນເຂົ້າໝົດຄຸນະພາບທີ່ເອົາໄປເຮັດອາຫານສັດໄດ້ເທົ່ານັ້ນທີ່ຳເອົາມາແຈກໃຫ້ຄົນລາວອົພະຍົບ,   ຕັດສະບຽງໄຂ່ ກາເຟ

ນົມຂຸ້ນສົດ ໂອວັນຕິນ ຢາແປງຟັນລົງທັງໝົດ, ປາ ໄກ່ ໝູ ແລະ ງົວ ກໍປ່ຽນມາເປັນຊີ້ນແສ່ເຢັນທີ່ໝົດຄຸນະພາບມາແທນຈາກໂຮງຂ້າສັດຢູ່

ໃນສູນ (ປາກໍເຫຼືອແຕ່ປາທູໜຶ້ງແລະປາສະຫວາຍແສ່ແຂງ) ແລະ ອາຫານທາງການກະເສດກໍຕັດພືດຜົນທີ່ມີຣາຄາອອກໄປໝົດ ເຫຼືອພຽງຜັກ

ບົ້ງ ກະລຳປີທົ່ານັ້ນ. ຜ່ານໄປພຽງປີດຽວທົ່ານັ້ນ ຄວາມແຕກຕ່າງຂອງຜູ່ມີອຳນາດຝ່າຍໄທກໍແຕກຕ່າງມາຢ່າງນີ້ນັບແຕ່ຊາງລາວຫຼັ່ງກັນເຂົ້າມາ

ໄທ, ຈະຂໍກ່າວພວກທີ່ເຫັນກັບຕາຢູ່ໜອງຄາຍເທົ່ານັ້ນ ແລະເປັນຜູ່ກ່ວຂ້ອງກັບສູນອົພະຍົບໜອງຄາຍໂດຍກົງດັ່ງນີ້: ຕຳຣວດນາຍສິບ ກ່ອນ

ມີໜ້າທີ່ການງານຢູ່ສູນອົພະຍົບ ໄປມາທາງໃດແມ່ນຂີ່ສາມລໍ້ຫຼືຍ່າງ ແລ້ວຍົກຣະດັບຂຶ້ນມາມີຣົຖຖີບຂີ່......  ຕຳຣວດນາຍຈ່າ ກອ່ນມີໜ້າທີ່

ການງານຢູ່ສູນອົພະຍົບ ໄປມາທາງໃດຂີ່ຣົຖຖີບ ແລ້ວຍົກຣະດັບຂຶ້ນມາມີຣົຖຈັກຂີ່...... ນາຍຕຳຣວດຮ້ອຍຕຣີຮ້ອຍໂທ ຍົກຣະດັບຈາກຂີ່

ຣົຖຈັກຂຶ້ນມາຂີ່ຣົຖກາບະຫຼືພິກອັບ.....ຮ້ອຍເອກຂຶ້ນຫາຜູ້ການ ຍົກຣະດັບຈາກຂີ່ຣົຖກາບະຂຶ້ນມາຂີ່ຣົຖເກງ ສ່ວນຜູ່ວ່າຣາຊະການຈັງຫວັດ

ເມື່ອກ່ອນເຫັນມາເບິ່ງເຕະບານຢູ່ໃນສູນຂີ່ຣົຖເກງຫຼຸ້ນເກົ່າໆຂອງຍີ່ປຸ່ນ  ແຕ່ຍົກຣະດັບຂຶ້ນມາຂີ່ຣົຖເກງສປອດຫຍີ່ຫໍ້ດັງ (brand name)

BMW ຂອງເຢັຍຣະມັນ. ສ່ວນເຈົ້າໜ້າທີ່ຝ່າຍລາວໃຜໆກໍພາກັນຄໍເຫຼືອງແຂນເຫຼືອງທັງຜົວທັງເມັຍ ສົມນ້ຳໜ້າບາງຄົນຢາກອວດລຳ້ອວດຣວຍ

ຫຼາຍພາກັນຄໍຂາດແຂນຂາດໄປກໍມີ, ສ່ວນນາຍພົນສັງຫົວໜ້າສູນຈົນມີເງິນສົ່ງໄປໃັ້ລູກເມັຍຢູ່ຝຣັ່ງເດືອນນຶ່ງບໍ່ຕຳ່ກ່ວານຶ່ງໜື່ນໂດລາ ສຫຣ.

ຍັງມີຕໍ່

(14)

ເຖິງປາຍປີ 1978 ຕາມທີ່ໄດ້ຮູ້ຈັກ ສັມະຊິດນັກສອບແນມໃຕ້ດິນຊຸດທຳອິດທີ່ ສປປ ລາວສົ່ງເຂົ້າມາເຄື່ອນໄຫວຢູ່ສູນອົພະຍົບລາວ

ທີ່ໜອງຄາຍນັ້ນ, ພວກທີ່ຍັງເຫລືອທີ່ບໍຕາຍແລະບໍຍອມກັບປະເທດລາວຕ່າງກໍໄດ້ເດີນທາງໄປສ້າງຊີວິດໃໝ່ຢູ່ປະເທດທີສາມຕາມ

ປະເທດຕ່າງໆກັນໝົດແລ້ວ, ສ່ວນຫລາຍແມ່ນໄປປະເທດຝຣັ່ງເສສ, ສວິສແລນ ແລະ ເຢັຍຣະມັນ.     ໂດຍໄດ້ຮັບຄວາມຮ່ວມມື

ຈາກສັມະຊິກໜ່ວຍໃຕ້ດິນຊຸດທຳອິດທີ່ສົ່ງຂ່າວໃຫ້ອະດີດຫົວໜ້າຫລືຜູ່ບັງຄັບບັນຊາທີ່ຢູ່ໃນສູນໜອງຄາຍແລະຕາມແຄັມໜ່ວຍ

ກູ້ຊາດຢູ່ຕາມທ້ອງຖິ່ນຕ່າງໆໃນຝັ່ງໄທທີ່ຂຶ້ນກັບເຂດຍຸທດສາດວຽງຈັນ, ບໍຣິຄັນ ແລະ ຄຳມ່ວນ,    ຊຶ່ງພວກເຂົາເຄີຍໄດ້ຮັບຄວາມ

ຊ່ວຍເຫລືອຍາມຕົກວາຣະຈົນຕາແຈ ແລະໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມພາຣະກິດສ່ຽງແລະລອດຊີວິດຮ່ວມກັນມາ.  ພວກເຂົາຕອບບຸນແທນຄຸນ

ໂດຍສົ່ງຂ່າວມາໃຫ້ພ້ອມພາບຖ່າຍຂອງນັກຮົບໜ່ວຍໃຕ້ດິນຊຸດສອງຂອງລາວແດງທີ່ກຳລັງປະຕິບັດງານເຄື່ອນໄຫວຢູ່ໃນປະເທດ

ໄທມາໃຫ້ ແລະພ້ອມກັບກ່າວຄຳຂໍໂທດທີ່ພວກເຂົາໄດ້ປິດເປັນຄວາມລັບຕລອດມາທີ່ບໍໄດ້ບອກຄວາມຈິງວ່າພວກເຂົາແມ່ນໃຜມາ

ຈາກໃສແລະມາເຮັດອັນໃດຢູ່ເມືອງໄທພີ້. ດ້ວຍໄດ້ຮັບການສົ່ງຂ່າວແລະແນະນຳຂອງພວກອະດີດໜ່ວຍໃຕ້ດິນຂອງລາວແດງທີ່ຢູ່

ປະເທດທີສາມ ເຈົ້າໜ້າທີ່ທີ່ກ່ຽວຂອງຂອງກອງກຳລັງກູ້ຊາດຈຶ່ງສາມາດຈັບກຸມຂະບວນການໜ່ວຍໃຕ້ດິນຊຸດສອງຂອງລາວແດງ

ໄດ້ຈຳນວນນຶ່ງ ເຖິງຈະບໍ່ໄດ້ທັງໝົດແຕ່ກໍສາມາດສັ່ນຄອນແຜນການຫລືຂະບວນການຂແງພວກເຂົາໃຫ້ຊັກຊ້າລົງແລະໃນທີ່ສຸດ

ກໍເຫືອດຫາຍໄປຊົ່ວຣະຍະນຶ່ງ. ນັກສືບຂອງກອງກຳລັງກູ້ຊາດທີ່ປະຕິບັດງານຢູ່ປະເທດລາວໃນເຂດພາກກາງໄດ້ສົ່ງຂ່າວໃຫ້ກອງ

ບັນຊາການສູງສຸດຊາບວ່າ ຕົກປິໃໝ່ 1979 ທາງ ສປປ ລາວ   ຈະມີຍຸທະວິທີອອກມາເຄື່ອນໄຫວແລະບຸກຣຸກເພື່ອທຳລາຍທຸກອົງ

ກອນການຈັດຕັງຂອງອະດີດຝ່າຍວຽງຈັນທີ່ໜອງຄາຍປະເທດໄທ ບໍວ່າຈະເປັນອົງກອນພາກປະຊາຊົນຫລືທະຫານຕຳຣວດແມ່ນ

ຢູ່ໃນເປົ້າການລົງມືທຳລາຍຂອງພວກມັນໝົດ, ຈະເປັນຂ່າວຈິງຫລືເປັນການຂົ່ມຂູ່ຂອງຝ່າຍສັຕຣູກໍບໍ່ມີໃຜສາມາດວິເຄາະໄດ້ ສິ່ງ

ທີ່ຄວນທຳກໍຄືຄວນມີສະຕິລະວັງຕົວເພື່ອຮັບກັບສະຖານະການຫລືເຫດຮ້າຍອາດເກີດຂຶ້ນໄດ້ທຸກເວລາ.

ດ້ວຍຄວາມລົ້ນເຫລືອສູນຫລືສະຖານທີ່ຕ້ອນຮັບຊາວອົພະຍົບນັບແຕ່ປີ 1979 ເປັນຕົນມາ ມີຫລາຍປະເທດໄດ້ເປີດຮັບເອົາອົພະ

ຍົບລາວຂຶ້ນມາໃໝ່ດັ່ງເຊັ່ນ: ປະເທດຈີນແດງ ຄມນ ແລະ ຍີ່ປຸ່ນ ຢູ່ໃນທະວີບອາຊີ, ປະເທດສະເປນ, ເນເທີແລນ ແລະ ແດັນມາກ

ໃນທະວີບເອີໂຣປ ແລະ ປະເທດ ອາກເຊັນຕີນາ ແລະ ປະເທດ ກຸຍຢານນາ ທະວີຍອາເມຣິກາໃຕ້.    ປີ 1979 ເປັນປິວິກິດຫລາຍ

ທີ່ສຸດບໍວ່າຢູ່ປະເທດລາວຫລທຢູ່ທີ່ສູນອົພະຍົບລາວໜອງຄາຍ, ມີການສູ້ຮົບກັນຣະຫວ່າງທະຫານລາວແດງແລະ ນປຂ ຂອງໄທ

ຊຶ່ງເກີດຂະເໝັ່ນກັນແລະຍິງໂຕ້ຕອບກັນເປັນຣາຍວັນ. ປີນີ້ເປັນປີນ້ຳຂອງກາຍເປັນສີເລືອດເພາະປະຊາຊົນລາວຖືກເຈົ້າໜ້າທີ່ທະ

ຫານລາວແດງແລະກອງຫລອນສັງຫານຕອນພວກຂະເຈົ້າກຳລັງລອຍຂ້າມແມ່ນຳ້ຂອງຢູ່ນັ້ນ ບໍຈັກຜູ່ເລັກເດັກນ້ອຍຍິງຊາຍເຖົ້າ

ແກ່ກະສຽນແມ່ນເອົາຮ່າງກາຍແລະເລືອດຈົມລົງແມ່ຂອງເປັນພັນເປັນໝື່ນຊີວິດ ໂດຍນ້ຳມືຄາຕະກອນ ສຸພານຸວົງ, ໄກສອນ ພົມ

ວິຫານ ແລະ ຄຳໄຕ ສີພັນດອນ ທີ່ສັ່ງຂ້າປະຊາຊົນຢ່າງໄຮ້ມະນຸສທັມ. ຢ່າວ່າແຕ່ຄົນທີ່ພະຍາຍາມຫລົບໜີອອກຈາກດິນລາວໃນ

ປີນັ້ນແມ່ນແຕ່ສຸນັກຍັງພາກັນລອຍຂ້າມແມ່ຂອງເຂົ້າໄປໄທ ນອກຈາກສຸນັກແລ້ວ ຊ້າງປ່າ ງົວຄວາຍ ແມ້ກະທັງຝູງສາກຸນາຍັງພາ

ຫອບສັງຂານຂ້າມຂອງເຂົ້າໄປໄທເໝືອນກັນ.  ສາຍເງິນນັກຮ້ອງລາວຊື່ດັງກໍຍັງພະຍາຍາມລອຍຂ້າມຂອງເພື່ອຕິດຕາມມິດຮັກ

ແຟນເພງຢູ່ທີ່ສູນໜອງຄາຍແຕ່ກໍໜ້າສົງສານແກ່ທີ່ແກ່ໄປບໍ່ມົ້ມກົ້ມບໍ່ວິດ, ເຣື່ອງມີຢູ່ວ່າ:

- ດ້ວຍຄວາມອຶດຫີວ ປະຊາຊົນລາວໃນປີ 79 ແມ່ນກິນເສັນໝີ່ແປ້ງມັນຕົ້ນຂອງໂຊຫວຽດແທນເຂົ້າ ຍ້ອນຄວາມຫລົ້ມເຫລວບໍ

ຣິຫານປະເທດຂອງຣັຖະບານທີ່ອອກຈາກຖຳ້ຊຳເໜືອມາບໍຣິຫານປະເທດ, ແຟນຄລັບ ຂອງສາຍເງິນແມ່ນພາກັນໄປຢູ່ວຽງຈັນ

ສອງໝົດແລ້ວຈຶ່ງບໍມີມິດຮັກແຟນເພງໃຫ້ຄວາມອຸດໜູນ. ຜູ່ກ່ຽວຈຶ່ງຕັດສິນໃຈຈະລອຍຂ້າມແມ່ນ້ຳຂອງເຂົ້າໄປໄທ, ວັນນັນເປັນ

ກາງເວັນແສດໆ ຜູ່ກ່ຽວແບກເອົາກິດຕ້າຍ່າງລົງຫາດຊາຍສີໄຄ ໃນທ່າມກາງຍ່າງລົງໄປຫາດຊາຍນ້ັນທັກທາຍຖາມວ່າໄປໃສ?

ສາຍເງິນກໍຕອບວ່າ ຮ້ອນຫລາຍລົງໄປອາບນ້ຳຣະບາຍຄວາມຮ້ອນຈັກໜ່ອຍ. ພໍລົງໄປຮອດແຄມຝັ່ງກໍເອົາອຸປະກອນທີ່ຕຽມມາ

ພ້ອມນັນອອກມາປະກອບກັນເຂົ້າແລ້ວກໍລົງລອຍນ້ຳຂອງເພື່ອຫວັງເອົາຊີວິດໄປເຖິງຈຸໝາຍປາຍທາງທີ່ຫວັງໄວ້. ກອງຫລອນສີ

ໄຄກໍຫລອຍຈອບຍ່າງນຳຫລັງສາຍເງິນນັບແຕ່ລົງເຮືອນມາຈົນເຖິງຜູ່ກ່ຽວລົງລອຍນ້ຳ, ສາຍເງິນລອຍປິ່ນຊ້າຍປິ່ນຂວາໄປຕາມ

ກະແສນ້ຳ ກອງຫລອນກໍຂີ່ເຮືອພາຍນຳກົ້ນລົງໄປກັບສາວເງິນ ແລະອີກໝູ່ນຶ່ງກໍຕິດຕາມລົງໄປທາງບົກ. ສາຍເງິນລອຍລ່ອງລົງ

ໄປຕິດຢູ່ກົວຫາດຊາຍດອນຈັນ ຕີນເພິ່ນເລີຍໄປຊູນຂີ້ຊາຍກໍຄິດວ່າລອຍໄປຮອດຝັ່ງໄທແລ້ວ ຈຶ່ງແບກເອົາກິດຕ້າໃສບ່າຍ່າງຂຶ້ນ

ບົກແບບທ່າທາງທາງສະຫງ່າຜ່າເຜີຍ. ຍ່າງຂຶ້ນໄປບໍພໍເທົ່າໃດນາທີກໍມີສຽງຈາກກອງ;ລອນທີ່ດັດສຽງເປັນພາສາໄທ: ຢຸດ! ຢົກ

ມືຂຶ້ນ. ເມື່ອສາຍເງິນໄດ້ຍິນເປັນພາສາໄທກໍສັດພາສາໄທຕອບໄປທັນທີວ່າ: ຢ່າຍິງຜົມຄຣັບ....ຜົມສາຍເງິນ..ນັກຣ້ອງດັງຈາກ

ວຽງຈັນ..ຜົມໜີຣ້ອນມາຜຶ່ງເຢັນຄຣັບ....ໄອ້ລາວແດງຄູດຣີດຜົມມາກຄຣັບ. ພໍແຕ່ຕອບອອກໄປແລະຊຶງຟັງຢູ່ບຶດໜຶ່ງແຕ່ບໍ່ມີຄຳ

ຕອບຈາກກອງຫລອນ ຜູ່ກຽວຈຶ່ງຖາມໄປວ່າ: ທີ່ນີ່ທີ່ໄໜຄຣັບ?????  ກອງຫລອນຕອບຂຶ້ນທັນທີວ່າ: ທີ່ນີ້ທ່າວັດຈັນອ້າຍສາຍເງິນ.

ສາຍເງິນໄດ້ແຕ່ຈົ່ມພຸມໆພຳໆວ່າ:  ກູວ່າແລ້ວ.....ວ່າກູສິໄປບໍມົ້ມ.

ຍັງມີຕໍ່

(16)

ເມື່ອຕົກມາປີ 1978 ທາງການໄທໄດ້ນຳເອົາຊາວອົພະຍົບລາວມົ້ງແຍກອອຳຈາກສູນໜອງຄາຍເອົາໄປໄວ້ຢູ່ສູນເມືອງເລີຍແລະອ້າງເຫດ

ຜົນວ່າພວກຊາວເຂົາບໍ່ລຶ້ງກັບສະພາບດິນຟ້າອາກາດທີ່ເປັນເຫດເຮັດໃຫ້ພວກຂະເຈົ້າລົ້ມປ່ວຍລົງຫລາຍຄົນ ນີ້ກໍເປັນເຫດຜົນທີ່ທາງການ

ໄທແລະສູນລາວອົພະຍົບອ້າງອິງ, ແຕ່ຜູ້ທີ່ມັກສັງເກດຫລືເປັນນັກສັງເກດການກໍຈະຮູ້ເຫັນເຫດຜົນນັ້ນເກີດມາຈາກຫຍັງ? ພວກອົພະຍົບ

ມົ້ງລາວບໍ່ໄດ້ສເນີທາງການວ່າຢາກຍ້າຍອອກຈາກສູນໜອງຄາຍໄປຢູ່ສູນຈັງຫວັດເລີຍປະເທດໄທແຕ່ປະການໃດ, ແຕ່ວ່າ  ເປັນແນວຄິດ

ຂອງເຈົ້າໜ້າສູນລາວສເນີຂຶ້ນໄປຫາຜູ່ວ່າໜອງຄາຍໃຫ້ແຍກພວກມົ້ງອອກຈາກສູນຄົນລາວດ້ຍເຫດຜົນແນວອື່ນຕ່າງຫາກ. ພວກມົ້ງຈະ

ບໍ່ຮັບສິ່ງໃດທີ່ພວກຂະເຈົ້າບໍມັກແລະເຮັດຜິດຕໍ່ກົດຣະບຽບຫລືກົດເກນຂອງຄວາມຍຸຕີທັມທຸຢ່າງ. ພວກມົ້ງພາກັນປະທ້ວງບໍຍອມຮັບເອົາ

ສະບຽງອາຫານທີ່ທາງການໄທປ່ຽນຣະບົບໃໝ່ທີ່ເອົາເຂົ້າປາອາຫານທີ່ໝົດອາຍຸຫລືຄຸນະພາບມາແຈກຢາຍໃຫ້, ພວກເຂົາໄດ້ນຳເອົາອາ

ໄປສົ່ງຄືນແລະເທຖິ້ມໃຫ້ຫົວໜ້າສູນຝ່າຍລາວຢູ່ຕໍ່ໜ້າຕຶກກອງອຳນວຍການທຸກເທື່ອທີ່ພວກເຂົາໄດ້ຮັບການແຈກຢາຍສະບຽງອາຫານທີ່

ໝົດອາຍຸໃນການບໍຣິໂພກ. ຫລາຍຄົນຖືກຈັບກຸມຖານຖອກເທອາຫານໃສ່ຕໍ່ໜ້າເຈົ້າໜ້າທີອຳນວຍການສູນຫລືຄົນລາວຮູ້ໃນນາມຫົວໜ້າ

ສູນ, ແຕ່ຖ້າວ່າຈັບມົ້ງຄົນນຶ່ງແມ່ນພວກຂະເຈົ້າຈະພາກັນຫລັ່ງໄປຕໍ່ວ່າແລະຍິນຍອມເຂົ້າຫ້ອງຂັງນຳກັນເປັນຮ້ອຍຄົນໂລດກັບຜູ່ທີ່ຖືກຈັບໄປ

ແລະກໍບໍແຕກຕ່າງກັບສິ່ງໃດທີ່ທາງການປະຕິບັດບໍ່ສເມີພາບກັນແມ່ນພວກເຂົາຈະປະຕິເສດດ້ຍສຽງດຽວກັນໝົດທຸກຄົນໃນສູນໂລດ. ເມື່ອ

ມົ້ງປະທ້ວງເຣື່ອງເຄື່ອງບໍຣິໂພກທີ່ພວກເຂົາໄດ້ຮັບນັ້ນ ທາງຫົວໜ້າສູນຈຳເປັນຕ້ອງຈັດແຍກສຳບຽງອາຫານລາວແລະມົ້ງອອກຈາກກັນຊຶ່ງ

ກ່ອນໜ້ານັນແມ່ນຈັດມາບ່ອນດຽວກັນກ່ອນຈະສົ່ງໄປໃຫ້ແຕ່ລະເຂດເພື່ອໄປແຈກຢາຍລູກອາຄານຂອງເຂົາ. ສູນສະບຽງອາຫານຢູ່ທີ່ສູນ

ເບື້ອງຝ່າຍຂອງສູນເຜົ່າລາວລຸ່ມ ແຕ່ລະວັນຫົວໜ້າສະບຽງອາຫານຂອງຊາວມົ້ງກໍຈະມາຮັບເອົາທີ່ສູນສະບຽງເພື່ອນຳເອົາໄປ ຈະບໍ່ມີສິ່ງ

ໃດທີ່ຈະໄດ້ຮັບບໍຣິໂພກແຕກຕ່າງກັນນັບແຕ່ວັນແຣກທີ່ສູນເກີດ,  ຈົນມາເຖິງຕອນນາຍພົນສັງເຂົ້າຮັບໜ້າທີ່ເປັນຫົວໜ້າສູນຝ່າຍລາວ ຈຶ່ງ

ເກີດມີການປະທ້ວງບໍ່ພໍໃຈສະບຽງອາຫານຂອງພີ່ນ້ອງເຜົ່າມົ້ງເກີດຂຶ້ນ.  ສ່ວນຝ່າຍຄົນລາວບໍ່ມີຫົວໜ້າຫລືຜູ່ນຳເຂດແລະອາຄານຄົນໃດ

ນຳພາປະທ້ວງດ້ວຍເຫດຜົນອັນໃດນັ້ນຕ່າງກໍຮູ້ກັນດີວ່າມາຈາກເຫດຜົນອັນໃດ?   ເພາະພວກເຂົາຖືກເອົາເງິນຍັດອັດປາກໝົດທຸກຄົນທີ່ບໍ່

ເທົ່າໃດຮ້ອຍບາດເງິນໄທຕໍ່ເດືອນຈາກນາຍພົນສັງແລະຜູ່ວ່າໜອງຄາຍ. ພາຍຫລັງເຈົ້າໜ້າທີສູນຝ່າຍໄທໄດ້ສ້າງຕຶກສະບຽງອາຫານຢູ່ທີ່

ສູນຝ່າຍມົ້ງສຳເຣັດພວກເຂົາຍັງສ້າງຮົ້ວໜາມໝາກຈັບແຍກກາງຣະຫວ່າງສູນລາວ-ມົ້ງອອກເປັນສອງພາກສ່ວນ     ເພື່ອຫວັງບໍ່ໃຫ້ຄົນ

ລາວເຂົ້າໄປເຫັນພວກມົ້ງທີ່ໄດ້ຮັບສະບຽງອາຫານທີ່ມີຄຸນະພາບດີຄືນມາເໝືອນເດີມ ແລະຫົວໜ້າສູນຍັງສັ່ງພວກມົ້ງບໍ່ໃຫ້ໄປບອກຫລື

ເວົ້າສູ່ຄົນລາວຟັງນຳອີກ.  ພວກນັກກໍ່ກວນຄວາມບໍ່ສະຫງົບຫລືນັກສອດແນມໃຕ້ດິນຂອງລາວແດງກໍຮີບຟ້າວຫາສ່ອງທາງເຂົ້າມາເຄື່ອນ

ໄຫວສ້າງໃຫ້ຄົນລາວໄປຕໍ່ວ່າຫົວໜ້າສູນແລະນຳເອົາເຣື່ອງຂຶ້ນໄປຖາມເຖິງຜູ່ວ່າໜອງຄາຍວ່າເປັນຫຍັງຄົນລາວຈຶ່ງໄດ້ຮັບສະບຽງອາ

ຫານແຕກຕ່າງກັນກັບພວກມົ້ງ? ແຕ່ກໍບໍ່ໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂຕາມຄວາມຮ້ອງຂໍ  ຄົນລາວຈຶ່ງຂູ່ວ່າຈະນຳເອົາເຣື່ອງຂຶ້ນໄປສເນີແຈ້ງການຕໍ່ຜູ່

ຕາງໜ້າຂ້າຫລວງໃຫຍ່ສະຫະປະຊາຊາດປະຈຳໄທທີ່ໜອງຄາຍ ແລະໃນທີ່ສຸດກ່ອນເຣື່ອງຈະບານປາຍທາງການໄທຈຶ່ງສົ່ງອົພະຍົບມົ້ງ

ອອກຈາກສູນໜອງຄາຍໄປທີ່ຈັງຫວັດເລີຍ.

ໃນຕົ້ນປີ 1978 ຫາ 79 ຄົນລາວຢູ່ໃນສູນໜອງຄາຍຂ້າກັນຕາຍເປັນເນື່ອງນິດ ໂດຍບໍ່ຮູ້ວ່າແມ່ນເກີດມາຈາກເຫດຜົນອັນໃດ, ໄດ້ຍິນແຕ່

ຂ່າວລືກັນວ່າພວກທີ່ຂ້າກັນນັນແມ່ນເຂົານຳມາຂ້າກັນຢູ່ສູນເພາະມີຄວາມແຄ້ນສ່ວນໂຕມາແຕ່ປະເທດລາວຈຶ່ງນຳມາສະສາງແຄ້ນເກົ່າ

ທີ່ມີແລ້ວກໍຂ້າມນຳ້ຂອງຄືນເມືອປະເທດລາວ. ທີ່ຈິງແລ້ວຈະບໍ່ມີການສືບສວນຫລືສອບສວນຄະດີໃດໆທີ່ເກີດຂຶ້ນພາຍໃນສູນ ແຕ່ຖ້າວ່າ

ຄົນລາວອອກໄປກໍ່ຄະດີຢູ່ນອກສູນທີ່ມີປະຊາຊົນໄທກ່ຽວຂອງຫລືເປັນຝ່າຍເສັຍຫາຍແມ່ນທາງເຈົ້າໜ້າທີ່ໄທຈະບໍ່ປ່ອຍເດັດຂາດ ຫາກ

ກົງກັນຂ້າມກັບຄົນລາວອອກໄປນອກສູນຖືກຂ້າຕາຍດ້ວຍວິທີໃດຫລືຈາກການກະທຳຂອງໃຜກໍຕາມຈະຕາຍເໝືອນໝາກາງຖນົນໂດຍ

ບໍ່ມີການສືບສວນໃດໆທັງສິ້ນ. ພວກທີ່ຖືກຄາຕະກັມຢູ່ໃນສູນສ່ວນຫລາຍແມ່ນມີປວັດທາງການເມືອງຢູ່ໃນລາວມາກ່ອນທີ່ເປັນສັມະຊິກ

ຂອງສະຫະພັນນັກສຶກສາລາວກລືທີ່ຮູ້ກັນວ່າສພວກ 21 ອົງການ ຈົນເປັນເຫດໃຫ້ຫົວໜ້າແລະສັມະຊິກອົງການນີ້ທີ່ມີບັດບາດແລະຊື່

ສຽງມາກ່ອນນັ້ນບໍສາມາດດຳຣົງຊີວິດຢູ່ໃນສູນໄດ້ ຈຳຕ້ອງໜີອອກຈາກສູນໄປຢູ່ນອກສູນກັນໝົດ.

ຂ່າວທີ່ທາງຜູ່ບັນຊາການກູ້ຊາດໄດ້ຮັບມາຈາກໜ່ວຍສືບຢູ່ ສປປ ລາວ ສົ່ງມາໃຫ້ວ່າລາວແດງໄດ້ສົ່ງນັນຮົບໃຕ້ດິນເຂົ້າມາກໍ່ການຮ້າຍ

ຢູ່ໃນສູນໜອງຄາຍກໍກຳລັງເຫັນກະຈ່າງແຈ້ງອອກມາທຸກຣາຍະຣາຍະ ຊຶ່ງເຫັນຈາກການຄາຕະກັມເກີດຂຶ້ນໃນສູນ ຄວາມຂັດແຍ້ງຣະ

ຫວາງຊາວອົພະຍົບກັບເຈົ້າໜ້າທີ່ສູນຝ່າຍລາວກໍມີການທະເລາະວາທະກັນຢູ່ຕລອດ ແລະ ນາຍພົນສັງກັບກາຍເປັນເປົ້າຂອງເປັນຜູ່ນຳ

ອັນເລວຊາມໃນສາຍຕາຂອງຊາວອົະຍົບລາວທັ້ງສູນ ແຕ່ບໍ່ມີໃຜສາມາດເຮັດຫຍັງໄດ້ ເພາະຂາດຫົວໜ້ານຳພາຫລືວ່າເປັນແກ່ນນຳໃນ

ການປະທ້ວງເພື່ອຣະງັບຢັບຢັ້ງການຄໍຣັບຊັນຂອງເຈົ້າໜ້າທີ່ສູນອົພະຍົບໜອງຄາຍ.

ຍັງມີຕໍ່

(18)

ດຣ. ຕານ ຫລອນເອົາຕົນຕົວໂຜ່ເຂົ້າມາປະກົດຕົວຢູ່ໃນສູນອົພະຍົບລາວໄດ້ເຮັດໃຫ້ຄົນບາງຈຳພວກແລະບາງກຸ່ມເກີດມີຄວາມຫວັ່ນ

ໄຫວແລະອັສຈັນໃຈເປັນອັນມາກ ເພາະ ດຣ. ຕານ ບໍ່ໜ້າຈະສ່ຽງເອົາຄອບຄົວລອຍຂ້າມແມ່ນ້ຳຂອງເຂົ້າປະເທດໄທໃນຣະຍະເວລາ

ສະຖານະການອັນເຄັ່ງຕຶງຕາມຊາຍແດນ ລາວ-ໄທ  ແຕ່ເໜືອເຖິງໃຕ້ທີ່ມີການປະທະຍິງກັນບໍຂາດແຕ່ລະວັນຣະຫວ່າງເຈົ້າໜ້າທີ່ຮັກ

ສາຊາຍແດນຂອງໄທ (ນປຂ) ກັບກອງກຳລັງທະຫານລາວແດງແລະກອງຫລອນຝ່າຍລາວແດງ,  ຈົນເຫດການແບບນີ້ຍັງເກີດຂຶ້ນທີ່

ຕໍ່ໜ້າຫໍຄຳທີ່ປິ່ນໜ້າໄປປະເຊີນກັບຫາດຊາຍດອນຈັນຢູ່ເລື້ອຍໆທີ່ມີການຍິງຕໍ່ສູ້ກັນ ບາງຄັ້ງກໍເປັນກາງເວັນແສກໆອີດ້ວຍ ເພາະທະ

ຫານລາວແດງແລະກອງຫລອນຍິງຕ້ານເຮືອ ນປຂ ໄທທີ່ກຳລັງເຂົ້າໄປຊ່ວຍເຫລືອຊາວລາວ   ທີ່ກຳລັງລອຍຂ້າມນ້ຳຂອງເຂົ້າໄປໄທ

ເມື່ອພບກເຂົາຜ່ານເຂົ້າໄປເຖິງເຂດນ່ານນຳ້ຂອງໄທແລ້ວ, ນປຂ ຈຶ່ງຍິງໂຕ້ຕອບຝ່າຍທະຫານແລະກອງຫລອນລາວ ຄມນ ເພາະເປັນ

ການປ້ອງກັນຕົວ.  ຢູ່ໃນສະພາບການອັນຮ້ອນຮົນແບບນີ້ທີ່ເກີດຂຶ້ນຕາມສອງຝັ່ງແມ່ນ້ຳຂອງສ່ວນທີ່ເປັນເສັ້ນຊາຍແດນຂອງສອງປະ

ເທດນີ້ແມ່ນເປັນໄປບໍ່ໄດ້ທີ່ ດຣ. ຕານຈະສ່ຽງເອົາຄອບຄົວຫລົບໜີອອກຈາກປະເທດ. ເກີດມີຄວາມຊ່າລືແຕກຕ່າງກັນກ່ຽວກັບການ

ປະກົດຕົວຂອງ ດຣ. ຕານ  ບາງກໍວ່າເພິ່ນພາຄອບຄົວໜີອອກຈາກລາວແຕ່ກ່ອນມີການຍຶດອຳນາດ ວັນທີ 2 ທັນວາ 75 ພຸ້ນ ແລະມາ

ພັກພາອາສັຍກັບຍາດພີ່ນ້ອງຢູ່ນອກສູນຫວັງລໍໃນການກັບຄືນເມືອງຖ້າຫາກມີການປ່ຽນແປງການປົກຄອງຄືນສູ່ຣະບອບເດີມ, ບາງ

ກໍເວົ້າວ່າ ອາຈແມ່ນຣັຖະບານ ສປປ ລາວ    ສົ່ງອອກຈາກປະເທດເພື່ອແລກປ່ຽນສິ່ງໃດສິ່ງນຶ່ງທີ່ມີຄຸນປະໂຫຍດອັນລ້ຳຄ່າຈາກ ດຣ.

ຕານ,   ເພາະມີຫລາຍຄົນທີ່ເປັນອະດີດຣັຖະການກະຊວງອຸດສາຫະກັມການຄ້າຕ່າງກໍເວົ້າເປັນສຽງດຽວກັນວ່າເຫັນເພິ່ນເປັນຫົວ

ຫ້ອງການຜູ່ຈັດການພະແນກຣັດວິສາຫະກິດຢູ່ ກ່ອນພວກອະດີດພະນັກງານທີ່ກ່າວມານັ້ນຫລົບໜີອອກເມືອງລາວມາ.  ເຣື່ອງຂອງ

ດຣ. ຕານພາຄອບຄົວຫລົບໜີອອກຈາກປະເທດດ້ວຍວິທີໃດນັ້ນກໍຍັງເປັນປິສນາຢູ່ ແຕ່ວ່າຊາວລາວອົພະຍົບສ່ວນຫລາຍບໍ່ໄດ້ຖືເປັນ

ເຣື່ອງສຳຄັນ ຫາກແຕ່ວ່າມີຄົນບາງກຸ່ມບາງຈຳພວກເທົ່ານັ້ນຖືເປັນເຮື່ອງໃຫຍ່ແລະເປັນເຣື່ອງຂອງພວກຂະເຈົ້າ ເຊັ່ນ: ພວກ 21 ອົງ

ການແມ່ນພາກັນດີໃຈ ເພາະຈະຳດ້ອາສັຍບາຣະມີຂອງ ດຣ. ຄົນນີ້ໃນການທີ່ຈະໄດ້ມີໂອກາດໄປຕ່າງປະເທດເຖິງຈະບໍ່ສາມາດເຂົ້າ

ໄປຢູ່ໃນສູນກໍຕາມ, ອີກກຸ່ມນຶ່ງກໍເປັນກຸ່ມທີ່ຕໍ່ຕ້ານ 21 ອົງການ ກໍພາກັນເກີດມີຄວາມເກງກົວຂຶ້ນມາຖ້າຫາກເພິ່ນໄດ້ຂຶ້ນມາເປັນຫົວ

ໜ້າສູນເມື່ອໃດຢ້ານຈະຖືກຝ່າຍ 21 ອົງການເຂົ້າມາຄິດບັນຊີຄືນ.

ຕົກເຖິງກາງປີ 1979   ມີຊ່າວລືກັນວ່າອີກປີສອງປີຂ້າງໜ້າທາງຣັຖະບານໄທຈະຫຍຸບສູນໜອງຄາຍເພາະດ້ວຍເຫດຜົນອັນໃດນັ້ນ

ຍັງບໍມີໃຜຮູ້ ແລະຂ່າວລືນີ້ກໍບໍ່ໄດ້ແມ່ຂ່າວອອກມາເປັນທາງການແຕ່ປະການໃດ ເປັນພຽງຂ່າວທີ່ຄົນພາກັນນຳອອກມາໂອ້ລົມໂຕ້ວາ

ທີກັນຢູ່ຕາມຮ້ານກາເຟແລະທີ່ຮ້ານຕັດຜົມໜອງສະໂນ. ເຖິງວ່າຂ່າວລືບໍ່ແມ່ນຂ່າວເປັນທາງການແຕ່ຮ້ອນຮອດຫົວໜ້າສູນກໍຄືນາຍ

ພົນສັງ  ເພາະມີການລືເຜີ້ມເຕີມຂຶ້ນວ່າທີ່ທາງການໄທຈະຍ້າຍສູນໜີອອກຈາກໜອງຄາຍນັ້ນເພາະຣັຖບານໄທຮູ້ຈັກວ່າມີການໂກງ

ເງິນທຶນຊ່ວຍເຫລືອອົພະຍົບຂອງເຈົ້າໜ້າທີ່ໄທແລະສູນລາວຮ່ວມຫົວກັນ.   ນາຍພົນສັງຈຶ່ງສັ່ງໃຫ້ປ້ອງກັນອອກສືບວ່າແມ່ນໃຜເອົາ

ຂ່າວນີ້ມາເຜີຍແຜ່ ພ້ອມກັບໂຕເພິ່ນເອງກໍຟ້າວເຂົ້າໄປພົບຜູ່ວ່າໜອງຄາຍເປັນການດ່ວນ ເພື່ອຖາມວ່າເປັນເຣື່ອງຈິງບໍ່ທີ່ຈະຍ້າຍສູນ

ນີ້, ທາງຜູ່ວ່າກໍງົງເພາະບໍ່ທັນໄດ້ຍິນຈາກຣັຖະບານຂອງເພິ່ນລາຍງານລົງມາໃຫ້ຊາຍຢ່າງເປັນທາງການ.   ວັນນຶ່ງຜູ່ວ່າເຂົ້າມາເຊັຍ

ທິມກິລາບານເຕະຢູ່ເດີ່ນເຕະບານສູນໜອງຄາຍ ເພາະທິມເຕະບານສູນໜອງຄາຍເປັນທິມຂອງຜູ່ວ່າທີ່ເປັນສະປອນເຊີ  ແລະ ແຕ່

ລະນັດແຂ່ງຂັນກັບທິມ ອຳເພີ ຈັງຫວັດ ແລະ   ອົງກອນສາມະຄົມຕ່າງໆຂອງພາກອິສານ ແມ່ນມີການເດີມພັນກັນຢ່າງໃຫຍ່,  ຊຶ່ງ

ດັ່ງກ່າວຜູ່ວ່າໜອງຄາຍຍັງຕອບຄຳຖາມຊາວລາວວ່າບໍມີແຜນການທີ່ຈະຍ້າຍສູນໜອງຄາຍໄປໃສຖ້າຫາກເພິ່ນຍັງເປັນຜູ່ວ່າຢູ່ຈຶ່ງ

ເັຮດໃຫ້ຄົນລາວບາງໃຈກັນລັງເກືອບວ່າໝົດທັງສູນນັ້ນລະ.

ການສືບສ່າວທາວຫາຕົ້ນຕໍຂອງຜູ່ນຳເອົາຂ່າວເປົ່າປີວນີ້ອອກມາເຜີຍແຜ່ກໍຍັງສືບຕໍ່ ແລະ  ໃນທີ່ສຸດກໍຈັບໄດ້ເປັນສັມະຊິດນັກກໍ່ວິ

ນາສກັມໃຕ້ດິນທີ່ລາວແດງສົ່ງເຂົ້າມາ ທີ່ໄປຝອຍຢູ່ຮ້ານຕັດຜົມຂ້າງໜອງສະໂນ. ນັກຮົບໃຕ້ດິນລາວແດງຄົນນີ້ສາຣະພາບຕໍ່ເຈົ້າ

ໜ້າທີ່ໄທວ່າທາງການລາວໄດ້ເຈາະຮູ້ເຣື່ອງແຜນການຂອງຣັຖະບານໄທຈະຍ້າຍສູນໜອງຕາຍໄປທີ່ອື່ນນັ້ນເປັນຄວາມຈິງແລະຍັງ

ເລົ່າອີກວ່າຈະມີການວາງເພີງໄລ່ທີ່ອີກ. ບັກນັກຮົບໃຕ້ດິນລາວແດງຄົນນີ້ກໍຫາຍສາບສູນໄປກັບກີບເມຂພາຍຫລັງທາງການໄທໄດ້

ເກັບກຳຂໍ້ມູນຈາກມັນ ແລະທາງນາຍພົນສັງ ກໍອອກມາເຕືອນຊາວລາວບໍໃຫ້ວິຕົກກັງວົນກຽວກັບຂ່າວທີ່ນັກສືບລາວແດງນຳເອົາ

ມາເປົ່າຂ່າວນີ້ ເພາະອາຈເປັນການສ້າງກະແສເພື່ອໃຫ້ສັງຄົມໃນສູນກະທົບກະເທືອນກໍເປັນໄດ້.

ຍັງມີຕໍ່

(20)

ຄວາມອັ່ງແໜ້ນຂອງອົພະຍົບຈົນລົ້ນສູນຕ້ອນຮັບກໍພາຍຫຼັງນາຍພົນສັງຂຶ້ນມາເປັນຫົວໜ້າສູນທີ່ສົມຮູ້ຮ່ວມຄິດກັບເຈົ້າໜ້າທີ່ໄທຫາຜົນປະໂຫຍດ

ຈາກໂຄງການຊ່ວຍເຫຼືອອົພະຍົບລາວປະຈຳສູນໜອງຄາຍຂອງຂ້າຫຼວງໃຫຍ່ສະຫະປະຊາຊາດ ແລະ ອົງກອນສາກົນຕ່າງໆ, ຈະເຫັນໄດ້ວ່າກ່ອນປີ

1977 ນ້ຳເບີຈຳນວນຊາວອົພະຍົບລາວທີ່ສູນໜອງຄາຍແມ່ນບໍ່ໄດ້ລົ້ນສູນ ເພາະມີການສົ່ງຊາວອົພະຍົບໄປປະເທດທີສາມອອກໄປແຕ່ລະຣະຍະ

ຣະຍະເພື່ອໃຫ້ສົມດູນກັບຈຳນວນອົພະຍົບທີ່ໄດ້ຫຼັ່ງໄຫຼກັນເຂົ້າມາແທນທີ່ທຸກໆວັນເພື່ອຫຼີກເວັ້ນບໍ່ໃຫ້ມີບັນຫາກັບອາຄານສະຖານທີ່ພັກພາອາສັຍ

ແລະງົປະມານເຄື່ອງອຸປະໂພກແລະບໍຣິໂພກ, ແລະເພື່ອຕອບສນອງຄວາມຕ້ອງການຫຼືຊ່ວຍເຫຼືອບັນເທົາທຸກສຸຂກັບຊາວອົພະຍົບໃໜ່ໃຫ້ທ່ວງທັນ

ກັບເວລາ ດັ່ງນັ້ນຫົວໜ້າສູນເກົ່າຈຶ່ງໄດ້ຂໍຄວາມຮ່ວມມືກັຍເຈົ້າໜ້າທີ່ໄທຈັດສົ່ງອົພະຍົບອອກໄປປະເທດທີສາມແບບສົ່ງອອກສິບເຂົ້າມາແທນທີ່

ສິບພາຍຫຼັງສູນອົພະຍົບລາວໜອງຄາຍເປີດເປັນທາງການ.  ດັ່ງທີ່ໄດ້ກ່າວມາກ່ອນໜານັ້ນໄດ້ມີການໄລ່ຈັບເອົາອົພະຍົບໄປປະເທດທີສາມຈົນຜູ່

ທີ່ປັນຫົວໜ້າຄອບຄົວຕ້ອງອອກໄປລີ້ຢູ່ນອກສູນ ແລະ  ໄປຢູ່ກັບພວກກູ້ຊາດຢູ່ຕາມແຄັ້ມຕ່າງໆເພາະຍັງມີຄວາມຫວັງຈະໄດ້ກັບຄືນສູ່ບ້ານເກີດ

ເມືອງນອນຢູ່. ເມື່ອ 2 ປີ ຜ່ານໄປກໍຍັງບໍ່ເຫັນຫລີ່ແວວທີ່ຈະໄດ້ກັບຄືນເມືອງລາວປະສົມກັບໄດ້ຮັບຂ່າວຄາມຈາກຍາດພີ່ນ້ອງຜູ່ທີ່ໄປສ້າງຊີວິດ

ຢູ່ປະເທດທີສາມວ່າມີຄວາມສຸຂຄວາມສບາຍຫາອັນປຽບບໍ່ໄດ້ ແລະໄດ້ເງິນຊ່ວຍເຫຼືອຫຼາຍຮ້ອຍໂດລ້າຕໍ່ຫົວຄົນຕໍ່ເດືອນ ເມື່ອມາຄິໄລ່ເປັນເງີນ

ບາດໄທກໍໄດ້ເຖິງສາມສີ່ໝື່ນບາດຕໍ່ເດືອນ, ຈຶ່ງພາກັນຍາດຫົວຄິວກັນເພື່ອຈະໄດ້ໄປປະເທດທີສາມ. ເມື່ອຫົວໜ້າສູນຄົນເກົ່າຈາກໄປປະເທດທີ

ສາມກໍແມ່ນນາຍພົນສັງເຂົ້າມາແທນຕຳແໜ່ງຫົວ້າສູນ,ແຕ່ຫົວໜ້າສູນຄົນໃໝ່ນີ້ເປັນຄົນຂອງຜູ່ວ່າຣາຊການຈັງຫວັດຈຶ່ງພາກັນຮັບເງິນກ້ອງໂຕະ

ຈາກຊາວອົພະຍົບຕ່າງດ້າວມີ່ອອກຊື່ວ່າອົພະຍົບມາແຕ່ລາວເຊັ່ນຊາວຈີນ, ຫວຽດນາມ ແລະ ແຂກອິນເດັຍຫຼືຊາດອື່ນໆທີ່ພວກເຂົາມີເງິນ.ນອກ

ຈາກຊາວອົພະຍົບຕ່າງດ້າວລາວ, ຍັງມີຄົນໄທແລະຕ່າງດ້າວໄທທີ່ຢາກໄປປະເທດທີສາມຊ້ອງກັນຢູ່ຊາບລາບຕ່າງກໍມາເສັຍຄ່າທຳນຽມກ້ອງໂຕະ

ແລ້ວຮອດວັນອອກເດີນທາງກໍມາລໍຖ້າເອີ້ນຊື່ຂຶ້ນຣົຖບັສເຂົ້າໄປກຸງເທບໂລດ.    ດ້ວຍເຫດຜົນອັນນີ້ຈຶ່ງເປັນເຫດໃຫ້ຊາວອົພະຍົບລາວຜູ່ທີ່ບໍ່ມີ

ເລິເສັຍຄ່າທຳນຽມຈຶ່ງພາກັນຕົກຄ້າງຢູ່ໃນສູນຈົນເຮັດໃຫ້ຄົນລົ້ນສູນສືບມາຕລອດນັບຕັ້ງແຕ່ນາຍພົນສັງຂຶ້ນມາເປັນຫົວໜ້າສູນ. ຄອບຄົວຂອງ

າຍພົນສັງຢູ່ປະເທດຝຣັ່ງເສສຈົນບໍ່ຫາເຮັດການເຮັດງານ  ເພາະເງິນນາຍພົນສັງສົ່ງອອກຈາກສູນໜອງຄາຍໄປໃຫ້ເດືອນນຶ່ງບໍ່ຫຼູດໝື່ນຫ້າພັນໂດ

ລາຫາສອງໝື່ນ.

ບໍ່ໜ້າເຊື່ອວ່າຈະໄດ້ຮັບມັງດາແລະເຊັກເງິນຈາກເຫຼົ່າອະດີດທະຫານແນວລາວທີ່ຄຸ້ນເຄີຍກັນໃນອະດີດທີ່ພາຄອບຄົວຫຼົບໜີຈາກປະເທດແລ້ວມາ

ພົບພໍ້ກັນຢູ່ທີ່ສູນໜອງຄາຍ, ເງິນທີ່ພວກເຂົາສົ່ງມາໃຫ້ນັ້ນກໍບໍ່ຫຼວງບໍ່ຫຼາຍພໍປະມານດອກ ແຕ່ພວກເຂົາສົງມາໃຫ້ເພື່ອຕອບແທນນ້ຳໃຈທີ່ຂ້າພະ

ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ໄປຢ້ອງເຈົ້າໜ້າທີ່ຝ່າຍລາວຫຼືຫົວໜ້າກູ້ຊາດ ແລະພວກເຂົາກໍໄດ້ໄປເຖິງຈຸດໝາຍປາຍທາງທີ່ພາກັນສ້າງຝັນກັນເອົາໄວ້ກັບລູກເມັຍກ່ອນ

ຈະຕັດສິນໃຈຫອບເອົາລູກເມັຍສ່ຽງຕາຍລອຍຂ້າມແມ່ນ້ຳຂອງເຂົ້າມາໄທ ພາຍໃຕ້ລູກກະສຸນປືນທີ່ທາງທະຫານແລະກອງຫຼອນລແດງຍິງສຸມເຂົ້າ

ໃສ່. ພວກອະດີດທະຫານແນວລາວທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ຈັກສ່ວນຫລາຍແມ່ນໄປຕົກປະເທດຝຣັ່ງເສສ ແລະ ເຢັຍຣະມັນ,ມີສ່ວນໜ້ອຍທີ່ໄປຕົກສະຫະ

ຣັຖ ເພາະໃນເວລານັ້ນອາເມຣິກາເຂົາຈະຮັບເອົາອົພະຍົບລາວຜູ່ທີ່ເຮັດວຽກໃຫ້ມັນໄປກ່ອນ ມັນບໍ່ທັນມີໂຄຕາເອົາປະຊາຊົນທັມະດາໄປທື່ອ.

ຄວາມເຂັ້ມຂົ້ນຂອງການກໍ່ຄວາມບໍ່ສງົບຢູ່ໃນສູນໜອງຄາຍໄດ້ໜັກໜ່ວງຂຶ້ນທຸກຣະຍະເມື່ອຕົກເຂົ້າປິ 1979 ຂຶ້ນມາ,  ບໍ່ມີໃຜຮູ້ເລີຍວ່າເຫດ

ເຫຼົ່ານັ້ນເກີດຂຶ້ນມາໄດ້ຢ່າງໃດ ເພາະເປັນເຫດເຫຼືອວິສັຍຫລາຍເຫຕການທີ່ບໍ່ເປັນໜ້າເຊື່ອ. ຜົວເມັຍກໍຕ້ອງມາຂ້າກັນເອົາຊີວິດກັນແບບສາມານ

ໂຫດຫ້ຽມຫຼັງພາກັນສ່ຽງຕາຍລອຍນ້ຳຂອງໜີມາຫວິດຕາຍແລ້ວກໍມາພົບຈຸດຈົບກັນຢູ່ທີ່ສູນແຫ່ງນັ້ນ, ບໍ່ມີແຕ່ຜົວໆເມັຍໆຂ້າກັນ ເຣື່ອງພໍ່ເຖົ້າ

ຂ້າລູກເຂີຍກໍມີຫລາຍ ແມ່ເຖົ້າຂ້າລູກໃພ້ກໍມີ ຍິ່ງໄປກ່ວານັ້ນອ້າຍຈົວບວດເປັນເນນຫົ່ມຜ້າເຫຼືອງຢູ່ວັດຮູ້ວ່າຍິງສາວຜູ່ເພິ່ນໝາຍໃຈໄວ້ນັ້ນຈະໄດ້

ອອກເດີນທາງໄປປະເທດທີສາມກັບພໍ່ແມ່ ໄປຂໍອ້ອນວອນໃຫ້ໂຈະການເດີນທາງເພື່ອລໍຖ້າໄປພ້ອມກັນ ແຕ່ທາງພໍ່ແມ່ບໍ່ຍອມໂຈະ ແລະບອກໃຫ້

ເນນຕມໄປທີຫຼັງແລະຈະເບິ່ງລູກສາວໄວ້ໃຫ້ຈົນກ່ວາເນນຈະໄປເຖິງໃນປະເທດທີສາມ, ເມື່ອເນນຄົນນັ້ນໄດ້ຮັບຄຳຕອບອັນບໍ່ພໍໃຈກໍຕັດສິນໃຈ

ເອົາມີດແທງຍິງລາວນັ້ນຕາຍຄາສາມລໍ້ຕອນກຳລັງຂຶ້ນສາມລໍ້ໄປໜ້າສູນເພື່ອຕຽມຂຶ້ນຣົຖບັສເຂົ້າກຸງເທບ.

ປີ 1979 ຜ່ານພົ້ນໄປ ແລະປີ 1980 ກໍເຂົ້າມາແທນທີ່ ສະພາບການເຄັ່ງຕຶງຢູ່ຕາມຊາຍແດນລາວ-ໄທຍັງບໍ່ມີຮ່ອງຮອຍຈະຫຼຸດຫຼືຈະຍານລົງ

ທະຫານອ້າຍນ້ອງຫຼືລາວແດງຖືກສັງຫານຢູ່ເປັນເນື່ອງນິດ, ພວກກອງຫຼອນທີ່ເປັນກຳລັງທ້ອງຖິ່ນທີ່ຊ່ວຍເປັນກຳລັງສຳຄັນກໍພາກັນເອົາໃຈຖອຍ

ອອກ ແລະສຸດທ້າຍກໍຫຼອນສົມຊື່ ຂ້າພວກທະຫານລາວແດງແລ້ວກໍເຂົ້າສົມທົບກັບໜ່ວຍກູ້ຊາດແລະແລ້ວກໍເຂົ້າມາຢູ່ໃນສູອົພະຍົບໃນນາມອົພ

ຍົບເຕັມໂຕພາຍຫຼັງຮ່ວມພາຣະກິດກັບທະຫານກູ້ຊາດຄົບກຳໜົດ 3 ເດືອນ. ຂ່າວຊ່າວ່າຈະມີການຍ້າຍອົພະຍົບລາວອອກຈາກສູນໜອງຄາຍກໍ

ດັງອອກມາອີກພາຍຫຼັງພາກັນສລອງສົ່ງທ້າຍປີເກົ່າຕ້ອນຮັບປີໃໝ່ຂອງປິ 1980,  ຄຽງຂ້າງກັບຂ່າວຍ້າຍອົພະຍົບຍັງມີຂ່າວວ່າຫະຫານໃຕ້ດິນ

ຂອງລາວແດງຊຶ່ງເປັນແກວລ້ວນໆຈຳນວນ 12000 ຄົນໄດ້ເຂົ້າມາເຖິງຝັ່ງໄທແລ້ວເພື່ອລໍຖ້າເປີດການໂຈຣະກັມທຳລາຍສູນອົພະຍົບລາວທຸກ

ສູນຢູ່ໃນປະເທດໄທ ແລະບຸກທຳລາຍຄ້າຍທະຫານກູ້ຊາດທີ່ຢູ່ໃນປະເທດໄທແຕ່ເໜືອເຖິງໃຕ້ທີ່ຢູ່ລຽບແມ່ນ້ຳຂອງ.

ຍັງມີຕໍ່ = (ທ່ານຈະໄດ້ພົບການຊະຕາກັມຂອງາຍພົນສັງແລະຄນະປົກຄອງສູນຈະເປັນແນວໃດໃນສບັບໜ້າ)

(22)

ເຫຕການໄຟໄໝ້ສູນໜອງຄາຍຄັ້ງນີ້ໄດ້ສ້າງຄວາມເສັຍຫາຍໃຫ້ຊາວອົພະຍົບທີ່ອາສັຍຢູ່ໃນສູນນັ້ນຢ່າງໜັກ ແຕ່ກໍໂຊກດີທີ່ບໍ່ມີຄົນເສັຍຊີວິດໃນ

ເຫດເພີງໄໝ້ຄັ້ງນີ້ ແຕ່ກໍມີຄົນຖືກບາດເຈັບຫລາຍຄົນແຕ່ບໍ່ມີບາດເຈັບສາຫັດທີ່ສ່ຽງຕໍ່ຊີວິດ. ນັກສັງເກດການຄົນລາວຕ່າງກໍສັນນິຖານວ່າກໍຣະ

ນີເກີດເພີງໄໝ້ສູນຄັ້ງນີ້ບໍ່ແມ່ນອຸບັດເຫດ ເປັນການວາງເພີງເຜົາສູນຫລາກ່ວາ ເພາະເຫຕຕົ້ນເພີງເກີດຂຶ້ນອາຄານທຳອິດແມ່ນຢູ່ຕິດກັບຮົ້ວຫຼືກຳ

ແພງໜາມໝາກຈັບຂອງສູນທາງທິດໃຕ້ຊຶ່ງບໍ່ຫ່າງໄກຈາກປ້ອມຍາມເຈົ້າໜ້າທີ່ຮັກສາສູນຂອງໄທຊຶ່ງມີເຈົ້າໜ້າທີ່ຮັກສາເວນຍາມຕລອດຊາວສີ່

ຊົ່ວໂມງຢູ່ເມິງປ້ອມຍາມທີ່ມີຄວາມສູງປະມານສິບຫ້າແມັດ ແລະມີຈົ້າໜ້ທີ່ຢູ່ເທິງປ້ອມຍາມນັ້ນສີ່ຄົນທຸກໆເວລາ.  ເພີງໄໝ້ເກີດຂຶ້ນຈຸດທຳອິດ

ບໍ່ເຖິງຫ້ານາທີກໍມີເພີງໄໝ້ຂຶ້ນອີກຈຸດທີສອງຫ່າງຈາກຈຸດທຳອິດເຂົ້າໄປໃຈກາງຂອງສູນປະມານສາມຮ້ອຍແມັດ, ຫລັງຈາກນັ້ນບໍ່ພໍເທົ່າໃດນາ

ທີກໍເກີດເພີງໄໝ້ຂຶ້ນອີກຈຸດທີສາມທີ່ຕິດກັບເດີ່ນເຕະບານສູນຊຶ່ງຫ່າງໄກຈາກຈຸດທີສອງປະມານສີ່ຮ້ອຍແມັດ. ອາຄານທີ່ເກີດເພີງໄໝ້ຂຶ້ນນັ້ນ

ລ້ວນແລ້ວແຕ່ເປັນຫລັງຄາທີ່ມຸງດ້ວຍຫຍ້າຄາແລະເປັນຢາກະແຕະໄມ້ປ່ອງຈຶ່ງເກີດເປົນເຊື້ອເພີງຂຶ້ນຢ່າງວ່ອງໄວ,  ອາຄານທີ່ມຸງຫຍ້າຄາແມ່ນ

ຜູ່ບໍ່ມີເສັ້ນສາຍດີກໍຈະບໍ່ສາມາດເຂົ້າໄປຢູ່ໄດ້ ເພາະອາຄານມຸງຫຍ້າຝາໄມ້ໄຜ່ນັ້ນເຮັດໃຫ້ຊຸ່ມເຢັນໃນຍາມຮ້ອນຫລືຍາມກາງເວັນ,   ສ່ວນອາ

ຄານມຸງສັງກະສີນັ້ນບໍ່ມີຄົຢາກຈະໄປຢູ່ຖ້າວ່າເລືອກໄດ້ ເພາະມັນຮ້ອນເອົ້າທັງເວັນທັງຄືນ. ເພີງມັຈຸຣາດໄດ້ເຜົາຜານ 3/4 ຂອງສູນວອດລົງ

ພຽງບໍ່ເທົ່າໃດຊົ່ວໂມງ ຊາວອົພະຍົບທີ່ອາສັຍຢູ່ຕາມອາຄານທີ່ຖືຫໄຟເຜົາຜານນັ້ນເຫຼືອແຕ່ໂສ້ງເສື້ອຄາຄີງແລະເງິນຄຳຕິດຕົວເທົ່ານັ້ນຖ້າຜູ່ໃດ

ມີ. ໄຟໄໝ້ສູນຄັ້ງນີ້ຈຶ່ງສັນນິຖານກັນວ່າ ວາງເພີງເຜົາ ແນ່ນອນ ເພາະຜິດສັງເກດທີ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ຮັກສາເວນຍາມຂອງໄທທີ່ຢູ່ເທິງປ້ອມຍາມມີ

ຈຳນວນສິບກ່ວາປອ້ມອ້ອມສູນຢູ່ແລະມີເຈົ້າໜ້າທີ່ເວນຍາມສີ່ຄົນແຕ່ລະປ້ອມຍາມ, ສັງເກດວ່າເຈົ້າໜ້າເຫຼົ່ານັ້ນເໝືອນທຳທ່າເຮັດຕາບໍ່ເຫັນ

ຜູ່ທີ່ວາງເພີງແຕ່ລະຈຸດ, ສ່ວນຣົຖດັບເພີງຈາກໜອງຄາຍໄປຫາສູນໃຊ້ເວລາສອງຊົ່ວໂມງປາຍຈຶ່ງໄປຮອດ ແທນທີ່ເປັນຣົຖທີ່ມີອຳນາດເດັດ

ຂາດໃນການໃຊ້ຄວາມໄວສູງແລະຣົຖແລ່ນຕາມຖນົນຕ້ອງຢຸດໃຫ້ ແລະສາມາດແລ່ນຜ່ານໄຟແດງໄດ້ ແຕ່ໄປຮອດຊ້າກ່ອນຣົຖທັມະດາທົ່ວໆ

ໄປທີ່ເຂົາໃຊ້ເວລາພຽງ 20-25 ນາທີເທົ່ານັ້ນ.

ຂ່າວຊ່າລືເມື່ອປີສອງປີກ່ອນໄຟໄໝ້ສູນນັ້ນວ່າທາງການໄທມີແຜນການຍົກຍ້າຍອົພະຍົບລາວອອກຈາກສູນໜອງຄາຍໄປໄວ້ທີ່ສູນນາໂພນະ

ຄອນພະນົມນັ້ນກໍຄ່ອຍໆເຫັນປະຈັກຕາແຈ້ງອອກມາແຈ້ງອອກມາ, ແລະຍັງໄດ້ຍິນຂ່າວວ່າຈະມີແຜນການເຜົາສູນເພື່ອຫາຣາຍໄດ້ຈາກອົງ

ການສະຫະປະຊາຊາດກ່ອນຈະຍ້າຍສູນໄປນະຄອນພະນົມ ນີ້ເປັນຂ່າວລືຂອງດ້ານນຶ່ງ ແລະອີກດ້ານນຶ່ງທີ່ໄດ້ຍິນມາພ້ອມກັນເມື່ອປີສອງປີທີ່

ຜ່ານມາວ່າແມ່ນພວກຮັກຮົບໃຕ້ດິນຂອງ ສປປ ລາວ ທີ່ມີຊື່ລັບວ່າ ນັກຮົບໃຕ້ດິນເງົາດຳຈະເຂົ້າມາກໍ່ວິນາສກັມໃນສູນອົພະຍົບລາວທົ່ວປະ

ເທດໄທທີ່ຢູ່ໃກ້ກັບຊາຍແດນລາວ-ໄທ. ຍັງບໍ່ທັນສລຸບໄດ້ວ່າເປັນຜົນງານຂອງໃຜກັນແທ້ເພາະບໍ່ມີໃຜຫຼືພວກໃດອອກມາອ້າງຄວາມຮັບຜິດ

ຊອບເທື່ອເລີຍ ເບິ່ງໆໄປແລ້ວຄືຈະມິດໄປຊື່ໆ.      ວັນຮຸ່ງແຈ້ງຕໍ່ມາຫຼັງໄຟໄໝ້ ຊ່າລືການຫາຍຕົວຂອງາຍພົນສັງແລະລູກນ້ອງຈຳນວນນຶ່ງ

ໄປພ້ອມກັບເວລາໄຟກຳລັງໄໝ້ສູນຢູ່ນັ້ນກໍເປັນເຣື່ອງທີ່ແປກປະຫລາດ ເພາະຄົນທີ່ອາສັຍຢູ່ຕິດຫ້ອງອາຄານດຽວກັບນາຍພົນສັງນັ້ນຢັ້ງຢືນ

ວ່າຍັງໄດ້ໂອ້ລົມກັບເພິ່ນກ່ຽວເຣື່ອງເຮົດບຸນປີໃໝ່ລາວໃນສູນ ຢາກໃຫ້ມີພິທີແຫ່ນາງສັງຂານແລະແຂ່ງຂັນເຕະບານສມັກຫຼີ້ນຂຶ້ນ ພໍໂອ້ລົມ

ແລ້ວກໍກັຫ້ອງໃຜຫ້ອງລາວ ບໍ່ນານພໍຊາວນາທີກໍຍິນຄົນຮ້ອງຂຶ້ນວ່າໄຟໄໝ້ສູນແລ້ວສິບນາທີຕໍ່ມາເພິ່ນກໍຫາຍຕົວໄປແລ້ວ. ຕາມປົກະຕິແລ້ວ

ນາຍພົນສັງສ່ວນຫລາຍແມ່ນອອກໄປນອນຢູ່ນອກສູນ ໜ້ອຍໜັກທ່ຈະມານອນຢູ່ໃນສູນຫຼືທີ່ຫອງພັກຂອງເພິ່ນ  ເພາະເພິ່ນຢູ່ຄົນດຽວ ລູກ

ເມັຍເພ່ນໄປປະເທດຝຣັ່ງແຕ່ປິ 76 ພຸ້ນ. ຮອງຫົວໜ້າສູນຝ່າຍຄວາມໝັ້ນຄົງໄດ້ສເນີຕໍ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ເຣື່ອງການຫາຍສາບສູນຂອງນາຍພົນສັງ

ເພື່ອໃຫ້ຝ່າຍໄທຊ່ວຍສືບສວນຊອກຫາຕົວຊ່ອຍ, ທາງໄທກໍຮັບປາກວ່າຈະຊ່ວຍທົ່າທີ່ຈະຊ່ວຍໄດ້ແຕ່ບໍ່ກາລັງຕີວ່າຈະນຳຕົວຄືນມາໃຫ້ໄດ້

ຍັງເປັນຫ້າສິບຫ້າສິບຢູ່, ແລະທາງຜູ່ວ່າໜອງຄາຍຍັງຢ້ອນຄຳຖາມຄືນມາໃຫ້ເຈົ້ໜ້າທີ່ສູນຝ່າຍລາວວ່າ ທ່ານນາຍພົນໄປຢຽບຫາງໃຜເຂົ້າບໍ້

ຫຼືແມ່ນພວກນັກຮົບໃຕ້ດິນລາວແດງເຂົ້າມາອູ້ທ່ານໄປດັ່ງທີ່ໄດ້ຍິຂ່າວລືກັນມາກ່ອນໜ້ານັ້ນ, ຟັງຜູ່ວ່າໜອງຄາຍຢ້ອນຄຳຖາມກັບມາສະແດງ

ວ່າທາງຝ່າຍໄທໄດ້ປັດປ່າຍການສືບສວນໄປແລ້ວ. ຄົນລາວອົພະຍົບ 90% ຢູ່ໃນສູນໜອງຄາຍພາກັສົມນ້ຳໜ້ານາຍພົນສັງທີ່ຖືກອູ້ມໄປ

ແບບບໍ່ມີຮ່ອງບໍ່ມີຮອຍ ເພາະຍ້ອນນາຍພົນສັງນີ້ຂຶ້ນມາເປັນຫົວໜ້ສູນຈຶ່ງພາກັຄ້າງຄາຢູ່ສູນເພາະບໍ່ມີເງິນຈ່າຍກ້ອງໂຕະ  ແລະຍັງມີການມາ

ປ່ຽນອາຫານການກິນທ່ເມື່ອກ່ອນມີແຕ່ອາຫານທີ່ມີຄຸນະພາບດີແລະພຽງພໍ  ແຕ່ນາຍພົນສັງເອົາອາຫານທີ່ໝົດອາຍຸມາເບີກໃຫ້ແທນ ຊຳ້ບໍ່

ໜຳເປັນອາຫານໝົດຄຸນະພາບແລ້ວຍັງບໍ່ແລ້ວຍັງບໍ່ພໍກັນກິນອີກຖ້າວ່າລໍແຕ່ຖ້າກິນນຳອາຫານທາງສູນເບີກໃຫ້.   ພາຍຫຼັງໄຟໄໝສູນແລະ

ນາຍພົສັງຫາຍສາບສູນໄປບໍ່ພໍສອງເດືອນກໍໄດ້ຍິນຂ່າວວ່າຈັງຫວັດໜອງຄາຍມີຜູ່ວ່າຄົນໃໝ່ເຂົ້າແທນຜູ່ເກົ່າທີ່ຖືກຮຽກຄືນໄປທຳຣາຊະການ

ຢູກະຊວງມະຫາດໄທທີ່ບາງກອກ. ມີກະແສຂ່າວເປົ່າປີວມາວ່າຜູ່ວ່າໜອງຄາຍຄົນເກົ່າຖືກຈັບເພາະຣຳຣວຍຜິດປົກະຕິ ແລະ ໄດ້ສັມຮູ້ຮ່ວມ

ກັບກັບນາຍພົນສັງຫົວໜ້າສູນລາວໃນການຄໍຣັປຊັນຢູ່ໃນສູນລາອົພະຍົບໜອງຄາຍ. ມີອໍສໍ ແລະ  ຕຳຣວດຂ້ີເມົາຫລາຍຄົນມາຝອຍອ່ອຍ

ກິນເຫຼົ້ານຳຄົນລາວໃນສູນເລົ່າໃຫ້ຟັງວ່າ ນາຍພົນສັງ ຖືກສົ່ງໄປງົມຫອຍຢູ່ແກ້ງເຂັມມະຣາດແລ້ວພ້ອມກັບລູກນ້ອງສີ່ຄົນ   ສ່ວນຜູ່ວ່າຄົນ

ເກົ່າກໍຖືກສົ່ງໄປເຮືອນຈຳກຸງເທບ ກຳລັງສູ້ຄະດີຢູ່.

ເກີນຄວາມຄາດໝາຍ ທາງສູນອົພະຍົບລາວໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງ ດຣ.ຕານເປັນຫົວໜ້າສູນພາຍຫຼັງໄຟໄໝ້ສູນໄດ້ເດືອນໜຶ່ງ ແລະ ໄດ້ປ່ຽນຄນະຮັບ

ຜິຊອບຄນະໃໝ່ໝົດເພາະ ດຣ. ຕານ ຕ້ອງທຳໄປຕາມຄວາມຕ້ອງການຂອງຜູ່ວ່າຈັງຫວັດຄົນໃໝ່ທີ່ໄດ້ແນະນຳມາ, ກ່ວາຈະເຂົ້າທີ່ເຂົ້າທາງ

ໄດ້ນັ້ນກໍໃຊ້ເວລາຍາວພໍສົມຄວນ.

ຍັງມີຕໍ່ = (ມາເບິ່ງ ດຣ. ຕານ ບໍຣິຫານສູນລາວອົພະຍົບໜອງຄາຍຈະເປັນແນວໃດໃນຕອນໜ້າ).

(24)

ຫົວໜ້າສູນອົພະຍົບລາວໜອງຄາຍຄົນໃໝ່ ມາໃນມຸກໃໝ່, ວິທີການໃໝ່ ແລະ ປະຕິກິຣິຍາແບບໃໝ່ ໃນການບໍຣິຫານສູນອົພະຍົບແຫ່ງນັ້ນນັບຕັ້ງ

ແຕ່ງົປະມານງວດແຣກເພື່ອສ້າງອາຄານໃໝ່ແທນອາຄານທີ່ຖືກມືດີວາງເພີງເພື່ອຈົນວອດໄປ 75% ຂອງອາຄານທັງໝົດທີ່ມີຢູ່ໃນສູນແລະຕູບຫລື

ກະທ້ອມນ້ອຍທີ່ຊາວອົພະຍົບອອກທຶນຕົນເອງສ້າງຂຶ້ນເພື່ອເປັນທີ່ພັກພາອາສັຍນັບເປັນຫລາຍສິບຫຼັງ,  ຊຶ່ງເງິນງົປະມານກໍໄປຕົກໃສ່ອົ້ງມືຂອງເຈົ້າ

ໜ້າທີ່ສູນທັງລາວແລະໄທແບ່ງປັນກັນໂກງ. ທາງເຈົ້າໜ້າທີ່ໄທໄດ້ຈັບກຸມຫົວໜ້າໄປສະນີລາວແລະໄທໃນສູນທີ່ຮ່ວມຫົວກັນລັກເຊັກ (Checks)

ຂອງຊາວອົພະຍົບເປັນຈຳນວນຫລາຍກ່ວາສາມໝື່ນໂດລາສະຫະຣັຖນາຫຼັງເຈົ້າຂອງເຊັກແລະຜູ່ຮັບທວງຖາມມາແຕ່ສມັຍອະດີດຫົວໜ້າສູນຄົນເກົ່າ

ນາຍພົນສັງ (1977-80) ແລະໂຍງຄວາມຜິດໄປເຖິງນາຍພົນສັງແລະຄນະວ່າໃຫ້ຄວາມຮ່ວມມືໃນການແລກເຊັກເປັນເງິນຕຣາບາດໄທ ແຕ່ບໍ່ມີ

ໃຜທີ່ເປັນເຈົ້າຂອງເງິນແລະຜູ່ຮັບໄດ້ເງິນສົດໃຊ້ຄືນແມ້ແຕ່ສລຶງແດງດຽວ ເພາະຄົນຜູ່ທີ່ພາດພິງເຖິງນັ້ນພາກັນຫາຍສາບສູນໄປກັບແປວຄັວນໄຟໃນ

ຄືນໄຟໄໝ້ສູນນັ້ນ. ເມື່ອມີເຫດການຍັກຍອກເຊັກຂອງຊາວອົພະຍົບທາງໄປສະນີເກີດຂຶ້ນ, ທາງ ດຣ. ຕານຈຶ່ງປ່ຽນແຜນການໃຫ້ຈົດໝາຍທີ່ລົງທະ

ບຽນທຸກສບັບບໍ່ໃຫ້ສົ່ງເຂົ້າມາໃນໄປສະນີສູນໜອງຄາຍ ໃຫ້ສົ່ງໃບແຈ້ງມາທີ່ກອງອຳນວຍການສູນໂດຍຕຣົງ ແລ້ວທາງກອງອຳນວຍການຈະຕິດປະ

ກາດໃຫ້ເຈົ້າຂອງຜູ່ຮັບມາເອົາໃບແຈ້ງອອກໄປຮັບເອົາທີ່ໄປສະນີກາງຈັງຫວັດໜອງຄາຍພຸ້ນເພື່ອຫລີກຫລ່ຽງການຍັກຍອກຂອງພະນັກວານໄປສະນີ

ທີ່ຢູ່ໃນສູນອົພະຍົບ.

ຂ່າວຊ່າລືການຫາຍສາບສູນຊອງນາຍພົນສັງອີກທາງນຶ່ງວ່າແມ່ນພວກນັກຮົບໃຕ້ດິນລາວແດງຫລືແກ໊ງ ເງົາດຳ ເປັນຜູ້ອູ້ມຕົວໄປແລ້ວຂ້າໂຍນລົງນ້ຳ

ຂອງໄປແຕ່ຄືນໄຟໄໝ້ສູນ, ແຕ່ອີກຂ່າວລືກັນອີກຂ້າງນຶ່ງວ່າຖືກຢາສັ່ງໃຫ້ອູ້ມໄປນັ່ງຢາງເພື່ອປິດປາກອຳພາງຄະດີ ເພາະນາຍພົນສັງເປັນພະຍານປາກ

ສຳຄັນທີ່ຮູ້ເຫັນເປັນໃຈກັບຜູ່ວ່າຈັງຫວັດໜອງຄາຍໃນການຄໍຣັປຊັນງົປະມານ  (foods for refugees)  ທີ່ເປັນຈຳນວນຫລາຍແສນໂດລາ,

ໃນກໍຣະນີນີ້ ຊາວລາວອົພະຍົບສ່ວນຫລາຍແມ່ນແນໃສ່ດ້ານຖືກອູ້ມໄປນັ່ງຢາງເພື່ອປິດປາກຫລາຍກ່ວາທີ່ຊ່າກັນວ່າພວກໃຕ້ດິນລາວແດງມາອູ້ມໄປ

ປາດຄໍຖິ້ມລົງແມ່ນຳ້ຂອງ ເພາະເຫດຜົນມີໜ້ອຍກວ່າຂ້າປິດປາກ ເພາະຫລັງໄຟໄໝ້ຜູ່ວ່າກໍຖືກສົ່ງໄປກຸງເທບແລະມີຜູ່ວ່າຄົນໃໝ່ມາຮັບໜ້າທີ່ເປັນຜູ່

ວ່າຄົນໃໝ່ແທນ. ເວົ້າເຣື່ອງໜ່ວຍໃຕ້ດິນຂອງລາວແດງແມ່ນບໍ່ໄດ້ຍິນຂ່າວຊ່າກັນຂຶ້ນມາອີກພຍຫລັງໄຟໄໝ້ສູນ, ແຕ່ໄດ້ຂ່າວພຽງແຕ່ພວກເຂົາພາ

ກັນຕຽມລົງໄປທ້ອນໂຮມກຳລັງກັນພາກກາງແລະພາກໃຕ້ເພື່ອຕຣຽມກຳລັງບຸກກອງກຳລັງກູ້ຊາດຢູ່ຈັງຫວັດນະຄອນພະນົມແລະອຸບົນເພາະທາງການ

ໄທມີແຜນການຈະຫຍຸບສູນອົພະຍົບລາວໜອງຄາຍໃນສິ້ນປີ 1980. ໃນວາຣະໜ້າທີ່ເປັນຫົວໜ້າສູນຂອງ ດຣ. ຕານ ປະກົດເຫັນຄົນໄທອິສານ

ທີ່ເປັນ ອໍສໍ ແລະ ຕຳຣວດ ພ້ອມຄອບຄົວພາກັນຈ້າງເງິນເຈົ້າໜ້າທີ່ການອົພະຍົບລາວ-ໄທ ເປັນຈຳນວນຫລາຍໝື່ນຕໍ່ຄອບຄົວເພື່ອໄດ້ມາຍັງເອກະ

ສານທີ່ຖືກຕ້ອງຕາມກົດຣະບຽບຂອງອົພະຍົບແລ້ວພາກັນເຂົ້າມາຢູ່ໃນສູນເພື່ອກຽມໄປປະເທດທີສາມ, ນອກຈາກ ອໍສໍ ແລະ ຕຳຣວດແລ້ວຍັງມີ

ຍິງໜຸ່ມຊາຍໜຸ່ມໄທຫລາຍຮ້ອຍຄົນທີ່ມາຈ້າງແຕ່ງງານກັບຍິງສາວຊາຍໜຸ່ມລາວອົພະຍົບແລ້ວກໍໄປແຈ້ງກັບເຈົ້າໜ້າທີ່ການອົພະຍົບວ່າໜີຕາມກັນ

ມາຈາກປະເທດລາວທີຫລັງແລະອ້າງເັດຜົນວ່າຖືກໄປສັມະນາແລ້ວໂຕນມາຫລືຖືກປົດປ່ອຍກັບຄືນສູ່ຄອບຄົວເມື່ອຮູ້ວ່າປູ່ເປັນຜົວຫລືເມັຍໜີອອກ

ຈາກປະເທດໄປຢູ່ໄທຈຶ່ງຫຫລົບໜີຕາມມາ. ພວກຄົນໄທມີ່ສະແດງເປັນອົພະຍົບລາວນັ້ນຈະຖືກສິດສອນໃຫ້ຮູ້ທຸກສະຖານທີ່ໃນເມືອງລາວ ທີ່ໄດ້

ອ້າງອິງວ່າເປັນບ້ານເກີດເມືອງນອນ ວ່າຂຶ້ນກັບບ້ານໃດ ຕາແສງໃດ ເມືອງໃດ ແລະ ແຂວງໃດ. ຄົນໄທທີ່ເຂົ້າມາຢູ່ສູນໜອງຄາຍພວກເຂົາຈະອ້າງ

ໂຕເຂົາເອງວ່າເປັນຄົນບ້ານນາຄວາຍ, ເມືອງນ້ອຍຊຽງດາ, ໜອງໜ່ຽວ, ຮ່ອງລົ້ວ ແລະ ໜອງປິງໜອງແຕ່ງ ເພາະຄົນລາວທີ່ອາສັຍຢູ່ໃນຖິ່ນຖານ

ທີ່ກ່າວມານັ້ນລ້ວນແລ້ວແຕ່ເວົ້າເປັນສຽງສຳນຽງຄົນໄທອິສານ, ຖ້າຄົນໄທມາແຕ່ໜອງຄາຍ ໂພນພິໄສ ແລະ ສີຊຽງໃໝ່ ທີ່ມີສຳນຽງສຍງປາກເວົ້າ

ເໝືອນກັນກັບຄົນວຽງຈັນກໍຈະພາກັນອ້າງວ່າມາຈາກຄຸ້ມຕ່າງໆໃນນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ. ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ເປັນຂະບວນການຄ້າເອກະສານອົພະຍົບທີ່ມີ

ຈຳນວນເງິນມະຫາສານທີ່ເປັນຜົນງານສ້ນໂບແດງຂອງ ດຣ. ຕານ ແລະ ເຈົ້າໜ້າທີ່ໄທໄດ້ສົມຮູ້ຮ່ວມຄິດກັນ ແລະ ຄົນໄທຈຳພວກນີ້ເຂົ້າມາຢູ່ໃນ

ສູນບໍ່ເຖິງສາມເດືອນແມ່ນໄດ້ບິນໄປປະເທດທີສາມໂລດຖ້າວ່າໄປປະເທດອື່ນນອກຈາກສະຫະຣັຖແມ່ນໄກດຜ່ານການໄປຮຽນຮູ້ປະເພນີການຢູ່ກິນ

ຂອງຊາວອາເມຣິກັນທີ່ປະເທດຟີລິປປິນກ່ອນໆຈະເດີນທາງເຂົ້າໄປ USA. ພວກຄົນໄທທີ່ເປັນອົພະຍົບປອມນັ້ນມັກມີບັນຫາກັບການສຳພາກໄປ

ປະເທດອາເມຣິກາສ່ວນຫລາຍແມ່ນຕົກສຳພາດແລະຜູ່ທີ່ອົດຖ້າບໍ່ໄດ້ກໍອາສາສມັກໄປປະເທດທາງເອີຣົປ ແຕ່ຜູ່ທົນໄດ້ພາຍຫລັງມາກໍໄດ້ໄປອາເມຣິ

ກາຕາມຈຸດປະສົງຂອງພວກເຂົາ. ພວກຄົນໄທຍັງໄດ້ພາກັນຈົກເງິນຈ້າງນາຍພາສາໃນການສຳພາດເພື່ອຄວາມສດວກແລະໃຫ້ຜ່ານການສຳພາກໄປ

ອາເມຣິກາ, ແຕ່ມີຄົນອາເມຣິກາ 2 ຄົນ ທີ່ເວົ້າແລະອ່ານພາສາລາວເກ່ງກ່ວາຄົນລາວຫລາຍໝື່ນຄົນທີ່ຄົນສຳພາດອົາອົພະຍົບໄປປະເທດເຂົານັ້ນກໍ

ຄື ບັກຈອນ ທັກເກີ ແລະ ອ່ຽນ ທອມຊັນ ບັກອຽນ ປາກເປັນສຳນຽງໄທໂພນໂຮງເລີຍເພາະມີເມັຍເປັນໄທໂພນໂຮງ ແລະຂຽນພາສາລາວຖືກຕ້ອງ

ຕາມຫລັກວັຍະກອນລາວດີກ່ວາຄົນລາວທີ່ຈົບມໍຕົ້ນ ອັນພວກຈົບປະຖົມນັ້ນບໍ່ຕ້ອງມາທຽບກັບມັນ,ໄກມັນຫລາຍ.

ຍັງມີຕໍ່ = (ທ່ານຈະໄດ້ຊາບຊະຕາກັມຂອງ ດຣ. ຕານ ບໍ່ຂາດ ກໍຍ້ອນຂ້າພະເຈົ້າຜູ່ຂຽນ ໃນຕອນໜ້າ).

Anonymous wrote:

---

ກ່ອນອື່ນ ຜຂ ຕ້ອງຂໍອານຸຍາດຈາກເຈົ້າຂອງກະທູ້ຫລາຍໆ

ເພາະ ຜຂ ໄດ້ຕິດຕາມອ່ານບົດຂໍ້ຄວາມຂອງທ່ານມາຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນ

ແລະຈະຕິດຕາມອ່ານຈົນເຖິງຕອນອາວະສານ (ສຸດ).

 

ຜຂ ໄດ້ເຫັນຊື່ຂອງບຸກຄົນທີ່ ຜຂ ຮູ້ຈັກຊຶ່ງເປັນລຸ້ນຂອງພໍ່.

ຊື່: ນາຍພົນສັງທອງ (ແຕ່ຄົນທົ່ວໄປຮ້ອງແຕ່ ນາຍພົນສັງ )

ນາຍພົນຄົນນີ້ ເປັນເຊື້ອຊາດ, ສັນຊາດແກວ ພໍ່ແມ່ເປັນແກວ

ເກີດແລະໃຫຍ່ຢູ່ ບ້ານໃຕ້, ຕາແສງແລະເມືອງບໍ່ໂພນຕີ້ວ, ແຂວງຄຳມ່ວນ

ທຸກຄົນທີ່ຢູ່ໃນເມືອງແລະເຂດໃກ້ຄຽງແລະຄົນແຂວງຄຳມ່ວນເອງ ກໍຮູ້ຈັກດີວ່າ

ຜູ່ທີ່ຊື່ນາຍພົນສັງຄົນນີ້ແມ່ນໃຜແລະມາຈາກໃສ????.

---

 ບໍ່ຊາບວ່າທ່ານໄດ້ຂໍ້ມູນພໍ່ແມ່ຂອງນາຍພົນສັງເປັນຄົນແກວມາຈາກໃສ ຈະເທັຈຫລືຈິງ

ນັ້ນຈະບໍ່ອອກຄຳຕັດສິນ ເພາະທີ່ແນ່ໆຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຖາມລູຊາຍເມັຍຜູ່ທີ່ສອງເພິ່ນທີ່ຢູ່

ເມືອງດຽວແລະຣັຖດຽວກັນກັບຂ້າພະເຈົ້າຢູ່ໃນສະຫະຣັຖ ແລະກໍໄດ້ຂໍ້ມູນຊີວາປວັດຂອງ

ເພິ່ນມາແລະກໍໜ້າເຊື່ອຖືໄດ້ຈາກລູກຊາຍຂອງເພິ່ນເອງເຖີງວ່າຈະເປັນລູກທີ່ເປັນເມັຍ

ຜູ່ທີ່ສອງກໍຈິງ. ຕາມຄຳບອກເລົ່າຂອງລູກຊາຍເພິ່ນກ່ຽວກັບເຊື້ອຊາດຕຣະກູນເພິ່ນນັ້ນ

ຊ່າງແຕກຕ່າງກັບຂໍ້ມູນທີ່ທ່ານໄດ້ມາ, ລູກຊາຍເພິ່ນຍັງເລົ່າອີກວ່າ ພໍ່ເປັນຄົນກຽດຊັງ

ພວກແກວເຂົ້າກະດູກເລີຍລະ ແລະຮັບຮອງວ່າພໍ່ຕູ້ແມ່ຕູ້ບໍ່ແມ່ນແກວເພາະເພີ່ນເວົ້າພາ

ສາແກວບໍ່ເປັນ ແລະກໍບໍ່ມັກິນອາຫານແກວອີກ ສອງຕູ້ເພິ່ນມັກເຂົ້າໜຽວ ແລະ ປາ

ແດກຫລາຍກ່ວາຂົ້ວຫລືອາຫານຜັດຫວານໆຈາງໆຂອງແກວ. ອັນວ່າເພີ່ນເປັນຄົນ

ທ່າແຂກຫລືແຂວງຄຳມ່ວນນັ້ນແມ່ນຖືກຕ້ອງ.

(26)

ວັນນັ້ນຫຼັງທີ່ກັບມາທີ່ພັກກໍນັ່ງຄຶດນອນຄຶດກ່ຽວກັບກໍຣະນີຊາຍໜຸ່ມບໍ່ໂອທີ່ໄປກອງອຳນວຍການແລະເດີນຕຣົງເຂົ້າໄປຫ້ອງການຂອງຫົວໜ້າສູນ,

ຕັ້ງຄຳຖາມໆໂຕເອງວ່າຈະເໝາະສົມບໍ່ຖ້າໄປບອກ ດຣ. ຕານ ໃຫ້ມີສະຕິຣະວັງໂຕ ແລະກໍຕອບຄຳຖາມຕົນເອງວ່າ ບໍ່ສົມຄວນເອົາຕົນເອງເຂົ້າໄປ

ພົວພັນກັບເຣື່ອງນີ້ ເພາະຕົນເອງອາຈເຂົ້າໃຈຜິດຄິດໄປແງ່ຫຼົບເອງ.  ນັບແຕ່ວັນນັ້ນກໍບໍ່ມີໂອກາດພົບເຫັນຊາຍໜຸ່ມບໍ່ໂອຄົນນັ້ນເລີຍແລະເວລາກໍ

ຜ່ານໄປເປັນເດືອນສອງເດືອນແລ້ວ, ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງຂຽນຈົດໝາຍໄປຫາໝູ່ທີ່ປະເທດອັງກິດຜູ່ທີ່ເປັນເພື່ອນຮັກແພງກັນແລະກໍເປັນອ້າຍຂອງຊາຍ

ໜຸ່ມບໍ່ໂອທີ່ພໍ້ກັນຢູ່ຕໍ່ໜ້າຫ້ອງການຂອງດຣ. ຕານ ທີ່ຕຶກກອງອຳນວຍການສູນອົພະຍົບລາວໜອງຄາຍໃນສອງເດືອນຜ່ານມາ.   ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້

ຖາມກ່ຽວກັບນ້ອງຊາຍຂອງຜູ່ກ່ຽວວ່າກະລັງເຮັດຫຍັງຢູ່ທີ່ສູນໜອງຄາຍ ແລະ ເລົ່າເຫຕການທີ່ຕົນເອງພົບເຫັນຄວາມຜິດສັງເກດຂອງນ້ອງຊາຍ

ຂອງຜູ່ກ່ຽວຟັງ. ປະມານສອງອາທິດຕໍ່ມາກໍໄດ້ຮັບຈົດໝາຍຂອງໝູ່ຜູ່ທີ່ກ່າວມານັ້ນຈາກປະເທດອັງກິດຈຶ່ງໄດ້ຊາບວ່ານ້ອງຊາຍຂອງໝໍແມ່ນບໍ່ໄດ້

ຢູ່ໃນສູນໜອງຄາຍ ອອກຈາກສູນໄປຢູ່ຂ້າງນອກກັບພີ່ນ້ອງທີ່ບ້ານພ້າວໜອງຄາຍ ແລະ ໄປໆມາໆຣະຫວ່າງສອງຟາກຝັ່ງແຜ່ນດິນລາວໄທ, ຮັບ

ຈ້າງທຳງານທຸກປະເພດທີ່ໄດ້ເງິນ ສ່ວນຫຼາຍຈະເປັນງານສົ່ງຄົນຂ້າມຟາກຈາກລາວເຂົ້າໄທ ແລະ ງານລອບສັງຫານຄົນ ບໍ່ເລືອກຈະເປັນຍິງຫຼືຊາຍ

ແມ່ນຮັບທັງນັ້ນຖ້າເງີນງາມ. ຜູ່ກ່ຽວຍັງເລົ່າສູ່ຟັງວ່າມື້ທີ່ຊາຍນ້ອງໝໍໄປຫ້ອງການຂອງຫົວໜ້າສູນແມ່ນຈຸດປະສົງໄປປິດຊີບຂອງ ດຣ. ຕານ ຊື່ງ

ມີຄົນຈ້າງເປັນແສນບາດເງິນໄທ, ແຕ່ຜູ່ກ່ຽວມາພົບຂ້າພະເຈົ້າທີ່ເປັນເພື່ອນຮັກຂອງອ້າຍແລະເຄີຍມີບຸນຄຸນກັບຜູ່ກ່ຽວແລະຜູ່ກ່ຽວຮັກແລະນັບຖື

ຂ້າພະເຈົ້າເໝືອນອ້າຍຄົນນຶ່ງຈຶ່ງໄດ້ລົ້ມເລີກຄວາມຕັ້ງໃຈທີ່ຈະປິດຊີບຫົວໜ້າສູນ,ຖ້າຜູ່ກ່ຽວລົງມືໃນວັນນັ້ນຜູ່ກ່ຽວຕ້ອງມ້ຽນພະຍານປາກສຳຄັນ

ພ້ອມໆກັນຊຶ່ງພະຍານປາກສຳຄັນຄົນນັ້ນກໍຄືຂ້າພະເຈົ້ເອງ, ໝູ່ຂ້າພະເຈົ້າຍັງບອກວ່າ ດີທີ່ນ້ອງຊາຍໝໍຍັງຈື່ຈຳໜ້າຕາຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ ເພາະຫ້າ

ຫົກປິແລ້ວທີ່ບໍ່ໄດ້ພົບໜ້າພໍ້ຕາກັນ ຄັ້ງສຸດທ້າຍທີ່ພົບກັນແມ່ນປີ 1973  ທີ່ບຸນຫົວຫ້າກໍເປັນປີດຽວກັນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຊ່ອຍນ້ອງຊາຍຂອງໝູ່

ໃຫ້ຫຼຸດພົ້ນຈາກການເປັນຈຳເລີຍຈາກຄະດີຂົນຣົຖເຖື່ອນເຂົ້າລາວທີ່ຫາດດອກແກ້ວຊື່ງມີການຍິງປະທະກັນກັບທະຫານ ແລະຕຳຣວດປະສົມຈົນ

ເປັນເຫຕໃຫ້ທະຫານອ້າຍນ້ອງເສັຍຊີວິດຫ້າຄົນແລະບາດເຈັບສອງຄົນ ສ່ວນຄຳຣວດຝ່າຍວຽງຈັນປອດພັຍທຸກຄົນ   ແລະ  ພວກເອົາຣົຖເຖື່ອນ

ຂ້າມຂອງຖືກຈິງຈົມລົງແມ່ນ້ຳຂອງສີ່ຄົນລອດຕາຍສອງຄົນ  (ທີ່ຈິງສາມຄົນ)  ຄົນທີ່ສາມກໍແມ່ນນ້ອງຊາຍໝູ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າເອງ ຊຶ່ງຂ້າພະເຈົ້າ

ໄດ້ນຳເອົາຜູ່ກ່ຽວຂຶ້ນຣົຖຈິບແລ້ວຮີບແລ່ນອອກຈາກຫາດດອກແກ້ວເຂົ້າວຽງຈັນທັນທີເພື່ອບໍ່ໃຫ້ນ້ອງຊາຍໝູ່ຕົກເປັນຈຳເລີຍຂ້າເຈົ້າພະນັກງານ

ທະຫານອ້າຍນ້ອງ ແລະ ຄ້າຂອງເຖື່ອນ. ໝໍງູຕາຍຍ້ອນງູ ໝໍຜີຕາຍຍ້ອນຜີ ແລະ ໝໍນັກເລງກໍຕາຍຍ້ອນໝໍນັກເລງ ຊາຍໜຸ່ມທີ່ຮັບຈ້າງສັງຫານ

ຫລືປິດຊີບຄົນດັ່ງນ້ອງຊາຍໝູ່ຊຶ່ງກໍຖືກປິດຊີບດ້ວຍນັກເລງປືນເໝືອນກັນໃນປີ 1982  ທີ່ໄປຂະເໝັ່ນກັບນັກເລງໄທທີ່ໄນຄລັບແຫ່ງນຶ່ງທີ່ອຸ

ດອນ.

ເຄີຍໄດ້ພົບປະກັບອະດີດນັກຮົບໃຕ້ດິນ ເງົາດຳ (Black scorpion) 21 ຄົນທີ່ຖືກຣັຖະບານ ສປປ ລາວ ຕັດຫາງປ່ອຍວັດພາຍຫລັງຖືກ

ເຈົ້າໜ້າທີ່ໄທແລະລາວກູ້ຊາດຈັບໄດ້ ແລ້ວຣັຖະບານໄທສເນີໃຫ້ຣັຖະບານ ສປປ ລາວ ວ່າຈະສົ່ງພວກເຂົາຄືນໃຫ້ຝ່າຍລາວ,  ແຕ່ຖືກປະຕິເສດ

ຈາກຣັຖະບານລາວ. ພວກ 21 ຄົນນັ້ນຕ່າງກໍພາກັນປະນາມຣັຖະບານ ສປປ ລາວ ວ່າຊົ່ວຍິ່ງກ່ວາໝາທີ່ບໍ່ຍອມຮັບພວກເຂົາວ່າເປັນທະຫານ

ໜ່ວຍໃຕ້ດິນພິເສດທີ່ພວກເຂົາເອງເປັນຜູ່ສົ່ງ 21 ຄົນທີ່ຖືກຈັບພ້ອມກັບທັງໝົດກອງຮ້ອຍນຶ່ງຊຶ່ງມີພົລຮວມກັນ 85 ຄົນ ເຂົ້າມາເຄື່ອນໄຫວ

ໃນປະເທດໄທໃນປີ 79 ຫາ 80. ການຕັດສິນໃຈຂອງຣັຖະບານ ສປປ ລາວ ໃນຄັ້ງນັ້ນແມ່ນເປັນການປະຕິເສດທີ່ຕ່າງຊາດເຄີຍກ່າວປະນາມ

ສປປ ລາວ ທີ່ສົ່ງໜ່ວຍກໍ່ວິນາສກັມຜ່ານແດນເຂົ້າສູ່ປະເທດເພື່ອນບ້ານຢ່າງທ້າທາຍຕໍ່ອະທິປະຕັຍຂອງເຂົາ,    ແຕ່ເປັນການຕັດສິນໃຈທີ່ຂາດ

ຄວາມຮັບຜິດຊອບແລະເປັນທີ່ຮັບບໍ່ໄດ້ຂອງເຫຼົ່ານັດຮົບທີ່ຖືກຈັບເປັນສະເລີຍ. ເຄີຍຖາມພວກ 21 ຄົນນັ້ນກ່ຽວກັບຊະຕາກັມຂອງເພື່ອນທັງ

ໝົດ 85 ຄົນທີ່ຖືກສົ່ງເຂົ້າມາປະເທດໄທງວດສຸດທ້າຍນັ້ນເປັນແນວໃດນອກຈາກພວກເຂົນ 21 ຄົນ, ໄດ້ຊາບລາຍລະອຽດພຽງເລັກໜ້ອຍ

ຊຶ່ງພວກເຂົາທັງ 21 ຈະຖືກຈັບເທົ່ານັ້ນກໍຄືຄົນນຶ່ງກ່າວວ່າ ຮູ້ພຽງວ່າຖືກຍິງຕາຍຕອນປະທະກັບເຈົ້າໜ້າທີ່ໄທ 8 ຄົນ ຢູ່ທີ່ແຄມຂອງອຳເພີບຶງ

ການ, ແລະ ຖືກຂ້າຕາຍອີກ 6 ຄົນຢູ່ໃນສູນອົພະຍົບໜອງຄາຍ ສ່ວນທີ່ເຫຼືອນັ້ນແມ່ນບໍ່ຮູ້ຂ່າວເລີຍເພາະຖືກຈັບເສັຍກ່ອນ ການຕິດຕໍ່ຫາກັນ

ແມ່ນຖືກເປັນອຳມະພາດມາເລີຍ.

ດັ່ງທີ່ໄດ້ກ່າວມາຂ້າງເທິງນັ້ນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຕັດສິນໃຈບໍ່ເອົາຕົນຕົວເຂົ້າພົວພັນກັບເຣື່ອງ ດຣ. ຕານ ຖືກປອງດັບຊີບເພາະດີບໍ່ດີຕົນເອງຈະຖືກໃສ່

ຮ້າຍວ່າເປັນຄົນຫາເຣື່ອງຂູ່ເຂັນແລ້ວຈະກາຍເປັນຄົນຢູ່ໃນສາຍຕາຂອງຜູ່ຫຼັກຜູ່ໃຫຍ່ວ່າເປັຄົນຈຸເຍົ້າເປົ່າຫູຜູ່ໃຫຍ່ແລ້ວກໍເກັບມ້ຽນໄວ້ຢ່າງບໍ່ໄດ້

ເລົ່າສູ່ໃຜຟັງນອກຈາກອ້າຍຂອງຊາຍໜຸ່ມບໍ່ໂອທີ່ກ່າວມານັ້ນຈົນເຖິງວັນນີ້ວັນທີ່ຂ້າພະເຈົ້ານັ່ງຂຽນສາຣະຄະດີເຣື່ອງນີ.   ກ່າວຄືນເຖິງອົພະຍົບ

ລາວທີ່ຢູ່ໃນສູນມີຫລາຍຮ້ອຍຄອບຄົວທີ່ພາກັນຕັດສິນໃຈເດີນທາງໄປສ້າງຊີວິດໃໝ່ໃນປະເທດຄອມມຸຍນິສຈີນ ຫລື ຈີນແດງໃນປີ 1980

ເພາະພວກນີ້ຖືກຝັງຄົວຢູ່ສູນມາເປັນເວລາຍາວນານແລ້ວເກີດມີອາການພິການທາງດ້ານຈິດໃຈຈຶ່ງຕັດສິນໃຈຜິດໆໄປປະທດຄອມມຸຍນິສທັ່ງໆ

ທີ່ຕົນອງໜີອອກຈາກປະເທດຄອມມຸຍນິສມາແທ້ໆ ຄົນດີໆມີສັມປະຕິປະຕັງຈະບໍ່ຫຼົງຫຼັບຫູ ຫຼັບຕາລ້ຽວກັບຫຼື(U-Tern)ຄືນໄປຫາດິນແດນ

ທີ່ມີການປົກຄອງອັນດຽວກັນ.  ຢູ່ມາກໍໄດ້ຍິນຂ່າວຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນລາວອົພະຍົບທີ່ໄປສ້າງຊີິດໃໝ່ຢູ່ທີ່ຈີນແດງບໍ່ແຕກຕ່າງກັບ

ການໃຊ້ຊີວິດຢູ່ໃນສູນໜອງຄາຍ, ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າຢູ່ສູນໜອງຄາຍແນ່ນອນດີກ່ອນຢູ່ທີ່ປະເທດຈີນແດງ ພາະຍັງມີອະທິປະຕັຍຄວາມເປັນຄົນ

ອັນຄົບຖ້ວນ ແລະ ຍັງມີຄວາມຫວັງທີ່ຈະໄດ້ເດີນທາງໄປປະເທດທີສາມທາງປະເທດຕາເວັນຕົກທີ່ມີອານາຄົດອັນແຈ່ມໃສສູງກ່ອນປະເທດທີ່

ອອກຊື່ວ່າ ຄອມມຸຍນິສ.

ຍັງມີຕໍ່

(28)

ຣະຍະ 3 ເດືອນສຸດທ້າຍຂອງປີ 1980 ຊາວຈີນທີ່ໜີອອກຈາກປະເທດລາວເຂົ້າໄປປະເທດໄທທີ່ບໍ່ໄດ້ໜີໄປໃນນາມເປັນອົພະຍົບແລະສ່ວນຫລາຍ

ແມ່ນເຂົ້າໄປອາສັຍຢູ່ນຳຍາຕິພີ່ນ້ອງຢາຍກັນໄທທຸກຈັງຫວັດທົ່ວປະເທດໄທແມ່ນກະທັ້ງຢູ່ກຸງເທບ ແລະທັງໝົດມີຈຳນວນມາກມາຍຕ່າງກໍພາກັນທະ

ຍອຍກັນມາຈ້າງເຈົ້າໜ້າທີ່ ຕໍມໍ ໄທທີ່ທ່າດ່ານໜອງຄາຍທີ່ຮູ້ໃນນາມ ທ່າສເດັດ ເພື່ອຂໍເປັນອົພະຍົບຊາວຕ່າງດ້າວຂອງລາວເພື່ອຈະໄດ້ໄປສ້າງຊີວິດ

ໃໝ່ຢູ່ປະເທດທີສາມໃນທະວີບເອີໂຣປແລະອາເມຣິກາເໜືອ. ມີຫລາຍໆຄອບຄົວທີ່ໜີອອກຈາກລາວແຕ່ເຣີ່ມແຣກກ່ອນການຍຶດອຳນາດຂອງລາວ

ຄມນ ໃນປີ 73-74 ແລະກໍຫວັງຈະປັກຫຼັກສ້າງຊວິດຢູ່ປະເທດໄທກໍໄດ້ສົ່ງສູກຫລານວັຍສຶກສາເຂົ້າໂຮງຮຽນໄທແລະສ່ວນມາກແມ່ນເດັກຊັ້ນປະ

ຖົມແລະມໍຕົ້ນ ແລະເດັກເຫຼົ່ານັ້ນຕ່າງກໍມາເຕີບໃຫຍ່ຢູ່ປະເທດໄທແລະເຂົ້າໂຮງຮຽນໄທຈຶ່ງປາກເວົ້າພາສາໄທໄດ້ຢ່າງຖນັດແລະແຈ່ມແຈ້ງ, ຈຶ່ງເປັນ

ເຫຕໃຫ້ມີບັນຫາໃນການຜ່ານສຳພາດໄປສະຫະຣັຖ ເພາະເຈົ້າໜ້າທີ່ພະນັກງານສຳພາດຂອງອາເມຣິກາມີສອງສາມຄົນທີ່ຮູ້ຈັກເວົ້າແລະຂຽນພາສາ

ລາວໄດ້ດີ ແລະ ສ່ວນຫລາຍພວກເຂົາບໍ່ຕ້ອງການຫຼ່າມແປພາສາໃຫ້ເໝືອນດັ່ງກັບພະນັກງານສຳພາດປະເທດອື່ນໆ.   ເຖິງຈະມີບັນຫາກັບພະນັກ

ສຳພາດທີ່ເວົ້າແລະເຂົ້າໃຈາສາລາວເປັນຢ່າງດີຂອງພະນັກງານສຳພາດອາເມຣິກັນ ແຕ່ພວກຈີນທີ່ຕ້ອງການໄປສະຫະຣັຖເຫຼົ່ານັ້ນກໍບໍທໍ້ຖອຍ ເພາະ

ພວກເຂົາມີເງິນ ແລະເງິນນັ້ນໃຜໆກໍຮູ້ວ່າຊື້ຫຍັງກໍໄດ້ໝົດດັ່ງສຸພາສິດລາວເຮົາໄດ້ກ່າວໄວ້ວ່າ ເອົາເງິນຖິ້ມໃສ່ຫີ ຫີກໍອ້າ ຖິ້ມໃສ່ຫຍ້າ ຫຍ້າກໍຕາຍ

ດັ່ງນັ້ນພວກຄົນຈີນຈຶ່ງພາກັນຕີຫົວເຂົ້າກັບຫຼ່າມແປພາສາແລະພະນັກງານຈັດຕາຕະລາງວັນເວລາສຳພາດກັບພະນັກງານສຳພາດອາເມຣິກັນໃຫ້ຈັດ

ໃສ່ຕາຕະລາງສຳພາດກັບພະນັກງານສຳພາດຄົນອາເມຣິກັນທີ່ບໍ່ຮູ້ເວົ້າແລະບໍ່ເຂົ້າຈພາສາລາວເປັນຢູ້ສຳພາດພວກຄົນຈີເຫຼົ່ານັ້ນ. ບໍ່ວ່າຫົວໜ້າສູນລົງ

ມາເຖິງພະນັກງານຄົນລາວເຮັດວຽກໃຫ້ອົງກອນ JVA ແລະຫ້ອງການກອງອຳນວຍການຝ່າຍລາວຕ່າງກໍກະເປົາຕຶ່ງຂຶ້ນໄປຕາມໆກັນແລະໃນທີ່ສຸດ

ພວກຈີນທີ່ໜີອອກຈາກລາວໃນນາມຄົນຕ່າງດ້າວແລະມີໃບຜ່ານແດນອັນຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາທີ່ທາງຣັຖະບານ ສປປ ລາວເຮັດໃຫ້ກໍມີສິດໄປປະ

ເທດທີສາມໄດ້ເໝືອນກັນກັບຄົນລາວທີ່ເອົາຄອບຄົວສ່ຽງຕາບລອຍຂ້າມແມ່ນ້ຳຂອງເຂົ້າມາປະເທດໄທ ເມື່ອເຖິງດິນໄທແລ້ວຍັງໄປຕິດຄຸກຕິດຕະ

ລາງນານເຖິງເດືອນສອງເດືອນເອົາຕາມສະຖານະຂອງຄອບຄົວນັ້ນໆວ່າມີເງິນເສັຍຄ່າປັບໄໝເຂົ້າເມືອງເຂົາຜິດກົດໝາຍຫຼືບໍ່? ຖ້າມີເງິນເສັຍກໍຕິດ

ຄຸກພໍເປັນພິທີປະມານເຄິ່ງຊົ່ວໂມງທາງຫົວໜ້າສານກໍຕັດສິນປ່ອຍ ຖ້າບໍ່ມີເງິນກໍພາຄອບຄົວຕິດຄຸກແທນເງິນປັບໃໝເຂົ້າເມືອງຜິດກົດໝາຍຂອງ

ເຂົາຈົນໝົດກຳໜົດ ແຕ່ກໍບໍ່ມີໃຜຄິນານກ່ວາ 60 ມື້. ຊ່າງແຕກຕ່າງກັບຄົນຈີນທີ່ໜີອອກຈາກລາວ ຫລາຍໆຄອບຄົວຂຶ້ນຍົນບິນອອກຈາກເດີ່ນ

ບິນວັດໄຕເຂົ້າກຸງເທບເລີຍແລະອີກຈຳນວນນຶ່ງກໍຂຶ້ນເຮືອຈາກທ່າເດື່ອຂ້າມໄປທ່າເດື່ອໂລດ ຈັ່ງແມ່ນແຕກຕ່າງກັບອົພະຍົບລາວເຮົາທີ່ເຫຼືອຕາຍຈຶ່ງ

ໄປເຖິງສູນອົພະຍົບ ເຖິງວ່າຫວິດຕາຍຕອນລອຍນ້ຳຂອງຈາກການໄລ່ຂ້າໄລ່ຍິງຂອງທະຫານລາວແດງແລ້ວຫລາຍໆຮ້ອຍຄົນຍັງຖືກຄົນໄທທີ່ແສນ

ຊົ່ວຊ້າສາມານທີ່ມີຈິດໃຈອຳມະຫິດຜິດມະນຸດມະນາບຸກເຂົ້າປົ້ນຈີ້ຂ້າເຈົ້າເອົາຂອງແລະຂ້າຂົ່ມຂືນຍິງສາວເດັກນ້ອຍຢ່າງໂຫດຮ້າຍທາຣຸນຕອນທີ່ພາ

ກັນຂຶ້ນຝັ່ງໄທເພື່ອຈະພາກັນໄປແຈ້ງຕໍ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ໄທ.

ມີຕຳຣວດແລະອໍສໍໄທຫລາຍຄົນທີ່ແຕ່ງງານກັບສາວລາວເພື່ອຫວັງໄປສ້າງຊີວິດຢູ່ປະເທດຕາເວັນຕົກ ບາງຄົນກໍລອດແລະບາງຄົນກໍບໍ່ລອດເພາະວ່າ

ຕອນພວກເຂົາເປັນເຈົ້າໜ້າທີ່ຮັກສາແລະປ້ອງກັນຄວາມສງົບຢູ່ໃນສູນອົພະຍົບລາວນັ້ນ  ໄດ້ພາກັນຂົ່ມຂູ່ທາຣຸນຄົນລາວປານຂ້າທາດຫຼືສັດເດັຍຣະ

ສານ, ແຕ່ເມື່ອເວລາອອກເດີທາງໄປປະເທດທີ່ສາມແລະໄດ້ໄປພັກເຊົາລໍຖ້າຂຶ້ນຍົນຢູ່ກຸງເທບ ພວກຕຳຣວດ ແລະ ອໍສໍໄທ ກໍຖືກລາວອົພະຍົບຟ້ອງ

ນຳຂຶ້ນຟ້ອງຕໍ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ໄທທີ່ກຸງເທບ ແລະແລ້ວພວກເຂົາກໍຖືກຈັບຄຸມຂັງ. ກໍມີຕຳຣວດແລະອໍສໍໄທຜູ່ເຂົາດີມີຄວາມອິຕົນສົງສານຄົນລາວອົພະຍົບ

ຖານບ້ານພີ່ເມືອງນ້ອງແລະກິນເຂົ້າໜຽວປາແດກຄືກັນທີ່ເຂົ້າໄປປະຕິບັດງານເປັນພະນັກງານຮັດສາຄວາມປອດພັຍຢູ່ໃນສູນທີ່ບໍ່ໄດ້ສ້າງຄວາມຄຽດ

ແຄ້ນຫຼືຂົ່ມເຫັງຈິດໃຈຄົນລາວ ພວກເຂົາກໍຫວິດແລະດີນທາງໄປປະເທດທີສາມກັບລູກເມັຍທີ່ເປັນສາວລາວອົພະຍົບດ້ວຄວາມສວັດດີກາຣ. ຍັງມີ

ຕຳຣວດແລະອໍສໍໄທທີ່ເດີນທາງໄປຮອດປະເທດຟີລິປປິນຮຽບຮ້ອຍແລ້ວແລະຖືກຈັດເຂົ້າຮຽນວັທະນະທັມຂອງຊາວອາເມຣິກັນເພື່ອກຽມບິນເຂົ້າສະ

ຫະຣັຖ ແຕ່ກໍຖືກຕຳຣວດແລະທະຫານເນວີຂອງຟີລິປປິນກັກແລະຄຸມຕົວສົ່ງຄືນໄທຫລາຍສິບຄົນ ນຶ່ງໃນນັ້ນມີ ຈ່າເສີດ ທີ່ຄົນລາວໃຫເນິກເນມວ່າ

ບັກໜ້າມອດ ຊຶ່ງເປັນຫົວໜ້າອໍສໍແລະມີພຶດຕິການສາມານທີ່ສຸດທີ່ມັນເຮັດກັບຄົນລາວແບບບໍ່ສົນບໍ່ຮ່ວງວ່າເປັນເດັກນ້ອຍຫລືຜູ່ເຖົ້າຜູ່ໂອ່ ທັນເຕະ

ມັນເຕະທັນຖີບມັນຖີບ ບິ່ງໄປກ່ອນນັ້ນມັນຂົ່ມຂືນຮອດເດັກນ້ອຍຜູ່ຍິງທີ່ມີອາຍຸພຽງ 11 ປີ ຈົນອະວັຍະວະເພທສີກຂາດ ແຕ່ຜູ້ເຄາະຮ້າຍແລະພໍ່ແມ່

ບໍ່ສາມາດເຮັດຫຍັງໃຫ້ມັນໄດ້ເພາະມັນຂູ່ໄວ້. ບັກໜ້າມອດນີ້ຖືກຊາວໜຸ່ມແລະຊາຍສະກັນລາວຢູ່ຟີລິປປິນຮຸມກະທືບຈົນຕາຍຄືນກ່ອນສົ່ງໃຫ້ເຈົ້າ

ໜ້າທີ່ຟີລິປປິນ, ຄິດວ່າບໍ່ຕາຍກໍລ້ຽງບໍ່ໃຫຍ່ດອກອັຍບັກຈ່າເສີດໜ້າມອດນັ້ນ.

ຕົກມາປີ 1981 ທາງການໄທໄດ້ປະກາດອອກເປັນທາງການຖ້າວ່າອົພະຍົບລາວຄົນໃດຫຼົບໜີເຂົ້າມາໄທໃນເຂດຮັບຜິຊອບຂອງຈັງຫວັດໜອງຄາຍ

ແມ່ນຈະຖືກສົ່ງໄປສູນນາໂພຈັງຫວັດນະຄອນພະນົມ ເພາະຈະຫຍຸບສູນໜອງຄາຍ, ແຕ່ອົພະຍົບລາວພາກັນຫຼັ່ງໄຫຼຫຼົບໜີຂ້າມຂອງມາໄທຢ່າງບໍ່ຂາດ

ສາຍ ແລະມີເຫດການທະຫານອໍສໍໄທກັດກັນຢ່າງໝາຍາດຜູ່ສາວລາວອົພະຍົບ, ຈະເລົ່າສູ່ຟັງໃນຕອນຕໍ່ໄປເຣື່ອງຂອງເຣື່ອງມັນເປັນແນວໃດ ແລະ ມີ

ຂ່າວເປົ່າປີວກ່ຽວກັບ ສປປ ລາວ ສົ່ງໜ່ວຍໃຕ້ດິນຂອງພວກເຂົາເຂົ້າມາໄທເພື່ອສັງຫານພວກເງົາດຳທີ່ຖືກຈັບທີ່ທ່ານຈະໄດ້ອ່ານໃນຕອນຕໍ່ໄປເຊັ່ນກັນ.

ຍັງມີຕໍ່

(30)

ພົບເຫັນຂ້າຣາຊະການແລະພົລະຮືອນຂອງອະດີດຣັຖະບາລຝ່າຍວຽງຈັນທີ່ເປັນຕີນເປັນມືໃຫ້ແກ່ອຳນາດການປົກຄອງຜະເດັດການຂອງລາວແດງຫຼື

ພວກເຂົາມີສານຍນາມວ່າ ພວກໂຕເດັ່ນ ທີ່ພາກັນປົບໜີຈາກຄວາມອຶດຫີວເຂົ້າມາປະເທດໄທມາກທີ່ສຸດໃນຕົ້ນປີ 1981, ໃນນັ້ນມີຄນະປົກຄອງ

ຕາແສງ, ຄນະບ້ານ, ກອງຫຼອນ ພ້ອມດ້ວຍ ພະນັກງານຢູ່ຕາມກະຊວງທະບວງກົມຕ່າງໆ. ຫຼັງຈາກຍຶດອຳນາດປີ 75 ພວກນີ້ໄດ້ພາກັນແຂ່ງຂັນຜົນ

ງານເພື່ອຍາດແຍ່ງກັນເປັນໂຕເດັ່ນໂດຍສ່ວນຫລາຍແມ່ນແນໃສ່ການຫາເຣື່ອງໃສ່ປະຊາຊົນທຸກເພດເຣີ່ມແຕ່ອາຍຸ 13ປີ ຂຶ້ນໄປເຖິງ 70 ປີ ວ່າເປັນ

ລູກນ້ອງປະຕິການເຄື່ອນໄຫວຕໍ່ຕ້ານການປະຕິວັດ, ບໍ່ນັບຖືການຈັດຕັ້ງ, ເປັຍພັຍສັງຄົມ ແລະອື່ນໆ ແລ້ວນຳຂຶ້ນໄປຟ້ອງຮ້ອງຕໍ່ອຳນາດການປົກຄອງ

ຫຼືຫ້ອງການຕຳຣວດເມືອງແລະກໍຂຶ້ນເຖິງແຂວງເພື່ອເອົາຜິດກັບປະຊາຊົນທີ່ພວກເຂົາຫາເຣື່ອງໃສ່ນັ້ນ. ອັນພວກຫົວໜ້າຫ້ອງການຕຳຣວດທີ່ອ່ານໜັງ

ສຶໂຕລາວພໍແຕ່ຖູໄປໄຖມາຫຼືມີຄວາມຮູ້ທີ່ສັ້ນກ່ວາຫາງອື່ງນັ້ນ, ພໍແຕ່ມີຜູ່ຂຶ້ນມາຟ້ອງກໍຈັດຕຳຣວດແລະກອງຫຼອນໄປເອົາເຊືອກແປ້ສອກຜູ່ທີ່ຖືກກ່າວ

(ທີ່ຈິງຜູ່ທີ່ບໍຣິສຸດ) ມາຍັດໃສ່ຄຸກໂລດໂດຍວໍ່ມີການສືບສວນແລະສອບສວນກ່ອນຈະມີຄຳສັ່ງໄປຈັບກຸມຄຸມຂັງ. ເຫຕການແບບນີ້ແມ່ນເກີດຂຶ້ນແລະ

ແຜ່ລາວໄປທົ່ວປະເທດທີ່ປະຊາຊົນລາວຜູ່ບໍຣິສຸດຖືກຈັບກຸມເອົາໄປດັດສ້າງທຊຣະມານຢູ່ສູນຕ່າງໆ ແລະຮ້າຍໄປກ່ວານັ້ນແມ່ນຖືກຫາຍສາບສູນໂດຍ

ຄອບຄົວພໍ່ແມ່ບໍ່ຊາບໂຊກຊະຕາຂອງເຂົາເລີຍ ແລະສ່ວນຫຼາຍແມ່ນສັນນິຖານວ່າຕາຍໄປແລ້ວ. ມີຫລາຍໆຄົນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າພົບເຫັນຢູ່ທີ່ສູນ ຊົ່ວຄາວ

ຂອງຈັງຫວັດນະຄອນພະນົມ, ທີ່ຕັ້ງເປັນເຕັນ 3 ຫຼັງຢູ່ໃນສູນໜອງຄາຍເພື່ອຕຽມສົ່ງພວກອົພະຍົບຊຸດປີ 81 ໄປສູນນາໂພ, ທີ່ເປັນຫົວກະທິຢູ່ໃນ4

ຕົວເມືອງເຂດກຳແພງນະຄອນວຽງຈັນ ເມື່ອພວກເຂົາເຫຼົ່ານັ້ນເຫັນຂ້າພະເຈົ້າຕ່າງກໍພາກັນຫຼົບໜ້າລີ້ຕາແບບເຮັດຕາບໍ່ເຫັນ. ໃນນັ້ນມີສອງຄົນທີ່ເປັນ

ຫົວກະທິທີ່ຊອກເຣື່ອງຫາເຣື່ອງໃສ່ຜູ່ບໍຣິສຸດໃຫ້ຕົກເປັນນັກໂທດແລະຖືກຈັບກຸມໄປດັດສັນດານພຽງພວກເຂົາຕ້ອງການຜົນງານເພື່ອໃຫ້ໄດ້ເປັນໂຕ

ເດັ່ນເທົ່ານັ້ນ ແລະໃນນັ້ນມີໝູ່ໃກ້ສິດມິດສະຫາຍແລະຍາດພີ່ນ້ອງຂອງຂ້າພະເຈົ້າຮ່ວມຢູ່ດ້ວຍທີ່ຕົກເປັນນັກໂທດໃນການຫາເຣື່ອງຂອງສອງຄົນນັ້ນ,

ຂ້າພະເຈົ້າເດີນຕຣົງເຂົ້າໄປທັກທາຍພວກເຂົາທັງສອງທີ່ພວມພາກັນກຳລັງຍ່າງວ້ຽນໜີຂ້າພະເຈົ້າໄປທາງໃໝ່ ຂ້າພະເຈົ້າປ່ອຍພວກເຂົາໄປໂດຍບໍ່ໄດ້

ຕິດຕາມພວກເຂົາໄປ, ສອງຄົນນີ້ເປັນນັກສຶກສາຢູ່ວິທະຍາລັຍຟ້າງຸ່ມວຽງຈັນແລະກໍເປັນຫົວໜ້າຊາວໜຸ່ມຕາແສງ ແລະ ອີກຄົນນຶ່ງເປັນຫົວໜ້າກອງ

ຫຼອນຕາແສງເຊັ່ນກັນ. ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຄິດວ່າຈະໄປທຳຮ້າຍພວກສອງຄົນນັ້ນ ແຕ່ສົງໄສຢ່າງດຽວວ່າເປັນຫຍັງພວກເຂົາຈຶ່ງພາກັນຫຼົບໜີອອກຈາກ

ລາວທັ່ງໆທີ່ພວກເຂົາຢູ່ສະດວກທຸກຢ່າງນຳຣະບອບການປົກຄອງຂອງລາວແດງ, ແລະກໍອົດສົງສັບບໍ່ໄດ້ວ່າເຂົາສອງຄົນອາຈເປັນໜ່ວຍໃຕ້ດິນຂອງ

ລາວແດງທີ່ສົ່ງພວກເຂົາເຂົ້າມາຕາມໄດ້ຍິຂ່າວຈາກນັກເຄື່ອນໄຫວຂອງຝ່າຍກູ້ຊາດທີ່ວຽງຈັນສົ່ງຣາຍງານມາໃຫ້ກອງບັນຊາການຊາບເມື່ອອາທິດທີ່

ຜ່ານມາ. ມື້ໜ້າຂ້າພະເຈົ້າເຂົ້າໄປເຕັນທີ່ພັກຊົ່ວຄາວຂອງອົພະຍົບນາໂພທີ່ສູນໜອງຄາຍອີກເທື່ອນຶ່ງເພື່ອນຳຊອກພາສອງຄົນທີ່ກ່າວມານັ້ນ ແຕ່ບໍ່ມີ

ວີ່ແວວທີ່ພົບເຫັນພວກເຂົາ ແລະກໍຊາບດີວ່າບໍ່ມີຂະບວນການຂົນສົ່ງອົພະຍົບໄປສູນນາໂພໃນຄຳ່ຄືນທີ່ຜ່ານມາ, ເພື່ອຄວາມແນ່ນອນຈຶ່ງເຂົ້າໄປຖາມ

ແລະຄົ້ນຫາຊື່ຂອງພວກເຂົານຳເຈົ້າໜ້າທີ່ທະບຽນແຕ່ກໍບໍ່ພົບເຫັນວ່າມີຊື່ງສອງຄົນນັ້ນ (ຂ້າພະເຈົ້າຣູ້ຮອດຊື່ແບະນາມສະກຸນພວກເຂົາທັງສອງ). ເພື່ອ

ຄວາມແນ່ນອນອີກເທື່ອນຶ່ງຈຶ່ງເຂົ້າໄປເລາະຊອກຫາຢູ່ໃນສາມເຕັນນັ້ນອີກ ແລະກໍໄປຫາໝ້ອງທີ່ພົບເຫັນພວກເຂົາມື້ກ່ອນນັ້ນ ແລະ ຖາມຄົນຢູ່ອ້ອມ

ແຕ່ບໍ່ມີຄົນໃດຮູ້ຄົນມນຊື່ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຖາມຫາ, ເຫັນແມ່ປ້າຄົນນຶ່ງທີ່ເພິ່ນນັ່ງຢູ່ຂ້າງພວກສອງຄົນມື້ກ່ອນນັ້ນຈຶ່ງເຂົ້າໄປຖາມ ແມ່ປ້າເອີ້ນຊື່ພວກເຂົາ

ຕ່າງຊື່ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເຄີຍຮູ້ໃນເມື່ອກ່ອນ ແລະແມ່ປ້ານັ້ນບອກວ່າ: ມື້ຄືນນີ້ເຂົາກໍຍັງຢູ່ນີ້ຢູ່ ແຕ່ວ່າປ້າຕື່ນນອນຂຶ້ນມາກໍບໍ່ເຫັນເຂົາຈົ້າ ຫຼືວ່າໄປສູນນາໂພ

ແລ້ວບໍ່ຈັກ? ຄິດວ່າພວກສອງຄົນນີ້ເປັນໜ່ວຍໃຕ້ດິນລາວແດງສົ່ງມາເພື່ອຕາມລ້າຂ້າປິດປາກພວກເງົາດຳຕາມທີ່ໄດ້ຍິຂ່າວມາ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງອອກໄປ

ອຳເພີບຶງການເພື່ອພົບກັບຫົວໜ້າກອງບັນຊາການກູ້ຊາດແລະໄດ້ເລົ່າລາຍລະອຽດສູ່ເພິ່ນຟັງໃນວັນດຽວກັນ, ແລະໃນທີ່ສຸດພວກສອງຄົນທີ່ກ່າວນັ້ນ

ກໍໄດ້ຂ່າວວ່າກັບເມືອວຽງຈັນ ອາຈເປັນເພາະແຜນການຫຼືຄວາມລັບແຕກພບກເຂົາຈຶ່ງຖືກຮຽກກັບປະເທດ.

ອົພະຍົບລາວຊຸດປີ 81 ກໍຖືກສົ່ງອອກຈາກສູນພັກຊົ່ວຄາວທີ່ສູນໜອງຄາຍໄປສູນນາໂພຈົນບໍ່ມີໃຜເຫຼືອຫຼືຄ້າງຄາໄວ້ ແລະ ອົພະຍົບເກົ່າຂອງສູນໜອງ

ຄາຍກໍພາກັນເດີນທາງໄປປະເທດທີສາມທຸກຣະຍະຣະຍະ ແລະຂ້າພະເຈົ້າຜູ່ຂຽນກໍຖືກສົ່ງອອກໄປປະເທດຟີລິປປິນໃນເດືອນຫ້າປີດຽວກັນເພື່ອໄປຮຽນ

ແລະຕຽມເດີນທາງໄປສະຫະຣັຖ ແລະກໍໄດ້ເດີນທາງເຖິງສະຫະຣັຖໃນ 6 ເດືອນຕໍ່ມາໃນປີດຽວກັນ.

                                                         ຈົບແລ້ວ.